Morgunblaðið - 16.05.1976, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16, MAl 1976
— Eysteinn
Jónsson
Framhald af bls. 22
þjónustu fyrir erlenda ferðamenn
og ráðstafanir til að auka þá starf-
semi með skipulögðum aðgerðum.
Ferðamálin varða ekki eingöngu
ferðamannaþjónustu eða þá aðila,
sem hafa af þeim atvinnu eða
tekjur, heldur snerta þau i veiga-
miklum atriðum útilífshagsmuni
landsmanna allra. Vel skipulögð
fyrirgreiðsla við ferðamenn er
nauðsynleg vegna vaxandi þarfa
samskipta okkar Islendinga við
aðrar þjóðir. Hins vegar telur
ráðið að fara verði mjög varlega í
því að gera þjónustu við erlenda
ferðamenn að sérstöku efnahags-
legu og atvinnulegu uppbygg-
ingarmarkmiði. Ástæða er til að
athuga, hvort ekki beri að draga
úr auglýsingum á landinu sem
ferðamannalandi að dæmi
annarra þjóða, sem hafa séð hags-
munum eigin þegna stofnað í
hættu með hinni öru alþjóðlegu
aukningu i eftirspurn eftir útilífs-
gæðum, sem þau lönd búa við.
Hins vegar mætti beina nokkru fé
til þess að efla áhuga íslendinga á
þvi að eyða leyfum sínum innan-
Iands“.
5. Öþarfa akstur utan vega eða
merktra slóða er bannaður, þar
sem hætt er við að spjöll hljótist
af. Þessu er erfitt að framfylgja,
en þessi akstur stórspillir víða
landinu og er sorglegt að sjá hve
margir særa landið meiðlasárum
á þennan hátt. Náttúruverndar-
ráð vill vinna gegn þessu m.a.
með því að fá sem víðast lagðar
glöggar merktar ökuslóðir á þeim
leiðum, sem færar eru hvort sem
er á torfærubílum og þeim
leiðum, sem eðlilegar teljast
vegna útivistar eða atvinnu-
rekstrar. Reyna þarf með marg-
víslegu móti að auka skilning á
því hve ósæmilegt er að aka að
nauðsynjalausu á viðkvæmu landi
utan vega og slóða.
Keppni í torfæruakstri evkur
vandann þvi íreistíngin er mikil
að æfa sig og aka þá ólöglega utan
slóða og vega. Ætlunin er að leita
til félagsskapar bifreiðaeigenda
og torfæruakstursmanna og
björgunarsveitanna um hjálp og
samstarf við að vinna gegn óþarfa
akstri, sem særir landið. Koma
þarf upp æfingarsvæðum fyrir
torfæruakstur.
6. Mikilsvert er að stuðla sem
mest að gönguferðum í stað
aksturs um viðkvæm svæði og
kemur þá til að koma upp skálum
til stuðnings göngufólki á löngum
leiðum, göngubrúm o.fl.
Náttúruverndarráð telur sig
ekki hafa sýnt tómlæti um
þennan mikilsverða þátt í starf-
inu, sem lýtur að náttúruvernd og
útivistarmálum. Hitt er svo annað
mál að hægar gengur með ýmsar
framkvæmdir en hugur stendur
til beinlínis vegna fjárskorts.
Mikilsvert er, að sem flestir
skilji, að það er mjög takmarkað,
sem Náttúruverndarráð getur til
vegar komið óstutt. Þess vegna
riður mikið á þvi, að sem flestir
verði náttúruverndarmenn. Sýni
það með umgengni sinni við
landið og með þvi að stuðla að
skynsamlegri framkvæmd
náttúruverndar og útivistarmála í
sínum byggðarlögum og taki þátt
í samtökum um náttúruvernd,
sem starfa i öllum landshlutum.
— Eyþór
Einarsson
Framhald af bls. 23
marki þvi í þeirri hæð yfir sjávar-
máli er endurvöxtur plantnanna
hægur. Það er staðreynd hvort
sem mönnum geðjast að henni
eða ekki að þessir staðir og nokkr-
ir fleiri þar sem flest ferðafólk
hópast saman eru þegar ofsetnir
og því verður að draga úr ferðum
fólks þangað. Hér verður að fara
að ráðum þeirra sem best þekkja
til islenskrar náttúru ekki síður
en þegar ráðum fiskifræðinga er
fylgt við mat á veiðiþoli fisk-
stofna.
