Morgunblaðið - 29.03.1980, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. MARZ 1980
37
Hans Sætran:
Þorra blótað
á skipsfjöl
Félag íslendinga í Hamborg,
ásamt Gesellschaft der Freunde
Islands, blótaði þorra þ. 1. marz
sl.
Þar sem bæði félögin eiga
merkisafmæli á árinu, FÍH verð-
ur 10 ára og GdFI fagnar 30 ára
afmæli, var ákveðið að slá sam-
an og skip var leigt til athafnar-
innar.
Gamanið hófst kl. 18.00, en þá
var lagt úr vör í ládauðum sjó og
voru um 160 manns mættir um
borð, í bland íslendingar og
Þjóðverjar.
Blótsstjóri kvöldsins var
Franz Siemsen, ræðismaður
íslands í Liibeck. Bauð hann
gesti velkomna um borð, kvaðst
vona að brjóstbirtan við borð-
gönguna hefði yljað um hjarta-
ræturnar (það er siður FIH að
bjóða þorrablótsgestum ramm-
íslenzkan brennivínssnafs við
inngöngu til blóts) og óskaði
viðstöddum góðrar matarlystar.
Fyrir útlendingana um borð
útskýrði Franz einnig ýmis
hugtök og svo siði og venjur
þorrablótsfagnaðar — en að auki
höfðu „Hamborgararnir" dreift
rituðum þorrablótsupplýsingum
til gesta hófsins.
Þorraborðið hafði verið
smekklega tilreitt — matreiðslu-
maðurinn Jost Borack hafði,
ásamt aðstoðarmönnum sínum,
sýnilega unnið með faglegri
handleikni — en allur þorramat-
ur hafði áður verið fenginn
sendur frá íslandi.
íslenzka ríkisútvarpið hafði
verið svo vingjarnlegt að lána
snældur með íslenzkri tónlist til
flutnings við borðhaldið svo það
sveif því íslenzkur andi yfir
sölum skipsins á meðan snætt
var, enda tóku menn hraustlega
til matar síns.
Borðtölur héldu þeir Sverrir
Schopka, formaður FÍH, og svo
Oswald Dreyer-Eimbcke, for-
maður GdFI.
Skýrðu þeir frá því fréttnæm-
asta frá hvoru félagi og svo
bárust kveðjur frá íslenzka
sendiráðinu í Bonn.
Að loknu borðhaldi lásu þau
Katrín Hilmarsdóttir og Börge
Kourist kafla úr ísl. bókmennt-
um.
Fyrst fór upplesturinn fram á
íslenzku en síðan var sama
ritverkið lesið í þýskri þýðingu.
Þá var boðið í dans, en dans-
tónlistarflutningur kvöldsins
hafði verið eftirlátinn þýzkum
hljómlistarmönnum.
Þegar hlé var gert á dansiðk-
ununum birtist sýningarflokkur
frá ísl. verzluninni ísland Bout-
ique, undir stjórn verzlunareig-
andans, Sigrúnar Sigurjónsdótt-
ur Borack, og sýndi íslenzkan
fatnað, hvorttveggja prjónaðan
og ofinn.
Var góður rómur gerður að
tízkusýningunni, margir óskuðu
frekari upplýsinga og þorra-
blótsgestir sumir hverjir hreint
hlessa hversu fjölbreytilegt úr-
val íslenzku ullarvaranna væri.
Hlutavelta kvöldsins naut
óskiptra vinsælda viðstaddra og
runnu miðarnir út eins og heitur
blóðmör, enda varð uppselt á
svipstundu. Vinningarnir voru
um 100 talsins og flestir tengdir
íslandi.
Ýmsir þýzkir aðilar, og svo
íslenzku fyrirtækin Flugleiðir og
ísland Boutique höfðu lagt sitt
af mörkum svo vinningar
kvöldsins yrðu sem veglegastir.
Núll voru engin og allir fengu
eitthvað fyrir sinn snúð, því þeir
miðar, sem enginn vinningur féll
á, voru allir áritaðir íslenzkum
eða þýzkum málsháttum.
Dansinn dunaði svo fram til
kl. 23.00, en þá var lagst að
bryggju. Sverrir Schopka þakk-
aði gestum komuna, bað menn
vel að lifa og sagði þorrablóti
FÍH 1980 lokið.
