Morgunblaðið - 29.03.1980, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. MARZ 1980
19
að kenna. Það vantar hérna t.d.
alveg handbolta fyrir stelpur,
handboltavöll, körfuboltavöll. Og
ef hægt er á að hafa þessa velli
annars staðar en hjá skólanum,
því maður getur orðið leiður á að
vera alltaf á sama staðnum. Ef við
viljum getum við gert Breiðholtið
að skemmtilegasta hverfi í
Reykjavík.
Kristín Gunnarsdóttir:
Tökum til hendi
og hreinsum
Það sem ég á að fjalla um er
skólinn og umhverfi hans. Það
fyrsta sem ég ætla að tala um er
rúðubrotin hér í skólanum. Ef ég
nefni dæmi, þá voru brotnar rúður
fyrir tæplega 6 milljónir króna á
árinu 1978—1979, og nú þegar á
þessum vetri eru að minnsta kosti
10 milljónir farnar í að endurnýja
rúður. Og fyrir utan kostnaðinn
þá skapar það sóðaskap og leiðindi
fyrir alla aðila.
Svo eru það skemmdir á hús-
munum skólans, og eru þær mjög
miklar. Bökin brotin af stólunum,
áklæði rifið og svampurinn tætt-
ur. Pinnarnir, sem halda hurðun-
um á hjörunum, teknir, svo að
næsti maður, sem tekur í hurðina,
fær hana yfir sig. Slökkvitæki eru
tæmd ef ekki er kassi utan um
þau, kranarnir skrúfaðir af vösk-
unum, varaljósin, sem eiga að vera
á göngum skólans, tekin eða stolið,
skiltin, sem eiga að merkja stof-
urnar, brotin eða jafnvel kveikt í
þeim, og þannig mætti lengi telja.
Hvað græðið þið á þessu? Líður
ykkur eitthvað betur ef þið eyði-
leggið eitthvað? Þið fáið ekkert út
úr þessu nema eintómt rifrildi og
þras, óþrifnað og óþarfa kostnað.
Svo langar mig að minnast á
umgengni fyrir utan skólann. Hún
er vægast sagt mjög léleg. Mörkin
á skólalóðinni eru oftast í algjörri
niðurníðslu, rifin og beygluð, krot
á veggjum og flöskum stútað á
lóðinni.
Að lokum langar mig að koma
með tillögu um að nemendur
Fellaskóla taki sig til kl. 9 í
fyrramálið og hreinsi lóð skólans
af steinum, glerbrotum og öðru
drasli. Fá fjölmiðla til að taka
málið til meðferðar og þá um leið
er hafin aðgerð í þá átt að breyta
viðhorfi fólksins í Reykjavík til
Breiðholtsins. Það er að segja
okkar.
Hvað eru margir hér sem vilja
mæta í fyrramálið og taka ærlega
til hendinni?
Þá treystum við því að þið
mætið kl. 9 í fyrramálið og hefjist
handa við að betrumbæta um-
hverfi skólans. Og hvetjið þið nú
alla til að leggja sitt af mörkum.
Vegna þrengsla í blaðinu verður
niðurlag frásagnar af fundinum
birt í þriðjudagsblaðinu undir
íyrirsögninni „Ósamræmi í
fréttaflutningi“
Skúli Björnsson i ræðustól, Inga Birna fundarstjóri og Hjalti
fundarritari.
Þóra Magnea
Magnúsdóttir:
Hvers vegna
að eyðileggja?
Það sem ég ætla að ræða um er
Breiðholtið í heild. Af hverju
heldur fólk að Breiðholtið sé verra
en önnur hverfi? Er það af því að
það eru fleiri unglingar hérna. Jú,
kannski líka. En er það ekki
aðallega af því, að fólk neðan úr
bæ kemur hingað uppeftir á
sunnudagskeyrslu eða eitthvað
þvíum líkt, og sér svo ekkert nema
krakka að krassa á veggi, brjóta
rúður, slökkva á ljósaperum og
þannig mætti lengi telja.
Finnst ykkur gaman að því?
Tökum t.d. Fellahelli, finnst
ykkur gaman í Fellahelli? Ef svo
Fundargestir i Fellahelli.
