Morgunblaðið - 16.10.1980, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. OKTÓBER 1980
39
Loftur Hjartar
- Minningarorð
Minning:
Jónína Guðborg
Guðmundsdóttir
Fæddur 8. febrúar 1898.
Dáinn 8. október 1980.
Loftur Guðni Hjartar fæddist á
Gerðhömrum við Dýrafjörð 8.
febrúar 1898. Foreldrar hans voru
hjónin Steinunn Guðlaugsdóttir
og Hjörtur Bjarnason. Loftur ólst
upp við hefðbundin sveita- og
sjávarstörf, en eins og títt var um
efnalitla varð hann fljótt að
standa á eigin fótum. Leiðin lá til
Bíldudals og lærði hann þar húsa-
smíði, en 22 ára gamall flutti hann
til Reykjavíkur og bjó þar síðan,
þar til hann andaðist á Landa-
kotsspítala 8. þ.m.
Með Lofti er genginn einn
þeirra mörgu hæglátu, starfsömu
manna, sem með hörðum höndum
unnu þjóð okkar upp úr fátækt til
bjargálna. Hann var mikill verk-
maður og smiður af guðs náð.
Fjölmargir munir, listilega gerðir,
bera vott um hagleik, smekk og
vandvirkni, sem alla tíð voru
ríkjandi þættir í lífi hans. Loftur
var því jafnan eftirsóttur til vinnu
og minnist ég þess ekki, að hann
hafi nokkurn tíma gengið atvinnu-
laus á sínum langa starfsferli. í
einkalífi var Loftur mikill gæfu-
maður, hann kvæntist árið 1930
Guðrúnu Árnadóttur, glæsilegri
konu, og eignuðust þau þrjár
dætur, Steinunni, Dóru og Krist-
ínu. Heimilið að Barmahlíð 11 bar
vott um glæsileik og gestrisni
þeirra hjóna. Þangað var gott að
koma, gleðjast og syngja með
glöðum, því að söngurinn var Lofti
hjartans mál. Ungur kynntist
hann Sigurði Þórðarsyni, söng-
stjóra, og gekk í Karlakór Reykja-
víkur á fyrstu starfsárum kórsins.
Með kórnum söng hann og ferðað-
ist meðan heilsa og aldur leyfði,
djúp var bassaröddin, enginn
falskur tónn, hér held ég að Loftur
hafi átt sínar bestu stundir.
Kveðjuorð:
Fæddur 24. nóvember 1919.
Dáinn 5. október 1980.
Þegar hringt var og okkur færð
sú harmafregn að bróður konu
minnar, minn besti vinur, hefði
orðið bráðkvaddur, vildi ég ekki
trúa að lífsþráður þessa góða
manns væri allur.
Árið 1942 hófust kynni okkar
Gunnars, sem jafnan var nefndur
seinna nafni sínu. Ég minnist
hans eins og hann var alla tíð,
fríður sýnum, svipurinn svo bjart-
ur og hlýr, kvikur í hreyfingum,
hreinskilinn og hispurslaus.
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
vcrða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendihréfs-
formi. Þess skal einnig getið
af marggefnu tilefni að frum-
ort ljóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasið-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu Hnubili.
Loftur var drengur góður í þess
orðs bestu merkingu, einstakt
prúðmenni, sem ljúft er að minn-
ast og benda á öðrum til eftir-
breytni. Það er hverjum dýrmæt-
ur skóli, sem náið fær að kynnast
slíkum heiðursmanni. Ég er einn
af mörgum úr þessum skóla og
flyt bestu þakkir fyrir, þó að
eftirbreytnin hafi ekki alltaf verið
í takt við kennarann.
Nú, þegar Loftur hefur kvatt
þennan heipi, sendi ég honum
einlægar hugarkveðjur og þakka
vináttu hans við fjölskyldu mína.
Guðrúnu og öðrum nánustu sendi
ég samúðarkveðjur.
Stefán B. Stefánsson
Kveðja frá eldri fé-
lögum Karlakórs Reykja-
víkur
í dag kl. 13.30 verður Loftur G.
Hjartar jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík. Gamlir
söngfélagar hans úr Karlakór
Reykjavíkur kveðja hann hinstu
kveðju með þökk fyrir ljúfar
endurminningar um góðan félaga
og fagra bassarödd, sem kórinn
naut í u.þ.b. 30 ár undir stjórn Sig.
