Morgunblaðið - 13.02.1979, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1979
35
Bærilega byrjar bama-
árið bjá borgaiyfirvöldum
Blaðinu hefur borizt eftirfar-
andi frá starfsfólki meðferðar-
heimilisins að Kleifarvegi 15 og
sálfræðideilda skóla:
Undanfarna daga hefur mikið
verið ritað í dagblöðin um niður-
skurð á fjárhagsáætlun Reykja-
víkurborgar og kemur það að
okkar mati margt spánskt fyrir
sjónir. Eitt af því sem samkvæmt
þessum fréttum verður fyrir barð-
inu á niðurskurðarstefnu borgar-
yfirvalda er meðferðarheimilið að
Kleifarvegi 15. Ekki ber fréttum
saman um hvort leggja eigi
heimilið niður eða hvort eingöngu
sé um niðurskurð á fjárlögum að
ræða. Erfitt hefur verið fyrir
okkur, sem að þessu heimili stönd-
um að fá raunhæfar fréttir af því
sem er að gerast og ekkert samráð
hefur verið haft við okkur eða við
á nokkurn hátt spurð álits eða
ráða. Þegar loks náðist í ábyrgan
aðila í borgarráði kom í ljós að
vitneskjan um meðferðarheimilið
er af skornum skammti. Þar eð við
höfum á engan hátt verið höfð með
í ráðum eða verið beðin um upplýs-
ingar sjáum við okkur ekki fært
annað en að upplýsa borgarráð svo
og almenning um staðreyndir í
málinu og jafnframt vara ein-
dregið við niður'skurði fjárlaga til
heimilisins eða árás tilvist þess.
Aðdragandi að stofnun með-
ferðarheimilisins er í grófum
dráttum þessi: Árið 1964 beitti
Barnaverndarfélag Reykjavíkur
sér fyrir stofnun Heimilissjóðs
taugaveiklaðra barna. Sjóður þessi
efldist og að lokum voru fest kaup
Gódur
afli og
mikil
vinna
áHöfn
Höfn, 10. febrúar.
HÉR HEFUR verið logn og
sólskin og sannkallað vetrarveð-
ur að undanförnu og fólk hefur
ekki séð annan eins snjó um
langan tíma. Allt hefur verið
alhvítt síðan fyrir áramót.
Afli báta hefur verið allgóður
og mun betri en í fyrra á sama
tíma. Heildaraflinn var 2.150
tonn 9.2 en var í fyrra 1.005 tonn
enda hafá bátarnir róið 26—28
sinnum það sem af er árinu, því
tíð hefur verið góð. Sautján bátar
stunda veiðar héðan og er afli
blandaður, þorskur og ýsa, þorsk-
ur er þó meginuppistaðan nú
síðustu daga.
Aflahæstu bátarnir eru Gissur
hvíti, 225 tonn, Hvanney 199,
Þórir 198‘Á, Skógey 197, Garðey
192, Freyr 181 og Sigurður Ólafs-
son 178.
Mikil vinna hefur verið í frysti-
húsinu, unnið öll kvöld, alla
laugardaga og oft á sunnudögum.
Þrátt fyrir það hefur fjölda fólks
verið vísað frá sem leitað hefur
hingað eftir vinnu, en það hafa
jafnvel verið tugir manna á dag.
Jens.
á húsnæðinu að Kleifarvegi 15.
Var ætlunin að reka þar með-
ferðarheimili fyrir taugaveikluð
börn. Heimilissjóðurinn og Hvíta-
bandið stóðu að þessu framtaki og
gáfu Reykjavíkurborg húsið með
gjafabréfi en Reykjavíkurborg
lagði til hluta af andvirði hússins.
í gjafabréfinu er kveðið svo á, að
borginni sé skylt að reka í húsinu
meðferðarheimili fyrir taugaveikl-
uð börn og ennfremur að Fræðslu-
skrifstofa Reykjavíkur annist
rekstur heimilisins.
Meðferðarheimilið hóf starfs-
semi sína haustið 1974, en 1976 var
breytt um tilhögun á starfssemi
þess, þess eðlis að forstöðufólk
hafði fasta búsetu á staðnum
ásamt börnunum. Var á þennan
hátt hægt að fækka starfsígildum
við heimilið úr 10 í 6, kennslu-
þátturinn var einnig fluttur út af
heimilinu.
Rekstur heimilisins er í höndum
Fræðsluráðs Reykjavíkur, en sál-
fræðideildir skóla í Reykjavík eru
tilvísunaraðilar og er heimilið
nátengt þeim í rekstri og meðferð.
