Morgunblaðið - 01.12.1981, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. DESEMBER 1981
11
Seyðfirðinga-
félag stofnað
SUNNUDAGINN 15. nóvember sl. var
slofnaó Neyðfirðingafélag í Reykjavík.
Slofnfundurinn var fjölmennur.
Hlutverk félagsins er: Að efla
samheldni með Seyðfirðingum, að
halda menningartengslum við
stofnanir og félög sem starfandi eru
á Seyðisfirði og að halda uppi hróðri
Seyðisfjarðar og Seyðfirðinga.
I stjórn voru kjörin: Ingólfur A.
Þorkelsson formaður, Bryndís
Jónsdóttir gjaldkeri, Iðunn Steins-
dóttir ritari og meðstjórnendur
Guðmundur Jónsson, Þorvarður
Arnason og Jóhann Jónsson.
Þeir Seyðfirðingar í Reykjavík og
nágrenni, sem ekki eru þegar í fé-
laginu, geta gerst stofnfélagar fram
til 15. janúar roeð því að hringja í
ritara eða gjaldkera félagsins.
taldi þó ólíklegt, að ekki kæmi
fram sterkur árgangur á næstunni
og yrðu menn að gæta þess vel að
hlú að honum.
Um samningaviðræður Dana og
Norðmanna út af markalínunni
milli Grænlands og Jan Mayen var
Grönnevet ekki margorður. Norð-
menn myndu halda í kröfu sína
um miðlínu og sækjast eftir veiði-
heimildum innan grænlensku
lögsögunnar, bæði á rækju og
loðnu. Hann viðurkenndi, að
Hægriflokkurinn hefði talið
samningana við íslendinga um
Jan Mayen hættulegt fordæmi, en
við þeim yrði ekki hróflað að því
er markalínuna varðaði. Hitt ættu
norskir sjómenn erfitt með að
sætta sig við, að fá ekki leyfi til að
veiða þann hluta af loðnuafla, sem
þeim væri úthlutað árlega, innan
íslenskrar lögsögu, ef þeir næðu
honum ekki öllum innan Jan May-
en-lögsögunnar. Þá væri ósamið
við Efnahagsbandalagið um hlut
skipa frá aðildarlöndum þess af
loðnustofninum. Næðust samning-
ar um það, væri eftir að átta sig á
því, hver gæfi eftir af sínum hlut í
þágu Efnahagsbandalagsins, á
meðan jafn lítið væri til skiptanná
og raun ber vitni. Grönnevet var
kunnugt um hinar neikvæðu
niðurstöður fiskifræðinga um
stærð loðnustofnsins, en taldi
frekari rannsóknir nauðsynlegar,
áður en því yrði slegið föstu, að
stofninn væri hruninn.
Um síldveiðar við strendur Nor-
egs, sem mótmælt hefur verið af
Islands hálfu, sagði Grönnevet, að
menn yrðu að horfast í augu við
það, að um 8000 manns í Noregi
teldu sig eiga hefðbundinn rétt til
síldveiða, hvort sem þær væru
Leiv Grönnevet á skrif-
stofu sinni í norska sjávarút-
vegsráðuneytinu. Hann þekkir
vel til íslands og fiskveiða
við landið. Forfeður hans
sóttu fyrr á árum hingað til
síldveiða og sjálfur var hann á
norskum síldveiðiskipum hér
við land. Meðal fyrstu
bernskuminninga hans er, að
5 ára laumaðist hann um borð í
síldveiðibát föður síns og
vildi með honum á ís-
landsmið. Eftir 4 til 5 tíma
stím fannst laumufarþeginn og
var snarlega snúið við og far
ið með hann heim til fagn-
andi móður.
leyfðar eða ekki. Síldin hefði verið
lífsviðurværi ákveðinna byggðar-
laga um aldir og með banni við
veiðum á henni væri í raun verið
að svipta þetta fólk lífsbjörginni.
Það ætti ekki við rök að styðjast
að halda því fram, að Norðmönn-
um væri kappsmál að halda vexti
síldarstofnsins niðri og fyrir sig,
auðvitað væri það þeirra hagur
eins og allra annarra að hann
dafnaði að nýju og næði sér svo á
strik, að hann sækti út úr norsk-
um fjörðum og skerjagarðinum út
á Noregshaf.
Þegar Leiv Grönnevet var
spurður að því, hvernig það sam-
rýmdist þeirri stefnu Hægri-
flokksins að draga úr ríkisútgjöld-
um að halda fiskveiðum úti með
stórkostlegum styrkjum, sagði
hann, að í því efni væri ekki unnt
að gripa til neinna skyndilausna
heldur yrði að laga sig að aðstæð-
um hverju sinni. Hitt yrði að hafa
hugfast, að ekki mætti með
styrkjastefnu svipta sjómenn og
útgerðarmenn sjálfsbjargarvið-
leitninni. Æskilegast væri, að
styrkjastefnan miðaðist við það að
rétta hjálparhönd, þegar hennar
væri þörf.
Þess má geta, að í norskum
blöðum hefur mátt lesa fréttir um
það, að togara- og fiskiskipaeig-
endur þar í landi séu með áform
um að leigja skip sín til útgerðar-
aðila í öðrum löndum, svo sem
eins og Mexíkó, til að skapa þeim
verkefni. Með þessu telja þeir sig
slá að minnsta kosti tvær flugur í
einu höggi, fá verkefni fyrir skip
sín og reynslu af því að veiða á
fjarlægum slóðum, sem kann að
verða eftirsóknarvert, þegar fram
líða stundir, hvað sem líður við-
gangi fiskstofna við Noreg.
