Morgunblaðið - 10.08.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. ÁGÚST 1980
vtK>
MORöclKí-v^
k'AFf/NU '

ást er...
Hann ku líka vera brúnn á milli tánna!
TI2
... að vaka eftir
honum.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all riflhts reserved
c 1980 Los Anfleles Times Syndicate
ellimóð. en ertu það?
b42 tSiMl.
Væri ekki hænt að íæra hann
niður i um einn bekk, því pabbi
hans á svo crfitt með heima-
dæmin.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Að spili dálksins loknu sanðist
fimmti maðurinn við borðið,
áhorfandi við hlið vesturs, hafa
lítt skilið í hvað vestur ætlaðist
fyrir i spilinu. En málið skýrðist.
Þú ættir að hylja spil austurs og
suðurs og reyna þi« í vörn.
Vestur gaf, allir á hættu.
Norður
S. D107
H. D5
T. KD63
L. ÁK104
Vestur
S. ÁG9
H. ÁK1074
T. G10
L. 963
Suður
S. 96542
H. 93
T. Á75
L. DG2
Vestur tekur tvo fyrstu slagina
á hjarta gegn 3 spöðum, spiluðum
í suður eftir þessar sagnir.
VeHtur NorAur SuAur Auntur
lhj. Dobl 2 8P. 2 hj.
3 hj. 3 Hp. pass allir
Hverju myndir þú spila í 3.
slag? Auðvitað tígulgosa. Það
liggur nokkuð beint við, að ef
vestur á tígulás þá á suður bæði
spaðakóng og laufdrottningu. Og
ef suður á ásinn þá á austur
næstum örugglega spaðakóng.
Úr þessu fékkst skorið þegar
suður tók gosann með ásnum.
Hann spilar þá lágum spaða og
hvað gerir þú?
Þegar spilið kom fyrir hafði
vestur gert sér ljósar staðreyndir
málsins. Hann tók á spaðaásinn
og nú má líta á öll spilin. Vestur
spilaði aftur tígli, tekið í blindum.
Lágu laufi spilað á drottninguna
og því næst spaðatíunni svínað.
Austur fékk slaginn, spilaði tígli
eins og til var ætlast og trompun
vesturs varð 5. slagur varnarinn-
ar.
Skemmtilega leikin vörn en
samningurinn var engum til sóma.
Auðvitað hefði verið betra fyrir
norður og suður, að verjast gegn
þrem hjörtum enda var hækkun
norðurs í 3 spaða ekki beint
viturleg ákvörðun.
i____________< ------
Austur
SK3
H. G862
T. 9842
L. 875
COSPER
— Einhver annar? Að minnsta kosti ekki á
mánudögum.
Sögðust styðja hug-
myndina að baki
þessarar ráðstefnu
TUTTUGU og fimm kinverjar
voru sendir af kínversku ríkis-
stjórninni á ráðstefnu i Kaup-
mannahöfn, sem haldin var
fyrir skömmu. Eftir ráðstefn-
una fóru fjórar konur til Vest-
ur-Þýskalands fjórar til Eng-
lands og fjórar til íslands, sem
komu á vegum kvenfélagasam
bands Islands.
Blaðakona Morgunblaðsins
hitti þessar fjórar konur að máli
hjá formanni bandalags kvenna
í Reykjavík, Unni Schram ekki
alls fyrir lögnu.
Konurnar voru boðinu hingað
til lands mjög þakklátar sem
gerði þeim kleyft að skoða þetta
„yndislega" land. Þær voru yfir
sig hrifnar af Reykjavík, og
sögðu hana vera litfögrustu borg
heims, því að þökin væru í öllum
regnbogans litum. Víða höfðu
þær farið um borgina, m.a.
skoðað Isbjörninn, Landspítal-
ann, Borgarspítalann og þjónus-
tuheimili fyrir aldraða.
Blm. spurði þær hvernig þeim
hefði litist á ráðstefnuna í Kaup-
mannahöfn, og sögðust þær
styðja hugmyndina að baki þess-
ari ráðstefnu og telja hana lið í
jákvæðri þróun. Slík ráðstefna
gefur möguleika aukinna kynna
kvenna, hvarvetna að úr heimin-
um og gefur tækifæri til um-
ræðna og skoðanaskipta um þau
vandamál sem við er að glím^,
því auðvitað hefur hver þjóð sín
sér svið og vanda við að fást. Sá
árangur náðist að 75 þjóðir
undirrituðu milliríkja yfirlýs-
ingu um afnám misréttis gagn-
vart konum.