Hlutverk meðferðarheimilisins
er að taka í sólarhringsvistun til
uppeldismeðferðar börn úr skyldu-
námsskólum Reykjavíkur sem að
mati sálfræðideilda skóla þurfa á
slíkri meðferð að halda vegna
geðrænna og / eða félagslegra
örðugleika, sem þó eru ekki það
miklir að vistun á geðdeild sé
nauðsynleg. Fjöldi vistbarna er 6
að jafnaði og þess ber að geta að
100% nýting hefur verið á heimil-
inu a.m.k. s.l. 3 ár. Börnin fá á
heimilinu þá aðstoð eða meðferð
sem talin er hæfa hverju barni og
er leitast við að hafa umhverfi
barnanna sem líkast því um eðli-
legt heimilislíf sé að ræða. Alla tíð
hefur verið rekin á heimilinu svo
kölluð umhverfismeðferð, enda
heimilið afar vel til þess fallið þar
sem það er staðsett í borgarhverfi
þar sem börnin geta haft eðlileg
samskipti við umhverfi sitt og
önnur börn í hverfinu, en eru ekki
einangruð eða lokuð inni á stofn-
un. Á þennan hátt er stefnt að því
að komast eins langt frá „stofnun"
og hægt er og komast þannig hjá
þeirri „stimplun", sem stofnun
hefur í för með sér. Meðan börnin
dvelja á heimilinu eru þau í
sérdeild í Laugarnesskóla og fá
þar kennslu við sitt hæfi, en miðað
er við að þau komist fljótlega í
almennan bekk og fylgi sínum
jafnöldrum. Mi'kil samvinna er
höfð við kennara barnanna og
fylgjast þeir ýtarlega með meðferð
hvers barns. Markmið meðferðar-
innar á heimilinu er að börnin fari
aftur til fjölskyldu sinnar og í sinn
eigin hverfisskóla. Mikil áhersla er
því lögð á foreldrasamstarf til þess
að stuðla að varanlegum árangri
af meðferð vistbarna eftir dvöl á
heimilinu. Haldin eru regluleg
viðtöl við fjölskylduna og foreldr-
um gerð grein fyrir gangi meðferð-
ar barnsins og hvernig unnið e
með einstaka erfiðleika þess. Eru
foreldrar þannig með í ráðum um
meðferð/uppeldi barns síns.
Einnig hafa foreldrar óformlegt
samband við heimilið og eru hvatt-
ir til að koma á heimilið eins og
aðstæður leyfa.
Starfsígildi við heimilið eru nú
6: Staða forstöðumanns og ráðs-
konu, stöður 3ja uppeldisfulltrúa
og 1 fósturstaða. Forstöðukona býr
á staðnum auk þess sem hún og
annað starfsfólk skiptir með sér
vöktum. Að meðaltali eru tveir
starfsmenn saman á vakt.
Það gefur auga leið að starf það
sem fer fram á heimilinu er
ákaflega krefjandi og mikil ábyrgð
er lögð á starfsfólk sem á að
annast meðferð/uppeldi barnanna.
Ekki hafa yfirvöld séð ástæðu til
þess að krefjast ákveðinnar
menntunar af starfsfólki annars
en forstöðumanns og einnar
fóstru, en margir nemar í sálar- og
uppeldisfræði, félagsráðgjafar og
fleira fólk sem stundað hefur nám
á sviði uppeldis og/eða félagsmála
hafa sótt um starf við heimilið.
Laun uppeldisfulltrúanna eru
algerlega óviðunandi (sfl) og hafa
þeir staðið í launabaráttu nær
allan tímann sem heimilið hefur
starfað. Óhætt er að fullyrða að
svo ófullnægjandi laun sem þessi,
hafa haft í för með sér mikil og ör
skipti á starfsfólki, sem síðan
hefur haft mikil áhrif á starfið.
Það tekur sinn tíma að komast inn
í starfið, börnin þurfa sífellt að
vera að kynnast nýju fólki o.s.frv.
Hafa mannaskipti því haft nei-
kvæð áhrif á starfssemina, en slíkt
hefði verið hægt að koma í veg
fyrir með viðunandi launum.
Heldur hefur óöryggið á heimilinu
aukist með sögusögnum um að
borgaryfirvöld ætli að draga veru-
lega úr rekstri heimilisins eða
leggja það alveg niður og erfitt
reyndist fyrir starfsfólk að fá
nokkrar staðfestar upplýsingar.
I Reykjavík höfum við nú, árið
1979, stjórn, sem kallar sig vinstri
stjórn og félagslega sinnaða og
árið kallast barnaár. Þetta ár áttu
ríkistjórnir, félagasamtök og ein-
staklingar að vinna saman að
hagnýtum, jákvæðum fram-
kvæmdum til hagsbóta fyrir börn-
in. Þrátt fyrir þetta hefur þessi
stjórn ekki haft samráð við fólkið í
þessu máli og hefur nánast ein-
göngu látið aðgerðir sínar eiga sér
stað með pennastrikum og gengið
fram hjá raunverulegum þörfum
barnanna. Hún hefur gleymt því
að aðgerðir hennar hefur sálræn
áhrif á þá sem hún er að ráðskast'
með, gleymt félagslegum áhrifum
aðgerða sinna og síðast en ekki
síst látið aðgerðir sínar bitna að
miklu leyti á börnunum. Má sjá
það á hugmyndum um stórkostleg-
an niðurskurð til skólamála og að
hugmyndir eru uppi um að þessi
niðurskurður eigi að koma niður á
þeim sem séraðstoð þurfa í skól-
um. Lækkað framlag til dag-
vistunarbygginga, Tónabær ekki
rekinn í vetur, fjölgað í bekkjum í
skólum, lögð niður Útideild og
e.t.v. fæðingarheimilið og áætlun
um að gera að engu áratuga starf
líknarfélaga á borð við Barna-
verndarfélag Reykjavíkur og
Hvítabandið. Þetta eru þær félags-
legu umbætur sem borgarstjórnin
boðar okkur á barnaári.
F.h. starfsfólks meðferðar-
heimilisins að Kleifarvegi
15,
Stefanía Sörheller, forstöðu-
kona.
F.h. starfsfólks sálfræðideilda
skóla.
Sigtryggur Jónsson, sál-
fra'ðingur.
Bóka
Óurinn
1979
verður haldinn
28. febr. — 11. marz n.k.
í sýningahöllinni
Bíldshöfða 20.
Stærsti og fjölbreyttasti
bókamarkaður
sem haldinn
hefur verið til þessa.

Bókamarkaðurím 1979