Morgunblaðið - 30.08.1977, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. AGUST 1977

raöauglýsingar - - raöauglýsingar - raöauglýsingar
nauöungaruppboö
Nauðungaruppboð 2. og síðasta, á fasteigninni nr. 22 við
Sandholt í Ólafsvik, Snæfellsnes- og Hnappadalssýslu, þing-
lesinm eign Arnars Steingrímssonar, fer fram eftir kröfu
Búnaðarbanka íslands, Reykjavík og Samvinnubanka íslands.
Grundarfirði á eigninni sjálfri föstudaginn 2. september 1977
kl. 16.
Sýslumaður Snæfells- og Hnappadalssýslu
fundir — mannfagnaöir
Aðalfundur
Félags karöfluframleiðenda á suðurlandi,
verður haldinn í Samkomuhúsi
Þykkvabæjar laugardaginn 3. sept. kl.
14 Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
Fiskiskip
Höfum til sölumeðferðar báta af eftirtöldum stærðum: 5, 9,
10, 12, 20. 36. 49. 59. 73. 199 tonn.
BORGARSKIP s/ f. skipasa/a
Grettisgata 56. Sími 12320.
Ólafur Stefánsson hdl. Skúli 8 Ólafs víðskiptafr.
heimasimi 1 2077 heimasími 23676
Bændur — bændur
Við útvegum ykkur ódýrar nælon yfir-
breiðslur á hey. Póstsendum um allt land.
Seglagerdin Ægir
Eyjargötu 7, fívk.
Símar 13320 og 14093.
Tveggja herbergja íbúð
með húsgögnum óskast — helzt í
nágrenni Háskóla Islands — fyrir ein-
hleypan eldri mann frá 1. október til
maíloka 1978. Tilboð merkt: „Reglusam-
ur — 401 4" sendist fyrir 5. september.
Vestfjarðarkjördæmi
Aðalfundur kjördæmisráðs Sjalfstæðisflokksins i Vestfjarðar-
kjördæmi verður haldinn í Félagsheimilinu, Hnifsdal, sunnu-
daginn 4. sept. kl. 10 f.h.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
Ólafur Gunnars-
son sálfræðing-
ur — Sextugur
Það var laust fyrir miðjan
þriðja áratuK aldarinnar, skönmiu
cftir að mér hafði verið falin for-
staða Kaupfélaí>s Austur-
Skaftfcllinfía á Hornafirði, að
mér var sast frá un«um pilti, sem
ætti hoima í Vík í Lóni, er þá
þefíar vekti mikla ath.vpli þcirra,
er þekktu til hans, fyrir óvenju
sterka lönftun til bóklestrar og
sem mundi hafa meiri hæfileika
til náms en flestir á hans aldri.
Menn söftðu að hann læsi flestar
bækur er hann næði i. hvort sem
væri fræði- eða söf>ulegs efnis, og
að mínni hans og eftirtekt væru
slík að hann gæti sagt söguþráð-
inn að lcstri loknum og ræddi um
það sem hann hefði lcsið með
rökum fyrir skoðunum sínum.
Þetta breyttist ekki með auknum
þroska og aldri. Ungur að aldri
gerði hann sér grein fyrir ýmsum
almennum málum, las stjórnmála-
blöðin og var fundvís á veika
málstúlkun og léleg rök höfund-
anna.
Úlafur er fæddur á Stafafelli í
Lóni í Austur-Skaftafellssýslu, 30.
ágúst 1917. Foreldrar hans voru:
Rannveig Olafsdóttir frá Fossi á
Síðu í Vestur-Skaftafellssýslu og
Gunnar Snjólfsson, síðar starfs-
maður í hálfa öld hjá Kaupfélagi
Austur-Skaftfellinga, hreppstjóri
á Höfn i þrjá áratugi og póstaf-
greiðslumaður litlu skemur.
Úlafur er alinn upp á ágætu
hcimili þeirra Sigríðar Jónsdótt-
ur og Sigursveins Sigurðssonar er
bjuggu allan sinn búskap í Vík i
Lóni. Voru þau sannarlega þess
fær að veita fóstursyni sinum gott
uppeldi. Þau voru bæði gædd
þeirri fórnarlund og stjórnsemi
sem hæfði þeim ungu og hinum
sem eldri voru. Hefur Úlafur
niinnst þeirra fagurlega í minn-
ingargrein, sem þeim hæfði og
verðskulduðu.
