Morgunblaðið - 16.03.1978, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. MARZ 1978
Arelíus Viggós-
son -Minningarorð
Fæddur 2. október 1955
Dáinn 19, íebrúar 1978
Þann 27. febrúar, var jarðsett-
ur ungur frændi minn, Ari, en
svo var hann kallaður. Eg sit hér
í eldhúsinu mínu á Blönduósijjg
hugurinn reikar. Ég er komin 22
ár aftur í tímann, síminn hringir,
það er Viggó, faðir Ara, í
símanum. Hann segir mér góðar
fréttir, hann hafði eignast son þá
um morguninn. Síminn, þetta
dásamlega tæki, sem tengir vini
og skyldfólk saman þótt á sitt
hvoru landshorni séu titrar af
gleði og hamingju. Nokkru seinna
fluttust foreldrar Ara, systir mín
Ardís Arelíusdóttir og maður
hennar Viggó Brynjólfsson,
norður á Skagaströnd og reistu
þar heimili. Með árunum urðu
börnin 7, Ari ólst því upp í
glöðum systkinahópi í faðmi
ástríkra foreldra. Síðan komu
fullorðinsárin, börnin fóru að
heiman eitt og eitt í senn. Ari
giftist á s.l. ári, með konu sinni
átti hann einn dreng, sem hann
lét heita í höfuðið á afa sínum,
Arelíusi, en með Ara og afa hans
hafði verið einkar kært. En
hamingjan stóð ekki við hjá þeim
hjónum. Þau skildu eftir stutta
sambúð. Um sl. jól kom Ari heim
í foreldrahús, með son sinn
Arelíus Svein. Það var dásamlegt
að sjá hvað þeim feðgum leið vel
saman. Arelíus Sveinn var föður
sínum mikils virði og var hann
honum eitt og allt. Ari reyndist
syni sínum vel. Komu nú eðlis-
þættir hans vel í ljós, samvisku-
semi og gott hjartalag.
Enn hringir síminn. Það er
19.2. 1978. I símanum er Viggó
faðir Ara. Nú eru það hörmuleg
tíðindi. Ég ætlaði ekki að trúa
t
Maöurinn minn,
MAGNÚS MAGNUSSON,
trá Nmí í Grindavík,
andaöist aö Hratnistu, Hafnarfiröi, aöfararnótt miövikudags 15. marz.
Fyrir hönd ættingja,
Helga Ásmundsdóttir.
t
Eiginkona mín og móöir okkar,
AÐALHEIDUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Klappsvegi 24,
sem andaöist aö morgni 13. marz í Landspítalanum, veröur jarösungin
mánudaginn 20. marz kl. 13.30 frá Fossvogskirkju.
Óskar Valdimarsson,
Steinunn Valdís Óskarsdóttir,
Péfur Þorsteinn Óskarsson.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar. tengdafaöir og afi
FINNBOGI BJÖRNSSON
Þvorgötu 4, ísafiröi
sem lést aö heimili sínu laugard. 11. marz veröur jarösungjnn frá
ísafjaröarkirkju laugardaginn 18. marz kl. 14.
Salvör Kristjánsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi
GUNNAR JÓNSSON
áöur til heimilis
Hellisgötu 22, Hatnartirói
veröur jarösunginn frá Hafnarfjaröarkirkju, föstudaginn 17. marz, kl. 15.
Blóm vinsamlega afþökkuö, en þeim sem vildu minnast hans er bent á aö
láta líknarstofnanir njóta þess.
Guömundína Þorleifsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma
ÞÓRA GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
Hraunstíg 2, Halnartiröi,
veröur jarösett frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi föstud. 17. marz kl. 2 e.h.
Þórarinn Sigurjónsson
Jónína Sigurjónsdóttir
Ingólfur Sigurjónsson
Sigurlín Hermannsdóttir
Sigurjón Hermann Ingólfsson og
Laó Gunnar Ingólfsson.
t
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför eiginkonu minnar, móöur,
tengdamóöur og ömmu
DAGBJARTAR VILHJÁLMSDÓTTUR.
Austurgötu 33, Hafnartiröi.
Sérstakar þakkir skulu færöar læknum og hjúkrunarfólki öllu á St.
