Morgunblaðið - 20.02.1974, Blaðsíða 23

23
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRUAR 1974
Friðrik bauð drottninguna
en Bronstein hafnaði
Magnús Sólmundarson hafði
hvítt gegn Ögaard og kom upp
vængtafl. Framan af tefldi
Magnús mjög vel, hélt Norðmann-
inum í heljargreipum og vann á
endanum peð. Við það losnaði um
stöðu Ögaards, hann náði mótspili
og í tímahrakinu tapaði Magnús
skiptamun. Þegar skákin fór i bið
var staða Magnúsar töpuð og tókst
honum ekki að bjarga henni þrátt
fyrir hetjulegar tilraunir.
Kristján fékk snemma góða
stöðu gegn Velimirovic, sem fórn-
aði skiptamun fyrir peð í miðtafl-
inu. Lengi vel leit allt út fyrir
sigur Kristjáns, en þegar töluvert
var liðið á aðra setu urðu honum á
mistök, semsennilega hafakostað
hann skákina, a.m.k. verður ekki
séð hvernig hann á að bjarga sér í
endataflinu. Má fullyrða, að i
þessari skák hafi reynsluleysið
orðið Kristjáni að falli.
Tringov vann snemma peð gegn
Ingvari og er fátt um þá skák að
segja, stórmeistarinn skipti upp
eftir þvi sem færi gafst og í bið
stöðunni virðist hann eiga flestra
kosta völ, hefur fjögur peð og
hrók gegn þrem peðum og hrók
Ingvars.
Jón Kristinsson vann nú sína
fyrstu skák i mótinu og þótti ýms-
um vonum seinna, a.m.k. ef miðað
er við þær stöður, sem hann h?f-
ur byggt upp. Við skulum lita á
þessa skák, hún er feikispenn-
andi, en þess skal getið, að síðustu
tiu leikirnir voru leiknir í gífur-
legu tímahraki.
Hvftt: Jón Kristinsson.
Svart: Freysteinn Þorbergsson.
Kóngsindversk vörn.
I. c4 — g6, 2. d4 — Rf6, 3. Rc3 —
Bg7, 4. e4 — d6, 5. Be2 — 0-0, 6.
Rf3 — e5, 7. Be3 — Rc6, 8. d5 —
Re7, 9. Rd2 — Rd7, 10. b4 — f5,
II. f3 — Rf6, 12. c5 — Rh5, 13. g3
— fxe4, 14. fxe4 — Bh3, 15. Rc4
— Dd7, 16. Dd2 — Rf6, 17. Bfl —
Bxf 1, 18. Hxf 1 — Dh3, 19. 0-0-0
— Rg4, 20. De2 — Rxe3, 21. Rxe3
— Bh6, 22. Hxf8 — Hxf8, 23. Hd2
— Kh8, 24. Kb2 — Rg8, 25. Hc2 —
Bxe3, 26. Dxe3 — a6, 27. Hf2 —
Hxf2, 28. Dxf2 — Kg7, 29. cxd6 —
cxd6, 30. Db6 — Dxh2, 31. Kb3 —
h5, 32. Dxb7 — Kh8, 33. Dxa6 —
Dxg3, 34. b5 — Rf6, 35. b6 —
Rxe4, 36. Dc8 — Kg7, 37. b7 —
Rc5, 38. Dxc5 — dxc5, 39. b8D —
h4, 40. d6 — h3, 41. d7 — gefið.
Jón Þ. Þór.
Tíunda umferð var mun meira
spennandi en sfðustu tvær eða
þrjár umferðir svo nú hefur aftur
glæðzt von með áhorfendum um
að meiri spenningur muni færast
í keppnina. Sú skák, sem mesta
athygli vakti, var á milli þeirra
Friðriks Ólafssonar og D. Bron-
stein og fer hún hér á eftir:
Hvítt: Friðrik Ólafsson.
Svart: D. Bronstein.
Enskur leikur.
I. c4 — c5, 2. Rf3 — c5, 3. g3 —
d5, 4. cxd5 — R xd5, 5. Bg2 — Rc6,
6. Rc3 — Rc7, 7. d3 — e5, 8. Rd2
— Bd7, 9. Rc4 (?)
(Þetta er lítið annan en tímatap.
Betra var tvímælalaust að leika 9.
0—0 og ef t.d. 9 — Be7, þá 10. f4).
9. —b5, 10. Re3 — Hc8,
(Til greina kom 10. — Rd4, eftir
II. Bxa8 — Dxa8, 12. f3 er hvíta
staðan varla skiptamunarins
virði).
11. 0-0 — Rd4, 12. Bd2 — Be6,
13. a4 — a6, 14. axb5 — axb5, 15.
