Morgunblaðið - 15.02.1979, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1979
Hótel ísafiörður hf:
Hlutafé aukið
í 150 milljónir
Húsið steypt upp í sumar
ísafirði, 12.2.
AÐALFUNDUR Hótels Ísaíjarð-
ar h.f. var haldinn s.l. laugardag.
Eins og áður hefur verið getið í
Útlán Bæjarbóka-
safns Keflavíkur
10,4 bækur á íbúa
ÚTLÁN Bæjarbókasafns
Keflavfkur námu á síðasta'ari alls
67.143 bókum er er aukning frá
árinu áður 7.562 eintök. Lánþegar
voru 2.294 og eru því meðalútlán
10,4 bækur á hvern fbúa. Útlán á
erlendum tungumálum eru 1.565
eintök og eru flest á ensku eða
1.333.
Nýjar bækur sem safnið hefur
keypt eða fengið gefnar á árinu eru
1.796, en glatast hafa eða orðið
ónýtar 504 bækur og er því aukning á
árinu 1978 1.292 bækur en var 1.095
árið 1977. Heildarbókaeign var í
árslok um það bil 23.110 bindi. Þá
voru lánaðir 28 sinnum kassar í skip,
og 14 sinnum lanuð söfn í sjúkra hús
eða á vinnustaði, en í hverjum
útlánskassa eru 20—25 bækur. Á
þessu ári er ráðgert að kjallarinn að
Mánagötu 7 verði lagfærður og fæst
þá lesstofa fyrir börn.
Morgunblaðinu var samið við
Guðmund Þengilsson verktaka
um uppslátt og steyjju á 1. hæð
hótelsins s.l. haust. Atti verktaki
að skila verkinu fyrir s.l. áramót,
en vegna veðurs og steypuefna-
skorts tókst það ekki og á eftir að
steypa loftplötuna.
Er gert ráð fyrir að verkinu
verði lokið nú innan skamms.
Hótelbyggingin sem á að vera
fjórar hæðir stendur við Silfur-
torg, sjávarmegin, er teiknað af
JÓla Jóh. Ámundssyni. Er nú stefnt
að því að gera húsið fokhelt á
þessu ári. Innborgað hlutafé í
fyrirtækinu er 41 milljón króna, en
á aðalfundinum var ákveðið að
auka hlutafé í allt að 150 milljónir.
Á fundinum voru kosnar fjórar
starfsnefndir til að kynna félagið
og afla hlutafjár. Án hlutafjár-
aukningar er útilokað, að koma
hótelinu í not og leggur stjórn
fyrirtækisins megináherslu á að sá
meðbyr sem fengist hefur frá
íbúum ísafjarðar haldist. Stjórn
félagsins var öll endurkjörin, en
hana skipa: Ólafur B. Halldórsson,
Fylkir Ágústsson, Gunnar Jóns-
son, Guðrún Vigfúsdóttir og
Jóhann T. Bjarnason.
Úlíar.
Könnun á aðstæðum
450 einstæðra for-
eldra með 852 börn
JÓHANNA Kristjónsdóttir, formaður Félags einstæðra
foreldra, hefur nýlega lokið könnun á aðstæðum einstæðra
foreldra og birtast niðurstöður í Félagsbréfi FEF. Er þar um
að ræða hóp, sem gengið hefur í félagið á árunum 1975—78
eða 411 konur með samtals 811 börn og 39 karla með 51 barn.
En úrtak af þessu tagi var áður unnið um áramót 1974—75.
Könnunina vann Jóhanna nú í janúar 1979.
í þessari könnun kemur fram að
stærsti hópur kvennanna eru frá-
skildar konur 56,8% eða 234 tals-
ins, ógiftar konur eru 152 eða
36,9%, en ekkjur eru 25 eða 6,0%.
Karlarnir voru 39 talsins og á
heimilum þeirra 51 barn. Er vakin
á því athygli að hlutfall fráskil-
inna karla með börn er nú langt-
um hærri en síðast. Hins vegar
gefur barnafjöldi þeirra ekki full-
komlega rétta mynd af þeim börn-
um, sem þeir kunni að eiga, þar
sem margir m^nn hafi tekið fram
að um fleiri börn væri að ræða,
sem mæður hefðu. I hópnum eru
26 feður fráskildir eða 66,6%, 9
ekkjumenn eða 23% og ógiftir 4
eða 10,2%.
Af feðrunum er 21 faðir með eitt
barn, 15 feður með 2 börn og 3
feður með 3 börn. En 201 móðir er
með eitt barn, 100 með 2 börn, 60 >
mæður hafa 3 börn, 29 eru með 4
börn, 16 með 5 börn, 3 mæður með
6 börn, ein með 7 börn og ein með 8
börn.