Jósefsspítala, Hafnarfiröi fyrir þeirra miklu umönnun og elskulegheit á allan
hátt svo og ölium ættingjum og vinum. Guö blessi ykkur öll.
Jón Eirfksson,
Hafsteinn Jónsson, Stefanía Halldórsdóttir,
Eirikur Jónsson, Guöný Stefánsdóttir,
Anna Magnea Jónsdóttir, Hjalti Siglússon,
Svala Jónsdóttir, Bragi Friðpjófsson,
og barnabörain.
Anna Guðrún Guð-
mundsdóttir - Mnning
eigin eyrum, en það er staðreynd
að Ari er dáinn.
Að endingu vil ég þakka
frænda mínum glaðlegt bros, sem
hann sendi mér í hvert sinn sem
ég sá hann. Þakka fyrir gleðina
sem hann veitti afa sínum og
ömmu í Reykjavík. Bið ég algóð-
an Guð að styrkja fyrrverandi
konu hans, öðru skylduliði hans
óska ég þess sama. Hafðu þökk
fyrir frændi minn.
Ari er jarðsettur í Fossvogs-
kirkjugarði við hliðina á afa
sínum og nafna. Blessuð sé
minning hans.
Gréta Arelíusdóttir
Þann 8. mars s.l. andaðist að
Elliheimilinu Grund í Reykjavík
Anna Guðrún Guðmundsdóttir,
sem lengst af átti heima að
Njálsgötu 74. Hún hafði búið við
vanheilsu síðustu árin og var & 83.
aldursári er hún lézt. Anna var
fædd að Innra-Hólmi við Akranes
18. apríl 1895, döttir Guðmundar
Þórðarsonar, sem þá var bóndi
þar, og konu hans Soffíu Þorkels-
dóttur. Hún var einbirni, en var
aðeins tveggja ára, þegar foreldrar
hennar hættu búskap og fluttu til
Reykjavíkur, en þar átti hún
heimili til dauðadags. Anna mun
hafa verið 7 eða 8 ára, þegar
foreldrar hennar slitu samvistum.
Fór hún þá til föðurafa síns og
ömmu, Þórðar Guðmundssonar og
Önnu Þorkelsdóttur, en hjá þeim
ólst hún upp og var hjá þeim fram
á fullorðinsár eða meðan þau lifðu
bæði, en afi hennar lést 1916.
Þórður Guðmundsson, föðurafi
Önnu, var merkismaður á margan
hátt. Hann stundaði sjómennsku
og útgerð og mun hafa komizt í
allgóð efni. I uppvextinum átti
Anna góðu og kærleiksríku atlæti
að fagna og æskuheimilis síns hjá
+
Bróöir minn
ÞORVALDUR JÓNASSON
húsgagnavmíóameistari
lést í Landspítalanum 13. marz.
Fyrir mína hönd og systkinga minna.
Lára Jónasdóttir.
+
Systir mín
JÓNÍNA SIGURBRANDSDÓTTIR,
Vifilsgötu 16,
lést í Borgarspitalanum 7. marz s.l. Jaröarförin fer fram frá Qómkirkjunni
föstudaginn 17. marz kl. 10.30 f.h.
Fyrir hönd systra hinnar látnu.
Anna Sigurbrandsdóttir.
+
Utför
SIGRÍDAR JÓNSDÓTTUR
Irá Búlandssali i Skaftártungu,
sem andaöist hinn 10. marz 1978, veröur gerö frá Fossvogskirkju föstudaglnn
17. marz næstkomandi, kl. 13.30.
F.h. aöstandenda
Ingibargur Sveinsson
Efstasundi 66.
+
Móöir okkar, tengdamóöir og amma
MÁLFRÍÐUR HALLDÓRSDÓTTIR,
Kárastíg 7,
er lést 9 þ.m. veröur jarösett frá Fossvogskirkju föstudaginn 17 þ.m. kl. 3.
