Morgunblaðið - 27.04.1978, Blaðsíða 36
36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 1978
Tískusýning
kvöld kl.
21.30.
Módelsamtökin sýna nýjustu vortízk-
una
frá verzluninni Uröi, Kópavogi.
Skála
fell
9. hæö Hótel Esju
Gunnar Svanhólm
— Minningarorð
Fæddur 23. júlí 1918
Dáinn lfi. apríl 1978
Mikill vinur minn, frændi og
veltyörðarmaður, Gunnar Svan-
hólm, verður jarðsettur í daj;, kl.
1.30, frá Bústaðakirkju. Gunnar
var fæddur í Reykjavík, en ólst
upp á Ölvaldsstöðum í Bortíarfirði
hjá móður sinni og fóstra, Albert
Jónssyni, sem enn er lifandi í hárri
elli. Gunnar stundaði nám í tvo
vetur í tíatínfræðadeild Mennta-
skólans á Akureyri, en stundaði
síðan ýmis störf til ársins 1948, er
hann hóf leifíubílaakstur hjá
Ureyfli. Hann var leij;ubílstjóri
næstu átta árin, en hóf því næst
störf hjá Togaraaf);reiðslunni og
þar vann hann til dauðadags.
Þetta er í stuttu máli starfsferill
Gunnars. Hann varð þeirrar gæfu
aðnjótandi að kynnast árið 1948
Rósu Kolbeinsdóttur, ættaðri frá
Vatnsleysuströnd, sem er miklum
mannkostum búin. Þau giftu sig
árið 1953 og hófu búskap í
leiguhúsnæði við Hverfisgötu, en
fyrir níu árum fluttu þau í eigin
húsnæði að Hjaltabakka 30 í
Breiðholti. Þau eignuðust þrjár
dætur, sem eru allar uppkomnar.
Elst er Guðrún, gift Ásgeiri
Sigurðss.vni og eiga þau fjögur
börn. Næstelst er Kolbrún og er
hún búsett í Danmörku, en yngsta
dótturin, Birna, er í heimahúsum.
Þótt ég sé náskyld Gunnari, þá
varð það samt fvrir hálfgerða
tilviljun, að ég k.vnntist honum og
Rósu árið 1955, en síðan hefur
verið óslitin og sérstaklega hlý
vinátta milli minnar fjölskyldu og
fjölskyldu Gunnars. Eiginmaður
minn, Guðmundur Magnússon,
sem fórst með Sjöstjörnunni árið
1973, varð strax mikill vinur
Gunnars og áttu þeir saman
margar góðar stundir.
Gunnar var yfirlætislaus og
hægur maður. Hann var ákaflega
traustur og vildi fremur láta
verkin tala en hafa um þau mörg
orð. Hann var góður heimilisfaðir
og leið aldrei betur en í hópi
barnabarnanna, sem þótti mjög
vænt um afa sinn. „Hver á nú að
spila við okkur,“ spurði eitt
barnabarna hans, er það frétti um
lát hans. Dóttursonur minn, fimm
ára gamall, sagði er hann frétti lát
Gunnars: „Ég er viss um að
Guðmundur afi minn tekur vel á
móti Gunnari, og nú eru þeir aftur
góðir vinir." Þessi orð barnanna
lýsa vel hvern hug þau báru til
Gunnars.
Ég á erfitt með að lýsa því, en
einhvern veginn varð það svo, að
Gunnar varð mér svo miklu meira
en venjulegur frændi, enda sýndi
hann mér ávallt sérstaklega hlýtt
viðmót.
Ég hef ekki átt betra vinafólk en
Gunnar og Rósu. Ég fór með þeim
til Spánar í ógleymanlega ferð
fyrir fjórum árum, og þau höfðu
ráðgert að fara aftur til Spánar í
sumar til að fagna sextugsafmæli
Gunnars og á sama degi silfur-
brúðkaupsdegi þeirra. En dauðinn
gerir stundum ekki boð á undan
sér; ég var með Gunnari og Rósu
á skemmtifundi, er kallið kom svo
óvænt — enginn vissi þá annað en
Gunnar vséri við góöa heilsu.
Ég vil senda foreldrum Rósu
sérstakar samúðarkveðjur, en þau
hafa mátt sjá á bak nánum
ástvinum síðustu árin. Sonur
þeirra og tengdadóttir fórust með
Sjöstjörnunni; þau misstu tengda-
dóttur sína sl. haust og nú sjá þau
á bak Gunnari tengdasyni sínum.
Foreldrar Rósu sýndu mér og
börnum mínum einstaka ástúð
eftir að ég missti mann minn.
Nú þegar Gunnar er allur, er
vissa mín, að hann er kominn til
fegurri og betri heima. Ég veit að
Rósa hefur sömu trú og ég, og er
það vissulega huggun harmi gegn.
Ég sendi Rósu, börnum hennar,
og öðrum ástvinum Gunnars,
mínar hlýjustu kveðjur og bið Guð
að blessa þau.
Anna fra nka
Margs er að minnast.
margt er hér aö þakka.
Gudi sé l«f fyrir liöna tíð.
Margs er aö minnast.
marjfs er að sakna.
Guð þerri treKa tárin stríð.
(Sálm.)
Við sitjum hér svo döpur og
hrygg því fráfall okkar ástkæra
föður kom svo snöggt og óvænt.
Okkur langar að segja svo ótal
margt en á svona stund er eins og
allt verði fast, þegar á að festa það
á blað. En minningin um hann
mun geymast í hjörtum okkar
allra því hann var alveg einstakur
faðir og vinur, ég tala nú ekki um
afi því þar sýndi hann opinskátt
tilfinningar sínar, þegar litlu
barnabörnin komu til hans. Og
Frumsýnir
"'The Omen'is, like 'Jaws',
a highly proíessional thriller."
