Morgunblaðið - 18.07.1978, Blaðsíða 26

34
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 1978
+ Eiginkona mín, SVEINBJÖRG AUDUNSDÓTTIR lést aö Sólvangi Hafnarfirói, laugardaginn 15. þ.m. Péfur Guömundsson

t Móðir okkar, KRISTJANA GUDMUNDSDÓTTIR, Aöalstrssti 25, Pingsyri, andaðist á Fjóröungssjúkrahúsinu á ísafiröi hinn 14. þ.m. Bryndís Msysr, Jóhsnn T. Bjsrnason, Hsrmann Bjarnason, Gunnar Bjarnason, Gísli Bjarnason.

t Eiginmaöur minn og faöir okkar, JÓN TRAUSTI SIGURJÓNSSON, Drsfnargötu 17, Flatsyri, lést sunnudaginn 16. júlí, aö Borgarspítalanum. Eiginkona og synir.

+ Útför eiginmanns míns, fööur okkar, tengdaföður og afa, FRIÐRIKS VALDIMARSSONAR, fisksala, Hamrahlíð 27, Rsykjavík, fer fram frá Fossvogskirkju miövikudaginn 19. júlí kl. 13.30. Kristín Hannesdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.

+ Móöir okkar, tengdamóðir og amma, JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR, Ásbraut 13, Keflavik, veröur jarösungin frá Keflavíkurkirkju, miövikudaginn 19. júlí kl. 2 e.h. Blóm og kransar afbeðin, en þeim, sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Sjúkrahús Keflavíkur. / Eggert Ólafsson, Stefanía Markúsdóttir, Gylfi Ólafsson, Kristín Geirsdóttir, Siguröur Ólafsson, Hólmfríður Bjartmars, og barnabörn.

+ Hjartkær eiginmaöur minn, sonur, faðir okkar, fósturfaölr, tengdafaöir og afi, JÓN KRISTINN HALLDÓRSSON vélstjóri, Fögrukinn 24, Hafnarfiröi, veröur jarösunginn frá Þjóökirkjunni í Hafnarfirói í dag þriöjudaginn 18. júlí kl. 13.30. Arnfríöur Mathíesen, Halldór Sigurðsson, Guömundur H. Jónsson, Sigríóur Einarsdóttir, Svavar G. Jónsson, Marta Hreggviösdóttir, Erla Hildur Jónsdóttir, Jónas Jóhannesson, Siguróur Þ. Jónsson, Kristólina G. Jónsdóttir Árni V. Pálmason, og barnabörn.

+ Innllegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jarðarför HELGA STEFÁNSSONAR, Hofsnesi. Bjami Sigurósson og vandamenn.

+ Alúöarþakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröarför eiginkonu minnar, móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu, BJARGAR GUÐLAUGSDÓTTUR, Bjarnastööum, Garöi, Tryggvi Kristjén Einarsson, börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Jón Logi Jóhanns-
son — Minningarorð
Fæddur 15. des. 1945.
Dáinn 9. júlí 1978.
Jón Logi Jóhannsson stýrimaöur
varð bráðkvaddur aðfaranótt síð-
astliðins sunnudags 9. þ.m. aðeins
32 ára gamall. í fyrstu var álitið
að Jón heitinn hefði farist í
bílslysi, en við krufningu kom í
ljós, að hann hafði látist af
heilablóðfalli, undir stýri, á vega-
mótum Skálholtsvegar og Skeiða-
vegar.
Jón Logi hafði frá blautu
barnsbeini brennandi áhuga á
sjómennsku. Til dæmis um áhuga
hans keypti hann sér trillubát
fyrir fé það sem honum áskotnað-
ist í fermingargjöf og reri einn á
honum til fiskjar út á Siglufjörð.
Logi heitinn var uppeldissonur
hjónanna Sigurðar Zophussonar
og Vilborgar Jónsdóttur frá
Djúpavogi, en sjálfur var hann
sonur Jóhanns Friðrikssonar frá
Efri-Hólum og Gerðar Guðmunds-
dóttur frá Djúpavogi, en fóstra
Loga var skyld honum í móðurætt
hans.
Um tvítugt réðist Jón Logi á hið
fræga aflaskip Guðbjörgu IS sem
stýrimaður og hafði þá nýlokið
prófi frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík. Skipstjóri á Guðbjörgu
er hinn víðkunni aflamaður Ásgeir
Guðbjartsson og tókst með þeim
Jóni Loga ævilöng vinátta. Guð-
mundur Guðmundsson útgerðar-
maður Guðbjargar ÍS lét svo um
mælt við höfund þessara eftir-
mæla, að Logi hefði verið bráðdug-
legur sjómaður sem strax hefði
getið sér hið bezta orð.
Jón Logi vildi tryggja sér
skiprúm á einum af hinum nýju
togurum sem verið var að smíða á
vegum bæjarútgerðar Reykjavíkur
(B.Ú.R) 1970.
Fyrir milligöngu Þorsteins Arn-
alds framkvæmdastjóra B.Ú.R
fékk Jón Logi fyrirgreiðslu hjá
Ernst Stabel ræðismanni íslands í
Cuxhaven til að komast á þýzkan
togara til að læra togveiðar með
flotvörpu og aðra nýjustu tækni,
sem Þjóðverjar höfðu þá forystu
um. Einnig kynnti hann sér
nýjustu veiðiaðferðir Englendinga
í togveiðum með því að sækja
námskeið í Englandi.
Þegar í ljós kom að þorskstofn-
inn við Island var ofveiddur sneri
Jón Logi sér að athugunum á
öðrum veiðum, þar á meðal
djúprækjuveiðum. Réðist hann á
mjög fullkomið djúprækjuskip,
sem Danir og Færeyingar gerðu út
í félagi.
Fyrir skömmu var hann leiðang-
ursstjóri á skipi, sem leitaði að
djúprækju og varð góður árangur
af þeirri ferð. Seinna buðu Færey-
ingar honum forstöðu fyrir ieið-
angri til djúprækjuveiða, sem
farinn skyldi, er hann kæmi úr
sumarleyfisferð sinni, en hún
endaði á þennan sviplega hátt, sem
greint hefur verið frá að framan.
Eg og fjölskylda mín sendum
fósturforeldrum, foreldrum og
ættingjum Jóns Loga innilegar
samúðarkveðjur.
Sveinn Benediktsson.
Fósturforeldrar Loga eru
Vilborg Jónsdóttir og Sigurður
Sophusson. Tóku þau Loga í fóstur
eins og hálfs árs gamlan og
reyndust honum ástríkir foreldr-
ar. Seinna tóku þau að sér
stúlkubarn og voru fóstursystkinin
alla tíð elskulegir vinir.
Vilborg og Sigurður bjuggu á
Siglufirði þegar þau tóku fóstur-
börnin en fluttust síðan hingað til
Reykjavíkur með fjölskylduna.
Logi stundaði nám við Sjómanna-
skólann og að því loknu gerðist
