Morgunblaðið - 29.07.1977, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 29.07.1977, Blaðsíða 36
36 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JULÍ 1977 Vl» MORÖ-dN- K’AFfíNÍJ '4'« Þotta laf;ast eftir stulta stund. — Barnapían er ad koma krökkunum í rúmiö. Vera má að ég sé með lægsta einkunn í bekknum — en ert þú ekki líka á lægsta kaupinu í fyrirtækinu? Blessuð láttu hann ekki komast upp með á sleppa við að mála eldhúsið vegna þess að hann sé litblindur. Þú kemst ekki með — ein- hleypur. Oþokkaleg ið ja „Ein óþokkalegasta iðja all- margra manna er að tína ána- maðka á kvöldin og á nóttinni þegar rakt er í rót og ormarnir skríða upp úr moldinni. Þeir eru jafnvel svo ósvífnir að vaða inn í annarra manna garða, umróta þar öllu og traðka niður blóm og ann- an gróður. (Sjá t.d. Dagbl. 27/6.) En hið ógeðslegasta við þetta athæfi finnst mér vera það, að með þessu eru þeir að handsama þessi litlu, tilfinningariku dýr, i þeim tilgangi einum að framselja þau til langvarandi kvala á öngl- um laxveiðimanna, sem finnst lik- lega meira „sport“ í þvi, að krækja lifandi ormum upp á öngla sína, heldur en að nota fiugu eða annað gerviagn. Því sagt er, að ekki veiðist ver á flugu, en lifandi ánamaðk. Hér er því verið að valda lifandi dýri kvölum að þarflausu. Litil dýr, eins og ánamaðkar, hafa áreiðanlega eins næmt sár- saukaskyn og önnur, sem stærri eru. Um það bera vitni viðbrögð þeirra við hverri minnstu snert- ingu. Enginn skyldi því kvelja þá til dauða að þarflausu, eins og nú viðgengst meðal iaxveiðimanna. Slikt er vottur mannúðarleysis og tilfinningaleysis, sem ekki ætti að eiga sér stað. Ingvar Agnarsson." 0 Til maðkveiði- manna Garðeigandi nokkur sendir eftirfarandi og kvartar þar yfir þeim sem fara inn f {jarða og tfna maðka og úr þvi að farið er að ræða þessi efni hér í dag verður því bara haldið áfram og plássið notað til þess að mestu: „Það er orðið nauðsynlegt að senda þessum maðkveiðimönnum tóninn, því mér virðast þeir ger- ast ófyrirleitnari með hverjum deginum sem líður, eða ætti held- ur að segja með hverri nóttinni. Þessi iðja að tina maðka ku gefa nokkuð í aðra hönd þar sem skepnurnar eru seldar fyrir tugi króna og i rigningartið er ekki lengi verið að smala nokkrum ánamöðkum i dall og koma á framfæri við „hungraða" lax- veiðimenn. Ég ætla ekki að ræða um málið frá sjónarmiði maðk- anna, því það getur varla verið BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson Svíarnir Göthe og Morath stóðu sig afbragðsvel í níunda og næst- síðasta hluta Bhilip Morris Evrópubikarkeppninnar, sem spilaður var f Hamborg í júlí. Þeir náðu 65% skor, sem þó dugði aðeins í 2. sa*tið því sigurvegarnir náðu 7.'5% af mögulegum stigum. Spilið hér að neðan gaf þeim félögum 64 stig af 88, sem var toppurinn. Austur gaf, norður og suður á ha'ttu. Norður S. KG9 H. Á76 T. 9632 L. AD9 'estur S. ÁD6 H. 98 T. K5 I. K107654 Suður S. 10753 H. K1043 T. AG8 L. G3 Morath, í suður varð sagnhaf í tveim spiiðum eftir að vestur hafði opnað á einu laufi. Vestur spilaði út lágu laufi, sem suður hleypti heim á gosann. Hann svínaði síðan spaðagosa, fór heim á hjartakóng og spilaði aftur spaða, sem vestur drap með ás. Til baka kom lauf, drottning blinds tók slaginn og spaða- kóngurinn sá fyrir trompum and- stæðinganna. Morath spilaði síðan lágum tigli frá blindum og vestur tpk áttuna rrieð kóng og sþilaði sig aftur út á laufi, en austur og suður Iétu báðir hjarta. Eftir að Morath hafði svínað tígulgosa var staðan orðin þannig: Norður S. — H. A7 T. 96 L. — Vestur S — H. 9 T. — L. K107 Suður S. 10 H. 104 T. A L. — Morath tók nú á spaðatíu, lét hjartasjö frá blindum