Morgunblaðið - 23.11.1975, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGÚR 23 NOVKMBER 1975
45
VEL.VAKAIMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 1 4— 1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Gagnrýni á
Alþingi
Björn Olafsson, loftskeytamað-
ur, skrifar:
„Að undanförnu, eins og svo oft
áður, hafa verið uppi háværar
raddir og mikil gagnrýni á stjórn-
málamenn og Alþingi, þótt engin
nöfn verði nefnd, þvi að menn
greinir á um hvað sé átt við og
hverjir eigi sökina.
Þingmenn eru bornir ýmsum
sökum, svo sem óheiðarleik í mál-
flutningi, að þeir segi annað í
stjórn en stjórnarandstöðu, —
þeir séu kjarklausir til átaka við
vandamálin þegar þeir séu i
stjórn, en með gorgeir, stóryrði og
yfirþorðsmennsku þegar þeir eru
utan stjórnar og kunni þá ráð við
pllum vanda. Þá er og sagt, að
alþingismenn ýti undir þrýsti-
hópa og kröfugerð í þjóðfélaginu.
Það er ánægjulegt og þakkar-
vert, að sjónvarpið skuli hafa
tekið upp viðtalsþætti um þennan
og annan þjóðfélagsvanda og gefi
viðkomandi aðilum tækifæri til að
bera af sér blað, skýra málin og
svara gagnrýni fyrir opnum tjöld-
um.
Það er lýðræðisleg réttlætis-
krafa, að hið rétta og sanna
heyrist og sé kynnt af réttum aðil-
um, svo að öfgafólki og þeim, er
allt tortryggja og rægja, séu ekki
gefin of mörg tækifæri til að
dreifa ýkjum sínum og ofstæki og
grafa þannig undan trausti og til-
trú manna á milli.
Þetta fólk, svo og mörg blöð,
þyrlar síðan upp moldviðri og
blekkingum, svo að erfitt er að
gera sér grein fyrir hvað raun-
verulega er um að vera, hvort sem
um er að ræða efnahagsmál, mál-
efni atyinnuveganna, utanríkis-
mál eða gang þjóðlífsins almennt.
Þarna á að vera hægt að velja
marktæka og ábyrga aðila i stað
þess að óvandaður öfga- og
áróðurslýður sé látinn einráður
með skröksögur sínar um menn
og málefni.
% Lúðvík Jðsepsson
kemur af f jöllum
I þætti Eiðs Guðnasonar um
þjóðmál, þar sem fram komu
Gunnar Thoroddsen, iðnaðarráð-
herra, og Lúðvik Jósepsson, al-
þingistnaður, var rætt um gagn-
rýni á Alþingi og alþingismenn,
og um einkunn þá, sem almenn-
ingur hefur gefið Alþingi, sem
leikhúsi trúða og loddara.
Lúðvík Jósepsson virtist koma
þarna alveg af fjöllum og hafa
varla leitt hugann að þessu vanda-
máli, hvað þá að hann kannaðist
við nokkuð slikt meðal sinna
flokksmanna, er gefið gapti tilefni
minni hvflir? En hugsaðu þér nú
ef einhver hefur snúið sér til mfn
og trúað mér fyrir einhverju, og
það skiptir engu máli varðandi
uppljóstrun morðsins? Hvernig
fæ ég þá variö það gagnvart sjálf-
um mér og þeim sem f hlut á að
hafa sagt frá því? Ilvernig fengi
ég varið það fyrir guð að hafa
rofið þagnarsk.vldu mfna?
Rödd föður míns var jafn al-
vörugefin, en mun einarðari.
— IWálið snýst um mannslff,
Tord. Það hefur þegar kostað eitt
mannslíf og við höfum enga
tr.vggingu fyrir þvf að þau gætu
ekki orðið fleiri. Og þegar svo er
málum komið gilda ekki hin
venjulegu lögmál lengur. Ég vissi
þaö ofurvel að nú bar mér að
standa upp og gefa mig fram, en
það var eitthvað í röddum bræðr-
anna beggja... þeír voru svo ein-
lægir og hreinskilnir... að mér
fannst ég ætti að læðast f burtu án
þess nokkur yrði mín var. Meðan
ég var að bræða með mér hvað ég
ætti til bragðs að taka sagði Tord
allt f einu:
— Þú veizt að ég ber til þin
nánast takmarkalaust traust,
Jobannes. Þú ert ekki aðeins stóri
bróðirinn minn, heldur crtu
til svona gagnrýni. Hann taldi
ríkisstjórnina eina eiga alla þessa
gagnrýni, — hann og hans flokks-
menn væru einfaldlega á önd-
verðum meiði við hana, og á móti
þvi sem Alþingi og ríkisstjórn
gerðu eða ætluðu að gera. Þetta
væri sjálfsagt og eðlilegt, og ætti
svo að vera.
Gunnar tók á málinu af meiri:
skilningi. Hann kvað þetta ekki
nýja gagnrýni og hún væri siður
en svo sprottin af gjörðum núver-
andi rikisstjórnar, enda þótt hún
ætti i vök að verjast og Lúðvik
ætti ekki að láta eins og hann
vissi ekki, að meirihlutinn af
þessum erfiðleikum væri arfur ,
frá þeirri vinstri stjórn, sem Lúð-
vik hefði sjálfur átt sæti i.
Lúðvik hefur átt sæti í tveimur
vinstri stjórnum, þótt flestir
hefðu álitið, að þjóðinni nægði
reynsla af einni slíkri, og el'uðu
að hún lifði af aðra. Afkoman var
slæm eftir þá fyrri, en enn veryi
eftir þá siðari, eins og alþjóð veit.