Reimar Sigurösson
ína Dóra Siguróardóttir, Jón Sigurösson,
Randý Siguröardóttir, Berghreinn Þorsteinsaon,
Rafn Sigurösson, Pálína Óskarsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum innilega öllum er sýndu okkur samúö og vináttu viö andlát og útför
móöur okkar, tengdamóöur og ömmu
SIGURLAUGAR MARGRÉTAR SIGURDARDÓTTUR
Hörgslandskoti, Siöu
Sérstaklega þökkum viö starfsfólkl á Víöistaöaspítala og Hrafnistu fyrir
frábæra hjúkrun og umönnun.
Siguröur Lárusson
Steingrímur Lárusson Anna H. Arnadóttir
Magnús Lárusson Svanhildur Gunnarsdóttir
og sonadætur.
+
Innilegar þakkir viljum viö færa þeim sem sýndu okkur hlýju og vinarhug viö
andlát og jaröarför sonar okkar og bróöur,
ÁRNA GUDJÓNSSONAR,
Hvolskóla.
Guöbjörg Gunnlaugadóttir Guöjón Árnason
Siguröur Einar Guöjónsson
afa og ömmu minntist hún ávallt
með sérstöku þakklæti og hlýju.
Anna var mikil fríðleikskona.
Hún var vel greind og kunni frá
mörgu að segja. Var gaman að
heyra hana segja frá mönnum og
málefnum liðins tíma, en hún var
minnug og vissi deili á mörgu.
Eftir að foreldrar Önnu skildu var
faðir hennar að mestu við störf úti
á landi, en móðir hennar var í
Reykjavík og hafði stöðugt sam-
band við dóttur sína. Það lýsir ef
til vill betur en margt annað
hversu mikil mannkostamann-
eskja Anná var, að eftir að hún
hafði stofnað sitt eigið heimili tók
hún móður sína til sín og einnig
föður sinn. Voru þau á heimili
dóttur sinnar síðustu æviaðrin og
nutu umhyggju hennar og hjúkr-
unar. Þar dóu þau bæði 1939.
Anna giftist árið 1936 Árna
Ólafssyni frá Blönduósi. Um það
leyti keyptu þau húsið að Njáls-
götu 74 og bjuggu þar alla tíð
síðan. Árni var Húnvetningur að
ætt. Móðir hans, Ingibjörg Lárus-
dóttir, sem margir kannast við,
var afkomandi Bólu-Hjálmars.
Árrii gerðist bókaútgefandi, en áuk
þess samdi hann nokkrar skáld-
sögur, sem hann gaf út og urðu
vinsælar. Árni og Anna höfðu
bæði slitið barnsskónum er þau
kynrytust og giftust og vissu því vel
hvað þau gerðu. Samband þeirra
varð mjög farsælt, enda byggt á
gagnkvæmri ást og umhyggju.
Anna bjó manni sínum einstak-
lega vÍRtlegt og hlýlegt heimili.
Gestrisni þeirra v«r _^jnstök og
hjálpfýsi við þá, sem þau vlss»
þurftu þess með. Heimili þeirra
stóð ævinlega opið vinum og
ættingjum.
Eitthvert það mesta lán sem
manni getur hlotnast á lífsleiðinni
er að kynnast góðu fólki. Það var
nokkru eftir að þau giftust, Anna
og Árni, að ég sem línur þessar
skrifa, kynntist þeim. Leigði ég
hjá þeim um tíma á meðan ég var
í skóla og kom síðan iðulega á
heimili þeirra. Og það tel ég vera
einn af happdrættisvinningunum í
lífi mínu að verða þeirrar gæfu
aðnjótandi að kynnast þessum
heiðurshjónum og eignast vináttu
þeirra. Fyrir það vil ég þakka.
Hinn 8. nóvember 1966 andaðist
Árni. Hann hafði dvalið á sjúkra-
húsi um skeið, en varð bráðkvadd-
ur sama daginn og hann átti að
fara heim. Að sjálfsögðu varð
þetta mikill sorgardagur fyrir
Önnu, en þá sýndi hún þann mikla
sálarstyrk, sem hún bjó yfir. Hún
var mjög trúuð kona, tríiði á
handleiðslu Guðs og efaðist ekki
um að látnir ástvinir fylgdust með
henni daglega og tækju á móti
henni, þegar jarðvist hennar lyki.
Og vafalaust hefur henni orðið að
trú sinni.
Blessuð sé minning Önnu Guð-
mundsdóttur.
Guðjón Elíasson.