Morgunblaðið - 09.11.1976, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. NÓVEMBER 1976
31
smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar
£ til sölu i
Brotamálmur
er fluttur að Ármúla 28, simi
37033. Kaupi allan brota-
málm langhæsta verði. Stað-
greiðsla.
Frúarkápur til sölu
í flestum númerum upp í 54.
Kápur úr ullarefnum í litlum
númerum, ódýrar.
Kápusaumastofan Diana,
sími 18481 Miðtúni 78.
Ný kjólasending
í stærðum 36—48. Dragtin
Klapparstíg 37.
Keflavik
Til sölu glæsilegt 2ja hæða
hús við Tjarnargötu með
verksmiðjugleri, nýjum gólf-
teppum og innréttingum.
Hvor hæð er 3ja herb. og
eldhús með sér inngangi.
Fasteignasalan Hafnargötu
2 7, Keflavík sími 1420.
Ný, ódýr dönsk teppi.
Teppasalan, Hverfisg. 49, s.
19692.
Arinhleðsla —
Skrautsteinahleðsla
Uppl. í síma 84736.
Skápasmiði
í svefnherb. og böð, Vönduð
vinna og efni. Teikna og geri
tilboð.
Smíðastofan, Miðbraut 1 7.
Lúðvík Geirsson s. 19761.
Mæðgur óska eftir
vinnu
við ræstingu. Uppl. í síma
14125.
Seljum
Mustang Mack 1 motor,
breið dekk. Scout II með
styrktu húsi. Ný nagladekk
'74. Henschel vörubifreið á
tveim drifhásingum góður
stálpallur traustur bíll 20
tonna málaravagn. Ferguson
ámokstursvél. Viljum kaupa
stóra dráttarvél og gamla bíla
eldri en '40. Sími 1 9842.
Lagerhúsnæði
Óskum eftir að taka á leigu
50—70 ferm. lager-
húsnæði. Uppl. í síma
15102 og 35836.
2ja herb. íbúð
til leigu á Víðimel frá og með
1. des. Uppl. í síma 10154
eftir kl. 5.
I.O.O.F: Rb. 1
1261 198’/2 = 9.I
□ EDDA 59761 197-2 Atkv.
□ EDDA 59761 197 = 2
Filadelfía
Almennur biblíulestur í kvöld
kl. 20.30. Ræðumaður Einar
J. Gislason.
Kvennadeild Flug-
björgunarsveitarinnar
Munið afmælisfundinn
miðvikudaginn 10. nóv. kl.
20.30. Söngur, glens og
gaman. Einnig verða seldar
jólavörur. Takið með ykkur
9es,i Stjórnin
Sálarrannsóknarfélag
íslands
vegna forfalla brezka miðils-
ins Margaret Wilson heldur
Guðmundur Einarsson.
erindi að Hallveigarstöðum
fimmtudaginn 1 1. nóv. kl.
20.30 sem hann nefnir
„Hlutskyggni og fornleifar".
Rætt um fornminjafund. sem
getur breytt íslendinga-
sögunni. Félagsmenn geta
tekið með sér gesti.
Stjórnin
KFUK Reykjavtk
Fimm ungar félagskonur sjá
um fundinn í kvöld kl.
20.30. Allar konur
velkomnar.
Stjórnin
Hjálpræðisherinn
Kvöldvaka í kvöld þriðjudag
kl. 20.30. Gestur kvöldsins,
Major Ingrid Hjort frá Noregi
syngur og talar. Veitingar og
happdrætti. Mikill söngur og
hljóðfærasláttur. Allir vel-
komnir.
SÍMAR. 11798 og 19533.
Miðvikudag 10. nóv.
kl. 20.30
Myndasýning (Eyvakvöld) í
Lindarbæ niðri, Tryggvi
Halldórsson, og Þorsteinn
Bjarnar sýna.
Ferðafélag íslands.
| raðauglýsingar — raðauglýsingar — raðauglýsingar
húsnæöi óskast
fbúð óskast til leigu
Hef verið beðinn að útvega 3ja herb. íbúð
til 6 mánaða. Aðeins góð íbúð kemur til
greina, helst með öllum húsbúnaði.
Atli Vagnsson lögfrædingur, s/mi 84433.
Fyrir erlend hjón
með eitt barn óskum við eftir að taka á
leigu íbúð með húsgögnum í ca. 9 mán.
frá og með 1. des. n.k. íbúðin þarf að
vera í vesturbænum.
