Morgunblaðið - 02.07.1974, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚLl 1974 '
Leikmennirnir í einangrun
ALLAR þjóðirnar, sem komust f
16 liða úrslit heimsmeistara-
keppninnar f knattspyrnu, höfðu
lækna og nuddara á sfnum sner-
um og nokkrar, þar af hafa fimm,
sem komust f átta liða úrslitin,
sálfreðinga f þjðnustu sinni.
Hlutverk þeirra er að kanna
sálarástand leikmahnanna fyrir
leiki og eftir og gefa þjálf urunum
ráð. Hefur verið litið á sérfreð-
inga þessa með nokkurri tor-
tryggni og m.a. hafa þer skoðanir
verið settar fram á prenti, að
menn beti sér það upp, að nú er
ner útilokað að neyta örvandi
lyfja, með þvf að láta dáleiða sig
eða heilaþvo.
Gifurlega miklar umræður hafa
verið f f jölmiðlum um kynlff leik-
mannanna í heimsmeistarakeppn-
inni. Slíkt er reyndar ekkert nýtt
heldur skýtur slfkum umræðum
jafnan upp á yfírborðið, þegar
stórmót eru haldin. Hafa læknar
og aðrir vísindamenn verið
ófeimnir við að láta skoðanir
sínar á máli þessu f ljós, svo og
þjálfarar og leikmenn, og sem
fyrr eru ekki allir á eitt sáttir.
Leikmönnum flestra liðanna,
sem tóku þátt í 16 liða úrslita-
keppninni f Þýzkalandi, voru
lagðar mjög strangar lífsreglur;
meðal þess, sem þjáifararnir
Helmut Schön, Mario Zagallo og
Feruccio Valcareggi fyrirskipuðu,
var, að leikmennirnir mættu alls
ekki hafa samskipti við kvenfólk
meðan á keppninni stæði. Þá
settu flestir reglur um, hvenær
leikmennirnir ættu að fara að
sofa, hvað þeir ættu að borða og
farið var fram á það við þá, að
þeir hvorki reyktu né drykkju
áfengi eða bjór á meðan á keppn-
inni stæði.
I búðum leikmannanna hefur
verið mikil ólga vegna allra þessa
boða og banna, sérstaklega hjá
vestur-þýzka liðinu, sem býr í
Malente milli leikja. Franz
Beckenbauer krafðist þess t.d. að
fá konuna sína í heimsókn eftir
leikinn við A-Þýzkaland. — Lffið í
þessu klaustri er að gera mig vit-
lausan, sagði hann. Lentu leik-
mennirnir síðan í hörðum deilum
við þjálfara sinn, sem lyktaði með
því, að hann lét undan og gaf
þeim leyfi til þess að fá konur í
heimsókn með því skilyrði, að
þær _færu. frá „klaustrinu" ekki
seinna en klukkan tvö um nótt-
ina. Þótti þetta mikil framför frá
því, sem áður var, en 1958 krafð-
ist þýzki landsliðsþjálfarinn þess,
að allt kvenfólk, sem vann á
hótelinu, þar sem þýzka liðið bjó,
yrði látið fara og þjónar fengnir f
þess stað-
Brasilfska liðið býr f algjörri
einangrun f Hofheim. Umhverfis
hótelið, sem þeir búa f, var reist
mikil girðing, sem kostaði um
40.000 mörk. Mario Zagallo
þjálfari þeirra segir, að þessi girð-
ing eigi að vernda liðið fyrir
hugsanlegum hryðjuverka-
mönnum og hefur gefið hinum
vopnuðu vörðum, sem gæta hlið-
anna, fyrirskipun um að hleypa
engum leikmannanna út fyrir
hana.
Brasilfumennirnir hafa verið í
æfingabúðum frá 1. marz og allan
þann tfma hafa aðstoðarmenn
þjálfarans vakað yfir þeim.