Samt tala ýmsir ferðamálafröm-
uðir um að vinna að því að fjölga
hér ferðamönnum án þess að gera
sér eða öðrum grein fyrir hvar
eigi að hafa þetta ferðafólk. Lítið
eða ekkert er gert af ferðamála-
yfirvöldum til að beina þessum
aukna straumi á nýja staði, sem
ekki eru eins viðkvæmir og marg-
ir fegurstu staðir hálendisins eru,
og koma þar upp einhverri að-
stöðu til að taka á móti honum.
Þeir sem hafa það að starfi að
flytja ferðafólk um landið finnst
mér verða að leggja meira af
mörkum til þessara mála sjálfir
en þeir gera nú. Þeir geta ekki
endalaust treyst eingöngu á og
„gert út“ á sæluhúsin sem Ferða-
félag íslands og önnur ferðafélög
hafa komið sér upp á ýmsum
áningarstöðum og þar sem ríkis-
valdið hefur á síðustu árum hjálp-
að til við að bæta aðstöðu til
hreinlætis. Ekki ^íst þar sem
þetta bitnar iðulega á félögum
þessara félaga sem lagt hafa sitt
af mörkum til að koma þessum
sæluhúsum upp, en verða svo
kanski að tjalda úti í móum í
kalsaveðri af því húsið þeirra er
fullt af ferðaskrifstofugestum.
Hér finnst mér ferðafélögin hljóti
einhvern tíma að verða að segja
hingað og ekki lengra.
Það getur verið erfitt að segja
nákvæmlega til um hve margt
ferðafólk hver áningarstaður þoli
á hverjum tíma og á hverjum tak-
markanir eigi að bitna, en engu
að síður verður varla umflúið
lengur að gera það. Þó ég hafi
ekkert á móti erlendu ferðafólki
sem slíku, margt af þvi er ágætis-
fólk og ferðamenning þess ekkert
lakari en fslendinga held ég að
slík takmörkun yrði fyrst að bitna
á því, og þá á ferðaskrifstofuhóp-
unum því uppistaðan í þeim er
erlent ferðafólk. Við erum sam-
mála um að við eigum sjálf að
nýta okkar fiskistofna að því
marki sem við þurfum og innan
þeirra marka sem þeir þola. Verði
eitthvað afgangs sem við ekki
þurfum eða getum nýtt þá sé
sjálfsagt að leyfa öðrum þjóðum
að nýta það. Og því skyldu ekki
sömu sjónarmið höfð í huga þegar
um er að ræða nýtingu jafn eftir-
sóknarverðra náttúrugæða og fag-
urs lands til útivistar? Mér finnst
ekkert sjálfsagðara en það sé
gert.
Hér yrði að koma til enn frek-
ara samstarf hins almenna ís-
lenska neytanda eða félagasam-
taka hans, náttúruverndaryfir-
valda og ferðamálayfirvalda en
nú er. Ferðamálayfirvöld finnst
mér verði að beina starfi sínu
meir að þjónustu við íslenskt
ferðafólk í stað þess að einblína á
erlenda ferðamenn og gjaldeyri
þann sem þeir flytja með sér,
kanski ferðuðust þá fleiri islend-
ingar hér innan lands en nú gera
og þannig sparaðist gjaldeyrir.
Ástandið i þessum efnum hér
finnst mér endurspeglast í ýms-
um atriðum í frumvarpi því til
laga um skipulag ferðamála sem
nú liggur fyrir Alþingi. Þar er t.d.
ferðamannaútvegnum ætlað að
tilnefna þrjá menn af fimm i
stjórn ferðamálaráðs, samgöngu-
ráðherra skipar tvo en Félag is-
lenskra ferðaskrifstofa, Flugleið-
ir h.f. og Samband veitinga- og
gistihúsaeigenda sinn manninn
hvort. Hér held ég þurfi að koma
til stefnubreyting ef stjórna á ís-
lenskum ferðamálum með hags-
muni allra landsmanna fyrir
augum og með hliðsjón af þeim
ágangi sem landið þolir.
Reykjavik 14. maí 1976
Evþór Einarsson.
— Magnús
Kristinsson
Framhald af bls. 23
akstur um eitthvert svæði er
betra að leiðin sé skýrt merkt á
þeim stað þar sem hætta á land-
skemmdum er minnst heldur en
að eiga á hættu að hver bílstjóri
velji sér eigin leið. Síðast en ekki
síst. Það verður að vinna gegn
þeirri tízku að reyna hæfni farar-
tækja sinna utan vega í byggð
jafnt sem óbyggðum. Kannski er
það rétt hjá Guðmundi að
náttúruverndarráð sé of mein-
laust. Eg minnist þess þó fyrir
fáum árum þegar mengun og
náttúruvernd bar fyrst veruiega á
góma í fjölmiðlum hérlendis
hversu margir spyrntu við fótum
og kváðu nátúruverndarmenn
helzt vilja banna alla nýtingu á
landinu. Ef til vill hafa sumir
þeirra verið fullróttækir í byrjun.