Upplýsingar í síma 1 51 59 og 1 2230, frá
kl. 9 — 6, eftir þann tíma í síma 25830.
ísól
Skipholti 1 7.
Byggingarfélag verkamanna
Reykjavik
Til sölu
tvær þriggja herbergja íbúðir í 4. bygg-
ingarflokki við Stórholt og í 10. bygg-
ingarflokki við Stigahlíð. Félagsmenn skili
umsóknum sínum til skrifstofu félagsins
að Stórholti 16 fyrir kl. 12 á hádegi
mánudaginn 15. nóvembern.k.
Félagsstjórnin.
Nýkomið
kögur og snúrur í mörgum litum einfalt,
og tvöfalt. Frönsk áklæði í sérflokki á
Roccoco og Renesíans stóla.
Húsgagnabólstrarinn Njálsgötu 5
Sími 13980
fundir — mannfagnaöir
ÐJ
3*
Félag
starfsfólks
í veitingahúsum
^xvXv
2 OOO a
Félagsfundur
verður haldinn fimmtudag 11. nóv. n.k.
kl. 20.30 að Óðinsgötu 7
Dagskrá:
Stefnuskrá A.S.Í.
Ólafur Hannibaldsson framsögu.
Stjórnin.
ÞARFTU AÐ KAUPA?
ÆTLARÐU AÐ SELJA?
#2
ÞU ALGLYSIR UM ALLT l.AND ÞEGAR
ÞU ALGLYSIR I MORGLNBLAÐINL
Guðbjörg Vilhjálms-
dóttir - Attrœðisafmœli
Hvorki gleði, hryggð né hagur
heitir takmark Kfs um skeið.
Heldur það, að hver einn dagur
hffi oss lengra fam á ieið
Stgr. Th.
Það geta verið svo sérstæðir
sólskinsmorgnar i oktober.
Fjöllin falda hvítu. Blómin anda
ilmi, sem ber í sér alla angan vors
og sumars. Koldimm ský verða
gullkögruó af skini upprennandi
sólar sem ósýnileg í austri skapar
sólskinsbletti bæð fjær og nær
eins og himinninn hafi stigið
niður á jörðina.
Einn slíkur sólskinsblettur upp-
ljómaói heiðina okkar innan við
Hálogalandskirkju einn laugar-
dagsmorgun í haust.
Borgin var enn í svefnrofum.
Enginn bíll á ferð. Blokkin ekki
vöknuð. Sólheimagatan beið eftir
fyrsta vagni morgunsins.
En í miðjum sólskinsblettinum
var gangandi kona og bar í báðum
höndum. Hún var klædd dökk-
blárri kápu, með höfðinglegt
höfuðfat, ofurlítið ábogin í fasi.
Sporin ákveðin. Stefnan viss.
Ferðin hröð, hver hreyfing tígu-
leg, líkt og þar færi tignarhús-
freyja islenzkrar sveitar úr sagn-
auðgri sveit.
Þetta var hún Guðbjörg
Vilhjálmsdóttir. Jafnvel nöfnin
hennar hljóma eins og ljóð frá
liðnum dögum, sigilt ljóð.
„Góðan daginn vinur, og þökk
fyrir síðast,“ segir hún um leið og
hún gengur léttilega, en þó fast
upp dyraþrepin. „Ég er að fara
austur I Hveragerði, og kom
hérna með nokkrar druslur á
bazarinn eins og ég er vön. Verst
ég skammast min fyrir þetta allt,
ekki sízt núna, af því ég hand-
leggsbrotnaði þarna í vetur eins
og þú rnanst"
„Á bazarinn núna,“ segi ég
undrandi. Hann er ekki fyrr en i
nóvember. „Uss ég verð svo lengi,
elskan min, Og nú verða þær að
virða viljann fyrir verkið, eins og
vant er, blessaðar konurnar i
Kvenf. En það hafa nú sumar
dæturnar og dótturdóttir lagt mér
dálitið lið,“ bætir hún við og gott
var að fá nú aftur kraftana til að
bera þetta þótt litið sé.“ Og hún
litur á töskurnar. Og hvorug hafði
reynzt nógu stór til að rúma
draslið, sem hún kallaði. Þar yddi
á eina skartflíkina annarri snið-
ugri og snotrari.