og austur var fastur í criss-cross kastþröng. Fallega unnið spil. Austur S. — H. DG T. D10 L. — Austur S. 842 H. DG52 T. D1074 L. 82 RÉTTU MER HOND ÞINA Framhaldssaga eftir GUNNAR HELANDER Benedikt Arnkelsson þýddi 8 um hefur Ahmed aldrei þurft að neita sér um neitt. Rándýr föt hans fara frábærlega vel, og bækurnar ðg málverkin i her- berginu setja fyrirmannlegan svip á umhverfið. Forss er áberandi óbrotnari f sniðum. miklu hóflegri. Það er ef til vill ekki réttur blær á litnum á bindinu hans; hann hefur kálfslappir, og vasarnir eru bólgnir af tóbakspungnum, gömlum bréfum og öðrum hlut- um. Gjörólfkir piltar — en félagsskapur þeirra eins og be*t verður á kosið. Báðir hafa tileinkað sér orðbragð ensku stúdentanna, sem er f senn svo- lftið óskammfeilið og barna- legt. — Heyrðu, Ahmed, segir Forss, — þú getur Ifklega ekki lánað mér tfkall? Ég var að hugleiða að fara f stúdenta- félagið f kvöld, en ég á ekki bót fyrir rassinn á mér. Forss reynir eftir fremsta megni að forðast sænskan hreiminn og Ifkja eftir fuli- kominni ensku Mullah. — Nei, þvf miður, ég á ekki nema fjórtán skildinga. Eg hef verið úti á galeiðunni upp á sfðkastið og eytt öllu fénu. En við getum auðvitað skipt þvf, sem ég á, jafnt á milli okkar. Þá færðu sjö. Ég er sffellt að skrifa karlí föður mfnum, en það gengur æ verr að kreista úr ’ honum dropa. Hann sendír mér áminningar f strfðum straum- um, en lftið fé. — Það er eins hjó mér. Pahbi er eiginlega alveg mót- fallinn þvf, að ég hangi hér og lesi ensku. Honum finnst ég vera ietiblóð, af þvf að ég strauk úr háskólanum f Gauta- borg. Eg hélt hann mundi detta niður dauður, þegar ég sagði honum, að ég ætlaði að fá stöðu f útvarpsfyrirtækinu f Suður- Afrfku. H;nn vill vfst, að ég verði stærðfræðingur eitís og hann sjálfur. — Já, hugsaðu þér, hvað for- eldrar geta verið ósanngjarnir. Hann ætti að gera sér ljóst, að þú ert of þunnur til þess að geta orðið stærðfræðingur. Pabhi minn er Ifka skelfing þröngsýnn og erfiður. Ég býst við, að hann noti allar tóm- stundir sfnar til þess að hugsa um hegðun mína. — Aumingja maðurinn. Það er gott, að hann veit ekki meira um þig en raunin er, þvf að þá mundi hann nota meira af vinnutfmanum til þess að hafa áhyggjur af þér. Mullah leggur fæturna upp á stól og heldur áfram. — Hvað heldur þú, að gamli maðurinn hafi fundið upp á, þegar ég var heima sfðast? Hann vildi, að ég gengi að eiga fjórtán vetra múhameðska stelpu og færi með hana til Englands; það átti að vernda mig fyrir freistingum, sagði hann. Það var með naumind- um, að ég komst ókvæntur um borð f Englandsfarið. Forss hallaði sér aftur á bak og hló hátt. — Já, en það hefði komið sér vel fyrir þig, bósinn þinn. Vagga með annarri hcndinni og þylja lögfræði með hinni. En gætir þú ekki kvænzt rfkri ekkju f staðinn? Þá gæti ég slegið þig svolitið oftar um pen- ing. Hann skotrar augunum til Ahmeds, svo að Iftið ber á, og hann furðar sig á, hvers vegna Ahmed er honum svo mikils virði og hvers vegna hann gerir sér alltaf far um að vera geð- þekkur f návist hans. Sfðan slær hann úr pfpunni f ffngerð- an, indverskan öskubakka og stendur upp. — Jæja, það verð- ur Ifklega ekkert af þessari skemmtun f kvöld. Ég verð að látast vera bindindissamur mú- hameðstrúarmaður eins og þú og komast þannig hjá þvf að hjóða stelpunum upp á bjór. Satt að segja er ég að velta þvf fyrir mér, hvort ég eigi ekki heldur að Ifta á enskuna. Ahmed Iftur órólegur á hann. — Þú að vinna? Er þér alvara? Þú hefur vonandi hugsað þig vel um, svo að þú hlaupir ekki á þig? Sex klukkustundum sfðar. Tunglið skfn á gömlu kastanfu-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.