Þórðarsonar, vonar Lofts frá
æskuárum, því hann fæddist á
Gerðhömrum í Dýrafirði, en þar
bjuggu foreldrar hans, Hjörtur
Bjarnason (ættaður af Suðurnesj-
um) og Steinunn Guðlaugsdóttir
(ættuð úr Húnavatnssýslu), í tví-
býli við foreldra Sigurðar og hefur
því tónlistin verið samofin lífi
Lofts frá vöggu til grafar, og
framlag hans vel fram borið af
hógværð og prúðmennsku.
Loftur giftist Guðrúnu, dóttur
Árna Árnasonar og Kristínar
Ólafsdóttur á Bakkastíg 7 hér í
borg, þann 15. nóv. 1930 og vantar
Foreldrar hans voru Jóhanna V.
Þorsteinsdóttir og Guðmundur
Auðunsson, börn þeirra hjóna
voru Hermann Karl, Herold Frið-
geir, Auðunn Gunnar, Katrín
Svala, Hanna Ólöf, og Kristín,
kona undirritaðs. Það voru miklir
kærleikar með þeim heiðurshjón-
um þar sem aldrei féll skuggi á, og
minningin um þau er ávallt gædd
birtu, fegurð og heiðríkju. Ástund-
uðu þau við uppeldi mannvæn-
legra barna sinna að stuðla að
félagsanda, samheldni og ástúð
þeirra í millum. Atvikin höguðu
þó svo til, að þegar fjölskyldan
fluttist frá Vestmannaeyjum til
Reykjavíkur árið 1927, varð Gunn-
ar (þá 8 ára) eftir hjá ömmu sinni
og afa, þeim Guðrúnu Gísladóttur'
og Auðunni Jónssyni, kom hann
með þeim tveimur árum síðar en
dvaldi þó áfram á heimili þeirra
hér í Reykjavík. Árið 1930 fellur
amma hans frá, en Guðlaug föður-
systir hans tekur við bústjórn, og
dvaldi Gunnar þar áfram, til 18
ára aldurs. Daglegt samband
hafði hann við foreldra og systkini
sín þennan tíma, þar til hann
flutti til þeirra. Mat hann Guð-
laugu föðursystur sína mikils, og
taldi hana sem sína aðra móður.
Eftirlifandi konu sinni Ester
Kratsch kvæntist hann 5. júní
1948, og sagði hann, að það hefi
verið stærsta gjöf lífsins sér til
handa. Eignuðust þau fjögur börn:
Auði , Þorbjörgu Grétu, Guðmund
og Guðlaugu, sem öll eru nú
uppkomin og hafa stofnað eigin
heimili. Barnabörnin tvö, Auður
Ester og Auðunn Gunnar voru
augsýnilega augasteinar afa síns.
Á hinu aðlaðandi heimili þeirra
því 1 mánuð í gullbrúðkaupið
þeirra hjóna, sem búið hafa í
Reykjavík allan sinn búskap og
lengst af í Barmahlíð 11. Guðrún
Á. Hjartar lifir mann sinn á
áttugasta aldursári og sendum við
henni samúðarkveðjur.
Loftur var húsasmiður að
mennt og starfaði við þá iðn í
rúmlega hálfa öld og lengst af hjá
Kornelíusi ■ Sigmundssyni bygg-
ingameistara, og aldrei varð hann
atvinnulaus þó nokkur væri rýrð á
vinnumarkaði í þá daga, því bæði
var maðurinn hagur, vinsæll og
verkamaður góður.
Systkini Lofts voru sjö og af
þeim eru fimm dáin, Snæbjörn,
Friðrik, Halldóra, Ólafur og Þórð-
ur. María Snæbjörg dvelur nú á
DAS og Ágústa Hjartar býr í
Reykjavík. Loftur og Guðrún eiga
3 dætur og 6 dætrasyni, Steinunni
Hjartar, búsetta í Reykjavík, gifta
Stefáni Stefánssyni, Dóru Hjart-
ar, búsetta í Kaliforníu, giftist
Eysteini Þórðarsyni, og Kristínu
Hjartar, var gift Skúla Guðna-
syni.
Öllum vinum og ættmennum
hins látna vottum við innilega
samúð okkar við andlát þessa
söngbróður vors. Hvíli hann í
friði.