Þóra M. Magnúsdóttir.
Kristin Gunnarsdóttir.
HVAÐ gerðist í Breiðholti í nótt?
Ekki neitt. Það er nú eitthvað
nýtt. Hvað segirðu, voru einhver
læti í vesturbænum. Já svoleiðis,
eða þannig sko. Já, það er jafnvel
stórfrétt ef ekkert gerist í Breið-
holti sem telst miður fara. Fjöl-
miðlar virðast ekki hafa áhuga á
því sem vel er gert í heilbrigðu og
þægilegu félagslífi, eðlilegri
starfsemi barna og unglinga i
starfi og leik í því ágæta hverfi
Breiðholti.
Bragð er að þá barnið finnur,
segir gamalt máltæki. Félagar ii
nokkrum klúbbum er starfa i
Fellahelli þótti ástæða til þess að
boða til fundar um málefni Breið-
holts, þ.e.a.s. vegna neikvæðra
skrifa i blöðum um unglinga i
hverfinu. Fundurinn var haldinn
25. mars sl. og var mjög fjölsótt-
ur.
Skúli Björnsson starfsmaður
Fellahellis greindi í örfáum orðum
frá því hvers vegna þessi fundur
Ragnar
Magnússon
segir frá
fundi, sem
nokkrir
klúbbar héldu
í Fellahelli
væri haldinn, en tilnefndi síðan
sem fundarstjóra Ingu Birnu Úlf-
arsdóttur. Fundarstjóri sagði
frekar frá því hvert væri markmið
fundarins. Inga Birna sagði að
fólk yrði að gera sér grein fyrir
því, að Breiðholtið væri yngsta og
fjölmennasta hverfið í Reykjavík
með lægstan meðalaldur og sam-
anstæði nánast af börnum og
unglingum með slatta af foreldr-
um og forráðamönnum á milli og
nú spyrjum við okkur:
Sættum við okkur við, að aðrir
ákveði að við séum annars flokks
fólk? Sættum við okkur við, að
fólk úr öðrum hverfum ákveði, að
Breiðholtið sé verra hverfi en
önnur hverfi Reykjavíkur? Sætt-
um við okkur við það, að örfáir
einstaklingar skemmi fyrir heild-
inni? Sættum við okkur við það, að
fólk líti okkur öðrum augum um
leið og það veit að við erum úr
Breiðholti? Viljum við ekki ráða
okkur málum sjálf og stuðla að
betri umgengni í hverfinu okkar?
Viljum við ekki, að stærsta ungl-
ingahverfi Reykjavíkur sé besta,
mest lifandi og mest spennandi
hverfi Reykjavíkur?
Það þarf ekki að taka það fram,
að fundarmenn svöruðu þessu með
viðeigandi hrópum og klappi.
Fluttar voru þrjár framsögur-
æður og fyrsti ræðumaður var
Þóra M. Magnúsdóttir. Síðan tal-
aði Kristín Gunnarsdóttir. Og
þriðju framsöguræðuna flutti
Kristinn Sæmundsson.
er, hvers vegna eruð þið að
eyðileggja allt, t.d. stólana, læs-
ingar á skápum, brjóta tennis-
borð, rífa niður myndir, sem
hengdar eru upp á vegg, krassa á
myndir hérna frammi, stela plöt-
um og kassettum og úr annarra
manna vösum. Hugsið ykkur hvað
hægt er að kaupa fyrir peningana,
sem fara í að lagfæra hlutina,
litasjónvarp, nýjar plötur og end-
urnýja diskótekið, sem þarf nú
nauðsynlega.
Tökum svo í öðru lagi strætis-
vagnana og það sem því fylgir.
Hvað er svona gaman að krota á
strætóskýlin, svo varla sést litur-
inn á sjálfu skýlinu? En í strætis-
vögnum er allt í lagi að eyðileggja
sætin og hugsa sem svo, að við
þurfum ekkert að borga, kallinn á
þetta! Kostnaður vegna skemmda
á strætisvögnum á árinu 1979 er
11 milljónir.
Svo eru líka ýmsir gallar á
Breiðholtinu, sem eru ekki okkur
Hvað geröist í
Breiðholti í nótt ?