Morgunblaðið - 08.02.1974, Qupperneq 34

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. FEBRUAR 1974
34
0. f\ . . o
11( t%WSÍ
ffc ^ — v v Yi/i
Gísll, Elríkur og Helgi inglbjörgu
„Heldurðu, að mamma hans verði hrifin?“ spurði
Eiríkur.
„Hún um það,“ sagði Gísli. „Þetta er afmælisgjöf
og hún getur ekki bannað honum að þiggja hana. En
hvað ætlar þú að gefa honum?“
„Ósýnilegt leyndarmál," svaraði Eiríkur.
„Ósýnilegt?" spurði Gísli.
„Já, ósýnilegt leyndarmál er leyndardómsfyllst af
öllum leyndarmálum," svaraði Eiríkur.
Gísli var yfir sig hrifinn. Svona var hann Eirikur
alltaf hugmyndaauðugur.
„Mikið ertu duglegur að finna leynigjafir," sagði
hann við Eirík.
„Já,“ sagði Eiríkur montinn. „Ég var líka að hugsa
um þessa gjöf í alla nótt.“
En einmitt í þessu opnaði mamma hans Helga litla
dyrnar og sagði, að nú mættu þeir koma inn fyrir.
Helgi var óstjórnlega fínn. Hann var í skyrtu með
Franska skipið hefði gefið merki. sem þýddu: „Við
höfum tvo íslenzka drengi um borð, sem við fundum
liti á Eyjafirði. Þeir eru frá Akureyri. Viljið þið taka
a ið þeim og flytja þá heim?“
A ,,Fyllu“ var strax svarað: ,.Já“.
Hitt allt vissum við.
Þá báðu drengirnir okkur að segja eitthvað frá ævin-
týri okkar.
Við sögðum þeim frá fiskveiðunum, þokunni og
straumnum og hvölunum, frá næturkuldanum og heit-
inu, sem við unnum, og þvi, hvernig okkur var bjargað.
Þegar við sögðum þeim frá hvölunum, sögðust þeir
hafa mætt hópnum um morguninn.
Þeir höfðu þeyst úr sér stórum vatnsstrókum og
hringsólað kringiun skipið öllum til mikillar skemmt-
unar.
blúndum framan á, alveg eins og stelpa, og svörtum
buxum.
„Ég verð að gera svona,“ sagði Helgi litli. „Mamma
heldur, að þetta sé eitthvað fínt.“
Eiríkur skrifaði það hjá sér í kollinum, að hann
ætlaði að afnema blúnduskyrtur handa strákum líka
ekki síður en sápuna, þegar hann yrði forseti eða
forsætisráðherra.
„Það eru gestir hjá okkur,“ sagði Helgi litli. „Það
er hún Sigga frænka og hún Gunna frænka og hún
Dóra frænka og ...“
Skelfing átti hann Helgi litli af frænkum!
„Komið þið inn í stofu, drengir mínir,“ sagði
mamma hans Helga iitla. „Við ákváðum, að við
ætluðum ekki að bjóða öðrum börnum en ykkur og
svo vitanlega henni Pálínu, dóttur hennar Siggu
frænka hans Helga.“
Þarna sat stelpukvikindið með stóra slautu í nar-
inu. Strákunumfannstástundinni,aðhún hlytiað
vera leiðinleg. Hún var í rauðum flauelskjól og með
hvítan kraga um hálsinn. Hún hélt víst, að hún væri
góð og þæg, en ekki óþekktarangi eins og venjuleg-
ir strákar. Svona eru nú stelpur!
„Við komum með gjafir handa Helga,“ sagði Gísli.
„Má ég taka gjafirnar upp núna?“ spurði Helgi.
„Já, ætli það ekki,“ sagði mamma hans Helga. „Þið
getið gert það, meðan ég fer fram og sæki gos-
drykki."
Á stóra borðinu, sem stóð í miðri stofunni voru
nefninlega margar kökur. Það var afmæliskaka með
átta kertum á, súkkulaðikaka með þeyttum rjóma,
súkkulaðikaka með smjörbráð og smákökur.
Helgi opnaði fyrst pakkann hans Gísla.
„Mig hefur alltaf langað til að eignast svona,“
sagði hann, „en mamma segir að þessi dýr séu svo
óþrifin.“
„Hvað fékkstu nú fallegt?" spurði Gunna frænka
hans Helga litla. „Þú ert með svo stóran pakka, að þú
hefur víst fengið ...“
Flutningaskip!
Ef þið eigið góðan og fallegan kubb, þá er vanda-
laust fyrir ykkur að búa til svona flutningaskip.
Möstrin eru gerð úr blómapinnum. Stærðinni getið
þið ráðið sjálf.
Freysteinn
Gunnarsson
þýddi
Tveir höfðu elt skipið lengi, en loks stungið sér í
hafdjúpið.
„Það hafa víst verið þeir sömu, sem sendu okkur
gusuna“, sagði Manni.
En drengirnir skildu ekki alveg, hvernig hvalirnir
gátu spýtt sjó yfir okkur.
Þeir héldu, að það hlyti að hafa verið löður frá
ölduganginum.
Þessar viðræður voru svo skemmtilegar, að við sát-
um lengi saman í skini miðnætursólarinnar.
Loksins fórum við að hátta.
Við Manni sváfum í sama klefa og dönsku dreng-
irnir.
Við sofnuðum fljótt. Og þó að við hefðum sofið
mestallan daginn á „La Pandore“, sváfum við nú eins
og steinar á Fyllu, þangað til sól var komin hátt á loft.
£JVonni ogcTVIanni Jón Sveinsson
11 i' II w*r
— Hvað amar so að yður,
frú mín góð???
— Þegar ég segi, að hann
eigi að spila „Hvftir mávar“,
þá spilar hann „Hvítir mávar
— þetta er jú minn afmælis-
dagur .. .
— Hugmyndin er, að þegar
mótherjinn brotnar saman af
hlátri, slær okkar maður hann
niður . . .
o o o o
— Hvers vegna grefur þú
ekki beinin þfn eins og aðrir
hundar??