Morgunblaðið - 25.01.1979, Blaðsíða 21

20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. JANÚAR 1979
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. JANÚAR 1979
21
Pltrgu Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinason.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guómundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson
Ritstjórn og afgreiósla Aöalstrætí 6, sími 10100.
Auglýsingar Aóalstræti 6, sími 22480.
Askriftargjald 2500.00 kr. ó mánuöi innanlands.
1 lausasðlu 125 kr. eintakið.
V erzlunin og
30% reglan
Sá sögulegi atburður gerðist í bæjarþingi Reykjavíkur í
fyrradag, að samþykkt verðlagsnefndar um verzlunar-
álagningu, sem gerð var á fundi hennar 20. febrúar sl., var
dæmd ógild. í fyrrnefndri samþykkt var kveðið á um, að
svokallaðri 30%-reglu, varðandi verzlunarálagningu, skyldi
beitt í kjölfar gengisfellingar, sem ákveðin hafði verið
skömmu áður.
Þessi regla gerir ráð fyrir því, að verzlunarálagning komi
ekki nema að hluta til á þá hækkun innkaupsverðs, sem af
gengislækkun leiðir. Verzlunin fái aðeins 30% álagningar á
umrædda hækkun innkaupsverðs. Samtök verzlunarinnar
hafa alla tíð mótmælt þessari skerðingu verzlunarálagningar,
m.a. á þeirri forsendu, að aðstæður þær, sem hverju sinni
hafa leitt til gengislækkunar, hafi þegar lagst af fullum
þunga á verzlunina, ekki síður en aðrar atvinnugreinar.
Þessi dómur bæjarþings Reykjavíkur er einkar athyglis-
verður, fyrst og fremst af tveimur ástæðum. í fyrsta lagi er
hér um að ræða skerðingu álagningar, sem beitt hefur verið
allar götur síðan 1960, er gengi hefur verið fellt, með einni
undantekningu (1961), eða alls átta sinnum. I annan stað
fellur dómurinn í vil einstaklingum — eða samtökum þeirra
—, sem höfðuðu mál á hendur opinberri nefnd, sem verið
hefur í beinum tengslum við hið pólitíska ákvörðunarvald í
þjóðfélaginu.
í tæpa tvo áratugi hefur verið gengið á hlut verzlunarinnar
með þeim hætti, sem að framan greinir. Rekstrarstaða
verzlunar, ekki sízt smásöiuverzlunar, hefur farið síversn-
andi, og á það jafnt við um samvinnuverzlun sem
einkaverzlun. Haldi áfram sem horfir um rekstrarstöðu
verzlunar í landinu, bitnar það ekki aðeins á viðskiptamönn-
um hennar í minnkandi vöruframboði og þjónustu, heldur
hlýtur einnig að koma fram í minni atvinnu í verzluninni, en
milli 10 og 11 þúsund launþegar eru í samtökum
verzlunarmanna í landinu.
Ógilding þeirrar samþykktar verðlagsnefndar, sem hér um
ræðir, byggist fyrst og fremst á því, að ekki var framfylgt
lagaákvæði um könnun á álagningarþörf verzlunarfyrirtækja.
Of snemmt er að fullyrða, hvaða áhrif þessi dómur hefur, en
hann hlýtur að setja sinn svip á viðhorf almennings og
framtíðarstörf verðlagsnefndar. Enda þótt búast megi við að
dómnum verði áfrýjað til Hæstaréttar, rennir hann stoðum
undir þá gagnrýni, sem forvígismenn verzlunarinnar hafa
haldið á loft um langt árabil, áréttar að „verðlagsnefnd beri
að starfa sjálfstætt og vera óháð viðskiptaráðuneytinu um
meðferð mála“ og „styrkir réttarfarslega stöðu einstakling-
anna í þjóðfélaginu", eins og Þorvarður Elíasson, fram-
kvæmdastjóri Verzlunarráðs Islands, komst að orði í viðtali
við Mbl. í gær.
Iðnaðurinn og ráðherrar
Alþýðubandalagsins
Afstaða nýrrar ríkisstjórnar til iðnaðar í landinu og þess
rökstuðnings, sem forvígismenn hans hafa sett fram,
einkennist hvorki af reisn né fúsleik til úrbóta. Aðgerðir þær,
sem ríkisstjórnin boðaði í ársbyrjun, virðast heldur ekki hafa
hlotið eðlilega málsmeðferð í þingflokkum stjórnarinnar,
eftir því sem fram kom í málflutningi talsmanna þeirra á
almennum félagsfundi Félags íslenzkra iðnrekenda.
