Morgunblaðið - 18.07.1978, Síða 32

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚLÍ 1978
Væri ekki ráð að setja
þurrkurnar í gans?
„íslands
Hr afnistumenn> ’
því að vera nægjanlegt. Enda er
þess varla að vænta að á einu
kjörtímabili takist að losa þjóðina
við allan skuldahalann og óreiðu-
skuldirnar og sukkið frá vinstri-
stjórnarárunum. Þar þurfti vissu-
lega stórátak að koma til ef slíkt
ætti að takast á einu kjörtímabili.
Svo ferlegur var viðskilnaður
vinstri stjórnar að mörg ár mun
taka að græða öll þau efnahags-
legu sár er þá urðu til.
Jæja, eins og nú horfir er mjög
áríðandi að allir stjórnmálaflokk-
arnir komi sér saman um starf-
hæfan stjórnarmeirirhluta í ein-
hverri mynd en forðast skal
vinstri stjórn í lengstu lög, ví
sporin hræða. En nú er það svo að
Lúðvík vill vinstri stjórn með aðild
Framsóknarflokks og telur sjálf-
sagt víst að Einar Agústsson og
Framsókn fylgi því fram að reka
burtu varnarliðið, því Framsókn
hefur aldrei verið hrá eða soðin í
varnarmálum og af því hefur hún
nú sopið seyðið í nýafstöðnum
kosningum. Framsókn hefur sem
sé þorað í hvoruga löppina að stíga
í varnarmálum íslendinga.
Þegar Alþýðubandalagsmenn
T. 953 T. A
L. K874 L. DG2
Suður
S. K10953
H. 7
T. KG102
L. Á96
Vestur Norftur Austur Suður
1 G pass 4 L 4 S
dobl allir pass.
Judi var í vestur og opnun
hennar var veik, 11—14p. 4 lauf
þeirrar kínversku voru yfirfærsla,
beiðni um 4 H, sem ekki gafst næði
til.
Vestur tók fyrsta slag á hjartaás
en austur lét tíuna og bað með því
um tígul. Vestur hlýddi, austur
fékk á ásinn óg skipti í laufa-
drottningu, sem suður drap.
Suður grunaði hvað var á seyði
og reyndi að koma með krók á
móti bragði. Spilaði lágu trompi og
gosanum en vestur tók á ásinn (!)
og síðan trompaði kínverska frúin
tígul. Þær tóku síðan á laufgosa og
kóng og vestur spilaði síðan
hjarta, sem suður trompaði. Eftir
að suður hafði tekið á spaðakóng
fékk vestur næsta slag á drottn-
inguna og hún spilaði þá síðasta
laufinu, sem suður trompaði. Þar
með átti vestur síðasta trompið og
varð það áttundi slagur varnarinn-
ar og fengu meistararnir þannig
900 fyrir spilið enda laglega og
skemmtilega að staðið.
M | MA ■ | K M Jwt K Framhaldssaga eftir Mariu Lang
I ■ ^ ^| |^J ry | | yg UJJ III I^F W? I Jóhanna Kristjónsdóttir islenzkaði
16
Kátu ekkjuna og var liingu
uppselt á sýninguna.
I hléinu hló og skrafaði
fólkið í forsalnum og Ilelena
Wijk trúði Daniel Severin fyrir
hugsunum sínum.
— í morgun sátum við flest
þau sömu og syrgðum í kirkj-
unni. í kvöld erum við búin
okkar bezta skarti og sitjum
hér og skemmtum okkur við
tónlist heldur léttúðugrar óper-
ettu. Finnst þér þetta vera
almennilega sa mandi?
— Já. því ekki, svaraði hér
aðslæknirinn á sinn rólega og
jarðhundna hátt. — Það hlýtur
að vera nóg að aflýsa öllum
skemmtunum á sunnudaginn
þegar konungurinn dó og að
bönkum og verzlunum verður
lokað á fimmtudaginnþegar
útförin íer íram. Já, ég skal
segja þér Helena, nú væri
gaman að búa í Englandi, þá
gæti maður fylgzt með þessu
öllu í þessum furðukiissum sem
þeir kalla sjónvarp.
La-knirinn talaði hátt og
hressilega en einhver kallaði tií
hansi
— Ilailó! Severin. Ætlarðu
að tala við mig orð.
— Enska sjónvarpið gæti
ómöguiega haft áhuga á okkar
málum hér í Svíþjóð, sagði
Helena.