Leiv Grönnevet, adstoðarmaður
norska sjávarútvegsráðherrans:
Þorskurinn
í Barents-
hafí týndur
Höldum fast í miðlínu milli
Jan Mayen og Grænlands
— Það hefur engin einhlít
skýring fundist á því, hvers
vegna þorskstofninn í Barents-
hafi nær sér ekki á strik, sagði
Leiv Grönnevet, „statssekretær"
eða aðstodarmaður norska sjáv-
arútvegsráðherrans, þegar blada-
madur Morgunblaðsins hitti
hann í Oslo á dögunum.
Norsk stjórnvöld líta þannig á,
að tekist hafi að ná stjórn á sókn-
inni í alla fiskstofnana við strend-
ur Noregs nema þorskstofninn.
Nýlega fóru fram í Moskvu við-
ræður milli norskra og sovéskra
embættismanna um veiðikvóta á
þorski í Barentshafi á næsta ári.
Þá kom fram, að í ár hafa Norð-
menn veitt mun meira magn á
þessum slóðum en þeim er heimilt
samkvæmt samkomulaginu við
Sovétmenn fyrir 1981.
Samkvæmt núgildandi sam-
komulagi um aflaskiptingu má
hvor þjóð veiða 152.500 lestir af
þorski í Barentshafi. Hins vegar
er þorskafli Norðmanna í ár kom-
inn í 278 þúsund lestir og ýsuafl-
inn í 51 þúsund lestir. Frá Sovét-
mönnum hafa hins vegar borist
þær fregnir, að í ár hafi þeir fisk-
að 77.500 lestir af þorski og 3000
lestir af ýsu. Föstudaginn 20. nóv-
ember gerðu Norðmenn og Sov-
étmenn með sér samning um veið-
ar í Barentshafi á árinu 1982. Há-
marksafli á þorski var ákveðinn
340 þúsund lestir, sem skiptist
þannig, að Norðmenn mega veiða
215 þúsund lestir en Sovétmenn
125 þúsund lestir. Hámarksafli af
ýsu var ákveðinn 110 þúsund lest-
ir, sem skiptist þannig, að Norð-
menn mega veiða 80 þúsund lestir
en Sovétmenn 30 þúsund, þar að
auki var ákveðið, að heimila þriðja
aðila að veiða 10 þúsund lestir af
ýsu. Gegn svo góðri hlutdeild í
þorsk- og ýsuaflanum gáfu Norð-
menn eftir varðandi veiðar á
kolmunna, það er að segja, þeir
veittu Sovétmönnum heimild til
að veiða alls 470 þúsund lestir af
kolmunna í lögsögu sinni, þar af
185 þúsund lestir við Noreg en 285
þúsund lestir við Jan Mayen. Jafn-
framt er Sovétmönnum veitt
heimild til að biðja um „ábót“ af
kolmunna, ef þeim þyki þess þörf.
Hámarksafli af loðnu fyrir næsta
ár var ákveðinn 1,7 milljónir lesta
og af honum fá Norðmenn 1,1
milljón lesta.
Leiv Grönnevet sagði, að allt frá
1975 hefðu árgangarnir af þorski
verið veikir í Barentshafi. Sam-
tímis hefði austurhluti hafsins
verið að kólna og kynni þar að
leynast skýring á samdrætti
þorskstofnsins. Miðað við stöðuna
eins og hún er núna er þess ekki að
vænta, að sögn Grönnevets, að
þorskafli Norðmanna muni aukast
á þessum nýbyrjaða áratug. Hann
matar-og kafíistell
Gullfalleg Rosenthal vara, —
matarstell ídrapplitu. rauðu
eða gulu.
SCANDIC stellið sameinar
gæðaframleiðslu, fallega
hönnun og frábæran stíl.
SCANDIC stellið er kjörið fyrir
þá. sem kunna að meta fagra
hluti og notadrjúga.
SCANDIC er dæmigerð vara
frá Rosenthal.
CORDA. nýtt matar- og kaffistell.
Hönnuðurinn HERTHA BENGTSON er
sænsk og tekst henni hér mjög vel að sam-
eina léttleika og dæmigert skandinavískt
útlit. Nýjungar. svo sem lengri börð á diskum
og skálum, falla vel að heildarsvip og auka á
notagildi.
CORDA er eldfast og hentar vel til notkunar
í órbylgjuofnum.
CORDA er fagurt og notadrjúgt matar- og
kaffistell. HERTA BENGTSON hefur einnig
hannað dúka, diskamottur, servíettur og
serviettuhringi í stíl við CORDA.
ARCTA ER AÐDAUNARVERT
ARCTA matar- og kaffistellið
vekur óskipta athygli og aðdáun
hvar sem þaö sést; — fyrir fal-
legar línur, frábæra hönnun og
skemmtilega áferð.
ARCTA fæst aðeins hjá okkur.
Nýja línan í matar- og kaffistellum
frá Thomas er Holiday. Holiday er
sérlega létt og meðfærilegt
og þess vegna á allan hátt
notadrjúgt við hvers kyns heimilishald.
Leikandi létt og hrífandi þannig
er Holiday alveg eins og sumar-
fríið á að vera.
Svo við minnumst á veðrið, — nei
verðið. þá er það sérlega hag-
stætt. Komið og skoðið Holiday.
voúert/^\\\o:
studio-line
A. EINARSSON & FUNK
Laugavegi 85
SÍMI:18400