Aðspurðar um óánægju sumra
fulltrúa vegna stjórnmálalegs
ágreinings á ráðstefnunni sögðu
kínversku fulltrúarnir að konum
komi einnig við það sem væri að
gerast í stjórnmálum og því ekki
Kaupleysi húsmæðra
Ingjaldur Tómasson skrifar:
„Mæður, sem telja það mikil-
vægasta hlutverk sitt að ala upp
sem mannvænlegust börn, eru nú
næstum fyrirlitnar af uppeldis-
fræðilegum niðurrifsöflum. Þess-
ar „stofnmæður", sem gegna
áreiðanlega langmikilvægasta
starfi á þessu landi eru lítillækk-
aðar með því að greiða þeim ekki
fimmeyringsvirði í kaup (þær
ættu að hafa ráðherralaun). í stað
þess eru rándýrar uppeldisstofn-
anir í stöðugt vaxandi mæli látnar
annast uppeldi þjóðarinnar.
Stofnanauppeldiskerfið er að slá
öll met í eyðslu og óstjórn. Þar eru
fræðingar, hver upp af öðrum, alls
konar stjórar ásamt arkitektum í
hverju horni og svo tróna öll
ráðin, nefndirnar og starfshóp-
arnir yfir öllu saman.
• „Fósturlandsins
freyja“
Ég skrifaði grein í Dagblaðið
24. ágúst 1978 með yfirskriftinni
„Fósturlandsins freyja", þar sem
ég tók fyrir kaupleysi húsmæðra
og lýsti að nokkru því stórmerka
heimilis- og þjóðarhlutverki, sem
þær hafa leyst öldum saman með
miklum skörungsskap og hug-
prýði, ekki síst þegar fátækt og
óáran herjaði á land okkar.
• Ágætt útvarps-
erindi
Um það bil ári eftir að þessi
grein mín birtist talaði maður
nokkur (hef því miður gleymt
nafninu) í „Dag og veg“ útvarpsins
um að allar mæður, sem hefðu
stjórn heimilanna og uppeldi
barna að aðalatvinnu, ættu að fá
full laun. Þessi framsýni maður
kvaðst vera fyrstur manna hér-
lendis sem bæri upp tillögu um
full húsmæðralaun, en það er ekki
rétt, eins og fyrrnefnd Dagblaðs-
grein mín sannar. Ég vil þakka
þetta ágæta útvarpserindi. Það er
ánægjulegt að heyra þótt ekki sé
nema eina rödd í útvarpi, sem
styður kröfuna um full mannrétt-
indi heimavinnandi húsmæðra á
okkar landi.
• Til háborinnar
skammar
Uppeldiskerfisviðundrið ætti
að afnema sem fyrst, og nota hið
mikla fé sem sparaðist til að
greiða mæðrum mjög gott kaup
fyrir hið mikilvæga uppeldisstarf.
Hið opinbera þarf auðvitað áfram
að sjá um uppeldi þeirra barna
sem foreldrar geta ekki annast,
bæði vegna almennra sjúkdóma
eða drykkjusýki þeirra, sem er nú
hraðvaxandi vandamál. Það er
næsta ótrúlegt, að engin kvenna-
eða rauðsokkasamtök skuli nokk-
urn tíma hafa minnzt á það að
leiðrétta kjör heimavinnandi hús-
mæðra. Þetta er löngu orðið
kvenréttindasamtökunum og þjóð-
inni allri til háborinnar skammar.
Það er bara sagt við þær eitthvað
á þessa leið: Snáfaðu bara út á
vinnumarkaðinn og hentu krökk-
unum á opinbera uppeldisfæri-
bandið. Ég hefi margsinnis orðið
vitni að því, þegar einstæðar
mæður verða að rífa börn sín upp
fyrir allar aldir í hörðum vetrar-
Talið frá vinstri. Lu Dui, Zhang Jiexun, Chen Fen og Xie
Shanshan.
óeðlilegt að pólitísk mál bæri á
góma.
Að lokum spurði blm. þær
hvernig staða konunnar væri í
Kína í dag.
Konur njóta fulls jafnréttis
við karlmenn. Þ.e.a.s. síðan Al-
þýðulýðveldið var stofnað árið
1949. Að vísu er það kannski
helst í afskekktum þorpum sem
siðirnir gömlu eru ennþá svo
ríkjandi að við þurfum að berj-
ast fyrir jafnréttinu.
Við getum nefnt til sönnunar
jafnréttinu að í skólum landsins
upp að háskóla eru konur um
40% eða meira Háskólakennarar
eru 26% konur og Vi vísinda og
tæknifræðinga eru konur. Að
lokum er þess vert að geta að í
þjóðþinginu eru 21% þingmanna
konur.