Morgunblaðið - 22.09.1979, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. SEPTEMBER 1979
MORötlh/
KAFFINU
Nei, aðalgjaldkerinn er farinn i
spilavitið. — Það væri síðasti
moKuleikinn, sagði hann.!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Aðeins hajfstæð tromplega virt-
ist geta bjargað sagnhafa i spil-
inu að neðan. En hún var ekki
fyrir hendi og gripa þurfti því til
annarra ráða.
Austur gaf, allir á hættu.
Norður
S. ÁG73
H. KD82
T. D107
L. K7
Vestur
S. -
H. G109543
T. G985
L. 652
Austur
S. K542
H. 7
T. K62
L. ÁD1043
Suður
S. D10986
H. Á6
T. Á43
L. G98
Austur hóf sagnir með einu
laufi en síðan varð suður sagnhafi
í fjórum spöðum og vestur spilaði
út laufsexi.
Greinilega voru tveir slagir af á
lauf, gjafaslagur á tígul virtist
óumflýjanlegur og því ekki hag-
stætt að gefa slag á tromp. Austur
fékk fyrsta slaginn á drottninguna
og skipti í hjarta, sem suður tók
með ás. Tromplegan kom í ljós
þegar hann spilaði drottningunni
og austur fékk á kónginn. Hann
tók á laufásinn og suður fékk
næsta slag á gosann en frá blind-
• um lét hann tígul.
Suður hafði nú tapað þrem
slögum og austur beið rólegur með
tígulkónginn. En sagnhafi hafði
aðra skoðun á málinu og taldi sig
geta komið tökum á vestur. Hann
hélt greinilega valdi á hjartanu og
að sjá um tígulinn að auki yrði
honum ofviða.
, Eftir þrjá trompslagi til viðbót-
ar var sagnhafi staddur í blindum
og skilaði þaðan tíguldrottning-
unni, kóngur og ás. Og þegar suður
spilaði síðasta trompinu varð
vestur að láta spil frá H. G109, T.
G en í blindum var þá H. KD8, T.
10. Hann mátti ekkert spil missa
og gafst upp eins og hlýðinn
hundur.
Það er óþarfi að reka út hönd-
ina þegar stefnu er breytt,
háseti!
COSPER
og svo — giftist prinsinn drekanum og varð aldrei hamingjusam-
ur eftir þaö!
Aðvörun!
Sáuð þið kvikmynd sjónvarpsins
s.l. laugardag: „Denkne heisst zum
Teufel beten"?
Því miður á hún brýnt erindi til
okkar íslendinga. — Þar voru
starfsaðferðir Moon-hreyfingar-
innar, sem var til umræðu í
blaðinu fyrr á árinu — settar á
svið. Af biturri reynslu þekki ég
nokkuð til starfsaðferða þessarar
hreyfingar. Hér var aðeins breytt
um nafn og „Messías" kallaður
Phong en ekki Moon og var látinn
vera frá Thailandi í stað Kóreu.
Allt annað er hárnákvæm lýsing á
Moon-hreyfingunni — Phong er
meira að segja látinn „tróna“ í
Ameríku, eins og Moon.
Ýmsu mætti við bæta sem ekki
kom svo skýrt fram í myndinni og
undirstrika annað sem lítillega
var tæpt á. En ég held samt að
myndin hafi náð tilgangi sínum:
Að vara fólk við.
Foreldrar og unglingar verið á
varðbergi.
Foreldrar og unglingar, það er
bláköld og ógnvekjandi staðreynd,
að þessi hreyfing starfar einnig
hér á landi og hefir gert um
nokkurra ára bil. Henni hefir
tekist að hrifsa til sín nokkrar
sálir hér — vonandi ekki margar
enn. Það er bitur reynsla fyrir
foreldra að þurfa að sjá á eftir
börnum sínum til hennar, og vita
þau vera að reyna að fá aðra til
lags við hana. Ég get því ekki
annað en aðvarað fólk við þessum
vágesti. Hreyfingin notar út-
smognar aðferðir til þess að ginna
til sín ungt fólk og áður en það
veit af, er það fallið í gryfjuna.
Ég skora á sjónvarpið að end-
ursýna þessa mynd og auglýsa
rækilega áður.
Faðir.