Ilaniel var nú niðursokkinn i
að ræða málefni ba-jarins við
Ragnvald Norell. sem ekki
aðeins átti efnaverksmiðjuna.
heldur var framámaður í ba*n-
um hvert sem litið var. Ilún
heyrði nokkur orð á stangli og
fannst það mikið furðulegt að
vera að ræða þvflík mál þegar
íólk átti að vera að skemmta
sér á óperusýningui
... hreinsiútbúnaður... mun
gera hreint kraftaverk fyrir
vatnið... ekki útlit fyrir það,
þvf er nú verr... ákveðin neit-
un og enginn stuðningur frá
rikinu...
Ilún fór að hugsa um hvar
reiði sonur verksmiðjueigand-
ans va-ri niðurkominn og hvort
honum væri ekki enn runnin
reiðin eins og hún hafði heyrt
f honum kvöldið áður inni í
fbúðinni. en hún orkaði ckki að
velta því fyrir sér og sneri sér
að Klemens sem var í hressileg-
um samra-Aum við Lisu Bill-
kvist.
— Heyrðu. cr Matti ekki
hérna?
— Jú. ekki veit ég annað.
Ilann ætlaði að koma mcð
Judith. En ég hef nú ekki
komið auga á hann.
Það var kyndugt að sjá
a’vintýramann eins og Klemens
Klemensson kla-ddan í dökk föt
og með bindi. En ljóst hárið var
jafn úfið og venjulega og ekki
batnaði það þegar hann fór að
rífa í það í dálftið uppgerðar-
legri örvæntingu.
— Verðhækkun og
skattahækkun ... það cr þetta
sama eilffðarmál. Og nú hefur
fjármálaráðherrann einsett sér
að við eigum að drekka fimm-
tíu og fimm milljónir með
honum. Bara að við gætum
fengið annan fjármálaráð-
herra.
— Hann hefur nú áhuga á
ýmsu öðru en áfengi. sagði
Lisa.
— Vörugjaldið á súkkulaði
og öðrum sælgætisvörum cr nú
orðið um sextíu prósent. Ég
vcit ekki hvort ég get haldið
verzluninni minni áfram upp á
þessi býti.
— Einn Jítri af snaps. sagði
Klemcns. á að kosta fimmtán
krónur eftir þessum nýjustu
ráðstöfunum að dæma. Ef
maður kaupir til að mynda
þrjá lítra á mánuði og ákveður
að kaupa ársskammtinn í einu
þýðir það að maður verður að
punga út með fimm hundruð og
fjörutíu krónur. Ef þetta er
ekki vitleysa þá veit ég ekki
hvað er vitleysa.
— Eitt stykki af súkkulaði
sem kostaði sextíu aura á nú að
kosta sjötíu og fimm aura,
sagði hún — og þá dettur líka
salan í því niður.
Og Klemens sem fram að
þessu hafði talið að þjónsstarf-
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Tvímenningskeppni Ólympíu-
mótsins í New Orleans skiptist í
þrjá megin hluta; opinn flokk
ætlaðan öllum ungum sem öldn-
um. kvennaflokk og hlandaðan
tvímenning, sem oft er nefndur
tvenndarkeppni hér heima.
í dag lítum ví að spil eftir
bandarísku konurnar Judi Radin
og Kathie Wei, en þær sigruðu í
kvennaílokknum. Og sú
síðarnefnda er eiginkona C.C.
Wei. hins kínverksa höfundar
Precisionsagnkerfisins.
Vestur gaf, allir utan hættu.
Norður
S. G7
H. D42
T. D8764
L. 1053
Vestur
S. ÁD62
H. Á9
Austur
S. 84
H. KG108653
„Þegar litið er yfir farinn veg
fráfarandi ríkisstjórnar Sjálf-
stæðisflokks og Framsóknarflokks
á liðnu kjörtímabili þá er sjálfsagt
og eðlilegast að dæma hana eftir
verkunum, hvernig henni hefur
tekizt að leysa úr mörgum erfiðum
verkefnum er fyrir lágu á
stjórnartímanum. Marga góða
hluti hefur stjórnin gert á þessu 48
mánaða kjörtímabili, en miður
hefur tekizt með annað eins og oft
vill verða í samsteypustjórnum
bæði fyrr og nú.
Þó er eitt atriði á stjórnartím-
anum er ber ægishjálm yfir öll
önnur mál, en það eru vitanlega
sigursamningarnir í landhelgis-
stríðinu við Breta ög Þjóðverja, er
undirritaðir voru í Osló 1. júní
1976. Kem ég að þessu mikilsverða
máli síðar.
En það sem mest hefur farið
úrskeiðis hjá fráfarandi ríkis-
stjór'n er að henni hefur ekki tekist
að temja hina hrollvekjandi verð-
þenslumeri, verðbólguna, að
nokkru marki. Nú svo eru það
efnahagsmálin, þau eru ekki í
nógu góðu lagi, þó nokkuð hafi
áunnizt í þeim efnum, en langt frá