Francisco Marinho, hinn ljós-
hærði bakvörður liðsins, slapp þó
andartak úr augsýn þeirra, er
liðið var að búa um sig á hóteli
fyrst eftir að það kom til Þýzka-
lands; stundina notaði hann til
þess að spyrja eina þjónustustúlk-
una jafn sakleysislegrar spurn-
ingar og þeirrar, hvort hún tryði á
ást við fyrstu sýn. Stundarfjórð-
ungi síðar hafði þjálfarinn gefið
honum svar við þessari spurn-
ingu, svar sem Marinho gleymir
sennilega seint.
Þjálfari Zaire, Bruno Vidinic,
fann upp ráð til þess að halda
leikmönnum sínum frá freist-
ingum veika kynsins. Á hverju
einasta kvöldi sýndi hann leik-
mönnum sfnum klámkvikmyndir
áður en þeir fóru að sofa.
Itölsku leikmennirnir máttu að-
eins leyfa sér einn munað: Glas af
víni með matnum.
Strangara var það hjá Búlgur-
unum. Þeir máttu hvorki reykja
né drekka. Kynlff og kvenfólk
voru algjör bannorð í þeirra her-
búðum. Aðeins einu sinni á dag
fengu leikmennirnir að fara úr
hótelinu, sem þeir bjuggu í, og þá
urðu þeir að vera allir saman.
Ferðafrelsi þetta notuðu þeir
alltaf á sama hátt: Þeir þrömm-
uðu á næsta pósthús og póstlögðu
þar póstkort heim.
Þjálfari A-Þýzkalands, Georg
Buschner, leyfir leikmönnum
sfnum að drekka öl á daginn.
Hann kom hins vegar af fjöllum,
þegar hann var að því spurður,
hvort leikmennirnir hefðu sam-
neyti við kvenfólk: — Þeir hugsa
um knattspyrnu, en ekki stelpur,
sagði hann. Reykingar eru algjör-
lega bannaðar, en þjónustufólk,
sem vinnur á hóteli því, sem Þjóð-
verjarnir búa á, hefur staðið þá að
því að reykja á salernunum.
Svíarnir eru hins vegar mjög
frjálslyndir. Þeir æfa á hverjum
degi, en þar fyrir utan skiptir sér
enginn af því, hvort þeir reykja
eða drekka — og þeir mega elta
stelpur eins og þeim sýnist, sagði
þjálfari þeirra — bara ef þeir eru
ekki með þær á hótelherbergjum
sfnum. — Ég tel mjög hættulegt
ef leikmönnunum leiðist, sagði
þjálfarinn — það er víst nóg fyrir
þá að hafa ekki fjölskylduna hjá
sér, og ég hef farið fram á það við
sænska knattspyrnusambandið,
að hún verðlauni leikmennina
fyrir að komast f átta liða úrslitin
með því að bjóða fjölskyldum
þeirra hingað til Þýzkalands. Við
vorum f æfingabúðum áður en við
fórum til Þýzkalands og þá fengu
allir að hafa fjölskylduna með. Ég
man ekki eftir eins skemmtilegu
andrúmslofti og var þarna hjá
okkur.
Gleðihúsin í Stuttgart höfðu
opið lengur en venjulega í tilefni
heimsmeistarakeppninnar, en
leikmönnum Argentínu, sem f
borg þessari búa, er stranglega
bannað að heimsækja þau. —
heimsókn.
Wilson kom í heimsókn
SENNILEGA eru engir menn
meira f sviðsljósinu þessa
dagana en knattspyrnukapp-
arnir, sem þreyta keppni um
heimsmeistarabikarinn f Vestur-
Þýzkalandi. Stjórnmálamenn
hafa komið auga á þetta og hafa
sumir þeirra f frammi tilburði til
þess að notfæra sér frægð kapp-
anna á knattspyrnuvellinum. Þeg-
ar Billy Bremner lýsti þvf yfir, að
það væri ekkert vit fyrir Skota að
láta spila brezka þjóðsönginn
„God Save The Queen“, fyrir leik-
ina, það ætti auðvitað að leika
„The Brave“ — skauzt Harold
Wilson tii Þýzkalands til þess að
ræða málið við hann. Skozku leik-
mennirnir tóku vel á móti Wilson
og ljósmyndararnir fengu nóg að
gera.