Sveinn S. Pálmason
hjóna réðu gleðin og gestrisnin, og
allir sem þar komu fundu sig svo
hjartanlega velkomna.
Sá eðlisþátturinn sem ríkastur
var í lyndiseinkunn Gunnars, var
hlýleikinn, glaðværðin og bjart-
sýnin, og þegar ættingjar og vinir
komu saman á gleðistundum, var
hann hrókur alls fagnaðar, spilaði
á harmonikuna, söng og gerði
öllum svo glatt í geði með léttleika
sínum og góðlátlegri kímni.
Ekki naut hann síður aðdáunar
hinna yngri sem hópuðust venju-
lega kringum hann til að hlusta á
tónlist hans og taka þátt í gleð-
skapnum.
Við samfylgdarlokin hér minn-
umst við okkar ástkæra vinar,
með hlýrri þökk fyrir allar góðu
samverustundirnar, og lengi mun
hún ylja hjarta okkar, minningin
um hinn góða og trausta mann.
Megi góður Guð styrkja eigin-
konuna, börnin, tengda- og barna-
börnin, ástvini og vini í sorg
þeirra.
Blessuð sé minning Auðuns
Gunnars Guðmundssonar.
Sig. ó. Helgason.
Fædd 22. október 1909.
Dáin 13. september 1980.
Hinn 19. september siðastliðinn
var kvödd í Kópavogskirkju, Jón-
ína Guðborg Guðmundsdóttir,
húsmóðir, Löngubrekku 37 í Kópa-
vogi, en hún andaðist 13. septem-
ber í Borgarspítalanum eftir nær
tveggja ára örðug veikindi.
Jqnína Guðborg Guðmundsdótt-
ir var fædd á Melum á Skarðs-
strönd og voru foreldrar hennar
hjónin Jónína Margrét Guð-
mundsdóttir ljósmóðir, (f. 10. 9.
1874) og síðari maður hennar
Guðmundur Baldvin Björnsson,
bóndi þar (f. 21. 12. 1875).
Jónína Margrét var lengi ljós-
móðir í Skarðsstrandarhreppi, eða
á Skarðsströnd eins og það heitir í
mæltu máli.
Var hún fædd og uppalin í
Purkey á Breiðafirði, en Guð-
mundur maður hennar aðfluttur á
þennan stað.
Þau hjón önduðust með skömmu
millibili. Guðmundur drukknaði í
Breiðafirði 21. september árið
1924, tæplega fimmtugur að aldri
en Jónina kona hans andaðist
vorið eftir úr illvígum sjúkdómi,
eða 8. apríl árið 1925.
Þau Jónína Margrét og Guð-
mundur eignuðust fjögur börn,
Agnesi er átti dr. Árna Árnason
lækni, er seinast var héraðslæknir
á Akranesi, Jónínu Guðborgu og
tvo drengi, Ólaf, sjómann, er fórst
er skipi hans var sökkt á stríðsár-
unum síðari og Valtý, er lengi var
verkamaður við höfnina og er nú
látinn fyrir allmörgum árum.
Jónína Margrét ljósmóðir var
tvígift. Var fyrri maður hennar
Ólafur Björnsson bóndi. Með hon-
um átti hún þrjú börn, tvo syiji, er
báðir hétu Björn og dóu í bernsku
og Jónfríði Ólafsdóttur, er átti Jón
Rögnvaldsson, sem lengi var yfir-
verkstjóri hjá Eimskipafélagi ís-
lands. Eru þau bæði látin. Og eru
nú ekki á lífi önnur barna Jónínu
Margrétar en Agnes, ekkja dr.
Árna.
Eins og lesið verður af framan-
sögðu, er Guðborg aðeins ungling-
ur, nær barn að aldri, er þau
systkini missa foreldra sína báða.
Heimilið leystist upp, sjálfkrafa.
Var hún það sumarið, er hún
missti móður sína, kyrr í sveitinni
en flutti suður til Reykjavíkur þá
um haustið, en þar bjó þá systir
hennar, Jónfríður, ásamt manni
sínum Jóni Rögnvaldssyni, en hjá
þeim átti hún og þau systkini
nokkurt athvarf langa hríð.