Aumust virðist þó afstaða Alþýðubandalagsins, sem ræður
ríkjum í ráðuneytum iðnaðar- og viðskiptamála á stjórnar-
heimilinu. Talsmaður þess á greindum fundi sagði m.a. að
meginkröfur Alþýðubandalagsins í þessum málaflokki hefðu
ekki náð fram að ganga vegna „herferðar embættismanna og
sendiráða íslands erlendis", eins og haft er eftir honum í Mbl.
í gær. Alþýðubandalagið hefur húsbóndavald í ráðuneytum
þeim, er leiða þessi mál, iðnaðar- og viðskiptaráðuneytum.
Hvað sem líður innihaldi og efnisatriðum í svokallaðri
tillögugerð Alþýðubandalagsins, sem hér verður ekki fjallað
um, er það harla bágborin afsökun, og ekki stórmannleg, að
ráðherrar þess séu áhrifalaus núll í embættismannakerfinu,
eins og látið var að liggja.
Spjall um „hugsjónir“ galdra og draugagang - eítir EyjólfKonráð Jónsson
Undanfarnar allmargar vikur hefur
þingmaöur Framsóknarflokksins, Stefán
Valgeirsson, vikið að mér og baráttunni
fyrir greiðslum fjármuna bænda beint til
eigendanna æðimörgum orðum á Alþingi,
og í lokin ritað greinaflokk í Tímann, sem
að uppistöðu til er raunar ein þingræðan,
sem svarað hafði verið á sama vettvangi
og hún var flutt. Sumt fellir Stefán þó
niður úr upphaflegri gerð hugverksins,
svo sem þetta:
„Ekki hefur farið leynt, að hátt-
virtur framsögumaður og fyrsti
flutningsmaður, Eyjólfur Konráð
Jónsson, hefur ekki neinn sérstakan
áhuga á að flytja eða fylgja máli,
sem yrði til þess að efla samvinnu-
félögin í landinu. Áhugi hv. þm. fyrir
samvinnuhreyfingunni virðist nú
vera annars eðlis. En þó kom mér
mest á óvart, þegar svo er komið, að
þvílíkur kappi eins og háttvirtur
þingmaður Páll Pétursson er, þegar
hann fórnar hér höndum í þessum
ræðustóli og hrópar til þjóðarinnar;
ég er sigraður. Háttvirtur þingmað-
ur Eyjólfur Konráð Jónsson hefur
sigrað í þessu máli. Mér er spurn,
hvað er komið fyrir háttvirtan
þingmann Pál Pétursson, þegar hann
gefst upp fyrir þvílíkum málflutn-
ingi, sem hér er hafður í frammi.
Einhvern tíma hefði mönnum dottið
í hug, aö háttvirtur þingmaður hafi
verið beittur göldrum."
Skylt er mér að svara þingbróður
mínum, enda málefnið mikilvægt. Fyrst
er þetta með áhugaleysi mitt um málefni
samvinnufélaga. Þegar hef ég á þingi
boðið Stefáni að flytja með honum tillögu
um endurskoðun samvinnufélaganna og
vinna að nútímalegri löggjöf um þau
félög og ýmiskonar samtök og stofnanir,
svo sem eins og Samband íslenzkra
samvinnufélaga (sem í engum skilrlingi er
samvinnufélag), Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna, Sölusamband íslenzkra fisk-
framleiðenda o.s.frv., o.s.frv. Yrði þá
leitazt við að koma betri skipan á rekstur
þessara félaga, stofnana og fyrirtækja,
líkt og hlutafélaga, þegar hin nýja og
frjálslega löggjöf um þau kemur til
framkvæmda. Ef samvinnufélög eiga að
lifa og dafna, verða þau eins og önnur
mannanna verk að standast öldurót
tímanna og þola þau þjóðfélagsumbrot,
sem nú verða ekki umflúin, þótt aftur-
haldsöflunum finnist það kannski voða
skrýtið.
Árásin á Pál Pétursson finnst mér ekki
drengijeg. Kappi er hann, en ósigraður.
En hvert var það afbrot hans, sem kom af
stað gjörningaveðrinu í SÍS og Framsókn.
