Morgunblaðið - 01.10.1977, Blaðsíða 23

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. OKTÓBER 1977
Spjallað við Ásgeir Nikulásson hjá sútunardeild SS
flutningurinn um 30%. Kváðu
þeir annan útflutning vart mögu-
legan því samkeppni væri gífur-
leg í þessari framleiðsluiðn. 1 dag
eru útflutningsmarkaðir fyrir-
tækisins í Danmörku, Færeyjum
og Kanada, en síðastnefndi
markaðurinn er nýtilkominn og
binda þeir félagar miklar vonir
við þann markað.
Gunnar tjáði Mbl. að
Hampiðjan framleiði árlega um
1200 tonn af veiðarfæragarni.
Sagði hann framleiðsluna talda i
tonnum, því ef hún væri talin í
metrum þá væri verið að tala i
stjarnfræðilegum tölum og um
vegalengdir sem væru nokkrar
hringferðir um jörðina.
Aðspurðir um hver væri hin eig-
inlega framleiðsla fyrirtækisins
Nokkrar hring-
ferðir um jörðina
A síðustu árunum hafa hráefni
valdið hálfgerðri byltingu hjá
fyrirtækinu. Höfum við verið að
stækka það talsvert á siðustu
árum og erum að sjálfsögðu með
áform um frekari stækkun á
prjónunum. Þannig mæltu þeir
Magnús Gústafsson forstjóri og
Guðni Svavarsson viðskipta-
fræðingur hjá Hampiðjunni er
við heimsóttum fyrirtækið í
víkunni.
Guðni hélt áfram: — Það hefur
orðið mikil aukning í sölunni á
undanförnum árum, bæði vegna
stækkunar togaraflotans svo og
vegna þess að við erum að verða
fyllilega samkeppnisfærir við
innflutning. Því hefur þetta alltaf
verið að stækka og kallað á meira
húsrými en áður. Þeir Magnús og
Guðni tjáðu Mbl. að fyrirtækið
hefði verið stofnað árið 1934.
Fyrstu árin voru árlega framleidd
um 120—150 tonn af garni og
handhnýttum botnvörpunetum úr
hampi, og á árum síðari heims-
styrjaldarinnar sá Hampiðjan
öllum togaraflotanum fyrir botn-
vörpum, og komst framleiðslan þá
upp i um 500 tonn á ári. Eftir
heimsstyrjöldina átti fyrirtækið
við mikla erlenda samkeppni að
etja og féll framleiðslan á tíma
allt niður i um 60 tonn. Ekki tókst
að rétta verulega úr kútnum fyrr
en um og upp úr 1960, en þá hafði
vélakostur og húsnæði verið
endurnýjað. Eftir að hætt var að
framleiða úr hampi og náttúru-
legum efnum, hefur svo Hampiðj-
an sótt í sig veðrið með ári hverju,
að því er Magnús og Gunnar
sögðu.
Þeir félagar tjáðu Mbl. að alls
væru um 220 manns hjá fyrir-
tækinu, þar af um 20 manns á
skrifstofu. Er unnið á tveimur
vöktum frá klukkan 7.30 að
morgni til 11.30 að kvöldi.
Magnús og Gunnar sögðu að
ekki væri fyrirhugað að fara út í
neinar megin nýjungar hjá fyrir-
tækinu, hugsanlegar væru í mesta
lagi einhverjar smávægilegar
breytingar í framleiðslunni.
Hafin var framleiðsla á algerri
nýjung í byrjun ársins, plaströr-
um fyrir jarðlagnir og niðurfalls-
lagnir í veggi. Hvað aðrar
nýjungar snerti kváðu þeir
markaðskönnun fyrst nauðsyn-
lega, en þeir kváðu of lítinn
markað hér fyrir hinn nýja fram-
leiðsluþátt sinn, plaströrin.
Magnús og Gunnar sögðu að í
dag væri útflutningur fyrirtækis-
ins um 12% af veltunni, þegar allt
er með talið. Útflutningurinn er
þó svo til eingöngu efni í botn-
vörpunet, og af þeirri framleiðslu
Hampiðjunnar nemur út-
sögðu þeir Gunnar og Magnús að
fyrirtækið framleiddi botnvörpu-
net, kaðla og alls konar garn.
Sögðu þeir svo til alla framleiðsl-
una vera dreift um landið af sér-
stökum dreifingaraðilum, en sjálf
dreifir Hampiðjan um 20% fram-
leiðslunnar sem fer á innanlands-
markað og svo sér fyrirtækið
sjálft um allan útflutning.
Þeir sem lm nú stendur yfir i
Laugardalshöll hafa sennilega
veitt athygli trolli nokkru, við
aðkeyrsluna að höllinni. Er það
framleitt af Hampiðjunni. Tjáðu
þeir Gunnar og Magnús Mbl. að
netið i slíkt troll væri um 600 kíló
og kostaði fujlbúið troll með
hlerum og öllu tilheyrandi um 3
milljónir. Einungis netið er þó
framleitt af Hampiðjunni og
kostar það tæpa eina milljón. Aðr-
ir aðilar setja hlera, víra og
bobbinga á.
