Morgunblaðið - 13.02.1979, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1979
33
smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar — smáauglýsingar
tilkynningar-
jUl
Vantar klinikkonu
tii starfa hálfan daginn.
Vélritunarkunnátta nauðsynleg.
Viðkomandi hringi í síma 27516
á skrifst. tíma.
Handavinnuefnin
eftirspurðu ný komin. Einnig
handavinna í miklu úrvali. Munið
aö ankor útsaumsgarnið fæst
hjá okkur.
Hannyröabúöin Hafnarfirði, sími
51314.
Hilmar Foss
lögg. skjalaþýö. dómt. Hafnar-
stræti 11, sími 14824. Freyju-
götu 37, sími 12105.
-vvir
húsnæöi
Keflavík
Til sölu m.a. glæsilegt einbýlis-
hús (viölagasjóöshús.)
Gott einbýlishús, ein og hálf
hæð.
Góð sér hæö. Laus fljótlega.
Vegna mikillar eftirspurnar
vantar 2ja, 3ja og 4ra herb.
íbúöir. Góðar útb.
Sandgerði
Lítiö einbýlishús.
Vogar
5 herb. einbýlishús. Bílskúr.
Eigna- og verðbréfasalan,
Hringbraut 90, Keflavík, sími
92-3222.
Arin- og náttúru-
grjóthleðsla
Magnús Aöalsteinsson sími
84736.
Brotamálmur
er fluttur aö Ármúla, sími 37033.
Kaupi allan brotamálm lang-
hæsta veröi. Staögreiösla.
Iþróttafélagið Leiknir
Aöalfundur félagsins verður
haldinn sunnudaginn 18.
febrúar kl. 16 aö Seljabraut 54.
Dagskrá: Venjuleg aöalfundar-
störf. Lagabreytingar, ef fram
koma.
Stjórnin.
Fíladelfía
Almennur biblíulestur í kvöld kl.
20.30. Ræöumaöur Einar 1.
Gíslason.
Hjálpræðisherinn
í kvöld kl. 20.00. Bænasam-
koma hjá major Lund, Hring-
braut 37.
IOOF Rb. 1S1281238’/i — Fé-
lagsvist.
D Edda 59792137 — 1.
□ Edda 59792137 22.
□ Hamar 59792137 — 1.
Sálarrannsóknarfélag
Suðurnesja
heldur fund næstkomandi
miövikudag í Framsóknarhúsinu
í Keflavík kl. 20.30. Erindi:
Gunnar Dal rithöfundur.
Stjórnin.
K.F.U.K. A.D.
Fundur í kvöld kl. 8.30 aö
Amtmannsstíg 2B. Séra Karl
Sigurbjörnsson hefur biblíulest-
ur, (Tákn tímanna). Allar konur
hjartanlega velkomnar.
Farfuglar
Leöurvinna, þriðjudagskvöld kl.
20—22, á Farfuglaheimilinu,
Laufásvegi 41.
Farfuglar
Leöurvinna í kvöld kl. 20—22 á
Farfuglaheimilinu, Laufásvegi
41.
raðauglýsingar — raöauglýsingar — raðauglýsingar
Heimdallur og Hvöt
halda sameiginlegan fund miðvikudaginn 14. febrúar kl. 20.30 í
Sjálfstæöishúsinu Valhöll, Háaleltisbraut 1.
Fundarefni:
„Friöhelgi
einkalífs“
meö sérstöku tilliti til foreldra og barna.
Framsögumaöur: Ragnhildur Helgadóttir,
alþingismaöur.
Aö lokinnl framsögu veröa frjálsar um-
ræöur og síöan pallborösumræöur.
Allir velkomnir.
Loki F.U.S.
Leshringur um bókina Frjálshyggja og
alræðishyggja eftir Ólaf Björnsson.
í kvöld ræöir Hannes H. Glssurarson
sagnfræöingur um Markaðskerfiö Mm
tkilyröi fyrir mannréttindum. Lesefniö
kaflar nr. 6, 7, 8, 9 og 10 í bók Ólafs og
bæklingurinn Leiöin til ánauöar eftir
Friedrich Hayek.
Keflavík
Fulltrúaráö Sjálfstæöisfélaganna í Keflavík, heldur fund í Sjálfstæöis-
húsinu Keflavík, miövikudaginn 14. febrúar kl. 20.30.
Fundarefni:
Fjárhagsáætlun Keflavíkurbæjar.