Hann hafði sagt eftirfarandi:
„Eg hef verið andstæðingur þess-
arar hugmyndar, en ég nenni ekki að
standa í deilum um hana lengur og
get verið stuttorður. Ég sé nefnilega
fram á það, að vinur minn háttvirtur
5. þingmaður Norðurlands vestra
Eyjólfur K. Jónsson er að vinna sigur
í málinu, og þess vegna er ég ekkert
að berja höfðinu við steininn með
það og verð að óska honum til lukku
með þann árangur, sem hann hefur
þar með náð.“
Glæpur Páls var sá að viðurkenna
staðreyndir og opna þannig örlítið meir
glufuna, sem komin var í varnarvegg
Kerfisins, SÍS, bankanna og þeirra
valdastofnana, sem Framsóknarflokkur-
inn hefur byggt upp á kostnað bænda (og
neytenda) og nærst á. Þá komst drauga-
gangurinn í algleyming. Af þessum
reimleikum verður án efa mikil saga, en
engu skal hér um það spáð, hver mestur
verður draugurinn.
Hvað varð um tillöguna?
Hér langar mig að stinga inn smá-
spurningu til Stefáns Valgeirssonar,
formanns landbúnaðarnefndar Neðri
deildar Alþingis, hún er svona:
Hvað varð um tillögu þá, serh lögð var
fram á sameiginlegum fúltdi landbúnað-
arnefnda beggja deilda þingsiris
skömmu fyrir jólin með ósk um að hún
yrði send út til umsagnar með frumvarpi
Steingríms Hermannssonar til „lausnar"
á vanda bænda?
Þótt ég hafi síðan ekki séð þá tillögu,
og kannski enginn nema Stefán, held ég,
að ég muni hana orðrétta þannig:
„I stað frumvarpsins verði ákveðið að
greiða hluta niðurgreiðslna og útflutn-
ingsbóta beint til bænda, t.d. 6 millj. kr.
árlega að hámarki til hvers bónda eða kr.
500 þús. á mánuði, miðað við verðlag 1978.
Rækileg könnun verði síðan gerð á því,
hvernig afgangi niðurgreiðslna og upp-
bóta verði ráðstafað."
Vonast ég eftir svari hér í Morgunblað-
inu, en ritstjórarnir hafa lofað að ljá
Stefáni rúm.
Á þessu stigi ætla ég ekki að fjalla um
tillöguna, næg tilefni gefast til þess síðar.
Vík því að öðru.
Rógur um
samvinnuhreyfinguna
Þótt umræður um beinar greiðslur til
bænda veki forkólfum Framsóknar ógur-
legan hroll, gleyma þeir aldrei að víkja að
samhjálpinni göfugu. Hjá samvinnufélög-
unum „er einmitt fjármagn frá bændum,
sem betur eru stæðir og meira mega sín,
sem er hægt að miðla til hinna, sem þurfa
einhverja aðstoð tímabundið, þannig að
þarna er byggt á mjög hreinum sam-
vinnugrundvelli", eins og landbúnaðar-
ráðherra hefur komizt að orði.
Ætli þetta sé nú alveg skotheld
fullyrðing, er alveg víst, að hinum
efnameiri gangi ver að ná út peningum
sínum hjá kaupfélögunum en kotbændum
eða frumbýlingum? Hverjir hafa aðstöð-
una og hverjir nota hana, hvað t.d. um
„ráðamenn" eða þingmenn?
Þá er talað um, að það sé „óþurftar-
verk“ að „sundra þessum samtökum" með
beinum greiðslum til bænda, eða „brjóta
þessa samhjálp niður". Þetta kalla ég nú
róg um samvinnufélögin, að þau geti ekki
lifað í frjálsri samkeppni, þar sem
staðgreiðsluviðskipti yrðu sjálfsagt meg-
inregla, en lánaviðskipti auðvitað heimil
og eflaust mikil, en samskipti á grund-
velli jafnréttis lántaka og lánveitenda.
Rúsínan í pylsuendanum
Stefán Valgeirsson bendir réttilega á,
að ég telji beinar greiðslur til bænda eitt
mesta hagsmunamál þeirra, og hefði
raunar að skaðlausu mátt bæta því við, að
ég teldi það stórmál landsmanna allra.
