Morgunblaðið - 14.09.1977, Page 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. SEPTEMBER 1977
t
Móðir okkar og tengdamóðir
GUOBJÖRG HALLDÓRSDÓTTIR
Lyngbergi, Garðabæ
andaðist þann 1 2 september i Landakotsspitala
Böm og tengdaborn
t
Bálför bróður okkar
GUÐMUNDAR INGÓLFSSONAR
verður gerð frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 15 september kl
13 30
Blóm og kransar afþakkað en þeim sem vildu minnast hans er bent á
liknarstofnanir
Sigrún Ingólfsdóttir
Ingibjörg Ingólfsdóttir.
t
Útför mannsins mins
EIRÍKS BJARNASONAR,
Sporðagrunni 1,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 1 6 september kl 13.30
Elsa Figved
Móðir okkar og tengdamóðir,
KATRÍN GUÐNADÓTTIR.
Hringbraut 45,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 15 september kl
3
Margrét Kristinsdóttir Magnús Danfelsson
Sjöfn B. Kristinsdóttir GrétarG. Nikulásson
t
Útför
SVEINBJARGAR SVEINSDÓTTUR
verður gerð frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 1 5 september kl 3 00
e h
Friðrik Ingimundarson
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa
LÚTHERS EINARS HAGALÍNSSONAR
Ragnhildur Pétursdóttir,
Lfsa Berndsen, Gunnbjörn Berndsen,
Lárus Einarsson, Lára Kristinsdóttir,
Pétur Einarsson, Elsa Hákonardóttir
og barnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eiginkonu
mmnar, fósturdóttur, systur og fóstursystur okkar,
KLÖRU MARGRÉTAR GUÐMUNDSSON,
Bræðraborgarstíg 3.
Ólafur Þ. Guðmundsson
Guðmundur Hjörleifsson
og systkini.
+ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og v/inarhug við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður afa og langafa
ÁRNA ARNASONAR
Sogabletti 1 3
Halldóra Ámadóttir Ingólfur Árnason
Ingibjörg Árnadóttir Hörður Hafliðason
Helgi Árnason Þorbjörg Kjartansdóttir
Guðrún Árnadóttir Femal Harald Femal
Þuriður Árnadóttir Júlíus Danielsson
Sigurður Á. Jónsson Víbekke Aðalbjörg
Arnheiður Ámadóttir Theódor Óskarsson
barnabörn og barnabarnabörn.
LOKAÐ
Vegna útfarar Guðmundar Ingólfssonar sem lést af
slysförum 5. þ.m verða skrifstofur vorar og afgreiðslur
lokaðar kl. 1 2— 1 6 fimmtudaginn 1 5. þ. m.
Grænmetisverslun Landbúnaðarins.
Guðlaugsdóttur, Sigrún, gift Erik
Söderin, Gunnlaugur, ókvæntur,
Magnús, kvæntur Margréti Sig-
þórsdóttur, Asgeir, kvæntur Sig-
rúnu Víglundsdóttur, Kristinn,
kvæntur Ólöfu Huldu Sigfúsdótt-
ur, og Ásthildur, gift Þórði R.
Jónssyni.
Alls munu afkomendur Sigríð-
ar og Eyjólfs nú vera 50. Þau
hjónin voru ætíð áhugasöm um að
efla fjölskylduböndin og hvöttu
börn sín mjög til þess að standa
saman.
Oftast var mannmargt á heimili
Sigríðar og Eyjólfs, en alltar var
nóg rými til þess að hýsa þá, sem
þurftu á gistingu að halda. Alltaf
var athvarf fyrir vini barnanna
þrátt fyrir nauman húsakost og
ætíð veitt hressing þó af litlu væri
að taka.
Margir Ármenningar munu
minnast góðra stunda á heimilinu
á Lindargötunni, þegar verið var
að búast til skiðaferða í Jóseps-
dal, eða hittast eftir leikfimi- og
handboltaæfingar.
Sigriður stuðlaði mjög að
íþróttaiðkun barna sinna og
barnabarna og sýndi ótrúlegan
áhuga á því að fylgjast með ferða-
lögum og útivist þeirra.
