Morgunblaðið - 29.07.1977, Side 29

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JULI 1977
29
ORÐ
í EYRA
ÍHÁ-
DEGINU
— Þetta er nú eitthvað ann-
að að sitja hér með ffn hnífa-
pör og spæna upp f sig heita
kryddsúpu en að éta soðning-
una og þrumarann úr berum
lúkunum á sér eins og við
gerðum fyrir vestan þegar ég
var að alast upp, sagði Sjonni
vinur minn upp úr súpunni.
Eg minntist þess ekki að
hafa heyrt Sjonna fara með
svo langa málsgrein og svaraði
að bragði:
— Ekki veit ég hvort Amin
kallin í Uganda slafrar f sig
fæðuna með hnffapörum eður
guðsgöfflunum ef nefna má
þumalfingurna á honum svo
virðulegu nafni. Og hirði ég
aldrei hvern veg frumstæðar
þjóðir taka til sfn næringu.
Sjonni gaf sér tóm til að
ljúka súpunni og mælti sfðan
stundarhátt áður en hann
lagði til atlögu við kjötkáss-
una:
— Ifrikaleg óheppni var
þetta f landsleiknum. maður.
Við áttum sko leikinn. Þetta
var algjör hundaheppni hjá
Svfunum.
— Svfar hafa löngum verið
menningarþjóð. Þó Ólafur
Jónsson hafi gengið á skóla
hjá þeim er hann kannski
undantekningin sem sannar
regluna eins og Kræsler sagði.
Eða var það bara Ford?
— Kortfnan er jú sæmileg-
ur vagn. Þó svo ég haldi þeim
japönsku fram. Þar eru sko
eingir mánudagsbflar.
— Ilvað mánudagsmynd-
irnar f Iláskólabfói snertir er
ekki fyrir það að synja að þar
hefur Friðfinni tekist upp.
Eins og allir menningarvitar á
kvikmyndasjónum, sem eitt-
hvurt mark er takandi á, eru
sammála um. Þó hann sé
frændi þeirra Hannibalss'ona
og kannski fleiri gambur-
menna. Það kemur ekki mál
við mig. Ættfræðin er ekki
mfn sterka hlið eins og þeirra
Einars Bjarnasonar og Helga
Vigfússonar.
— Ég er hundraðprósent
viss á þvf að við erum að koma
okkur upp sterku liði úrvals-
manna f frjálsum. Við ættum
að rótbursta bæði Svfa og
Finna næsta sumar.
— Eigi veit ég með sannind-
um hvort Iistahátfð er yfirvof-
andi strax næsta sumar. En
hitt veit ég að flestir telja Ift-
illar hátfðar von ef stemningin
verður f ætt við Blóðrautt
sólarlag. Mér er til efs að jafn-
vel harðsvfruðustu menningar-
vitar fáist til að taka það Igg f
forsvar... Enda sagði mér
kunningi minn, sem er einn
þessara skáldlega sinnuðu f
lögfræðingastéttinni, að
hvergi f öllu lagasafninu fyrir-
fyndist jafndrepleiðinlegur
' texti o^....
Ég leit upp úr kássunni en
sá Sjonna-hvcrgi...

— Jón Arnason
- Minningarorö
Framhald af bls. 25
hann hlýtur að launum traust og
vináttu fólksins. Þannig maður
var Jón Arnason. Við eigum
mynd í huganum af snotrum
manni, vel vöxnum og friðum,
kvikum og viðmótsglöðum dreng-
skaparmanni, það var Jón Árna-
son. Fyrir mér sýndan vinarhug
langa tíð þakka ég Jóni og konu
hans, Ragnheiði Þórðardóttir.
Megi kær minning um góðan
dreng lengi lifa í huga syrgjenda.
Hugsum til hans þegar góðs
drengs er getið. Samúðarkveðju
sendum við hjón konu hans og
ástvinum.
Valgarður L. Jónsson.
Hann Jón Árnason á Akranesi
er látinn.
í hugann leita fram minningar
frá mörgum liðnum árum um
samskipti og samstarf.
Jón Arnason gegndi mörgum
merkum störfum, en störf hans
sem alþingismanns og formanns
fjárveitingarnefndar Alþingis var
hans aðalstarf mörg undanfarin
ár.
I starfi sinu á þeim vettvangi
var Jón hinn prúði og grandvari
maður, sem vildi hvers manns
vanda leysa sem best hann gat.
Okkur hér i Kalmanstungu er Jón
minnisstæður bæði sem gestur og
gestgjafi. Það voru ætið skemmti-
legar stundir er þau Ragnheiður
og Jón komu i heimsókn og að
mæta opnum örmum þeirra hjóna
á heimili þeirra hvort sem var í
Reykjavik eða á Akranesi gleymd-
ist ekki þeim sem notið hafa.
Við hér i Kalmanstungu minn-
umst Jóns Árnasonar með þökk,
nú þegar hann er farinn „meira
að starfa Guðs um geim“.
Frú Ragnheiði og öðrum ástvin-
um Jóns vottum við einlæga sam-
úð og vonum að trúarvissa og
minningin um mætan mann megi
sefa söknuð þeirra.
Kalman Stefánsson.
Kalmanstungu.
nyjar vorur
• Ledurjakkar . F/auels/akkar
• Leðurblússur
• LeeCooper
Flauelsbuxur

Falmer
nyjar vorur
hellinguraf nýjum:
Peysum
Skyrtum:
langerma
stutterma
bolum og aftur bo/um
LAUGAVEGI 47 SIM117575