Halldór Gunnarsson, Holti:
HaHaði hausn-
um á Sighvati
Um reikning rausar sá orðhvati
þótt reikningslaus séu álögin,
hallaði hausnum á Sighvati
hallalausu fjárlaugin.
Nú um sinn hefur Sighvatur
Björgvinsson alþm. skrifað í
Morgunblaðið um hin ólíkustu
málefni, t.d. innanflokksmálefni
Sjálfstæðisflokksins, birt spá-
dóma í véfréttarstíl og nú síðast
þriðjudaginn 11. marz s.l. kom
„Reikningur" hans.
Mér varð fyrst hugsað við yfir-
lestur þeirrar greinar: Góði Sig-
hvatur, mætti ég biðja þig að
halda þér við þitt málgagn, Al-
þýðublaðið, því þú ert að koma
óorði á Morgunblaðið.
Við nánari yfirlestur fannst
mér eins og.verið gæti að Sighvat-
ur hefði misskilið forystuhlutverk
sitt, sem hann svo óvænt fékk
fyrir tæpu ári síðan, þegar hann
leiddi út með sér mikinn meiri-
hluta sjálfstæðismanna úr neðri
deild Alþingis, þegar málefni
landbúnaðarins voru þar til um-
ræðu. Ekki vil ég trúa að laust sé
sæti fyrir Sighvat í „Valhöll"
sjálfstæðismanna, þótt þar sé nú
leitað formannsefnis. Hinu gæti
ég betur trúað að útganga fyrr-
nefndra manna allra sé fyrirboði
um endanlega fjarveru þeirra frá
Alþingi íslendinga.
Alveg finnst mér makalaust, að
Sighvatur skuli vera svo skamm-
laus að birta umræddan „Reikn-
ing“ í Morgunblaðinu. Þessi
maður, sem er búinn að verða að
athlægi fyrir reikningsfærslur
sínar sem fjármálaráðherra um
áramót, og því næst barnalegar
útskýringar um þá „jákvæðu"
reikningsstöðu, og síðan með fjár-
lögum, sem hann flutti fyrir hönd
flokks síns sem bráðabirgðaráð-
herra á þeim degi sem núverandi
stjórn var mynduð. Rétt væri að
Stéttarsamband bænda léti birta
raunverulegan reikning Sighvats,
sem hann eftirlét bændum og öllu
dreifbýlisfólki í umræddum fjár-
lögum, — hvernig hann hafði af
öllum fjárliðum til málefna
bænda, jafnt lögbundnum og
samningsbundnum greiðslum sem
öðrum, eins og óheiðarlegur rukk-
ari gæti einn gert. Myndin með
umræddri grein minnir á slíkan
rukkara, sem gengur svo langt að
hann undirskrifar reikning með
annarra manna nöfnum, ásamt
með nöfnum annarra til staðfest-
ingar.
Um vanda landbúnaðarins má
árétta það sem margoft hefur
áður komið fram, að hann er fyrst
og fremst tilkominn vegna ríkj-
andi verðbólgu, sem gerir afurðir
okkar æ verðminni á erlendum
mörkuðum. I mörg ár hafa
forystumenn bændasamtaka ósk-
að eftir lagabreytingum, sem gæfu
Framleiðsluráði möguleika á að
mæta vandanum með framleiðslu-
minnkun. Þær lagabreytingar
fengust ekki fyrr en í fyrra, en þá
var í algjörar ógöngur komið.
Lagaheimild sem Framleiðsluráð
hafði áður til að mæta vöntun á
afurðaverði til bænda, var aðeins
hið flata verðjöfnunargjald, sem í
raun jók vandann, því bændur
mættu því gjaldi með framleiðslu-
aukningu.
í meira en tíu ár hafa alþing-
ismenn eins og Sighvatur Björg-
vinsson brugðist skyldu sinni, en
út yfir allt annað tekur þegar
þessi sami alþingismaður skrifar
grein eins og hann skrifaði í
Morgunblaðið 11. marz s.l. Annað-
hvort virðist mér að þessi grein
hafi verið skrifuð af rætni eða
skilningsleysi á málefnum land-
búnaðarins. I von um það síðar-
nefnda, vil ég minna Sighvat á
eftirfarandi staðreyndir um þenn-
an tilbúna reikning hans:
1. Niðurgreiðslur á landbúnað-
arvörum eru ákvörðun ríkisstjórn-
ar og Alþingis og hefur til þessa
verið talin hagkvæm ráðstöfun til
að greiða niður kaupgjaldsvísitölu
til sparnaðar fyrir ríki og aðra
atvinnurekendur.