Eiginleikum Sigríðar verður
bezt lýst með orðum barnsins,
sem kom til þess að spyrja eftir
henni nokkrum dögum eftir and-
lát hennar og útskýrt var fyrir því
hvernig komið væri og það svar-
aði: „Það getur ekki verið að hún
sé dáin, af þvi að hún var svo
góð.“ Hún sýndi öllum sömu vin-
áttu og blíðu, hvort sem það voru
börnin í götunni eða þeir, sem
stóðu henni nær.
Mér er óhætt að fullyrða, að
allir, sem kynntust Sigriði, taka
Guðrúnar Eiríksdóttur. Þau hjón
fluttust að Melshúsum á
Seltjarnarnesi, þegar Jóhanna
var þriggja ára gömul, og þar ólst
hún upp með foreldrum sínum og
systkinum. Bræður hennar tveir,
Hlöðver og Jóhann, eru dánir, en
á lífi eru af syskinum hennar
Guðríður Kristín, sem búsett er í
Bandarikjunum, og Magnús
Gunnar, lögregluvarðstjóri í
Reykjavík. Jóhanna giftist 29.
desember 1967 Birni Egilssyni,
bifreiðastjóra í Reykjavík.
Eignaðist hún með honum son,
Egil Jón, sem nú er átta ára
gamall, en áður hafði hún átt tvö
börn, Guðriði, fædd 1947, og
Magnús, fæddur 1950. Björn
Egilsson er mikill ágætismaður og
reyndist Jóhönnu og börnum
hennar einstaklega vel. Sambúð
þeirra varð allt of skammvinn, en
um hana ríkir ljómi, sem yljar, þó
að dauðinn aðskilji.
Við Jóhanna Rósa áttum
heimili saman i Melshúsum um
langt skeið og urðum nánar vin-
konur með tengdunum. Get ég
ekki ímyndað mér betra sambýli.
Húsakynni voru lítil, en þess
gætti aldrei. Jóhanna var alltaf
boðin og búin til hjálpar og kom
Sigríður Magnúsdótt-
ir — Minningarorð
I dag verður jarðsett frá Foss-
vogskapellu Sigríður Magnúsdótt-
ir húsfreyja að Lindargötu 22 a
hér í bæ.
Hún var fædd 9. janúar 1896 á
Hrauni í Ölfusi, en lézt á Borgar-
spitalanum aðfararnótt 5. sept. sl.
eftir stutta sjúkdömslegu.
Foreldrar hennar voru Magnús
Jónsson, bóndi að Hrauni í Ölfusi
og Guðrún Halldórsdóttir, ættuð
úr Hreppum.
Sigríður ólst upp við venjulegar
aðstæður á mannmörgu heimili,
þar sem ætið hefur verið tvíbýli á
Hrauni. Þarna þurfti að sinna
margvíslegum bústörfum, jörðin
var stór og lá að sjö og búskapur-
inn skiptist því í margar greinar.
Faðir hennar, Magnús á Hrauni,
eins og hann var oftast nefndur,
stundaði ávallt sjósókn af mikilli
elju með bústörfunum og var for-
maður í Þorlákshöfn í nokkur ár.
Einnig var hann bagur smiður, og
vitnaði Sigríður oft í föður sinn,
þegar hún heyrði getið um góða
smíðisgripi.
Möðir hennar stundaði m.a.
vinnumennsku hjá séra Matthíasi
Jochumssyni í Odda á Rangárvöll-
um , og mun hún hafa miðlað
börnum sínum af þeim menning-
aranda, sem þar ríkti.
Skólaganga Sigríðar var tak-
mörkuð, eins og þá tíðkaðist, eða
hálfur mánuður í senn á veturna
og fór kennslan fram á Hrauni.
Áhugi Sigríðar á handíðum
vaknaði snemma. Þorgerður, föð-
ursystir hennar, bauð henni oft til
dvalar til sín á Eyrarbakka, og
lærði Sigríður þá hjá henni ýmsa
handavinnu og þ.á.m. fatasaum.
Síðar kom þessi kunnátta sér
vel fyrir hana, þar sem börnin
urðu mörg og hún saumaði allan
fatnað, sem þau þurftu á meðan
þau voru ung.
