Morgunblaðið - 04.09.1980, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 04.09.1980, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1980 15 Björn Baldursson verslunarfull- trúi Þar á móti koma síðan hverfa- verslanirnar eða „kaupmaðurinn á horninu" sem býður upp á per- sónulegri þjónustu. Þannig eru flestar verslanir KEA Þegar þær hófu starfsemi sína voru þær gjarnan í nýjum og barnmörgum hverfum, en í dag eru margar þeirra í eldri hverfum, en gegna þó mikilsverðu þjónustuhlutverki sem félagsmenn og aðrir við- skiptavinir félagsins hafa ekki viljað missa af. Ég vil benda á það, að Kjör- markaður KEA hefur verið starf- ræktur í núverandi formi síðan í aprílbyrjun 1979 og raunar lengur á öðrum stað. Þær staðhæfingar sem koma fram í viðtalinu við Hagkaups- menn tel ég að taka verði með mikilli varúð og staðhæfingar eins og „nýjungar í viðskiptaháttum", „meira vöruúrval“ og „lægra vöru- verð í mörgum tilfellum" standist ekki. Ég hygg að meira vöruval sé fyrst og fremst annað vöruúrval, þ.e. önnur vörumerki, enda trúir því tæpast nokkur maður að sagt sé í alvöru að fólk hafi verið orðið hér „glorsoltið" og að „jógúrt" hafi verið ófáanleg á Akureyri áður en ný verslun Hagkaups opnaði. Hafið þið ekki lækkað vöruverð eftir að Hagkaup opnaði? Það er rétt að við hættum að reikna flutningsgjöld á vöru milli Reykjavíkur og Akureyrar, en því var hætt nokkru áður en Hagkaup opnaði hér nýja verslun. Annars er jöfnun flutningskostnaðar eng- in ný bóla hjá okkur, við höfum verið með sama verð á öllu félagssvæði okkar í mörg ár og t.d. vörðum við 40 milljónum til jöfn- unar vöruverðs á sl. ári. Ég tel mig geta fullyrt, að vöruverð í kjörmarkaði KEA sé nú milli 5—10% lægra heldur en hér þekkist, enda sýnir mikil sölu- aukning í júlímánuði það. Hvað um aðra þætti verslunar á Akureyri? Það hefur komið fram í skýrslu um smásöluverslun í Svíþjóð, að talið er að um þriðjungi af ráð- stöfunartekjum meðalfjölskyldu sé eytt í matvöru, en því er spáð að það hlutfalli muni minnka með árunum. Ég hygg að þetta hlutfall sé svipað hérlendis, þannig að ljóst er að mikill hluti ráðstöfun- artekna fer einnig í sérvöru. Hér á Akureyri rekur KEA deildaskipt vöruhús að flatarmáli um 2000 fermetrar og ekki má gleyma ágætum kaupmannaverslunum hér. Ég tel því, að verslun eigi ágæta möguleika hérna og það er ósk mín að kaupfélögum í dreifbýli og þéttbýli takist um ókomna fram- tíð að reka verslun sína með þeim markmiðum sem þau settu sér í upphafi, til hagsældar íbúum þessa lands, en jafnframt vil ég undirstrika að heiðarleg sam- keppni er bæði eðlileg og nauð- synleg. Guðrún Flosadóttir: Segjum nei við nauðung' Ég get ekki orða bundist lengur, hefir ekki verið mér ofviða fjár- ■ og tek heilshugar undir orð og áskoranir Péturs okkar útvarps- þular. Generáls okkar gegn hrím- þursum stjórnar BSRB. Það er aldeilis makalaust hvað þeir hrím- þursar ætla okkur opinberum starfsmönnum. Það hefur enginn farið fram á eyris kauphækkun, heldur að því, sem stolið hefur verið, sé skilað aftur. Það var í dentíð vestur á fjörðum, að maður lánaði náunga sínum járnkarl; skil á járnkarlinum létu á sér standa. Sendi nú maður son sinn (frekar einfaldan) að sækja járnkarlinn, fékk hann það svar að járnkarlinn væri týndur, en „hérna eru aurar nokkrir sem þú skalt láta karl föður þinn hafa í stað járnkarls- ins.