I könnuninni er gerð grein fyrir
aldri mæðranna. Stærsti hópurinn
eða 115 mæður eru fæddar
1950—54, en 103 mæður eru fædd-
ar 1939 og fyrr, tvær eru fæddar
1960 og síðar, 59 fæddar 1955—59,
70 mæður fæddar 1945—49 og 61
fædd 1940—44. Þegar svo er kann-
að á hvaða aldri þær hafi átt
fyrsta barn verður niðurstaðan
þessi: 13 mæðranna voru 16 ára, 25
voru 17 ára, 58 voru 18 ára, 43 voru
19 ára, 46 voru 20 ára, 54 voru 21
árs, 31 var 22 ára, 28 voru 23ja ára,
22 voru 24ra ára, 9 voru 25 ára, 14
voru 26 ára, 18 voru 27 ára, 9 voru
28 ára, 6 voru 29 ára og 35 þrítugar
og eldri.
Húsnæði og störf
Þá voru könnuð störf og búseta
þessa hóps einstæðra foreldra. Af
konunum voru 23 húsmæður, 81
verkakona, 56 atvinnulausar, 49
afgreiðslustúlkur, 31 við hjúkr-
unarstörf, 91 við skrifstofustörf, 1
bílstjóri, 5 póstar, 7 fóstrur, 1
innanhússarkitekt, 1 hljómlistar-
maður, 19 öryrkjar, 17 nemar, 3
leikarar, 2 blaðamenn, 15 kennar-
ar, 4 tækniteiknarar, 1 hótelstjóri,
2 fangaverðir, 1 bókavörður, 1
tollvörður og 1 hárgreiðslukona. Á
milli þriggja stétta voru óljós
mörk, þ.e. öryrkja, húsmæðra og
atvinnulausra, segir í Félagsbréf-
inu. Sumar sögðust vera húsmæð-
ur af því að þær fengju ekki vinnu
utan heimilis. Margar tóku fram
að þær væru atvinnulausar vegna
örorku, en gætu unnið létta vinnu,
sem ekki fengist. Sumar tóku fram
að þær væru atvinnulausar um
tíma vegna nýafstaðins barns-
burðar eða breytinga á persónu-
legum högum að öðru leyti. Ýmsar
húsmæður tóku fram að þær ynnu
við smáheimavinnu, m.a. prjón,
saumaskap og vélritun. Feðurnir
stunda eftirfarandi störf: tveir
sjómenn, 4 kennarar, 4 verka-
menn, 12 iðnaðarmenn, 5 skrif-
stofu- og verzlunarmenn, 5 bíl-
stjórar, 3 atvinnurekendur, 1
nemi, 1 bóndi, 1 teiknari 1 tækni-
fræðingur.
Hvað húsnæði snertir kom í ljós
að 42,3% kvennanna eða 174 konur
búa í leiguhúsnæði, 29,9% eða 123
í eigin húsnæði og 27,7% eða 114
hjá ættingjum. Mjög skuggalega
hátt hlutfall býr hjá ættingjum,
segir í fréttabréfinu. I mörgum
tilvikum er ekki aðeins um að
ræða ógiftar stúlkur með eitt
barn, heldur og fráskildar konur
með allt að fimm börn. Af frá-
skildu konunum eru 98 í leiguhús-
næði, 88 í eigin húsnæði og 48 hjá
ættingjum. Sex ekkjur eru í leigu-
húsnæði, 18 í eigin húsnæði og 1
hjá ættingjum. 71 af ógiftu konun-
um er í leiguhúsnæði, 16 í eigin
húsnæði og 65 hjá ættingjum.
Myndin er nokkuð öðruvísi þegar
um einstæða feður er að ræða. Af
Krafa gerð um tvenn
föst laun úr ríkissióði
A var settur kennari við
barna- og unglingaskólann á B
frá 1. september 1966 til eins
árs, og var síðan settur til
þessa sama starfs til eins árs í
senn frá sama tíma ár hvert
fram til 1. september 1971. 1.
febrúar 1972 var A skipaður
yfirmaður við opinbera stofnun
á B. en hann stundaði jafn-
framt kennslustörf sín við
barna- og unglingaskólann
allan veturinn 1971—72. í hinu
nýja starfi sínu fékk A greidd
full laun frá 1. febrúar 1972 og
hann fékk einnig greidd fuli
laun skv. 18 launaflokki starfs-
manna ríkisins fyrir kennslu-
starfið til loka júlímánaðar
1972, en þá stöðvaði launadeild
fjármálaráðuneyttslns greiðsl-
ur til A, þar sem þar var litið
svo á. að A hefði ekki átt að fá
full laun kennara, eftir að
hann tók við hinu nýja starfi í
byrjun febrúarmánaðar 1972.
A höfðaði mál gegn fjármála-
ráðherra f.h. ríkissjóðs í apríl
1973 til grciðslu á kennara-
launum fyrir ágústmánuð
1972. en þau námu kr. 36.538.-.
í málinu krafðist fjármálaráð-
hcrra f.h. ríkissjóðs sýknu af
dómkröfum A.
