Morgunblaðið - 21.11.1978, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. NÓVEMBER 1978
19
Frá minningarathöfninni í Fossvogskapellu. Sr. Olafur Skúlason dómprófastur flytur hugvekju og
bæn.
„Látinn skal
líka lifa”
Hugvekja séra Ólafs Skúlasonar dómprófasts við
minningarathöfn íFossvogskapellu á sunnudagskvöld
AÐ LOKINNI móttökuathöfn á Reykjavíkurflug-
velli voru jarðneskar leifar sjö íslendinga fluttar í
Fossvogskapellu, en þar fór fram minningarathöfn
sem nánustu vinir og ættingjar voru viðstaddir. Séra
ólafur Skúlason dómprófastur flutti hugvekju og
bæn við minningarathöfnina, og fer hugvekjan hér á
eftir«
Tvisvarár hvert flytur kirkjan
okkur í boðskap messunnar
þetta fyrirheiti: „Að kvöldi dags
skuluð þér vita, að Drottinn
kemur." Sú er bæn mín núna, þá
ég á heitasta og hreinasta, að
þetta hið þriðja skiptið megi
kirkjan flytja þennan sama
boðskap og hann nái til ykkar. í
kvöld kemur Drottinn. í kvöld
kemur hann til ykkar. I kyrrð
helgidómsins með þungan
hramm sorgarinnar yfir hverju
hjarta, berst engu að síður
röddin hans, sem sagði: Eg lifi
og þér munuð lifa. Fylgir því
bæn minni um það að Drottinn
komi til ykkar, framhald henn-
ar, sem orðin ná þó ekki
fyllilega að túlka: Að kjarni
kristinnar trúar, sem lá um
krossinn og tóma gröf, verði
ykkur grundvöllur til að byggja
á framtíð ykkar, þrátt fyrir þau
miklu þáttaskipti, sem orðið
hafa.
Við vorum farin að venjast
því, að aðeins væri eitt yfir-
bragð móttökuathafnar þeirra
sem loftið hafa gert að starfs-
sviði. Við ppphaf hvers nýs
þáttar þeirrar sögu voru fánar á
lofti og hamingjuóskirnar
ómuðu. Fullorðinn maður sagði í
mín eyru um daginn, að það
væri merkilegt að verða fullorð-
inn eða gamall og sjá öll
ævintýri þau, sem hann lærði
sem barn, verða að raunveru-
leika. Mennirnir fljúga sem
fuglar himinsins, ganga um
botn hafsins og skilja jafnvel
eftir skóför sín á áður ósnortnu
yfírborði tunglsins. Fátt er það
nú, sem ævintýrin geta geymt
fyrir okkur þeirra hluta, sem við
sjáum ekki í raunveruleikanum.
En þá erum við minnt á það, að
við erum engu að síður aðeins
menn. Og sem slíkir hljótum við
að lúta þeim lögmálum, sem frá
örófi hafa verið í gildi. Þau enda
þess vegna ekki öll ævintýrin á
þann veg, sem þau gerðu í
bernsku okkar, þegar fjarlægðin
lagði til dul sína. Einu sinni var,
í upphafi, verður: allt í einu,
núna. Þess vegna eru fánarnir
ekki að húni, og handtak lýsir
öllu öðru en hamingju. Þó er í
móti þeim tekið, sem sigra hafa
unnið. Og lagt þar við líf sitt,
þótt ekki vissum við, að þess
yrði krafizt.
Við komum því saman í kirkju
eftir að skammdegismyrkrið
hjúpar allt. Hugur er tengdur
fjarlægu landi og þeim stað, þar
sem áður var aðeins nafn, sem
engan hér snerti, en er nú orðið
að hluta þess mynsturs, sem
lífið vefur. Enn horfum við upp,
ekki í bið eftir þeim, sem loftið
sigruðu, heldur í orðvana bæn
til hans, sem við felum þá, er
kvatt hafa. Skýringar kunnum
við engar. Það er ekki þess
vegna, sem við göngum í kirkju.
En samfara orðvana ákalli er
hin heitasta bæn ástvina fyrir
þeim, sem fyrr gerðu lífið gott.
Og ég stend ekki hér, fulltrúi
kirkjunnar okkar, til þess eins
að votta samúð. Ég stend hér til
þess að biðja með ykkur og
minna á það, að sorgin svarta er
rofin af þeim geisla, sem Drott-
inn lífsins lætur um hana leika.
Þetta eru ekki aðeins orð. Þetta
er ekki aðeins von. Þetta er ekki
aðeins ævintýri. Þetta er
raunveruleikinn. Drottinn kirkj-
unnar er hér hjá okkur, af því að
hann lifir. Og eingöngu fyrir
lífsmátt hans er kirkjan þess
umkomin að rétta í átt til ykkar
fyrirheiti hans um það, að
látinn skuli lika lifa. Þau lifa.
Þau lifa. Forðum var sagt í
hryggð, að hefði Jesús þar verið,
sem helstríðið var háð, hefði
sigur unnizt. En hann var þar.
Hann var þar líka, sem ástvinir
ykkar mættu sínum örlögum.
Var þar til að taka í móti þeim.
Þess vegna lifa þau. Þess vegna
hugsum við ekki um þau sem
horfin væru þau, nei, frekar eins
og þið hafið svo oft gert áður, að
þau séu í langri ferð. Þess vegna
biðjum við fyrir þeim eins og þið
hafið svo oft gert. Og við sjáum í
bænagjörð okkar ástvini ykkar í
landi lifenda hjá Guði. Þau lifa.
Þau lifa. Öll ævintýri rætast
ekki að þeim hætti, sem við
hefðum viljað, en raunveruleiki
lífsins, Jesús Kristur opinberar
hann í sigri sínum, sem við
erum aðilar að. Þau lifa, og
þannig hugsum við um þau.