Þegar æskuárum Úlafs lauk og
hæfilegum aldri var náð gerist
hann nemandi í Kennaraskóla Is-
lands og lýkur þaðan kennara-
prófi 1938 en stundar síðan
kennslu um skeíð hérlendis og
heldur síðan bráðlega til Kaup-
mannahafnar. Þar stundar hann
nám í kennaraháskóla og Kaup-
mannahafnarháskóla í sálarfræði,
uppeldisfræði og fleiri náms-
greinum. Hann dvelur i Dan-
mörku styrjaldar árin við nám og
störf en kemur heim til Islands
jafnskjótt og færi gafst að styrj-
öld lokinni, reynslunni ríkari með
mikið nám að baki og því fær í
flestan sjó. Hann tók þá að sér
kennslustörf um hríð. Hann beitti
sér fyrir starfsfræðslu, hafði for-
giingu um starfsfræðsludaga svo-
nefnda, sem virtust vera holl og
ánægjuleg hreyfing fyrir ungu
kynslóðina. Voru þeir mikið sóttir
og vöktu eftirtekt. Hann skrifar
þá og gefur út bæklinginn Hvað
viltu verða? sem mikið var Iesinn
og gefinn út oftar en einu sinni og
mun enn lesinn að mörgum.
Eftir nokkurra ára starf hér fer
hann enn utan til starfa í Dan-
mörku við skóla og ritstörf ýmiss
konar. Hann sækir markgar ráð-
stefnur víða um lönd um sálar-
fræði, uppeldismál og fleira. Eftir
nokkurra ára veru i Danmörku
flytur hann til Svíþjóðar og starf-
ar að skólamálum, verður hátt-
settur umsjónarmaður með skól-
um þar um nokkurra ára bil eða
meðan heilsa leyfði. Allt þetta
hygg ég að hafi veriö geysimikið
starf sem hafi verið honum of-
raun, því að hann vill gera hverju
verkefni full skil. Úlafur hefur
aldrei viljað vera né verið „akta-
skrifari". Vegna heilsubrests varð
hann að láta af störfum í Sviþjóð
þrátt fyrir fullkomna læknisþjón-
ustu þar og sjúkrahúsvistir með
góðri hjúkrun. Hann kemur heim
til Islands að nýju fyrir nærri
tveimur árum eftir að hafa orðið
að láta af störfum. Þótt heilsa
hans hafi tekið miklum bata síðan
heim kom hefur hann orðið að
neita sér um öll störf enn sem
komið er, en við kunningjar hans
vonum að batinn komi og að hon-
um veitist sú blessun að geta tek-
ið til starfa að nýju og það sem
fyrst. Hann hafði með höndum
mikilvæg störf og var vel undir
þau búinn.
Úlafur er kvæntur ágætri konu
frá Astralíu, Judith að nafni, sem
hefur reynst manni sínum með
miklum ágætum. Dugnaður henn-
ar, fórnarlund og umhyggja
manni sínum til handa er meiri
en orð fái lýst. Hún er einnig
menntakona mikil.
Ég óska þeím báðum í tilefni
afmælis Úlafs allra heilla og far-
sællar framtíðar.
Jón Ivarsson.
Sextíu ár virðast ekki langur
tími þegar litið er til baka. Þó
hafa sumir komið miklu í verk á
því tímabili, reynt margt, mætt
mótlæti eða fengið meðbyr á
stundum. Svo er um úlaf
Gunnarsson. Hann hefur unnið
mikið og margþætt ævistarf, en er
nú þrotinn að kröftum og heilsu.
Mig langar til að senda Úlafi
hugheilar afmæliskveðjur á þess-
um tímamótum, þakka honum
hlyhug hans, einlægni og hjálp-
semi fyrr á árum. Minnist ég þess
t.d., er hann sýndi mér, þá ungum
nema frá Osló, höfðuborg Dana-
veldis, sérstaklega Kaupmanna-
hafnarháskóla, bauð mér jafn-
framt að dvelja í íbúð sinni
meðan hann fór f ferðalag. Fannst
mér hann þá sýna ungum nema
og ókunnum mikið traust og vin-
semd.
Úlafur Gunnarsson fæddist að
Stafafelli í Löni 30. ágúst 1917.
Foreldrar hans voru Gunnar
Snjólfsson, hreppstjóri að Höfn i
Hornafirði, og Rannveig Júlíana
Úlafsdóttir frá Fossi á Síðu. Úlaf-
ur lauk kennaraprófi árið 1938.
Hann dvaldi í Danmörku á styrj-
aldarárum, stundaði þar nám í
kennaraháskóla, iþróttakennara-
skóla og síðar háskóla, en vann
jafnframt við kennslu. Hann hélt
síðar áfram námi i sálfræði við
Kaupmannahafnarháskóla og
lauk kandidatsprófi árið 1950.
Sálfræðinám í Höfn var þá sér-
staklega miðað við undirbúning
undir skólasálfræðingsstörf. En
Úlafur lagði eftir þetta sérstaka
stund á vinnusálfræði. Sótti hann
mörg námskeið og ráðstefnur í
þessu skyni.
Þegar Úlafur kom heim var
hann ráðinn hjá Reykjavíkurborg
til sálfræðistarfa, einkum til að
annast starfsfræðslu og leiðbein-
ingar fyrir unglinga um starfsval.