„Þennan mann myndi mér
aldrei detta f hug að kjósa,“ sagði
Dennis Law, er Wilson lét taka
mynd af sér með honum, en Peter
Lorimer lýsti því yfir, að hann
styddi Wilson, enda hafði Wilson
sagt áður í viðtali við blaðamenn,
að Ormond, skozki þjálfarinn,
væri genginn af göflunum er
hann setti Loramer út úr liðinu.
Ormond sendi Wilson þá sam-
stundis símskeyti: „Vertu ekki að
skipta þér af því, sem þér kemur
Wilson og Dennis Law. Vel fer á
með þeim, þrátt fyrir allt.
ekki við. Reyndu heldur að pasa
það, sem þú átt að gera. Ég mun
reyna að vinna mitt starf.“
Þegar V-Þýzkaland lék við
Júgóslavíu á dögunum stóð yfir
þingfundur f v-þýzka sambands-
þinginu og virðist svo sem ein-
hvert veigamikið mál hafi verið á
dagskrá, þar sem þingmennirnir
töldu sig illa geta verið fjarver-
andi. Nokkrir voru þó sendir til
þess að fylgjast með leiknum f
sjónvarpi og sendiboði hafður til
þess að koma fréttunum á fram-
færi jafnóðum. Þegar fréttir bár-
ust um að Gerd MUller hefði skor-
að annað mark Þjóðverjanna, gat
einn þingmannanna ekki stillt sig
og kallaði svo hátt, að alfir máttu
heyra. „Déskotinn. Halið þið ekki
að MUller hafi verið að gera
mark.“
I A-Evrópulöndum gildir það
fyrir íþróttafréttamenn að vera
ekki hrifnæmir og sdlla fyrir-
sögnum sínum f hóf. Einum
júgóslavneskum blaðamanni, sem
skrifar f dagblaðið „Novosti",
varð það á að birta í blaði sínu
risafyrirsögn, sem hljóðaði á
þessa leið: „Júgóslavfa vann Zaire
9:0. Okkar menn tóku byrjend-
urna í bakaríið." Þetta þótti lítil
kurteisi og blaðamaðurinn fékk
vont fyrir. Þótti utanríkisráðu-
neytinu í Júgóslavfu óhjákvæmi-
legt að senda Mobuto forseta
Zaire símskeyti og biðjast af-
sökunar á þessum stóryrðum.
Kom fram í skeytinu, að sigur
Júgóslavfu hefði verið alltof stór
— leikurinn hefði verið það jafn,
að hann hefði getað farið á hvorn
veginn sem var!
Haitibúarnir eignuðust vinkonur f V-Þýzkalandi eftir að þeir duttu
út úr keppninni, og hér er einn þeirra að kveðja er hann lagði af
stað heim.
Leikmennirnir verða að bíða unz
keppnin er búin, sagði þjálfarinn
Vladislao Cap. Einn leikmann-
anna, Roberto Telch, gat þó ekki
beðið. Hann var ákærður fyrir að
nauðga þjónustustúlku f hótelinu,
sem liðið býr í. Kæran var þó látin
niður falla, er argentínska knatt-
spyrnusambandið bauðst til þess
að greiða föður stúlkunnar 450
þúsund krónur í sárabætur fyrir
spjöllin á meyjunni.
Astralíubúarnir kvörtuðu ekki
yfir þvf að fá ekki að hafa afskipti
af kvenfólki. — Það er verra að
mega ekki fá sér bjórkollu, sögðu
þeir — það er eins og að neita
Skota um viskf.
Hjá Skotunum gilti ein regla:
Bjór í stað kvenfólks. Eftir 3—0
sigur liðsins gegn Zaire drakk
Billy Bremner fimm Iftra af bjór.
Hann sagðist aðeins hafa kunnað
eitt orð í þýzku, er hann fór
þangað: „Bier“, en hú hefði hann
aukið orðaforða sinn í „Grosses
Bier“.
