Morgunblaðið - 20.09.1980, Síða 31
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 1980
31
Minnisvarðinn um Jóhann SÍKurjónsson.
Minnisvarði
reistur um Jóhann
Sigurjónsson
BLAÐINU hefur borist eftirfar-
andi frá framkvæmdanefnd
minnisvarða Jóhanns skálds Sig-
urjónssonar:
Á þjóðhátíðardegi, 17. júní sl.,
var eitt atriði hátíðardagskrár-
innar á Húsavík afhjúpun minnis-
varða í „Heiðarenda" innan við
Laxamýri um skáldið Jóhann Sig-
urjónsson, í tilefni aldarafmælis
hans tveim dögum síðar, eða 19.
júní. Fjöldi manns var við athöfn-
ina þótt veður væri ekki hagstætt,
úrkoma og kalt.
Athöfnin var fögur og virðuleg.
Frú Sigurlaug Árnadóttir í
Hraunkoti í Lóni, systurdóttir
skáldsins, afhjúpaði minnisvarð-
ann. Páll H. Jónsson frá Laugum
flutti snjalla minningarræðu um
Jóhann. Vigfús Jónsson bóndi á
Laxamýri las upp tvö falleg kvæði
eftir móður sína, Elínu Vigfús-
dóttur. Kirkjukór Húsavíkur, und-
ir stjórn frú Sigriðar Schiöth,
söng nokkur lög er kórinn hafði
æft á sl. vetri og voru sumir
textarnir ortir af Jóhanni.
Minnisvarðinn er unninn og
settur upp af Steinsmiðjunni í
Reykjavík, en Einar Hákonarson
myndlistarmaður ákvað gerð hans
og vill með minnisvarðanum sýna,
hvernig skáldið mótar efnið og
beinir því til hæða. En það er
skemmtileg tilviljun að fanga-
mark Jóhanns má lesa úr lögun
steinsins. Neðri hlutinn er óunn-
inn blágrýtisdrangur, en efri hlut-
inn er úr slípuðu grágrýti (basalt).
Á blágrýtisdranginn er fest lág-
mynd úr kopar og er hún afsteypa
af vangamynd er Ríkharður
Jónsson myndskeri hafði gert af
skáldinu. Fyrir neðan myndina er
grópuð plata úr steini með áletr-
uðu nafni Jóhanns ásamt fæð-
ingar- og dánardegi hans, og á
eftir kemur þetta spakmæli hans:
„Á hvítum hestum þeystum við
upp á bláan himinbogann og
lékum að gylltum knöttum."
Að lokinni afhjúpun minnis-
varðans var hóf í félagsheimilinu
á Húsavík og þar samankomið
margt gesta. Veislustjóri var
Arnljótur Sigurjónsson. Kirkju-
kór Húsavíkur söng nokkur lög.
Stefán Ó. Jónsson frá Sandfells-
haga flutti ræðu og afhenti, fyrir
hönd Þingeyingafélagsins í
Reykjavík, Safnahúsi Þingeyinga
tvö líkön er gerð höfðu verið
samkvæmt tillögum um útlit
minnisvarðans. Safnahúsvörður,
Finnur Kristjánsson, tók á móti
gjöfinni og flutti þakkir.
Frú Svava Storr bar fram
þakklæti fyrir að hafa fengið
tækifæri til að vera hér viðstödd
og lýsti ánægju sinni yfir að allt
hefði farið vel fram, enda hefði
það verið mikið áhugamál manns
síns, Lúðvígs heitins Storr, að
þessi minnisvarði yrði reistur.
Hrólfur Árnason las upp grein
um Jóhann er birtist í Lesbók
Morgunblaðsins árið 1942 eftir
Láru Árnadóttur, en greinin er
byggð að nokkru á kynnum henn-
ar af skáldinu.
Sigurlaug Árnadóttir flutti yfir-
gripsmikla ræðu þar sem hún
minntist skáldsins og bar fram
þakkir skyldmenna Jóhanns til
allra þeirra, er unnið höfðu að
framgangi þess að reisa honum
minnisvarða á þessum tímamót-
um.