hann sjómaður. Það var hlutskipti
hans eins og allra sem helga störf
sín baráttunni við Ægi, að karl-
mennsku og þreki þarf þar oft að
beita. Að loknu skólanámi las Logi
margar góðar bækur og jók með
því menntun sína. Hann var
einstakt prúðmenni, í dagfari
fálátur og rólegur, en í glöðum
vinahópi var hann gamansamur og
orðheppinn. Fús og fljótur var
hann til hjálpar þegar vinir hans
áttu við erfiðleika að etja. Logi
unni afa sínum, Sophusi, undur-
heitt og var kært á milli þeirra.
Hann átti sitt eigið heimili sem
sýnir fegurðarsmekk hans, með
góðri umgengni og fallegum mun-
um til prýðis. Við stöndum oft
agndofa þegar við hugsum um
margbreytileg örlög okkar mann-
anna barna. Þessum hildarleik
lífsins stjórnar algóður og
almáttugur guð.
Logi hafði ákveðið skemmtiferð
til fjarlægra landa. Allt var
tilbúið, bara eftir að leggja af stað.
Á síöustu stundu hætti hann við
ferðina, en ákvað að njóta sumars-
ins með elskuðum foreldrum og
öðrum vinum. Kallið mikla kom
fyrirvaralaust. Andaðist hann í bíl
sínum. Banameinið var heilablóð-
fall.
Líkami Loga verður nú lagður
til hinstu hvíldar, en minningarn-
ar um hann og sál hans halda
áfram að lifa. Við ástvinir hans og
aðrir, sem þekktu hann, erum ekki
búin að sætta okkur við hið
skyndilega fráfall hans. Mestur er
söknuðurinn og sárastur hjá
ykkur, elsku bróðir og mágkona,
og bið ég guð að styrkja ykkur í
sorg ykkar. Guð einn, sem öllu
ræður, græðir sárin og þerrar
tárin og í þeirri trúarvissu er
okkur ljúft að lifa og deyja.
Móður Loga og ástvinum send-
um við okkar innilegustu
samúðaróskir.
Blessaður vertu elsku Logi
minn.
Kveðja, Þóra Sophusdóttir
og fjölskylda.
Hví verður von og yndi
•vo varpað niður í gröf?
Hví berst svo í skyndi
hin besta lífsins gjöf?
Við Laugarvatn er góður griðar-
staður. Þar hafa tengdaforeldrar
mínir reist sumarhús í skemmti-
legu umhverfi. Þangað safnast
fjölskyldan einnig um helgar til
hvíldar og endurnæringar.. Svo bar
einnig um helgina 8. og 9. júlí en
þá vantaði einn. Þá barst okkur sú
harmafregn að Logi væri látinn.
Aldrei áður hafði mér á eins
ömurlegan hátt orðið ljós sú
staðreynd hve skammt er milli lífs
og dauða. Hversu skjótt hafði sól
ekki brugðið sumri.
Logi var fæddur 15. des. 1945 í
Reykjavík. Tveggja ára fluttist
hann til Sigurðar Sóphussonar og
Vilborgar Jó sdóttur frænku
sinnar á Siglufirði. Ólst hann
síðan upp hjá þeim og gengu þau
honum í foreldra stað. Vart get ég
hugsað mér innilegra samband
foreldra og sonar en tókst milli
þeirra æ síðan.
Haustið 1962 fluttist Logi ásamt
fjölskyldu sinni til Kópavogs. Á
þeim árum var erfitt fyrir fólk
utan af landi að setjast að hér
syðra. Reyndist Logi fjölskyldu
sinni þá sem endranær hin hjálp-
andi hönd.
I bernsku sinni á Siglufirði
heillaðist Logi af sjónum. Hann
fór í Stýrimannaskólann og lauk
þaðan prófi 1968. Eftir það lá
leiðin á sjóinn, og var hann ýmist
háseti, stýrimaður eða skipstjóri á
hinum ýmsu skipum. Logi var
sjómaður af lífi og sál. Hann var
alla tíð áhugamaður um allar
nýjungar á sviði sjávarútvegs.
Sem dæmi má nefna að þegar
skuttogararnir komu fyrst til
sögunnar fór hann til Þýskalands
og Englands tl að kynna sér
veiðitækni og meðferð þessara
nýju skipa. Dvaldi hann þar í um
2 ár. Á síðari árum lagði Logi sig
mjög fram við að kynna sér