Júgóslavarnir hafa þann hátt-
inn á, að hver og einn verður að
gæta sín sjálfur. — Meðan leik-
mennirnir standa sig á vellinum
mega þeir gera það sem þeim
þóknast f frítfma sfnum, segir
þjálfari liðsins, Miljan Mijanic, og
segir, að það þyki alveg sjálfsagt,
að leikmennirnir hafi konurnar
sfnar með, þegar þeir fara í langa
æfingabúðadvöl. Það sé aðeins
ein regla, sem nauðsynlega beri
að hafa f heiðri: Nógur og góður
svefn.
Hollenzku leikmönnunum er
eindregið ráðlagt að hafa sem
minnst samskipti við kvenfólk, en
konur sumra leikmannanna eru
þó í Þýzkalandi og fá þær að
heimsækja þá öðru hverju. Hins
vegar vill þjálfari Hollending-
anna alls ekki, að leikmennirnir
hafi sfma f herbergjum sfnum,
hvað svo sem hann á við með þvf.
Leikmennirnir mega ekki drekka,
hvorki bjór né áfengi, en afskipta-
laust er látið, þótt þeir reyki, og
notar hinn frægi Johan Cruyff
sér það óspart — reykir a.m.k.
tuttugu sígarettur á dag.
Þeir sálfræðingar, sem fjallað
hafa um boð og bönn knatt-
spyrnumannanna, eru flestir á
einu máli um að þjálfarnir skjóti
hátt yfir markið með þvf að vera
svona strangir. — Það er meiri
bölvuð vitleysan f þessum mönn-
um, sagði t.d. dr. Zopp, sem er
kunnur sálfræðingur í Dtissel-
dorf. — Þeir vinna markvisst að
því að brjóta knattspyrnumenn-
ina niður. Ég hef komið til
þriggja liða og það rfkir sann-
kölluð kafbátsstemmning hjá
þeim, eins og hún er nú skemmti-
leg. Fritz Stemme prófessor f sál-
fræði hefur sagt: — Löng
einangrun f æfingabúðum er
fáránleg og niðurdrepandi.
Dr. Siegbuch prófessor f læknis-
fræði, sem starfar f Hamborg,
tekur þó dýpst í árinni af öllum
sérfræðingunum: — Leik-
mennirnir eru meðhöndlaðir eins
og þrælar á miðöldum, sagði hann
— lffsháttum þeirra er bókstaf-
lega umsnúið. Og ef menn halda,
að það sé skaðlegt fyrir leikmenn-
ina að hafa samneyti við kven-
fólk, þá leyfi ég mér að lýsa því
yfir, að þar er um algjöra van-
þekkingu að ræða. Þvert á móti
getur það verið mjög skaðlegt
fyrir menn,. sérstaklega kvænta,
að lifa því munklffi, sem leik-
mönnunum er fyrirskipað.
Vestur-ÞJóðverjar æfa strfðsöskur sitt.
• •
OSKRIÐ HEFUR
SITT AÐ SEGJA
— Það er ekki hægt að búa sig betur undir leik en með þvf að
öskra nógu hátt og nógu lengi, sagði þýzki leikmaðurinn Wolf-
gang Overath, þegar blaðamenn spurðu hann að þvf hvað það
ætti að þýða hjá honum að fara inn á salerni fyrir leiki og öskra
þar eins og hann hefði hljóðin til.
— Ég öskra lfka f hálfleik, sagði Overath og oft er það þannig,
að félagar mfnir smitast og öskra lfka.
En það er vfðar en á salernunum og f búningsklefunum, sem
Þjóðverjarnir öskra. Fyrir leiki sfna mynda leikmennirnir
keðju og reka sfðan upp samstillt og ógnvekjandi strfðsöskur.
En það eru fleiri en Vestur-Þjóðverjar sem reka upp strfðs-
öskur fyrir leiki. Haiti-búarnir öskruðu bæði lengi og hátt, en
það virtíst þó duga þeim skammt. Meira að segja leikmenn frá
A-Evrópulöndunum losa sig við þá gffurlegu spennu sem er
fyrir leikina með þvf að öskra.