Fyrir dómi skýrði A svo frá,
að þegar hann sótti um hið nýja
starf hefði hann skýrt skóla-
stjóra barna- og unglingaskól-
ans og formanni skólanefndar-
innar frá því og hann hefði
jafnframt tjáð þeim að hann
myndi halda áfram kennslu til
loka skólaársins, ef þeir óskuðu
þess og hann fengi hið nýja
starf.
Engar óskjr hefðu komið fram
um að hann hætti kennslu, en
þessir aðilar hefðu haft vitn-
eskju um það, að hann gæti um
takmarkaðan tíma annað báð-
um störfunum með því að kaupa
sér aðstoð í hinu nýja starfi að
svo miklu leyti wm þaö kom I
- Hrága við kennsluna og með því
að leggja harðara að sér að öðru
leyti. Þá hefði yfirboðurum hans
í hinu nýja starfi verið kunnugt
um það, að hann mundi gegna
kennarastarfinu til þess er skóla
lyki, en engin aðfinnsla eða
athugasemd hefði komið fram
af þeirra hálfu.
Á kvaðst hafa tekið laun fyrir
kennslustörfin í júní og júlí 1972
og taldi hann sig eiga rétt á
launum fyrir ágústmánuð eins
og um var krafið í málinu, en
þau laun hefði hann ekki fengið.
Varðandi kennslutilhögun
kvaðst A hafa kennt frá kl. 8.00
til 12.00 eða þar um bil á
morgnana, og svo eftir kl. 4.00 á
daginn. Sú stofnun sem hann
hafði ráðið sig til þess að
stjórna væri opin frá kl. 10.00 til
12.00 f.h. og frá 1.00 til 4.00 e.h.
Yfirmenn A í hinu nýja starfi
hefðu haft um það vitneskju að
hann hygðist leysa þann vanda
sem skapaðist við afgreiðsluna á
morgnana á þann hátt að
eiginkona hans afgreiddi fyrir
hann, en að öðru leyti hefði
hann unnið meira á degi hverj-
um til þo&e að anna daglegum
uppgjörum og annarri vinnu,
sem fylgdi hinu nýja starfi.
Ekki hefðu verið gerðar athuga-
semdir við þessa tilhögun.
Ekki kvaðsi A hafa tilkynnt
launadeild fjármálaráðuneytis-
ins þá breytingu sem orðið hefði
á högum hans 1. febrúar er hann
tók við nýja starfinu þá þegar,
og aldrei hefði hann tilkynnt
breytinguna þangað skriflega.
En fyrir 1. mars 1972 hefði hann
átt samskipti við starfsmenn
launadeildar ráðuneytisins um
þessi mál.
Fjármálaráðuneytið
— nýja starfið hefði
fellt setninguna í
kennara-
stöðuna niður
í málinu var lögð fram
sérstök skýrsla af hálfu fjár-
málaráðuneytisins. Þar sagði
m.a. að eðlilegast væri að líta
svo á með skipun A í starf
yfirmanns hinnar opinberu
stofnunar hefði jafnframt fallið
niður setning hans í kennara-
stöðu þá, sem honum var veitt
haustið 1972. Forsendur kjara-
samninga frá 19. desember 1970
væru þær, að starfsmaður, s»»“
fær setningu eða ol«ipun i starf,
skili ókveðnum fjölda vinnu-
stunda viku hverja á tilteknum
tíma dagsins til uppfyllingar
DÓMSMÁL
Umsjón
Ásdís J. Rafnar
starfsskyldum sínum, svo greiða
megi honum full laun fyrir þann
starfa. Með skipun A í hið nýja
starf teldist þessum grundvall-
arforsendum ekki lengur full-
naégt og þar með hefði A ekki
getað sinnt hvorri stöðunni um
sig á þann hátt, sem kjarasamn-
ingur gerir ráð fyrir. Þar með
ætti hann ekki rétt á fullum
launum fyrir bæði störfin.
Eðlilegt vær að líta á nýja
starfið sem aðalstarf, en fyrir
kennsluna bæri að greiða A
samkvæmt stundakennslukaupi.
Ef ekki yrði fallist á þetta
sjónarmið taldi ráðuneytið að
um launagreiðslur til A skyldi
fara skv. 26. gr. laga nr. 38/1954
um réttindi og skyldur opin-
berra starfsmanna en þar eru
ákvæði þess efnis, hvernig launa
ber starfsmanni, sem jafnhliða
starfa sínum gegnir öðrum
starfa í þjónustu ríkisins.
starfsmaður skal A4 "Alf föst
byrjunarl®““ °8 aukatekjur
piioi tyrir „annan starfa". Við
framkvæmd þessara ákvæða
heföi ráðuneytið litið svo á, að
sú staða, sem starfsmaður er
skipaður í væri aðalstarf, en
staða, sem sett væri í „annar
starfi".
Sú meginregla geti gilt,
þótt svo hið aukna vinnuálag
komi í einstökum tilvikum
meira niður á því starfi, sem
skipun nær til. A hefði þá þegar
fengið ofgreidd laun og því
hefðu greiðslur kennaralauna
fyrir ágústmánuð 1972 verið
stöðvaðar.