Og nú birtist húsfreyjan til aó
líta á varninginn. Barnaföt, peys-
ur treflar, vettlingar, sokkar
skyrtur allt úr listil'egu efni með
enn listilegra handbragði og lita-
samsetningu. Margar vinnustund-
ir að baki. „Þetta er mest búið til
úr afgöngum og alls konar
prufum, sem átti að henda“,
brosir hún hvíslandi . . „Það er
margt sem til fellur á prjónastof-
unni. Ég tek það og set það saman
eftir minu höfði. Mér hefur alla
tíð þótt svo gaman að gera
eitthvað helzt sem fallegast úr
þvi, sem aðrir töldu ónýtt og
einskisvirði.“
Og auðmýktin og stórmennskan
brima af rödd hennar, brosum,
svip og orðum, í þessu listaverki
Guðs, sem hún er sjálf þarna í
sólskini haustmorgunsins sigur-
glöð og fagnandi, ung kona sem
hlakkar til að njóta hvildar og
hressingar í Hveragerði.
Hún hefur ekki tekið sér fri
síðan I fyrrasumar, nema þessar
vikur sem hún átti í beinbrotinu
og annarri smávegis byltu, sem
hefði nú getað tafið eitthvað fyrir
örðu verksmiðjufólki og skrif-
stofumeyjum. En hún Guðbjörg
Vilhjálms lætur enga smámuni
tefja sig lengi. Hún vinnur á
prjónastofu sleitulaust frá þvi
árla að morgni til síðasta, hættu-
tíma að kvöldi. Og þar eru nú ekki
slegin blindhöggin né slakað á.
Fyrirmyndariðnaður og hand-
bragð.
Þetta er vinnustaður Guðbjarg-
ar Vilhjálms. Og svo gengur hún
oft heim að kvöldi að dagsverki
loknu, en fer með strætisvagni að
morgni og þegar veður er verra.
Þeim er ekki fisjað saman iðn-
verkamönnunum á prjónastof-
unni. Var kannski einhver að
segja að eldra fólkið gæti ekki
unnið líkt og hið yngra? Nei,
þetta eru allt ungar konur.
En snúum okkur að efninu.
Með svona varning hefur hún
Guðbjörg Vilhjálms komið með á
bazarinn hjá Kvenfélagi Lang-
holtssafnaðar I meira en tvo ára-
tugi.
Hún er nefnilega að byggja
kirkju. Og hún vinnur að þvi sem
margra tuga maki. Og skal þó sízt
varpað skugga á þær og þá sem
vinna á sama hátt.
Hún er nefnilega heill söfnuður
að eðlisfari í anda og krafti, for-
ingi meðal þeirra sem leggja
grunn og byggja helgidómakristi-
legrar menningar i landinu.
Það er ekki blásið i básúnur
fyrir slikum Guðbjörgum og þeim
dettur vart í hug sjálfum verð-
mæti sitt I andlegu gulli
íslenskrar menningar. En hvað
væri Island án þess krafts, sem
býr og starfar í hinum kyrrlátu í
landinu.
Og það er kannski sjaldnast
með Krist á vörunum, til þess er
þeim nafn hans og heilagt, það
lifir sinn Krist.
Það er ekki aðeins fé til kirkju-
byggingar, sem Guðbjörg vinnur
að til að veita.
Aldrei er sá söfnunardagur tii
allslausra og þurfandi erlendis
eða hérlendis, að hennar gjöf sé
ekki meðal hinna stærstu. Þær
eru margar safnanirnar í islenzku
kirkjunum sé þeim sinnt. Svo að
segja hver helgi að vetrinum er
helguð einhverju verkefni á
vegum kærleikans í fjarlægð eða
nálægð: Blindum, fötluðum,
hungruðum, særðum o.fl. o.fl.
Guði sé lof að reynt er að vera
með til að bæta úr þörf og neyð.
Og alltaf kemur kona með fram-
rétta hönd I Langholtssöfnuði,
hljóðlega lokaðri, sem opnast með
blessun hinum bágetadda, stuðn-
ingi hinum lamaða, ljós hinum
blinda, huggun hinum sorgum
slegna.
Þeir eru margir þúsundkall-
arnir úr höndu Guðbjargar sem
faldir eru í Minningarsjóði og
varla færri fimmþúsund króna
seðlarnir, sem komið hafa til
kirkjubyggingar og líknastarfa.
Framhald á hls. 35