Síðan segir hann:
„Þarna snýr háttvirtur þingmaður
staðreyndum alveg við. Sannleikur-
inn er nefnilega sá, að ef það
fyrirkomulag yrði upp tekið, sem í
tillögunni felst, og ef þessi lán yrðu
sama hlutfall af verði afurðanna og
verið hefur, þá yrði þessi breyting til
stórtjóns fyrir bændur, eins og ég
mun sýna fram á hér síðar.“
Síðan rekur hann skilmerkilega, hve
hart bændur leiki kaupfélögin, sem eigi
hjá þeim gífurlegar fjárhæðir og tapi
sum milljónatugum í vöxtum. (Upplýs-
ingar hefur hann m.a. frá Kaupfélagi
Borgfirðinga).
Hvers vegna í ósköpunum berjast
forsvarsmenn félaganna sem ólmir væru
fyrir því að viðhalda því kerfi, sem leikur
þau svo skelfilega, og það á sama tíma
sem þeir benda á, að kolvitlaus verðlags-
ákvæði séu þau lifandi að drepa?
Annars skýrast öll þessi mál nánar á
næstunni, því að landbúnaðarráðherra
hefur verið svo elskulegur að marglýsa
því yfir á Alþingi, að hann muni gera það,
sem í hans valdi stendur, til að rekja
„ferðasögu fjármunanna" frá ríkissjóði
og bönkum alla heilu leiðina til bænda.
Um það sagði ég í þakkarræðu minni á
þingi 14. des. s.l.:
„Ég vil þakka hæstvirtum ráð-
herra sérstaklega fyrir það, að hann
lofaði að beita sér fyrir því, að
upplýsingar fengjust um það, sem
hér var nefnt ferðasaga fjármun-
anna, þ.e.a.s. hvernig þessir milljarð-
ar á milljarða ofan ferðast frá ríkinu
og bönkunum og til bænda, að svo
miklu leyti, sem þeir fá nokkurn
tíma gð komast á leiðarenda. En á
þessu stigi langar mig til að biðja
hæstvirtan ráðherra einungis að
upplýsa um allar greiðslur ríkissjóðs
1977 til landbúnaðarins, þ.e.a.s.
niðurgreiðslur og útflutningsbætur
með dagsetningum, og því næst allar
greiðslur Framleiðsluráðs til fyrir-
tækja, einnig með dagsetningum, og
loks að reyna að afla skilagreinar frá
stærstu afurðasölufyrirtækjunum
um það, hvenær peningarnir hafi
komið inn á reikninga bænda. Hygg
ég þó, að þetta síðasta sé einna
erfiöast sjálfsagt, en háttvirtur
þingmaður Stefán Valgeirsson upp-
lýsti þó hér sl. þriðjudag, að t.d.
Kaupfélag Borgfirðinga, sem mun
vera eitt best rekna kaupfélag
landsins og eitt hið sterkasta, vildi
mjög gjarnan gefa nákvæmar upp-
lýsingar og mætti t.d. byrja á. því að
fá að kíkja svolítið ofan í bókhaldið í
því ágæta fyrirtæki. En ég er sem
sagt þakklátur ráðherra fyrir að
ætla að hjálpa til við að leitast við að
upplýsa þessi mál.“
Upplýsingum ráðherrans og greinar-
gerð um skoðun þá og athugun, sem boðið
er upp á að gera hjá Kaupfélagi
Borgfirðinga, mun að sjálfsögðu komið
fyrir almenningssjónir, þegar kurlin eru
komin til grafar, þó að kannski finnist
þau ekki alveg öll. Það yrði þá væntan-
lega sök okkar, sem skoðunina fram-
kvæmum, því að allar dyr á að opna,
hirzlur og bækur.
„Eg er
sigraður“
Lítið er eftir af húsinu Glaumbæ sem hrann í lyrrinótt eins og þessi mynd sem Emilía tók bcr með sér.
Glaumbær brann til ösku
ÍKVEIKJA eða óvarleg meðlerð
elds var orsok cldsvoðans í
Glaumbæ. gömlu járnklæddu
timburhúsi fyrir sunnan Ilafnar-
fjörð sem brann til ösku í
fyrrinótt. að því er Sigurður
Þórðarson slökkviliðsstjóri í
Hafnarfirði tjáði Morgunblaðinu
í gær. Ekki er þó nánar vitað um
upptök eldsins.
