Morgunblaðið - 30.08.1977, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. AGUST 1977
13
vorum að gera á þessum ár-
um .. . Þá höfðum við bara stál-
þráðinn . . . þá finnst mér það
reglulega æsandi.
Ég held að dýnamik þessar ára
liggi fyrst og fremst i þvi, hvað
þetta var allt ferkst. Við vorum
ungir og lögðum geysilega hart að
okkur. Þetta máti heita stanzlaus
tónlist og ég held að það sé fyrst
og fremst þessi lifsnautn, sem var i
þessu, sem kemur öllu af stað.
Jafnvel i mér, gömlum manninum.
Ég fæ svona kitlandi sveifluhroll,
þegar ég hlusta á eitthvað frá þess-
um dögum.
Þetta er eins og gamlar, góðar
kvikmyndir. Það vekur eitthvað
upp I fólki að sjá aftur gamlar
uppáhaldsmyndir."
—- Saknarðu þessara daga?
„Ég veit það ekki. Ég var þama.
Þetta er hluti af minu lifi. En ég
lifi ekki i fortiðinni. Ég var ham-
ingjusamur þá. Ég er hamingju-
samur nú.
Auðvitað gengur þetta upp og
niður, eins og annað i lifinu. Það
eru alltaf að renna upp einhver
timaskeið og leysa önnur af hólmi.
Svona er þetta i kvikmyndunum
og tónlistinni. Svona er þetta i
öllum listum. En það er alltaf
einhver rauður þráður, sem geng-
ur i gegn. Og einn góðan veðurdag
er hann orðinn aðalmálið aftur.
En ég held einhvem veginn, að
þetta byggst á einstaklingunum.
Þegar við emm að tala um góðu
gömlu dagana, þá emm við að tala
um fjórða og fimmta áratuginn.
Við vorum bara réttir menn á
réttum stað á réttum tima. Jazzinn
fæddist ekki þama. En hann
komst á legg með okkur.
Eins er þetta i öðmm tónlistar-
tegundum. Dóttir min er rokkari.
Hún talar um gömlu, góðu dagana
á sjötta áratugnum. Rokkið fædd-
ist ekki þá. En þá komu mennim-
ir, sem komu þvi á legg“.
— Eins og Elvis Presley?
„Já. Eins og Presley.
— Hvað finnst þér um Presley.
Þú veizt, að hann. . .
„... er dáinn. Já. Ég veit það.
Dóttir min var btjáluð i Presley.
Ein ég get ekki sagt, að hans tónlist
hafi snert mig neitt sérstaklega.
Hann hafði góða söngrödd fyrir
sum lögin, og ég reikna með að
hann hafi verið alvarlegur tónlist-
armaður. Reyndar hlýtur hann að
hafa verið það. Á sinn hátt. Dóttir
min féll fyrir honum og hans tón-
list. En ég gekk ekki af göflunum".
Meðan við röbbum þetta þama
á bamum kemur maður til okkar,
stendur smástund feiminn i fjar-
lægð, en fikrar sig svo nær með
blýant og blað á lofti. Ég sé,
hvemig honum vex kjarkur, þegar
hann sér ljúfmennið Benny Good-
man og þegar hann kemur loks að
borðinu hefur Goodman teygt
hendur sinar móti blaðinu og blý-
antinum. Hann er fljótur að skrifa
á blaðið og maðurinn fer burtu
alsæll. Ekkert orð. En Goodman
brosir. Svo litur hann á mig og
segist ætla að segja mér frá stóra
laxinum.
„Þetta var stór lax. Upp undir
tuttugu pund. Við áttumst þama
við i þrjátiu og fimm til fjörutiu
minútur. Ég var orðinn dauð-
þreyttur i handleggjunum. Þetta
var stórkostlegur fiskur. Svo dró
ég hann að landi... og sleppti
honum. Ég segist hafa sleppt hon-
um. Ég sá hann. Hann var yndis-
legur.
Veiztu að ég var að tala við