• „Hverjir fá inni
á Hrafnistu?“
Við sem komnir erum á elli ár
munum svo margt sem er gjör-
ólíkt því sem nú er. Ég má muna
tvenna tíma, enda kominn á tí-
^ i i J Eftir Evelvn Anthony
__-Lausnargjald 1 P ersiu “-■aar:
71
ætiaði að drekka sig svo fullan
að hann dytti út af i stólnum.
JUmlarnir voru teknir niður
dagjnn eftir. Það var alsirski
bilstjórinn sem annaðist þaö.
Hann leit ekki á hana og hann
mælti ekki orð af vörum. Hann
tók upp tól sin og tæki og
hrækti hressilega á gólfið um
leið og hann gekk framhjá
Eileen á leiðinni út.
Hún skundaði að glugganum.
Nú gat hún hallað sér út og
andað að sér fersku sjávarloft-
inu. Hún gat kannski kannað
aðstæður og séð hvort hún hefði
möguleika á að fjýja þessa
leiðina. En þegar henni varð
litið út sá hún að um það tjóaði
ekki að hugsa meir. Niður var
hengiflug og stórgrýti i fjör-
unni sem sjórinn braut á. Hún
reyndi að átta sig á hæðinni, en
hún vissi að það var vonlaust.
Hún hallaði sér út um glugg-
ann og reyndi að glöggva sig á
aðstæðum. Hún heyrði ekki, að
hann kom að henni. Hann greip
i hana og dró hana inn. Hún
barðist á móti, en hann tók þétt
i hana og andartak héit hann
henni upp að sér.
— Hvern fjárann eruð þér
að gera? sagði Peters. Hann
færði hana frá glugganum og
sleppti henni skyndilega.
— Af hverju hénguð þér
þarna hálf út um gluggann?
Eileen horfði á hann án þess
að blikna.
— Eg var að lfta niður, sagði
hún hiklaust.
— Þér komist ekki burt
þessa leiðina, sagði Peters. —
Eg held það sé bezt fyrir yður
að slá þeirri hugsun frá yður.
Ef ekki, set ég rimlana aftur
fyrir gluggann.
Hún sneri sér frá honum.
— Ég er að verða vitskert að
vera hér innilokuð, sagði hún.
— Er engin von til þess ég
geti fengið að hreyfa mig eitt-
hvað?
— Nei, sagði hann. Hann
benti á rúmið.
— Ég kom með nokkrar
bækur handa yður. Reynið að
lesa.
— Þér hafið ekkert sagt
mér, sagði Eileen. — Hefur
ekki verið haft samband við
manninn minn?
Hann kveikti sér i sigarettu.
— Ég geri láð fyrir því.
— En þér hafið engar fréttir
að segja mér. Eða bara að þér
viljið ekkert segja mér!
Hann sá að hún sneri sér frá
honum og sá að hún var að
gráta.
Hún hafði horazt töluvert
þessa daga og hann veitti þvi
lika eftirtekt að hún virtist
ósköp brothætt og viðkvæm að
sjá. Hún var vansvefta að sjá og
oftast var maturinn ósnertur
þegar bakkinn var borinn
niður. Hann hafði minnst á
þetta við Madeleine en hún
hafði hneykslaö hann með þvi
að segja, að það gerði ekkert ii
og réttast væri að svelta hana i
nokkra daga, svo að hún hætti
að vera með derring. Þegar
hann kom inn og sá hana við
gluggann hafði hvarflað að
honum að hún ætlaði að
stökkva út. Tíu dagar eru Iang-
ur tími ef fóik er 1 fangelsi.
Hann mundi það frá þvi hann
hafði sjálfur verið fangi.
Eileen sneri sér að honum,
hún þurrkaði sér um augun.
— Hefur hann svarað ein-
hverju? Ég trúi þvi ekki að
engar fréttir séu.
— Eftir því sem ég bezt veit
er hann að reyna að semja,
sagði Peters.
— Semja? Eileen náigaðist
hann eins og i leiðslu. — Nú
skil ég ekki. Hvaða kröfu settuð
þið fram? Hvers vegna gat
hann ekki bara játað þvi?
— Hvers vegna reynið þér
ekki að lita i þessar bækur,
sagði Peters. — Þér munuð
komast að þvi, þegar einhverjar
fréttir eru. Og verið ekki að
leika yður við gluggann aftur.
— Er það eitthvð fleira sem
yður vanhagar um, sagði Pet-
ers.
i I