Ha7 — Be7, 16. Rc2!? — 0-0,
(Þegar Bronstein lék þessum leik
fór kliður um salinn, hver spurði
annan: hvers vegna lék maður
inn ekki Bb3?). Friðrik hugðist
fórna drottningunni og hafði í
huga áframhaldið:
17. Rxd4 — Bxdl, 18. Rc6 — Dd6,
19. Hxdl og ef nú 19. — 0-0, þá
20. Rxe7+ — Dxe7, 21. Rxb5 —
Dd8, 22. Rxc7 — Hxc7, 23. Hxc7 —
Dxc7, 24. Hcl og hvítur þar a.m.k.
varla að óttast tap).
17. Rxd4 — exd4, 18. Rbl — Rd5,
19. Ba5 — De8, 20. Ra3
(Einhvern tima hefði maður
fengið orð í eyra fyrir að leika
mönnunum svona út á endalínur,
en í þessari skák eiga hvítu menn-
irnir ekki um marga reiti að ræða
og því verður að tjalda, sem til
er).
20. — IIa8, 21. Hxa8 — Dxa8, 22.
Bd2 — Da6, 23. Dc2 — Hc8, 24.
Hcl — c4, 25. dxc4 — bxc4, 26.
Rbl — I)a2, 27. Be4
(Friðrik var hér kominn í mikið
tímahrak og það er næsta furðu-
legt hvað honum tekst að ná
miklu mótspili svo erfið sem stað-
an var orðin).
27. —g6, 28. Bh6 — Rf6, 29. Rd2
— Da5 (?)
(Bronstein fylgir frumkvæðinu
heldur linlega eftir. Hér var vafa-
Iaust betra að leika 29. — Hb8, og
ef 30. Hbl þá Rxe4, 31. Rxe4 —
c3).
30. Bb7 — Hb8, 31. Bf3 — Hb4,
32. Re4 — Rd7, 33. Dd2
(Hér gat hvítur unnið skiptamun
með 33. Bd2, en það er hæpið að
það sé honum mjög i hag. í svona
stöðum eru léttu mennirnir engu
lakari en hrókarnir).
33. — d3, 34. exd3 — Re5, 35. Bg2
— Rxd3, 36. Dc3 — De5, 37. Hal!
(Hótar máti og tryggir sér
a-línuna i leiðinni)
37. — Hb8, 38. Dxe5 — Rxe5, 39.
Ha7 — Rc6, 40. Hc7 — Hc8,
(Hér lauk æsilegu tímahraki,
Friðrik lék biðleik).
41. Hxc8 — Bxc8, 42. Bf4 — Ba6,
43. Bfl — Rd4,
(Bronstein ákveður að gefa peðið
baráttulaust, en hér kom ekki síð-
ur til álita að leika 43. — Rb4).
57. Bd4 — Be7, 58. Rel — Kd5,
59. Rf3 — Ke4, 60. Bd4 — Be2, 61.
Re5 — Bh5, 62. Rd7 — Kd5, 63.
Rb6+ — Ke4, 64. Rc8 — Bd8, 65.
Rd6 — Rd5, 66. Be5 — Be7, 67.
Re8 — g5, 68. Rc7+ — Ke4, 69.
Re6 — Bf7, 70. Rd4 — gxf4, 71.
Bxf4 — Bf8 og hér sömdu kepp-
endur um jafntefli.
Forystusauður mótsins, Smysl
ov,, hafði svart og beitti Pirc-vörn
gegn Ciocaltea. Skákin varð ákaf
lega viðburðasnauð og var jafn-
tefli samið eftir um það bil tut-
tugu leiki.
Forintos hafði hvítt gegn Júlí-
usi, sem beitti Benónývörn. Eitt-
hvað lék Júlíus ónákvæmt í byrj-
uninni því eftir 22 leiki mátti
hann gefast upp.
Reykjavíkurskákmótið
44. Rd2 —c3, 45. bxc3
(Auðvitað ekki 45. Bxa6 — cxd2
og vinnur mann).
45. — Re2+, 46. Bxe2 — Bxe2, 47.
Be3 — f6, 48. f3 — Kf 7, 49. Kf2 —
Ba6, 50. Bd4 — Ke6, 51. Rfl — f5,
(Blokkerar hvítu peðastöðuna
kóngsmegin. Nú eru vinnings-
möguleikar hvíts sem næst úr sög-
unni þótt hann sé peði yfir.
Biskupar svarts eru svo sterkir að
hvíti kóngurinn getur ekki með
góðu móti stutt framrás fríðpeðs-
ins).
52. Re3 — h5, 53. f4 — h4, 54. Rg2
— hxg3, 55. Kxg3
(Hítur vill ekki gefa upp vonina
um að geta myndað frípeð á h —
línunni).
55. — Bd6, 56. Be3 — Be7.
(Nú er skákin orðin jafntefli þótt
hvítur leiti enn um hríð að vinn-
ingsmöguleikum).