konuna mina i New York? Hún
sagði, að það væri hitabylgja
vestra. Ég sagði henni að það væri
rok og rigning hér á Islandi. Regn-
ið buldi svo á rúðunum að ég gat
látið hana heyra það i gegn um
simann. Og svo sat hún þama i
hitanum og bað mig að passa að
mér yrði ekki kalt. Hvað gat ég
sagt? „Passaðu nú að þér verði
ekki of heitt, elskan?" Ég sagðist
bara ekki fara út i gönguferð á
meðan veðrið væri svona“.
— Við vorum að tala um Presley
og rokkið.
„Var ég ekki búinn að afgreiða
það?“
— Tónlistin. Er hún eins og trú-
arbrögð?
„Ekki i þeim skilningi, að að-
eins eitt sé gott og ailt annað
slæmt. Dóttir min sá ekkert nema
Presley á timabili. Ein ég lit ekki á
trúarbrögð sem svo. Það er hægt
að virða trú manns án þess að
gleypa við henni. Og hún á ekki að
stjóma mati þinu á einstaklingum.
Ég hef mina trú. Hún er mitt
einkamál og ég er hvorki betri né
verri klarinettleikari hennar
vegna.
Ég elska klassiska tónlist. Ég
spila klassiska tónlist. Ekki hvað
sem er. En sum klassisk tónlist er
tónlist með stóru téi. Þá tónlist
spila ég. Það er ekki allt gott, sem
er kallað jazz. En margt í jazzinum
er tónlist með stóm téi. Það spila
ég. En ég fyrirlit ekki allt annað.
Ég virti til dæmis Presley. En ég
gleyþti ekki við tónlistinni hans.
Það gerir hann ekki betri eða verri
rokkara. I hæsta máta að það gefi
til kynna að Presley hafi verið
slakur jazzisti. Og að Benny
Goodman sé slæmur rokkari. Það
er allt og sumt“.
Við förum aftur að tala um
gömlu, góðu dagana. Og þá kom-
um við inn á það, að Benny Good-
man varð fyrstur hvitra manna til
að taka svarta menn i hijómsveit
sina. Ég spyr, hvort þetta hafi ekki
verið erfið ákvörðun á sinum tima.
„Það held ég varla, þvi ég gerði
það. Ég hefði aldrei getað gert
það, ef það hefði valdið einhverj-
um erfiðleikum. Mér fannst þetta
eðlilegur hlutur. Þetta var það sem
þurfti að gera til að fá það bezta.
Svo ég bara gerði það.
Mannstu, hvað ég sagði áðan
um trúarbrögðin? Það er ekki
hægt að vera að vefjast i litarhætti
manna eða trúarbrögðum, þegar
það er tónlist, sem málið snýst um.
Þá liturðu bara á, hváð maðurinn
getur i tónlistinni. Og ef þér likar
það sem hann gerir. Well. Þá tek-
urðu hann i hljómsveitina.
En svona eftir á að hyggja, þá
held ég að ef til vill megi segja, að
á þessum tima hafi þetta verið
svolitið hugrekki hjá mér. En það
var þess konar hugrekki, sem fólk
sýnir án þess að vita af þvi i
augnablikinu“.
Og við höldum áfram að ræða
þessi mál. Ég segi honum, að ég
Framhald á bls. 35
N C R
UMBQDID Á ÍSLANDI
'ífe
IFSIIFIVELU I.F.
KYNNIR

elektróniska BÚDARKASSA - metf:
10 vöruflokka-minnum
dagsölu hvers vöruflokks
heildarsölu
bókhaldsstrimli
kvittun
prósentureikningi -margföldun o.fl.
□□□ er vel þekkl merki hérlendis.
C!IBQ bókhaldsvélar hafa verid í
notkun i flestum stærri bönk~
um landsins í áralugi.
3 er þekklasla merki heims I
bankavélum og
búda r k ö s s u m.
N C

umbodid á íslandi er nú hjá
SIIIFSTIFUVELiR H.F.
4

Sími 20560