Við súpum nú seyðið af gerðurh
hennar og afglöpum. Hún hrökkl-
aðist. frá völdum með alla sjóði
tóma og öll okkar mál í óefni.
0 Eftirmæli vinstri
stjórnarinnar
Vinstri stjórnin fékk sin eftir-
mæli, er ég tel segja meira eh
mörg orð og hljóðar svo:
Er feigðin kallar,
hin fúnu skip,
og framundan er strand,
má sjá hinn miður,
friða flokk
er flýtir sér i land.
Og Hannibal í hópnum sást,
hans trú og von
og traust allt brást,
með vonbrigðanna siðan sekk
í Selárdal hann gekk.
„Hinn miður friði flokkur"
virðist hér ekki vera neitt vafa-
mál, enda þekkir þjóðin þessa
menn, þótt Lúðvík léti sem hann
viti ekki hvað um er verið að
ræða. Margir þeirra fylla enn
þingbekki, þvi að enda þótt
Hannibal hafi séð sóma sinn í því
að draga sig út úr leiknum, þá
fóru þó of fáir að dæmi hans.
Þessir ólánsmenn hafa um
márgra ára skeið haft ágæta at-
vinnu af þvi að æpa af krafti og
myndugleik marklaus og innan-
tóm ósannindi og ósvifna ádeilu á
allt og alla. Allt er af vanefnum
sniðið, allt er ómögulegt, — þeir
æsa þannig til illinda og stíðs,
hvetja harðskiptar hendur i
fáræði og blindni til að hrifsa til
sín sem mest af kökunni og spila
þannig á lægstu hvatir af tví-
skinnungi og óbilgirni, til að
koma málum í sjálfheldu eða
þrætubók.
Slíkir menn eru ekki i miklum
metum hjá öllum þorra þjóðar-
innar. Þessir atvinnusnakkar eru
vafalaust miklu minni hæfileika-
menn en þeir, sem hingað til hafa
valizt til stjórnmálalegrar
forystu.
0 Getum greint að
veruleika og
blekkingu
Þjóðin vill heiðarlega stjórn-
málabaráttu, ábyrga fulltrúa,
menn, sem þekkja vanda sinn og
hlutverk, eru sjálfum sér sam-
kvæmir i orðum ög athöfnum og
vilja frekar hafa það er sannara
reynist i stað þess að velta sér i
ofdrambi fánýtishyggju og upp-
reisnarástriðu gegn umhverfi
sinu, lifskjörum, þjóð og þingi.
Aðra pólitik virðast þeir ekki
kunna, margir okkar alþingis-
manna.
Ég trúi þvi ekki, að við lifum i
þeirri glapræðisþoku og blekk-
ingu, að við leyfum þrýsti- og
hagsmunahópum að gera landið
að stríðsvettvangi skrumara og
kröfugerðarmanna.
Ég veit, að islen/.ka þjóðin er
vel lesin, menntuð og þroskuð, og
stendur á þvi stígi mannlegs
þroska, að hún lætur ekki þessi
landlægu vandræði, ásamt at-
vinnu- og efnahagserfiðleikum
fara með þjóðarhag i meira óefni
en orðið ér. Þjóðin getur greint á
milli veruleika og blekkinga,
áróðurs og staðreynda, hernaðar-
aðiia fánýtishyggjunnar og
hernaðaraðila veruleika og frani-
taks, þessara eðlisóliku afla.
Verðbólgudrauginn, er nú riður
húsum, þarf að kveða niður i stað
þess að magna hann með kröfu-
pólitik ofstopans. Um það þurfa
allir ábyrgir þegnar samfélagsins
að sameinast um af einbeitni, al-
vöru og kjarki heiðarlegra manna
er þekkja hlutverk sitt og þegn-
Björn Olafsson.“
HÖGNI HREKKVISI
Ertu klár á því að til eru kettir sem eru tilgerðarleeir
mathákar? s
SSIG&A V/GGA £ ý/LVEgAW
w st
AP WWLW*>m
fatl EKK/ WÆftM
KA09 06 W V/£NN
WSlLLA
KRoFOV/ 5)\N0Vi\WÓ£
W A9 ANNA^ó GEÍ/
WR\9 /LLA
Frystihús og
fiskvinnslustöðvar
Fyrirliggjandi: hnékranar, fótstignir kranar og
tilheyrandi GROHE-thermostatkranar.
A. Jóhannsson og Smith h.f.,
Brautarholti 4, sími 24244.
HALLÓ
Frá Lillu
HALLO
Ódýru jólavörurnar komnar — kjólar — pils
— blússur — rúllukragabolir — síðbuxur —
mussur — alls konar nærfatnaður og margt
margt fleira.
Lillah.f.,
Víðimel 64, sími 15146.
Stuttir og síðirV^A
kjólar
Stutt og síð pils
Blússur,
rúllukragapeysur
Bað og kvöldtöskur
Skartgripir
og ilmvötn
Sólfatnaður:
Bikini, sundbolir
Frottesloppar,
stuttir og síðir
Síðbuxur og pils
Brjóstahöld
og magabelti.
fskirau/e 1976^
if Vönduð vél með krómuðum strokkum ca. 45
hö.
it Electronisk kveikja
★ Centrix sjálfskipting,
þreföld drifkeðja
if Hitamælir á hvorn strokk
vélarmnar
if 11" eða 1 5" breitt belti ), j■
if Stillanleg fjöðrun, demparar xf,
bæði aftan og
framan.
é-z'l
, I
m
Kraftmikill — Sparneytinn — Ódýr
Vélsleði fyrir karlmenn
sem gera kröfur.
urmai Sfygeiman h.f.