“ Varð þá strák að orði: „Hann pabbi pjakkar ekki með aurun- um.“ Já, einfaldir erum við opinberir starfsmenn, við viljum okkar járnkarl aftur og ekkert meira. Ég hef ferðast svolítið um heiminn (á því láni að fagna að eiga skyldfólk erlendis) svo það hagslega. Ég hef lagt mig eftir því að kynna mér lífskjör fólks, sér- staklega þeirra, sem vinna sam- bærileg störf og ég. Það þarf ekkert að vera að orðlengja þetta: við hérna á íslandi vinnum fyrir smánarlaun. ísland er orðið lág- launaland. Það er lögboðin 40 stunda vinnuvika, en flestir vinna 60—70 stundir á viku, og hrekkur ekki til. Hvað veldur því að stelpa í frystihúsi í Færeyjum hefur helmingi hærri laun en stelpa í samskonar vinnu á íslandi? Ég var nýlega í Danmörku og labbaði inn í litla tuskubúð í úthverfi Kaupmannahafnar. Þar var við afgreiðslu 17 ára hnáta. Ég spurði hana hvað hún hefði í laun á mánuði. Hún hafði í nettólaun ca 450.000.00 á mán. Ég er búin að vera opinber starfsmaður í ára- raðir, og brúttólaun mín eru í dag krónur 360.000.00 á mán. Ég er gæslukona á einum af barnaleikvöllum Reykjavíkur- borgar og þekki þar af leiðandi hagi fjölda margra fjölskyldna og Guðrún Flosadóttir einstæðra foreldra. Ég þekki vel til barna, enda fimm barna móðir sjálf, og ekki meir um það. Þá er það gamla fólkið. hvernig búið er að því; getur nokkur íslendingur kinnroðalaust sagt frá þeirra kjörum? Svari nú hver fyrir sig. Að ég tali nú ekki um öryrkja. Lásuð þið greinina hans Magn- úsar Kjartanssonar fyrrv. ráðh. en nú 75% öryrkja? Hún birtist í Morgunblaðinu í síðustu viku. Sérstaklega ætti ríkissaksóknari að rýna í hana. Magnús er ritsnill- ingur, það vita allir sem eitthvað hafa lesið, og ekki gengur hann með steinbarn í maganum. Kannski Ragnar ráðherra BSRB geti eitthvað lært af flokksbróður sínum. Ég er uppalin hjá afa mínum, einum af stofnendum verka- mannafélagsins Dagsbrúnar. ég man enn sem lítil hnáta eftir því þegar hann tók þátt í verkfallsað- gerðum og þurfti að hella niður mjólk. Hann kom heim þungbú- inn, blessaður gamli maðurinn, og hafði tekið sér þetta nærri. Hann sagði við mig: „I kvöld og næstu daga fá mörg börn enga mjólk og þú færð hana ekki heldur,“ og um leið hellti hann niður í vaskinn mjólkurlögginni, sem til var í kotinu. Hann var aðventisti, trú- aður og heiðarlegur, sannur verkamaður. Fyrir hverju barðist hann svona harkalega, gætu nú sumir spurt. Jú, hann barðist fyrir mannrétt- indum. Aleiga hans var ekki stór, mæld í peningum. Hverju hafði hann að tapa? Hann hafði ná- kvæmlega engu að tapa, en allt að vinna. Eigum við að svívirða minningu brautryðjendanna, og láta hrifsa af okkur það, sem þá dreymdi um og fórnuðu öllu fyrir? Nei og aftur nei, aldrei! — Það er eitthvað að á íslandi allsnægtanna. Ég skora á foringja verkalýðsins að víkja hvergi, láta ekki blekkjast, þótt rauðgulur litur sé á ríkisstjórn, ellegar bláhvítur; skiptir engu. Ég skora á allar gæslukonur barna- leikvalla — svo og á alla opinbera starfsmenn, að segja nei við nauð- ung og fella samninga stjórnar BSRB við ríkisvaldið. 1. sept. 1980. Guðrún Flosadóttir. Kær kveðja til allra þeirra, sem beðið hafa eftir ódýrri ljósritunarvél fyrir venjulegan pappír! Við bjóðum þér splúnkunýja OMIC SELEX Sýningarvél í verzlun okkar. 1100 LD fyrir aðeins: Komið, skoðið - Hringið, skrifið. Kr. 1.850.000 % SKRIFSTOFUVELAR h.f. % x

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.