Guðborg fór í vist og var í
tveimur húsum eða svo uns hún
giftist eftirlifandi eiginmanni sín-
um Baldvini Jónssyni, tæknihönn-
uði og uppfinningamanni, er
kunnastur mun fyrir dúnhreins-
unarvélar sínar og fleiri uppfinn-
ingar, er hann hefur fengið einka-
leyfi fyrir. Þau giftu sig 3. október
árið 1931, þannig að hjónaband
þeirra varði næstum því hálfa öld.
Baldvin Jónsson er Þingeyingur
að ætt, sonur hjónanna Jóns
Baldvinssonar frá Garði í Aðaldal,
trésmiðs og síðast rafveitustjóra í
Húsavík og konu hans Aðalbjarg-
ar Benediktsdóttur Jónssonar á
Auðnum, bónda og síðar bóka-
varðar, en um hann segir í ævi-
skrám, auk annars: „Gegndi fjölda
trúnaðarstarfa, enda taiinn einn
hinn helsti maður sýslunnar fyrir
sakir gáfna og þekkingar."
Þau Baldvin og Guðborg stofn-
uðu heimili sitt í Reykjavík og
bjuggu þar lengst, en árið 1963
reistu þau sér hús í Kópavogi og
þar bjuggu þau síðan eða að
Löngubrekku 37.
Þau eignuðust þrjú börn, sem
eru talin í aldursröð:
Aðalbjörg Unnur Baldvinsdótt-
ir, stúdent og meinatæknir. Henn-
ar maður er Guðjón Sigurkarlsson
læknir. Eiga þau tvær dætur. Þau
búa á Selfossi. Jón Haukur Bald-
vinsson múrarameistari, kvæntur
Guðrúnu Elíasdóttur. Eiga þau
þrjú börn og búa í Mosfellssveit.
Yngst er svo Jónína Margrét
Baldvinsdóttir, kennari, en hennar
maður er Dónald Jóhannesson,
skólastjóri Snælandsskóla í Kópa-
vogi, en þau búa þar í bæ og eiga
tvö börn.
Er þetta myndarlegasta fólk,
sem erft hefur góða kosti ginna
foreldra.
Ég kynntist þeim hjónum, Guð-
borgu og Baldvini Jónssyni, barn
að aldri, en hann og faðir minn
heitinn, Guðmundur Pétursson,
voru trúnaðarvinir og veiðifélag-
ar. Elliðavatnsmenn, eins og það
hét á máli millistríðsáranna.
Þau Guðborg og Baldvin reistu
sér sumarbústað við Elliðavatn
árið 1938 og bjuggu þar, held ég,
flest sumur, allt til ársins 1962.
Þar kom fram verkhyggni og
vinnusemi þessara ætta. Élja og
iðni eyjamanna í Breiðafirði og
hagleikur, hugvit og verklagni
húsbóndans. í bústað þeirra var
gott að koma, hvenær sem var.
Þetta voru erfiðar timar öðrum
þræði, fátækt og kreppa, en á hina
hliðina miklir tímar, fegurð og
æska.
Ég kom oft á heimili þeirra,
ásamt foreldrum mínum og
bræðrum, og nú að leiðarlokum
ljóma þeir dagar á nýjan hátt.
Guðborg unni börnum og hafði
gott lag á strákum og lét gjarnan
sem ætti hún þá sjálf. Hún talaði í
alvöru við börn og við fundum til
öryggis í návist hennar alla tíð.
Við Elliðavatn var gestkvæmt
og öllum vel tekið, og þannig vona
ég að henni hafi verið tekið í
eldskini hnigandi sólar hins síð-
asta dags.
Blessuð veri minning hennar og
við sendum samúðarkveðjur.
Jónas Guðmundsson.
Nítján ára piltur frá Ghana
með mörg áhugamál óskar efth
pennavinum.
Julius Kwesi Tham
Central Region House of Chief.>
Box 139,
Gape Coast,
Ghana.
Átján ára íranskur piltur, sem
segist skrifa í nafni íslömsku
byltingarinnar, og hefur áhuga á
þjóðlögum og byltingarsöngvum,
listum, bókmenntum og ferða-
lögum: Hann segir í lok bréfsins
að ísland sé uppáhaldsland sitt.
Esmael Kazemi,
Iran,
Ahvaz,
P.O. Box 1337.
Auðunn Gunnar
Guðmundsson