Það var vegfarandi sem leið átti
um Reykjanesbraut um klukkan
01.40 í fyrrinótt sem fyrstur varð
eldsins var og tilkynnti hann
slökkviliðinu um hann. Er slökkvi-
liðið úr Hafnarfirði kom á vett-
vang með 10 manna lið skömmu
síðar var húsið að mestu fallið, en
norðurendi þess hékk enn uppi
alelda. Tókst slökkviliðinu ekki að
ráða við eldinn og brann húsið til
ösku.
Glaumbær stóð skammt frá
bænum Ottarsstöðum fyrir sunn-
an Straum. Þar var rekið barna-
heimili fyrir um það bil 10 árum,
en nú hafði eigandi þess unnið að
viðgerð á því til að nota húsið sem
sumarhús.
Ekkert rafmagn var í húsinu og
engin kynditæki og er því talið
ólíklegt að eldurinn hafi kviknað
af sjálfu sér. Þá rennir það einnig
stoðum undir grunsendir manna
um íkveikju, að oft hafði verið
brotist inn í húsið að undanförnu,
að sögn slökkviliðsstjóra. Húsið
stóð í gjótu um það bil einn
kílómetra frá þjóðveginum, og
kann það að vera skýringin á því
hve seint eldsins varð vart.
30% reglan var lögleidd í
bráðabirgðalögunum sl. haust
IIIN svonefnda 30% regla. en
beiting hennar af verðlagsnefnd
20. febrúar 1978 var sem kunnugt
cr ógilt með dómi í fyrradag, var
lögleidd í bráðabirgðalögum
ríkisstjórnarinnar í septem-
berbyrjun sl. og er reglan því í
gildi lögum samkvæmt.
í 7. gr. nefndra laga, sem eru
númer 96/1978, segir svo m.a.:
„Frá 11. september 1978 skal
lækka hundraðshluta 'verslunar-
álagningar sem því svarar að leyfð
hefði verið álagning á 30% þeirrar
hækkunar álagningarstofnsins,
sem leiðir af hækkun á verði
erlends gjaldeyris frá því gengi
sem gilti 28. ágúst 1978, miðað við
þá álagningarreglu sem gilti
samkvæmt ákvörðun Verðlags-
nefndar þann dag.
Ekki má hækka hundraðshluta
álagningar á vöru í heildsölu,
smásölu eða öðrum viðskiptum frá
því sem var 9. september 1978 með
breytingum skv. 2. mgr., nema að
fengnu samþykki réttra yfirvalda
og staðfestingu ríkisstjórnarinnar,
sbr. 1. m'gr. Gildir þetta einnig um
hvers konar umboðslaun vegna
sölu vöru eða þjónustu og um
hvers konar álagningu sem ákveð-
in er sem hundraðshluti á selda
vöru eða þjónustu, þar með vinnu.“
Samkvæmt seinni málsgrein
þessara laga, sem hlotið hafa
staðfestingu Alþingis, er það
álitamál hvort verzlunin geti nú
hækkað álagninguna þrátt fyrir
nýgenginn dóm um ógildingu á
samþykkt verðlagsnefndar, þar
sem í umræddri málsgrein segir að
eftir 9. september sé óheimilt að'
hækka hundraðshluta álagningar
frá því sem var þann dag, en hin '
skerta álagning samkvæmt 30% •
reglunni samþykktri 20. febrúar
var þá í gildi.
áoJétr’
' Ljósra. Emitía.
Ólafur Stefánsson formaður Umferðarráðs afhendir Guömundi
Tryggva Ólafssyni, „Ökumanni ársins 1978,“ viðurkenningargrip. Óli
II. Þórðarson framkvæmdastjóri Umferðaráðs er fremst á myndinni.
• •
„ Okumaður
ársins 1978"
kosinn
GUÐMUNDUR Tryggvi Ólafsson,
33ja ára gamall Garðbæingur,
hefur verið tilnefndur „Ökumað-
ur ársins 1978“ af hlustendum
útvarpsþáttarins „Fjölþings“.
Keppni þessari var komið af stað
2. júlí s.l. undir forsjá Umferðar-
ráðs og fólst í því að fólk skrifaði
hjá sér bílnúmer tillitssamra
ökumanna. Alls bárust 562
ábendingar sem skiptust á alla
einkennisstafi bílnúmcra hér-
lendis. 262 R-bflar, 58 A-bflar, 51
G-bfll, 36 Y-bflar og 26 Ö-bflar
voru tilnefndir en aðrir einkenn-
isstafir hlutu fa*rri tilncfningar.