Stjórnin
Hafnarfjörður
Vorboði
Sjálfstæöiskvennafélagiö Vorboöi heldur
fund í Sjálfstæöishúsinu mánudaginn 19.
febrúar kl. 8.30.
Fundarefni:
Fræöslumálin í Hafnarfiröi.
Frummælendur:
Hjördís Guöbjartsdóttir, skólastjóri Engi-
dalsskóla, Ellert Borgar Þorvaldsson
fraBöslustjóri, Páll V. Daníelsson formaður
fræösluráös.
Frjálsar umræöur — kaffiveitingar.
Allar sjálfstæöiskonur velkomnar.
Stjórnin
AKil.VSIM.ASIMINN KR:
22480 kjí
Jfi»rflimI)Iat>it>
Minning:
Hálfdán Hjaltason,
Auðbrekku, Húsavík
Fæddur 10. maí 1918
Dáinn 29. janúar 1979.
Akur dauðans er mikill og eng-
inn spurður, hvar hann ber niður
hverju sinni. Hinn 29. jan. s.l. féll
Hálfdan Hjaltason skyndilega fyr-
ir sigð dauðans og kom það sumum
á óvart en eigi þeim, sem best
þekktu til. Hálfdan var af þing-
eysku bergi brotinn og kominn af
þingeyskum bændahöldum í báðar
ættir, en þær verða ekki raktar
hér.
Foreldrar hans voru þau
heiðurshjónin Ása Stefánsdóttir
bónda á Öndólfsstöðum í Reykja-
dal og Hjalti lllugason bónda, sem
víða bjó um Þingeyjarþing.
Hálfdan var fæddur að Stóru-
laugum í Reykjadal hinn 10. maí
1918 og var elstur þriggja syst-
kina. Næst honum að aldri var
Ragnheiður kona Arnar Snorra-
sonar kennara og rithöfundar á
Akureyri, nú látin fyrir allmörg-
um árum og þá Stefán kvæntur
Maríu Þorsteinsdóttur nú starfs-
maður K-Þ í Húsavík. Þá Hálfdan
var sex ára gamall brugðu foreldr-
ar hans búi sínu í Reykjadal og
fluttu til Húsavíkur þar sem þau
tóku að sér hótelrekstur og var það
þeirra aðalstarf í 25 ár eða allt til
ársins 1949 að þau drógu saman
seglin og fluttu í veglegt steinhús,
sem Hálfdan hafði lokið smíði á og
var sameign þeirra feðga allra, og
aðsetur æ síðan.
Þrátt fyrir mikið erfiði auðguð-
ust þau Ása og Hjalti lítt af
hótelrekstrinum, enda bar hótelið
jafnan svipmót gestrisins heimilis
í þeirra höndum. En á hótelið
komu margir og margt bar þar við
svo sem vænta má og mun það
nokkuð hafa mótað Hálfdan í
æsku.
Hálfdan gekk í alþýðuskólann
að Laugum í S-Þing. og nam síðan
múraraiðn af Jóni Stefánssyni
frænda sínum á Öndólfsstöðum í
Reykjadal. Hálfdani var margt vel
gefið t.d. hagleiksmaður á hvað
sem var, ef hann vildi það við hafa
og bar hann margt við í störfum.
Bifreiðaakstur stundaði hann
um árabil ýmist á vegum K-Þ
Húsavík eða á eigin spýtur. í því
starfi var hann vinsæll sakir
greiðsemi og hjálpfýsi og aldrei
hlekktist honum á, þótt geyst færi
á stundum. Þá stundaði Hálfdan
byggingar vinnu um árabil en
gerðist svo starfsmaður K-Þ í
Húsavík og var það, þá heilsu hans
þraut árið 1967.
Hinn 17. júní árið 1951 gekk
Hálfdan að eiga eftirlifandi konu
sína Önnu Sigfúsdóttur frá Gríms-
ey og varð þeirr. tveggja sona
auðið. Sá eldri er Karl verslunar-
og hljómleikamaður í Húsavík
kvæntur Matthildi Rós Haralds-
dóttur frá Nórðfirði og Hálfdan
Hjalti, sem aðeins er 10 ára gamall
og á nú mjög um sárt að binda við
föðurmissinn einkum sakir þess,
að þeir feðgarnir voru hvor öðrum
bundnir óvanalegum böndum
trvggðar og kærleika.