2. Útflutningsuppbætur voru
fyrst greiddar 1960, að undan-
gengnum málaferlum um hvort
bændur mættu hækka verð á
innanlandsmarkaði til að mæta
vöntun á útflutningsverði. Þau
mál unnust bændum í hag, bæði
fyrir undirrétti og hæstarétti.
Hins vegar vildu stjórnvöld þá
ekki una að verðjöfnunargjald
yrði bætt á innlenda verðið og
sömdu við bændasamtökin um að
greiða þess í stað 10% í útflutn-
ingsuppbætur af heildarverðmæti
landbúnaðarframleiðslunnar ár-
lega.
3. Vegna hinnar miklu verð-
bólgu hér umfram önnur
viðskiptalönd kom fram um ára-
mótin 1976/1977 vöntun umfram
útflutningsbætur um 500 milljón-
ir, ári síðar um 1,8 milljarðar,
áramótin 1978/1979 um 3,5 millj-
arðar og um síðustu áramót um
6,7 milljarðar. Á þessu sama
árabili eða frá 1976 hefur fram-
leiðsluaukningin aðeins numið kr.
428 milljónum í afurðum á núver-
andi verðlagi. Verðbólgan og þjóð-
félagið eiga því um 94% þessa
vanda en bændur um 6%.
í nær fjögur ár fékk vandinn að
stóraukast, án þess að alþingis-
menn gæfu bændum tækifæri með
umbeðnum lagabreytingum til að
takast á við umframframleiðsl-
una. Það var fyrst fyrir tæpu ári
eins og áður segir að bændur
fengu þá breytingu á framleiðslu-
ráðslögunum, sem gerir þeim
mögulegt að minnka við sig fram-
leiðsluna. Ég hygg að flestir
bændur séu nú reiðubúnir að taka
á sig þá framleiðsluskerðingu, sem
óumflýjanlega verður tekju-
skerðing fyrir þá. í staðinn gera
bændur þá kröfu til alþing-
ismanna og ríkisstjórnar að þessi
málefni fái sanngjarna meðhöndl-
un, og þeir fái vissan aðlögunar-
tíma til að breyta búskaparhátt-
um sínum.
Ég trúi, að bændur um allt land
hafi nú fengið þá ríkisstjórn, sem
skilji vandann og vilji gefa bænd-
um tækifæri til að leysa hann eins
og mögulegt er, til farsældar fyrir
land og þjóð.
Brauð-og kökuuppskriftir
Setberg hefur sent frá sér
bókina „NÚ BÖKUM VIГ.
Guðrún Hrönn Hilmarsdóttir
húsmæðrakennari þýddi, stað-
færði og prófaði uppskriftirn-
ar, en hún segir meðal annars í
formála:
„Á undanförnum árum hefur
áhuga fólks sem betur fer orðið
meiri á grófu matbrauði.
Heimabakað brauð, bollur eða
horn eru alltaf vel þegin og
jafnmikil tilbreyting og þó bök-
uð sé íburðarmikil kaka. Ég hef
hér í þessari nýju bók „nú
bökum við“, eins og í fyrri
bókinni, „Áttu von á gestum“,
prófað allar uppskriftirnar og
breytt þeim eftir okkar stað-
háttum".
í bókinni „Nú bökum við er
margs konar bakstur: Hrökk-
brauð, matbrauð, hveitibrauðs-
krans, kryddað rúgbrauð, toska-
kaka, möndlusnúðar, tvíbökur,
ávaxtakaka, tjuttarar, ananas-
kaka, fyllt smjördeigslengja,
kransakökur, hunangskökur,
appelsínuhorn, franskar súkku-
laðikökur, austurrísk plómu-
Hilnuir\<ioitir.
husnut'drakennari.
þvrfdi. stadfœrdi
og prófadi
upi'skrifiirnar.
SETRERXi
kaka, terta frá Svartaskógi,
sænskar möndlukökur, Napól-
eonskökur, blúnduterta með
jarðaberjum, — svo eitthvað sé
nefnt.
Vinstra megin í hverri opnu
bókarinnar er stór rriynd af
bakstrinum tilbúnum, en á
hægri blaðsíðu eru uppskrift-
irnar ásamt litmyndum sem
sýna handtökin við undirbúning
og bakstur.