Allir þeir eigcndur bifreiða sem
tilnefningu hlutu fá scndan lím-
miða sem á stendur „Tilitssemi
1978“.
14 af þessum 562 ökumönnum
hlutu fleiri cn eina tilncfningu og
var dregið úr nafn eins þeirra og
kom nafn Guðmundar upp. Guð-
mundur er lögregluþjónn í Hafn-
arfirði.
Þess má til gamans geta að er
umsjónarmenn þáttarins á „A
grænu ljósi" komu sér fyrir við
gangbraut og biðu þess að einhver
bíll stöðvaði til að hleypa þeim yfir
var það loks bifreið Guðmundar
sem stöðvaði fyrir þeim en í það
skipti var kona hans, Alda Hauks-
dóttir, ökumaðurinn.
Fengur ToHgæzlunnar 1978:
Meira tekid af smygl-
varningi en árid áður
Leiðrétting aðflutningsskjala leiddi til 64 milljóna hækkunar
ÁRIÐ 1978 lagði tollgæslan hald
á ólöglegan innflutning til lands-
ins sem hér segin 2.318 flöskur af
áfengi (1.451 árið 1977), 262.230
vindlinga (138.460 árið 1977).
11.593 flöskur/dósir af áfengum
bjór (7.158 árið 1977), 706 gr af
hassis og 1961 kg af hráu
kjöhncti. Tollgæslan íagði einnig
hald á ýmsan annan varning, sem
fluttur var ólöglega til landsins
svo sem litsjónvarpstæki, heim-
ilistæki, hljómflutningstæki o.íl.
Keflavíkurflugvöllur er ekki
meðtalinn í þessu yfirliti.
Á árinu 1978 leiddi rannsókn
tollgæslunnar á röngum aðflutn-
ingsskjölum innflytjenda til
hækkunar aðflutningsgjalda um
kr. 64.450.274 (kr. 44.677.675 árið
1977), þar af voru kr. 62.722.056
(284 mál) vegna rangrar tollflokk-
unar, kr. 95.583 (4 mál) vegna
meira vörumagns í sendingu en
tilgreint var í aðflutningsskjölum
eða vegna vöntunar vörureiknings,
kr. 160.767 (3 mál) vegna rangra
E.B.E.-skírteina og kr. 1471.868 (3
mál) vegna rangra upplýsinga í
sambandi við búslóðainnflutning. I
2 málum af áðurgreindum 284
málum vegna rangrar tollflokkun-
ar var innflytjanda gert að greiða
10% af endanlegum aðflutnings-
gjöldum í viðurlög skv. 20. gr.
tollskrárlaga og nam sú innheimta
á árinu kr. 828.000. Þessum
viðurlögum er beitt, ef röng
tollflokkun innflytjanda er ekki
talin afsakanleg en þó ekki, ef hún
er talin saknæm; þá fær málið
sakadómsmeðferð.
Tollgæslan sektaði og gerði
upptækan ólöglegan innflutning í
210 málum á árinu 1978 (241 á
árinu 1977) og nam sektarfjárhæð
samtals kr. 4.184.500 (kr. 2.552.400
á árinu 1977). Tollgæslan hefur
einungis heimild til þess að beita
sektum og upptöku eignar í minni
háttar málum. Stærri málum
verður því ekki lokið hjá tollgæsl-
unni og eru þau mál send öðrum
yfirvöldum til meðferðar, segir í
lok fréttatilkynningar frá Toll-
gæslunni.
Mmtnfldn éorji&ráfuftd SitnmrJ. ZlJdr*
779 / Té/sfsfoimiti pjtirtkdfirifer,
ik/maMr vjtftrr
förmjJw' sÉj*rz?sr frjmá/áTmJ&UffWtt*/ ríáfsim
Sex á f undi
med Sighvati
Meðfylgjandi mynd er af
auglýsingu. sem hengd var upp
á þremur stöðum á Patreks-
firði fyrir síðustu helgi.
Auglýsingin hékk uppi í Kaup-
félaginu. í söluturni og á
Vatnseyrinni. I auglýsingunni
er kynntur fundur með Sig-
hvati Björgvinssyni. alþm.. en
athyglisvert er að hann er ekki
kynntur sem alþingismaður,
heldur sem formaður stjórnar
Framkva*mdastofnun ríkisins.
Fundinn sóttu 7 manns. þar
með talinn Sighvatur og
bifreiðarstjóri hans. '