En til voru líka þeir hópar manna
sem börðust fyrir eigin hags-
munum gegn raforkuvirkjunum
og öðrum framkvæmdum undir
yfirskyni náttúruverndar og
unnu þeim málstað illbætanlegt
tjón um leið. Með hliðsjón af
þessari blindnu afstöðu almenn-
ings til náttúruverndarmanna í
upphafi er ég sannfærður um að
stjórn og framkvæmdastjóri
náttúruverndarráðs hafi valið
bezta kostinn með því að byrja
hógværlega og móta álit almenn-
ings að stefnan verði ekki að
banna heldur að skipuleggja
framkvæmdir og landsnýtingu
þannig að ávöxturinn verði sem
beztur. Án þess að í gáleysi sé
fórnað landsgæðum á kostnað
síðari tima. Þeir berjast ekki fyrir
stöðnun heldur framsýni. Að lok-
um eitt varnarorð fyrir jeppann.
Það er ekki rétt að fordæma
algjörlega þetta farartæki sem
ómótmælanlega hæfir á íslenzk-
um vegum utan Suðvesturlands-
ins mun betur en ehevrólettar og
kádiljálkar. Þó að nokkur hópur
ibúa þéttbýlissvæða kaupi jeppa
sem leikföng og misnoti þá í
sumum tilfellum eru þeir meira
en hálft árið nauðsynleg farar-
tæki til daglegra nota í dreifbýli
Norður- og Austurlándsins. Þar
að auki er jeppinn ómetanlegt
hjálpartæki fyrir unnendur
náttúru landsins til að komast á
skömmtuðum frítíma í námunda
við þann landshluta sem þeir ætla
síðan að ferðast um með eigin
vöðvaorku. Ferðafólk sem eyðir
mestum tímanum í bilnum minnir
hins vegar á skíðafólkið sem setur
skíðin upp á Range Roverinn og
ekur að skíðastað búið litskrúðug-
um tízkuklæðnaði til þess að sitja
yfir veitingum í upphituðum sal.
Vorið er ekki bara
grænt gras
Á vorin þegar náttúran vaknar til lífsins, grasið grænkar og gróðurinn
springur út, málum við utanhúss. Við málum til að prýða umhverfið og hressa
upp á útlitið með nýjum Kópal Dyrotex litum úr Kópal Dyrotex '74 litabókinni.
Veljum litina strax og málum svo einn góðan veðurdag.
Kópal Dyrotex er akryl-málning sérstaklega framleidd til málunar utanhúss
með viðurkennt veórunarþol.
Æk
Kópal
Þaóermálning

-rof**
málninghlf
Klippið hér
ELTON JOHN /HERE AND THERE A.T.H. NÝ "
FRIENS/FRIENDS
AMERICAN /HIDEAWAY
AMERICAN/HISTORY
QUEEN / NIGHTATTHE OPERA
EAGELS/GREATEST HITS
-C GENESIS / TRICK OF THETAIL
*0 WINGS / SPEED OF SOUND
g- ABBA / SOS
•.= ROGER WHITAGER / NÝ
* NEIL SEDAKA / GREATEST HITS
LED ZEPPELIN / PRESENCE
SLADE / NOBODYS FOOLS
URIAH HEEP / Best of
DAVID BOWIE / STATION TO STATION
DAVID BOWIE / ALLAR
OSIBISA / WELCOME HOME
SANTANA / AMIGOS
SANTANA / BORBOLETTA
SWEET / GIVE US A WINK
l. ALLMAN BROTHERS / ROAD GOES ON FOREVER
X BLACK SABBATH / WE SOLD OUR SOUL FOR
XO ROCK'n ROLL
Q. ELECTRIC LITHT ORCESTRA / FACE THE MUSIC
.9- ÚR SÖNGLAGA KEPPNI SJÓNVARPSSTÖÐVA
5C BROTHERHOOD OF MAN / SAVE YOUR KISSES
FOR ME
Og fleira og fleira.
Sendum gegn póstkröfu þær plötur sem þér krossið við
Pósthólf 1143
.<!)
JZ
*o
'E.
Q.
5
Nafn
Heimilisfang
Laugavegí 17(^)27667
L
Klippið hér
Klippið hér -------- Klippið hér -------- Klippið hér