Saga minnisvarðans er í stórum
dráttum á þá leið, að Ludvig Storr,
ræðismaður í Reykjavík, lét árið
1950 reisa minnisvarða á leiði
Jóhanns úti í Kaupmannahöfn á
eigin kostnað og ætlaði einnig að
reisa Jóhanni annan hér heima, og
er það vitnaðist, bauð Þingeyinga-
félagið í Reykjavík honum að
annast framkvæmdina. — Án þess
að vita um fyrirætlun Ludvigs
Storr, gekkst Hrólfur Árnason
fyrir því að farið var að vinna að
framgangi þessa máls í Þingeyjar-
sýslu og hafin fjársöfnun til
verksins. Síðan komst á samvinna
milli þessara aðila og var unnið í
félagi að framkvæmdinni. Margir
hafa lagt fram fé, bæði félaga-
samtök og einstaklingar. Frú
Svava Storr lét taka koparaf-
steypu af lágmynd þeirri er Rík-
harður Jónsson gerði af Jóhanr'i
og gaf hana á minnisvarðann.
Á síðastliðnum vetri var kosin
þriggja manna nefnd til -.0 annast
framkvæmd verksins í nefndinni
voru Arnljótur Sigurjónsson, kos-
inn af bæjarstjórp Húsavíkur, og
var hann formaður nefndarinnar,
Björn Jónsson, bóndi á Laxamýri,
af sýslunefnd, og Þormóður Ás-
valdsson, Ökrum, kosinn af Sam-
bandi þingeyskra ungmennafé-
laga. Þingeyingafélagið í Reykja-
vík, undir forustu Stefáns Ó.
Jónssonar og nefndin, unnu síðan
að því að koma málinu í höfn.
Minning:
Helga Þórlaug
Guðjónsdóttir
Fædd 24. ágúst 1918.
Dáin 21. ágúst 1980.
Laugardaginn 30. ágúst síðast-
liðinn var jarðsungin frá Villinga-
holtskirkju húsfrú Helga Þórlaug
Guðjónsdóttir frá Kolsholti, að
viðstöddu miklu fjölmenni og í
einhverju besta veðri sumarsins,
aðeins 3 vikum eftir að móðir
hennar var jörðuð og frá sama
heimilinu. Helga var dóttir sæmd-
arhjónanna Skúlu Þórarinsdóttur
og Guðjóns Gíslasonar, sem
bjuggu allan sinn búskap í Kols-
holti. Hún ólst upp við öll algeng
sveitastörf bæði úti og inni og það
var hennar skóli, en allt þar var
unnið af dugnaði og snyrti-
mennsku. Hún var eina dóttir
þeirra sem upp komst og því mjög
handgengin foreldrum sínum, en
Helga átti tvo bræður, Gísla og
Skúla, mestu dugnaðarmenn —
þeir búa á Selfossi — hafa þessi
systkini alltaf verið samrýmd.
Helga virtist alltaf við góða
heilsu, kom það því eins og
reiðarslag yfir fjölskyldu hennar
þegar hún í byrjun júní veiktist og
varð að fara á sjúkrahús í Reykja-
vík og átti þaðan ekki aftur-
kvæmt. Hennar er því sárt saknað
af ættingjum og vinum, en við
skiljum ekki lögmál lífsins.
Árið 1939 giftist Helga Sigurði
Gíslasyni frá Haugi í Gaulverja-
bæjarhreppi, miklum dugnaðar-
manni, fyrst bjuggu þau að Haugi
og smátíma í Reykjavík, en í
kringum 1943 fara þau að búa í
Kolsholti á móti foreldrum henn-
ar, og hefst þá þeirra ævistarf við
ræktun og byggingar, og má segja
að þau hafi byggt allt upp frá
grunni, bæði útihús og íbúðarhús
af miklum dugnaði og stórhug.
Þegar Helga og Sigurður
byggðu sitt stóra hús fengum við
litla húsið þeirra, sem sumarbú-
stað. Það var áfast við gamla
bæinn í Kolsholti. Vorum við þar í
mörg sumur með börnin okkar og
betri sambúð gátum við ekki
hugsað okkur, viljum við þakka
þessu góða fólki, Rannveigu sem
er dáin fyrir löngu og var ekkert
nema gæðin við okkur, Guðjóni
sem dáinn er fyrir 2 árum og var
svo skilningsríkur og síðast Skúlu
sem dó í sumar og henni er
sérstaklega þökkuð sú hlýja og
umhyggja sem hún sýndi okkur
öllum frá fyrstu tíð, blessuð sé
minning þeirra.