Hann vann á þessu sviði víðtækt
brautryðjendastarf. Skipulagði
m.a. starfsfræðslu í samvinnu við
forystumenn atvinnulífsins og
leiðbeindi fjölda ungmenna, er til
hans leituðu vegna náms- og
starfsvals. Hann skrifaði hand-
hæga leiðbeiningarbók, „Hvað
viltu verða“, fyrir unglinga.
Hefur hún komið út í mörgum
útgáfum, fyrst 1954, en heiti síð-
ari útgáfu er „Starfsval". Þetta er
hagfiyt bók, sem mörgum hefur
veitt þarfar upplýsingar.
Enda þótt Úlafur lyki kennara-
og sálfræðinámi og kennsla og
sálfræðistörf yrðu því aðalstörf,
voru honum ritstörf og blaða-
mennska alltaf hugleikin. Hann
starfaði af og til sem blaðamaður
fyrr á árum, og var íslenzkur
fréttaritari fyrir nokkur norræn
blöð um fjölda ára. 1 þessu var
hann afkastamikill, enda vel rit-
fær, fundvís á efni og á gott með
að orða hugsun sína. Hann hefur
skrifað fjölda greina í blöð og
tírtiarit bæði um sérgrein sina og
fjölmörg önnur efni, því að
áhugamál hans voru mörg og-fátt
mannlegt lét hann sér óviðkom-
andi. Úlafur hefur þýtt barnasög-
ur úr dönsku á fslenzku og einnig
snúið smásögum Guðmundar
Friðjónssonar og fleira á dönsku.
Nokkuð hefur Úlafur starfað að
félagsmálum, einkum í Norrænu
félögunum, og hann var formaður
Menningarsamtaka háskóla-
manna í nokkur ár.
Úlafur hætti starfi hérlendis ár-
ið 1965 og flutti til Danmerkur,
þar sem hann fyrst var kennari
við lýðháskóla i Herning í eitt ár.
Því næst flutti hann til Svíþjóðar
og varð skólasálfræðingur. Árið
1971 varð hann lénsskólasálfræð-
ingur i Halmstad og síðar Karls-
krona, en það er starf yfirmanns
sálfræðiþjónustu skóla héraðsins
og því erfitt og ábyrgðarmikið
starf. Hann lét af starfi vegna
heilsubrezts árið 1975 og dvelur
nú hér á landi.
Úlafur er þvíkvæntur og á 4
börn. Fyrsta kona hans, Else
Christine Simonsen, var dönsk.
Eiga þau tvö börn, Kjartan og
Hildigerði Dagmar, sem bæði eru
kennarar i Danmörku. Önnur
kona hans var norsk, Minni Kal-
sæg. Hún hefur lengi starfað hér-
lendis, nú skrifstofustjóri viðdag-
blaðið Visi, og er hér mörgum
kunn og er vel metin vegna starfa
sinna og mannkosta. Þau eiga tvö
börn, Kari kennara, sem nú starf-
ar í Noregi, og Snorra, sem er að
ljúka námi í læknisfræði. Öll eru
börn Ólafs hin mannvænlegustu
og hafa staðið sig með prýði í
námi og störfum.
Núverandi eiginkona Úlafs er
Judith Francis frá Melbourne í
Ástralíu. Hún annast nú mann
sinn í veikindum hans og er hon-
um mikil stoð. Hún fæst og við
enskukennslu hér á landi.
Úlafur hefur margt starfað og
látið sig margt varða. Vera má að
honum hafi ekki alltaf tekizt að
ná markmiðum sinum eins vel og
hann vonaði eða bjóst við, en slíkt
er flestra hlutskipti, þegar litið er
til baka. Áhugamál hans eru svo
fjölþætt og starfslöngun svo mik-
il, að hann gat varla bundið sig
við þröngt svið. Þá dreifa menn
oft um of kröftum sfnum. Mesta
brautryðjandastarf Ólafs var á
sviði starfsfræðslu. Ég tel mikinn
skaða að því, að það skyldi að
miklu leyti falla niður, eftir að
hann flutti af landi brott, og eng-
inn yngri sálfræðinga hefur tekið
upp þráðinn.
Hvert það verk, sem Ólafur
vann, var leyst af áhuga og dugn-'
aði. Einlægur vilji til að láta gott
af sér leiða og verða öðrum að liói
fannst, mér einkenna verk hans.
Það lýsir manninum e.t.v. betur
en flest annað.
Ég óska honum og aóstandend-
um hans góðrar framtíðar og alls
hins bezta í tilefni dagsins.
Kristinn Björnsson.
. . -
A sunnudag söfnuðust nokkrir félagar úr Samtökum herstöðvar-
andstæðinga með mótmælaspjöld fyrir utan Loftleiðahótelið, þar
sem ATA-ráðstefnan fór fram. Báru mótmælendurnir kröfuspjöld
með áletruninni „Island úr NATO“. Þess má geta að Karl Mommer,
formaður ATA og framkvæmdastjóri Samtaka um vestræna sam-
vinnu, Magnús Þórðarson, munu hafa átt orðaskipti við mót-
mælendurna.