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. OKTÓBER 1977
23
Full ástœða fyrir okkur að
hyggja að aukinni fjölbreytni
— Aðalframleiðsla okkar eru
svokallaðar skrautgærur, sagði
Asgeir Nikulásson hjá sútunar-
deild Sláturfélags Suðurlands
þegar við litum þar inn á dögun-
um. Ásgeir sagði að þessi tegund
gæra hefði reyndar verið aðal-
framleiðsla sútunardeildar SS frá
þvi verksmiðjan tók til starfa árið
1965 á þeim stað sem hún er nú, á
Grensásvegi I Reykjavík. En verk-
smiðjan var í 1800 fermetra hús-
næði á tveimur hæðum.
— Við framleiðum nú um 120
— 130 þúsund gærur á ári auk
þess sem við verkum nokkuð af
trippahúðum. I upphafi var fram-
leiðslan um 40 — 45 þúsund gær-
ur á ári, en undanfarin 4—5 ár
hefur framleiðslan verið yfir 100
þúsund stykki, mest hefur hún
farið i tæpar 140 þúsund gærur.
Húsnæðið í dag leyfir ekki meiri
framleiðslu, en það hefur annars
verið einkennandi fyrir' þetta
fyrirtæki aö það hefur alltaf verið
að sprengja húsnæðið utan af sér
og hefur stækkun hverju sinni
ekki dugað nema til skamms tíma,
sagði Ásgeir.
Ásgeir Nikulásson sagði Mbl. að
hjá fyrirtækinu ynnu um 34—38
starfsmenn. Sagði hann að verk-
smiðjan ynni úr hráefni sem bær-
ist frá sláturhúsum SS. Þau
leggja raunar til meira hráefni en
verksmiðjan getur tekið við, sagði
Ásgeir, og er umframmagnið selt
til annarra aðila.
Ásgeir sagði að verðmæti út-
flutningsframleiðslu sútunar-
deildar SS hefði verð um ein
milljón Bandaríkjadala á ári und-
anfarin ár. Að miklu leyti eru
skrautgærurnar seldar til Banda-
ríkjanna en einnig er talsvert selt
á markað i Evrópu. Alls reiknaði
Asgeir með að um 98% fram-
ieiðslunnar væru seld á erlendan
markað.
Asgeir sagði að helztu vand-
kvæði sútunardeildarinnar væru
þau að vinnukraftur héldist ekki
sérlega vel i þessari iðn, en hið
mikla handverk í greininni krefð-
ist þess að vanir menn væru að
verki. Auk þess sagði hann það
svo vandkvæði að sútunardeildin
gæti lítið sem engin áhrif haft á
verð framleiðslu sinnar á erlend-
um mörkuðum. — Við erum svo
litlir i þessu, en samkeppnin er
geysileg. P’ramboð á gærum og
skinnum er mikið, og þótt is-
lenzka gæran sé með þessum sér-
einkennum sinum, þ.e. löngu
Þær voru hressar þessar st: rfsstúlkur Sútunardeildar SS er Ijósmynd-
arinn leit þar við.
Við eina vélina af yfir 100 vinnslustigum sútunardeildar SS
hári, þá nægir það ekki til að
keppa við gærur t.d. frá Nýja-
Sjálandi, Bretlandi og Ástralíu.
Hvað framtið fyrirtækisins
snerti, sagði Asgeir það vera sina
von að hægt yrði að auka á fjöl-
breytnina, auk þess sem hann
vona að losið á mannskapnum
minnki. Asgeir hélt áfram: —
Verðmætaaukningin yrði senni-
lega mest ef við færum út í að
pelsverka gráu og mórauðu skinn-
in, þ.e.a.s. láta háralitinn njóta
sin með virkilega vandaðri með-
ferð. Hvað hinar gærurnar snertir
þá verður verðmætaaukningin i
þeim sennilega mest með þvi að
verka þær fyrir fataframleiðslu,
þ.e. i mokka. Sem betur fer hefur
afkoma okkar verið nokkuð góð.
En við erum háðir verðsveiflum
og höfum ekki getað mjakað verð-
inu neitt til, þannig að full ástæða
er fyrir okkur að hyggja að auk-
inni fjölbreytni, sagði Asgeir að
lokum.
STALDRAÐ VIÐ í HAMPIÐJUNNIHE
Síðpilsin sviftast og faldarnir
lyftast í Laugardalshöll
Tískusýningarnar á iönkynningunni í
Laugardalshöll eru af stærstu og glæsi-
legustu gerð. Fleiri en 130 sýningar-
atriði hverju sinni. Ekkert þeirra hefur
komið fram á sýningu fyrr.
Gjöf til gests dagsins:
íslenskt alullargólfteppi frá
Álafossi, 25 m2
aðeins
2 dagareftir
Opnað kl. 1. Iðnaðarbíngíó kl. 2 og 4. Tiskusýningar kl.
6 og 9. Aðgangseyrir: Fullorðnir kr. 400.-. Börn kr. 150.-.
_ ■ IÐNKYNNING „
LAUGARDALSHÓLL
'áí: V - ! ", í ■ '" í O ' *