Helga og Sigurður áttu 5 börn, 3
drengi og 2 stúlkur, sem öll eru
hin mannvænlegustu og bera
heimili sínu fagurt svipmót sökum
mannkosta. Þau eru: Sævar, bíl-
stjóri á Selfossi, giftur Valgerði
Frid, Guðjón, býr félagsbúi í
Kolsholti á móti foreldrum sínum,
giftur Eydísi Eiríksdóttur, Bára,
býr á Selfossi, gift Stefáni Jóns-
syni byggingarmeistara, Magnús,
smiður, býr á Selfossi, giftur
Aðalheiði Birgisdóttur, Sigrún,
heitbundin Jóni Þ. Andréssyni og
hefur hún oftast verið heima við
og unnið foreldrum sínum og stutt
móður sína til góðra verka, annast
með henni gamla fólkið, sem fékk
að lifa og deyja í skjóli þeirra, og
verður það þeim seint fullþakkað.
Helga gerði ekki víðreist um
dagana, hún helgaði sig heimili og
börnum. Þau hjón voru samhent
og þeirra hjónaband til fyrir-
myndar þó ólík væru í skapi,
Sigurður stórhuga, ör og ósérhlíf-
inn en Helga hógvær í skapi og
vann öll sín verk í kyrrþey, en af
dugnaði. Hún var einstök geðprýð-
iskona, myndarleg í öllum sínum
verkum, frábær húsmóðir og vinur
í raun.
Helgu höfum við mikið að þakka
frá fyrstu tíð, börnin okkar voru í
sveit hjá henni, sonur okkar í 7
sumur og var hún þeim eins og
móðir, og síðast eru henni færðar
þakkir frá litlum dóttursyni okkar
sem var þar í sveit, hún var
honum eins og besta amma.
Sigurður hefur mikið misst við
fráfall sinnar góðu konu. Nú er
hann orðin slitinn maður, búinn
að vinna mikið og getur nú farið
að snúa sér að leðurvinnunni, sem
hefur verið hans tómstundagaman
undanfarin ár, hann á góð börn og
tengdabörn sem allt vilja fyrir
hann gera og nú hefur hann á
heimilinu hjá sér Sigrúnu sína,
Jón hennar og litla sólargeislann,
Guðjón Skúla sem er mjög hænd-
ur að afa sínum.
Við vottum Sigurði og öllu hans
fólki innilega samúð okkar og
megi guðsblessun fylgja því um
ókomin ár.
Inga og Gisli Gislason.
Afmœlis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi
á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um
hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
t
Eiginkona mín og móöir,
SIGRÍÐUR GUDMUNDSDÓTTIR,
Hringbraut 34, Hafnarfiröi,
andaöist í Borgarspítalanum að morgni 19. þ.m.
Ingvi Jóhannosson,
Jóna Ingvadóttir.
t
Útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
MAGNUSAR JÓNSSONAR,
Stórholti 14,
sem andaöist 13. sept. verður gerö frá Háteigskirkju miðvikudag-
inn 24. september'kl. 13.30. Jaröaö veröur í Gufuneskirkjugaröi.
Eva Svaniaugadóttir,
Svanlaugur Magnússon,
Ragnheiöur Magnúsdóttir,
og barnabörn.
Friögeir Hallgrímsson,
t
Innilegar þakkir fyrir alla hjálp, auösýnda samúö og vinarhug vlö
andlát og jaröarför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og
VILHJALMS HALLGRÍMSSONAR,
Bárustíg 5, Sauöárkrókí,
Heiöbjört Óskarsdóttir,
Hulda Vilhjálmsdóttir, Þórarínn B. Jónsson,
Viöar Vilhjálmsson, Sigríöur Kristjánsdóttir,
og barnabörnin.
t
Hjartanlegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúö og
vináttu viö andlát og útför hjartkærrar eiginkonu minnar, móöur,
tengdamóöur, ömmu og langömmu,
BRYNDÍSAR HELGADOTTUR,
Ljósheimum 6.
Sérstakar þakkir til sr. Siguröar Hauks Guöjónssonar, Ólafar K.
Haröardóttur, óperusöngkonu, Jóns Stefánssonar organista, sem
ásamt söngfélögum geröu kveöjustundina í Fossvogskirkju 11.
sept. svo hjartnæma og ógleymanlega.
Guö blessi ykkur öll,
Halldór Ágúst Gunnarsson,
Svavar örn Höskuldsson,
Auöur Gunnur Halldórsdóttir,
Helga Halldórsdóttir,
Hugrún Halldórsdóttir,
Halla Halldórsdóttir,
Sigrún Halldórsdóttir,
Sssvar Halldórsson,
Gunnar Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kristrún Asa Kristjánsdóttir,
llalldór Guömundsson,
Auöunn Siguröur Hinriksson,
Andrés Garöarsson,
Óskar Valgeirsson,
Halldór Georg Kristjánsson,