nýjungar við rækjuveiðar. Hafði
hann margar nýstárlegar hug-
myndir þar um, og hefur hann
ritað nokkrar greinar um það efni.
Kynni okkar Loga hófust fyrir
11 árum þegar ég kynntist eigin-
konu minni, Ragnheiði. Fyrstu tvö
búskaparárin okkar bjuggum við
hjá tengdaforeldrum mínum í
Garðabæ og urðu kynni okkar
Loga þá mjög náin. Eg varð þess
fljótt áskynja að hann var mörg-
um óvenjulegum kostum búinn.
Trygglyndi og hjálpsemi hans er
mér efst í huga. Síðan skildu leiðir.
Við fluttumst í okkar íbúð og hann
í sína. Síðar er við hjónin fórum
út í það að skipta um húsnæði
urðum við húsnæðislaus um tíma.
Kom Logi til okkar og bauð okkur
að búa með sér í sinni ibúð á
meðan. Þetta litla dæmi sýnir
betur en mörg orð hvernig Logi
var.
Frístundum sínum varð Logi
mikið til lesturs góðra bókmennta
og var hann hafsjór af fróðleik um
ólíkustu hluti. Einkum var Logi
vel að sér í sagnfræði og heim-
speki.
Að leiðarlokum er margs að
minnast og margs að sakna. Sú
tilhugsun er einkennileg að eiga
ekki lengur von á því að Logi detti
inn úr dyrunum. Hann var það
kærkominn, sjálfsagður fjöl-
skyldumeðlimur að það mun taka
okkur langan tíma að átta okkur
á því að hann komi ekki meir.
Nærvera hans hafði ávallt góð
áhrif á okkur öll, ekki síst börnin
okkar, sem voru mjög hænd að
honum enda var hann þeim sem
besti bróðir. Víst er að Logi er
þeim og okkur ekki horfinn úr
huga, þó svo að jarðlífi hans sé
lokið.
Góður Guð styrki fósturforeldra
hans í djúpri sorg.
Deyr lé, deyja frændr,
deyr sjélfr it sama,
en oröstírr deyr aldregi
hveim er sér góöan getr.
Björn Sigurðsson.
Þegar ungir menn deyja í blóma
lifsins setur mann hljóðan og
einhvernveginn áttar maður sig á
því að það eru æðri máttarvöld
sem stjórna þessu lífi en ekki við.
Logi hafði helgað líf sitt og
ævistarfi baráttunni við Ægi.
Hann var einn af þessum ungu
mönnum sem þjóðin bindur vonir
sínar við í uppbyggingu og vernd-
un sjávarins, þeirri auðlind þjóð-
arinnar sem þarfnast mestrar
umhyggju. Þar var réttur maður á
réttum stað. Logi var hugmynda-
ríkur, víðlesinn og átti sérlega gott
með að umgangast fólk og að koma
hugmyndum sinum á framfæri en
þær hafa m.a. birst í Sjómanna-
blaðinu Ægi.
Það er huggun harmi gegn að
við sem eftir lifum eigum minn-
ingar um góðan dreng og vitum
jafnframt að hæfileikar hans
stóðu til stærra hlutskiptis en
örlög leyfðu.
Ástvinum Loga vottum við
innilegustu samúð vegna hins
skyndilega fráfalls hans.
Baldvin og Margrét
I dag verður til moldar borinn
frá Garðakirkju í Garðabæ Jón
Logi Jóhannsson. Ekki man ég ,
hvenær leiðir okkar Loga lágu
fyrst saman, en líklega eru nær 4
ár síðan. Við kynntumst hins
vegar ekki að ráði fyrr en síðustu
tvö árin, eða því sem næst. Hann
var sjómaður og stundaði starf sitt
af kostgæfni, átti því stopular
stundir í landi, en mjög stóran
ættingja- og vinahóp, sem honum
var hugleikið heim að sækja. Við
sáumst því sjaldnar en vera skyldi.
Logi var nokkuð seintekinn, en
einkar vinafastur og traustur
félagi, hægur og íhugull. Hann var
einlægur í framkomu, ef til vill
svolítið feiminn, en glaður og
reifur á góðri stund. Logi var mjög
viðræðugóður og víðlesinn. Mörg
kvöld sátum við og röbbuðum um
heima og geima; mér eru minnis-
stæðar samræður okkar um bæk-
Framhald á bls. 35