Ásgeir Pétursson. Erna Har-
aldsdóttir. Guðjón Rúnar
Guðjónsson. Haukur Hervins-
son. Ólafur Axelsson. Ragnar
Þorkelsson. Sigurbjörg Sveins-
dóttir.
Kisturnar þeirra eru komnar
og bera nöfn þeirra. En andi
þeirra, þau sjálf, þau lifa. Og
eitt er það nafn enn nefnt, þar
sem er Þórarinn Jónsson, þótt
ekki sé kistu hans komið hér enn
í kór. Bænir okkar eiga þau.
Bænirnar eigið þið: Kirkjunnar
okkar. I öllum guðsþjónustum í
dag var beðið, beðið fyrir ykkur
og fyrir þeim. Og í kirkjunum
var einnig þetta lesið um allt
land: „Komið til mín, allir þér,
sem erfiðið og þunga eru hlaðn-
ir, og ég mun veita yður hvíld.
Takið á yður mitt ok og lærið af
mér, þvi að ég er hógvær og af
hjarta lítillátur, og þá skuluð
þér finna sálum yðar hvíld: því
að mitt ok er indælt og byrði
mín létt.“
Að kvöldi dags skuluð þér
vita, að Drottinn kemur, já,
hann er hér, og að morgni
varðar hann veginn. Þess vegna
biðjum við saman, þessi stóra
fjölskylda, sem meira á sam-
eiginlegt er hryggðina eina, já,
líka lífið, ástvini sem lifa.
Heiðursvörður
við útför 173
Indónesíumanna
Banjarmasin, Indónesíu, 20. nóvember. Reuter.
EITT hundrað sjötíu og þrír Indónesar sem fórust með
DC-8 þotu Loftleiða á Sri Lanka í fyrri viku voru
jarðsettir á Borneo á laugardag í tveimur fjöldagröfum
við grafreit þjóðhetja landsins. Sex hundruð hermenn og
400 lögreglumenn stóðu sérstakan heiðursvörð og
þúsundir innfæddra voru viðstaddir jarðarförina.
Jarðneskar leifar hinna
látnu voru jarðsettar í
tveimur fjöldagröfum.
Kirkjuráðherra Indónesíu,
Alamsyah Ratu
Prawiranegara hershöfð-
ingi, sagði að greftrun með
þeim hætti hefði verið
nauðsynleg þar sem ógjör-
legt hefði reynst að bera
kennsl á nema 38 lík af 173.
Hann sagði að jarðnesk-
um leifum hinna 173
Indónesíumanna hefði verið
komið fyrir í um 150 kist-
um, þar sem líkin hefðu
verið illa farin.
Þúsundir vina og
ættingja biðu komu líkkist-
anna á flugvellinum við
Banjarmasin. Það var sorg-
leg stund þegar‘kisturnar
voru teknar út úr flutninga-
vélum hersins. Ættingjar
tárfelldu og sumir féllu í
yfirlið. Þriggja daga þjóðar-
sorg var lýst í Indónesíu og
voru fánar hvarvetna í
hálfa stöng í landinu.
SriLanka:
öryggisreglum
ekki framfglgt?
Sri Lanka, 20. nóvember.
AP.
CEYLON Observer, dag-
blað stjórnarinnar í Sri
Lanka, skýrir frá því í
gær, að þarlend flugmála-
yfirvöld hafi tilkynnt
indónesískum flugmála-
yfirvöldum nýlega, að DC-8
þota ein, sem notuð hefði
verið til að flytja pílagríma
til Mekka, hefði alls ekki
staðist lágmarkskröfur um
öryggi samkvæmt alþjóða-
samþykktum.
Ekki er getið í fréttinni
hver eigandi vélarinnar sé,
en talsmaður flugmála-
stjórnarinnar í Sri Lanka
sagði fréttamanni
AP-fréttastofunnar, að um-
rædd vél væri ekki í eigu
Loftleiða.
Ennfremur segir í frétt-
inni, að indónesísk flug-
málayfirvöld hafi þakkað
starfsbræðrum sínum í Sri
Lanka fyrir að kanna öryggi
flugvéla þeirra er flyttu
pílagríma. Þá mun flug-
málayfirvöldum í Banda-
ríkjunum hafa verið til-
kynnt um umrætt atvik þar
sem vélin er smíðuð þar í
landi og er skráð þar.
Þetta vekur athygli þar
sem flugmálastjórinn í Sri
Lanka gaf ekkert svar við
spurningu, sem beint var til
hans á fréttamannafundi
sem haldinn var eftir flug-
slysið á miðvikudag, þar
sem hann var inntur eftir
því hvort flugvélar, sem
flyttu pílagríma, væru skoð-
aðar sérstaklega við kom-
una til Sri Lanka.
Margir sem lifðu
eru komnir heim
Colombo, Sri Lanka, 20. nóv. AP
ÞRJÁTÍU og sex Indónesar sem komust aí í flugslysinu á
Sri Lanka á miðvikudagskvöld héldu heimleiðis frá
Colombo með flugvél Garuda flugfélagsins á laugardag.
Skömmu áður fluttu flutningaflugvélar indóneska
hersins jarðneskar leifar 173 Indónesa sem fórust.
Nokkrir þeirra sem
komust af í slysinu urðu
eftir á Sri Lanka og er búizt
við að þeir haldi heimleiðis
með DC-8 flugvél sem nú er
á leiðinni til Sri Lanka frá
Sviss á vegum Rauða kross-
íns.
Dafatha Athulathmudali,
flugmálastjóri Sri Lanka,
skýrði frá því á laugardag
að fleiri lík hefðu fundist
við flak Loftleiðavélarinnar
sem fórst.