Árið 1918 gekk Sigríður að eigá
eftirlifandi eiginmann sinn, Eyj-
ólf Guðmundsson, f. 5. apríl 1894,
sem lengstum var verkstjóri hjá
Reykjavikurborg. Hann fæddist í
Móakoti í Hjallahverfi i Ölfusi.
Þeim hjónum varð átta barna
auðið og eru þau öll hinir nýtustu
þjóðfélagsþegnar. Börnin eru
þessi:
Marta Guðrún, gift Jóni Sigur-
þórssyni, sem nú er látinn, Guð-
mundur, kvæntur Guðbjörgu
Þórður Jónsson
rafvirki -Minning
Jóhanna Rósa Magnús-
dóttir — Minning
Fædd 2. mars 1926.
Dáin 6. september 1977
í dag verður til moldar borin
frá Fossvogskirkju mágkona mín,
Jóhanna Rósa Magnúsdóttir, sem
andaðist 6. september eftir stutt
en erfið veikindi Langar mig að
kveðja hana fáeinum orðum og
þakka henni kynni okkar.
Jóhanna Rósa fæddist í
Reykjavik 2. mars 1926 og var
dóttir Magnúsar Magnússonar,
verkstjóra, og konu hans, Jónu
ævinlega fram til góðs hvenær
sem þörf var á. Hún var glaðlynd
og skilningsrfk og gerði sér allt
far um að liðsinna öðrum eins og
henni var auðið. Samskipti við
manneskju eins og Jóhönnu Rósu
verða aldrei fullþökkuð. Þau eru
eins og sólskin á líðandi stund og
halda áreiðanlega áfram að lýsa
og verma, þó að sjálf sé hún
horfin.
Kveðjur verða löngum fátæk-
legar, þegar leiðir skilur óvænt
eins og hér hefur orðið. Ég á ekki
önnur orð á útfararstund mág-
konu minnar en votta henni
hjartans þakkir fyrir allt, sem
hún var mér og mínum. Mann
hennar og börn bið ég guð að
hugga i sorg þeirra. Dáin verður
hún þeim mikils virði eins og
lifandi.
Kristín Bárðardóttir.
F. 13. september 1925.
D. 24. júlí 1977.
Þórður var ættaður frá Siglu-
firði, sonur hjónanna Jóns Jóns-
sonar og Guðrúnar Jónsdóttur,
sem bæði eru látin.
Þórður kom til Raufarhafnar
árið 1945 og vann þar hjá Sildar-
verksmiðju Rikisins. Þar hófust
kynni okkar Þórðar og vinátta
okkar hélzt fram á hans síðasta
dag.
Þórður var afar hraustur mað-
ur, lítt gefinn fyrir að láta á sér
bera en þó gat engum dulizt
hæfni hans, ekki einungis í hans
iðngrein, heldur virtist hann jafn-
vígur á hvað sem var, allt lék í
höndum hans.
Vegna þessa leituðu menn með
margvísleg vandasöm verk til
Þórðar, sem hann ávallt reyndist
fær um að leysa á einn eða annan
hátt.
1 góðum félagsskap var Þórður
oftast hrókur alls fagnaðar og
hans græskulausa gamansemi
veitti mörgum ánægjustundir.
Þennan hæfileika missti Þörður
aldrei á sínum erfiða veikinda-
ferli. Síðast hitti ég Þórð 12. maí,
en ég kvaddi hann áður en eg hélt
utan og þá flugu af vörum hans,
þó sárþjáður væri, hnyttin gam-
anyrði um liðna atburði, sem við
höfðum átt saman. Slík var ró-
semi Þórðar.
Þórður kvæntist eftirlfiandi
konu sinni, Kristinu Friðriksdótt-
ur 8. apríl 1950 og bjuggu þau á
Raufarhöfn til 1955 en þá fluttu
þau til Selfoss. Þar gerðist Þóðrur
starfsmaður K.Á. Árið 1967 hóf
Þórður störf sem rafvirki við Búr-
fellsvirkjun og starfaði þar með-
an kraftar entust.
Við hjónin viljum þakka fyrir
kynnin um leið og við sendum
konu hans og dóttur okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Megi minning um góðan mann
lýsa þeim á ókomnum árum.
Árni Einarsson.