Er Hálfdan var á ungum aldri
hennti það slys, að bíll rann á
höfuð honum og slasaði svo mjög
að honum var vart hugað líf. Betur
fór þó en á horfðist og náði hann
sér furðu fljótt. Slys þetta kann þó
að hafa valdið nokkru um það, að
árið 1967 fékk hann heilablæðingu
svo mikla að hann mundi ekki til
sín svo vikum skipti og hlaut
allmikla og varanlega lömun. Upp-
frá því gekk hann aldrei heill til
skógar en náði þó sínum andlega
skýrleik að kalla.
Afall þetta bar Hálfdan á sér-
stæðan hátt og karlmannlega.
Óbeiskur hélt hann gleði sinni og
óttaðist ekki þótt hann grunaði
dauðans sigð yfir höfði sér, enda
fór svo að áfallið endurtók sig og
varð hans banamein. Hálfdan unni
mjög ýmsum fróðleik og eigi
minnst frá liðinni tíð. Hann þekkti
vel ættir manna, kunni ógrynni af
vísum, markafróður og sagna-
margur. Tónlist unni hann mikið,
var lagviss með afbrigðum og
söngvinn vel einkum þá hann gekk
á vit Bakkusar og naut sín allra
best í góðra vina hópi. Mikið
náttúrunnar barn var Hálfdan og
bóndaeðlið ríkti í honum. Hann
átti löngum fé og sá fátt svo frítt
sem lagðprúða hjörð koma frjáls-
lega af fjöllum. I göngur fór hann
löngum meðan heilsan leyfði og
voru það honum gleði og tyliidag-
ar.
Réttunum sleppti hann aldrei
því þær voru honum hátíðir, sem
hann hlakkaði til svo mánuðum
skipti.
Við Hálfdan vorum svo skildir,
að feður okkar voru bæði systra og
bræðrasynir. Með þeim voru kær-
leikar, undirhyggjulaus vinátta og
bróðurþel svo í hugum okkar
barna þeirra voru þeir bræður.
Milli heimila þeirra var eðlilega
allmikill samgangur, en þrátt fyrir
það kynntumst við Hálfdan ekki
náið fyrr en báðir voru á fullorðins
aldri og unnum saman um tveggja
ára bil. Þau kynni, sem þá tókust
með okkur eru mér bæði hugstæð
og ljúf. Við þau kynni varð mér
það ljósara en nokkru sinni fyrr
hvílikur munur getur verið á því
að sjá manninn og heyra um hann
eða kynnast honum náið. Eg
kynntist manni, sem mér fannst
ekki lengur heita Hálfdan heldur
bara Dáni og svo munu allir vinir
hans hafa nefnt hann. Þessi maður
var árrisull og glaður og ekki
alltaf að dunda, heldur sló kannski
slöku við á milli og kaus að vinna
með áhlaupum og vannst vel.
Hann lagði öðrum aldrei illt til og
kaus ekki að ræð^ það, sem honum
féll illa eða miður fór, og kvartaði
ekki hvað sem í skarst. Dáni var
enginn fjármálamaður, enda var
Mámmon ekki hans guð. í mínum
augum var hann áhyggjulítill
örlagatrúarmaður, viðkvæmur
gæðadrengur, sem ósjálfrátt tók
þátt í sorg og gleði annara, e.t.v. of
meinlaus fyrir þennan heim.
Eftir að Dáni fékk það áfall, sem
áður er lýst urðu k.vnni okkar
ennþá nánari en orðið var. Hann
kom oftar og við vorum meira
saman, okkar á milii þróaðist
bræðralag. Ég var löngu hættur að
líta á hann sem gest á mínu
heimili, heldur einlægan þátttak-
anda í lífi mínu og starfi. Nú
sakna ég þess að sjá hann ekki
lengur við kaffiborðið, sjá hann
aldrei koma inn í fjárhúsin til mín
að kvöldi eða morgni og geta aldrei
farið með honum í réttirnar fram-
ar. Skóhljóð hans er horfið úr
mínum húsum og hann gengur
ekki lengur við hlið okkar sam-
ferðamannanna. Þegar ég lít um
öxl, þá sé ég enga skugga á okkar
sameiginlegu leið því þar voru
aldrei óveðursský á lofti og er það
mikil huggun. Það er og huggun að
ég þykist vita að landtaka hans á
ströndinni ókunnu handan við
hafið, sem aðskilur lifendur og
dauða hafi orðið góð því að lífs-
skoðun hans var slík að þangað
hafði hann landsýn. Um leið og ég
kveð Dána og þakka honurn fyrir
allt; þá votta ég konu hans, sonum,
aldraðri móður og öllum aðstand-
endum einlæga samúð mína.
Laxamýri 3. febrúar 1979.
Vigfús II. Jónsson.