RICHARD SCHICKEL
TIMEMAGAZINE
'The Omen' is truly a rare find."
KATHLEEN CARROLL
N£W YORK DAILY NEWS
"A simply perfect movie.
A thriilerwithout a flaw."
UZSMITH
COSMOPOLITAN
"A well-made chiller."
AARON SCHINDLER
FAMILY CIRCLE
^©MEN
TWENTIBTH CENTURY-FCK IWnls
GREGORY PECK LEEREMICK
THEOMEN
A HARVEY BERNH ARD-MACE NEUFELD PRCDUCTOsI
Co-starrmg DAVID WARNER BILLIE WHITELAW
Exetutiw Producer MACE NEUFE1..D Produced by HARVEY BERNHARD Directed by RICHARD DONNER
vvnttmK DAVID SELTZER Mus. jERRYGOLDSMITH panavision® Pnnt,byDEu;xE®
R RESTRICTED^
Islenskur texti.
Æsispennandi og magnþrungin ný hrollvekja, sem sýnd hefur veriö
viö metaðsókn og fjallar um hugsanlega endurholdgun djöfulsins.
Þessu var spáö fyrir púsundum ára, er petta okkar síöasta
aövörun?
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7.10 og 9.15. Hækkaö verö.
finnst okkur hann hafa verið
tekinn alltof fljótt frá okkur því
umhyggja hans og lífsgleði var svo
mikil. En svona megum við víst
ekki hugsa sem eftir verðum, því
þetta á eftir að henda okkur öll og
sem betur fer veit enginn hver
verður næstur. Viljum við þakka
honum allt sem hann hefur verið
okkur öllum, og þó sérstaklega
barnabörnum sínum. Hann var
svo þolinmóður að kenna þeim að
spila og fara með þau í ökuferðir
og þá voru þau frædd um ýmislegt
sem fyrir augu bar. Og biðjum við
góðan guð að taka á móti honum
og leiða hann hina nýju braut sem
hann fer nú eftir. Ég veit að á móti
honum verður yel tekið í móóur
faðm. Nú er hann góður genginn
og sárt saknað.
Hvíli hann í friði.
E'ar þú í IriAi.
friður (luðs þig blo.ssi
hafðu þökk fyrir ailt uk allt.
Gokkst þú moð Guði,
Guð þór nú fyÍKÍ.
hans dýrðarhnuss þú hljúta skalt.
(Sálm.)
Fjölskyldan Brekkutanga.
Mér varð mikið um, þegar ég
fékk skeyti út til Noregs þess
efnis, að Gunnar Svanhólm Júlíus-
son væri allur.
Ég hitti hann í haust áöur en ég
fór utan, hressan og kátan, og ekki
hvarflaði að mér að ég ætti ekki
eftir að sjá hann aftur. En enginn
veit sína ævi fyrr en öll er. Mér
fannst ég þurfa að skrifa nokkur
kveðjuorð, því ekki gat ég farið
heim tii að fylgja honum síðasta
spölinn.
Ég kom fyrst inn á heimili
Gunnars og konu hans Rósu
Kolbeinsdóttur, árið 1963, sem
leikfélagi tveggja eldri dætra
þeirra, þá 11 ára gömul.
Er mér minnisstætt hversu vel
mér var þá tekið og svo hefur verið
alla tíð síðan. Margs er að
minnast, en minnist ég þó sérstak-
lega hversu góð þau voru mér,
þegar ég átti fyrra barnið mitt, þá
gat ég komið með hann og alltaf
var sjálfsagt að passa hann þegar
þess gerðist þörf. Enda gerðist
drengurinn mjög hændur að þeim
og kallaði þau afa og ömmu fyrstu
ár ævinnar.
Mér kom Gunnar fyrir sjónir
sem hæglátur maður og góður sem
ekki lét mikið fyrir sér fara, sagði
fátt, en átti í fórum sínum hnyttin
tilsvör.
Gunnar og Rósa eignuðust 3
dætur, Birnu, Kolbrúnu og Guð-
rúnu, sem gift er Ásgeiri Sigurðs-
syni. Barnabörnin voru orðin
fjögur og sjá þau eftir miklu núna
þegar Gunni afi er farinn.
Þessi fátæklegu orð áttu aðeins
að vera þakkarorð til Gunnars og
fjölskyldu hans, þótt margt sé
hægt að skrifa ' eftir 15 ára
viðkynningu.
Megi minning um góðan mann
lifa.
Rósu, fjölskyldu hennar og
öðrum aðstandendum sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Sirrý.
Kveðja frá fóstursystur
Gunni frændi dáinn. Ótrúlegt en
satt. Þessi frændi og fósturbróðir,
sem ég hef alltaf getað leitað til
bæði í blíðu og stríðu.
Öll mín uppvaxtarár datt mér
alltaf í hug jólin og júlímánuður
með sól og yl, þegar minnst var á
Gunna, hann kom alltaf færandi
hendi heim um jólin. Við fóstur-
systur hans fengum alltaf falleg-
ustu gjafirnar frá honum, gjafir
sem ekki sáust í sveitinni okkar í
þá daga. Og svo þegar hann kom
i sumarfrí, þá var hann alltaf með
gott í vösunum og jafnvel gjafir
líka. Hvað við vorum spenntar,
þegar von var á honum með
kærustuna og við við vorum öll
ánægð heima hvað hún reyndist
indæl strax við fyrstu sýn og
ævinlega síðan.
Gunnar kvæntist 23. júlí 1953
eftirlifandi konu sinni Rósu Kol-
beinsdóttur og reistu þau bú sitt
Framhald á bls. 38