Morgunblaðið - 01.12.1981, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. DESEMBER 1981
23
íslenska liðið náði aldrei
forystunni í leiknum
- töpuöu með einu marki eftir slakan leik
ÞAÐ vcrður að scgjast eins og er að lcikur íslenska landsliðsins í hand-
knattlcik gegn Norðmönnum á sunnudag í Laugardalshöllinni var ekki
rismikill. Oft á tíðum var hreint ótrúlegt hversu ráðleysislegur varnar og
sóknarleikur íslenska landsliðsins var. Landsliðið er tiltölulega nýkomið
heim úr keppnisferð þar sem leiknir voru fimm landsleikir en ekki virðist
uppskeran úr þeirri ferð hafa verið mikil því að þau fáu leikkerfi, sem reynd
voru, gengu illa. Og fyrstu og fremst var það einstaklingsframtakið sem réði
ríkjum hjá íslenska liðinu.
Leikurinn gegn Norðmönnum tapaðist með einu marki, 21—20. En ís-
lenska liðinu tókst aldrei að ná yfirhöndinni í leiknum. Fjórum sinnum tókst
leikmönnum að jafna metin og þá fyrst á 50. mínútu leiksins. Lið Norð-
manna lék rétt þokkalegan handknattleik, ekkert meira en það, en hafði
baráttugleðina fram yfir íslenska liðið.
Slök byrjun
Þegar 12 mínútur voru liðnar af
leiknum var staðan orðin 8—3
fyrir Norðmenn. Byrjun íslenska
liðsins var afspyrnuslök. Send-
ingar fálmkenndar og lítill kraft-
ur í leikmönnum. Þá voru varnar-
leikurinn og markvarslan mjög
slök. Um miðbik fyrri hálfleiksins
rétti íslenska liðið aðeins úr kútn-
um. Og á 23. mínútu var staðan
8—10. En Norðmenn voru ákveðn-
ari síðustu mínútur hálfleiksins
og staðan í leikhléi var 13—9,
þeim í hag.
Heldur voru íslensku leikmenn-
irnir harðskeyttari í síðari hálf-
leiknum. En þrátt fyrir það tókst
þeim aldrei að ná almennilegum
tökum á leiknum. Sæmilegur kafli
kom í leik þeirra um miðbik síðari
hálfleiksins en þá tókst þeim að
breyta stöðunni úr 12—17 í
17-17.
Síðan var jafnt á öllum tölum
upp í 20—20 og hart barist loka-
kafla leiksins. En þegar aðeins 59
sek. voru til leiksloka skoruðu
Norðmenn sigurmark leiksins.
Liðin
íslenska landsliðið olli miklum
vonbrigðum í leiknum. Leikur
liðsins var allan tímann mjög
slakur. Varnarleikur var óákveð-
inn og lítil samvinna sást þar. Oft
á tiðum opnaðist vörnin mjög illa
og þá áttu línumenn norska liðsins
greiðan aðgang að íslenska mark-
inu. Það sama má segja um sókn-
arleikinn. Hann var ráðleysisleg-
ur, allur óákveðinn og ekki var
sjáanlegt að leikin væru einhver
sérstök leikkerfi sem skiluðu fal-
legum mörkum. Línuspil var lítið.
Og stórskyttu islenska liðsins,
Sigurði Sveinssyni, var lítið hjálp-
að. Enda skoraði hann aðeins eitt
mark utan af velli og annað með
gegnumbroti. Hin mörk Sigurðar
voru úr vítaköstum. Þorbergur
ísland- Alj Ol
NoregurfcU"“fc ■
átti sæmilegan ieik en aðrir voru
slakir.
Norska liðið var nokkuð ákveðið
í varnarleik sínum. Lék framar-
lega og börðust leikmenn vel.
Sóknarleikur liðsins var hinsvegar
ekki merkilegur. Þar bar mest á
Tore Helland, var hann besti mað-
ur liðsins og skoraði flest mörkin,
flest með langskotum. Þá átti
markvörður norska liðsins góðan
leik.
I stuttu máli:
ísland—Noregur, 20—21 (9—13).
Mörk Islands: Þorbergur Aðal-
steinsson 7, Sigurður Sveinsson 5,
Páll Ólafsson 3, Þorgils Óttar 2,
Alfreð Gislason, Þorbjörn Jensson
og Steindór Gunnarsson 1 mark
hver.
Kristján Sigmundsson, mark-
vörður islenska liðsins, varði þrjú
vítaköst i leiknum.
Markahæstir í norska liðinu
voru þeir Helland með 8 mörk,
Andersen 4 og Ekberg 3.
Fjórum Norðmönnum var vikið
af leikvelli í 2 mínútur hverjum,
en tveimur íslenskum leik-
mönnum, þeim Páli Ólafssyni og
Þorbergi Aðalsteinssyni.
— ÞR.

t <
*■>
• Þorbergur Aðalsteinsson skoraði sjö mörk í fyrri landsleiknum og átti
einna skástan leik í íslenska liðinu.
Þegar Sigurðurfór
að sKora var ekki
að sökum að spyrja
ÍSLAND hefndi ófa.anna gegn Nor
egi frá sunnudeginum, er liðin mætt-
ust að nýju í Laugardalshöllinni í
gærkvöldi. Islenskur sigur sigldi ör-
ugglega í höfn, lokatölur 21 —16 eft-
ir að staðan í hálfleik hafði verið
10—9 fyrir ísland. Miðað við úrslit í
landsleikjum þessara þjóða síðustu
árin, má segja að hér hafi verið um
„eðlileg úrslit" að ræða. Þó vantaði
framan af nokkuð upp á að sigur
íslenska liðsins yrði sannfærandi og
fékk maður á tilfinninguna að lykill-
inn að góðum sigri íslenska liðsins
hafi verið betra líkamlegt úthald,
þ.e.a.s. að hlutirnir fóru ekki að
ganga upp í alvöru hjá íslenska lið-
inu fyrr en í síðari hálfleik, þegar fór
að rcyna á „pústið" í þriðja erfiða
leiknum á jafn mörgum dögum.
Norðmenn hættu þá að ráða við
hraðann og líkamlegir yfirburðir
okkar drengja komu í Ijós. Stórt
hlutverk spilaði einnig Sigurður
Sveinsson, sem var lengst af sveltur
utan vallar í fyrri hálfleik. í þeim
síðari byrjaði hann inn á og skoraði
stórglæsileg mörk auk þess sem
kraftur hans opnaði hvað eftir annað
fyrir félögum hans.
Norðmenn byrjuðu leikinn á því
að taka tvo íslendinga úr umferð
langt frammi á vellinum. Sóknar-
leikur íslenska liðsins varð fyrir
vikið afar tilviljanakenndur, en
engu að síður náði liðið forystu og
hélt henni út hálfleikinn þó svo að
Norðmenn hafi nokkrum sinnum
náð að jafna. Besti kafli Norð-
manna kom undir lok hálfleiksins,
er liðið minnkaði muninn úr 6—9 í
9-9.
lsland:Noregur
21:16
Strax í upphafi síðari hálfleiks
var ljóst hvert stefndi, Sigurður
Sveinsson skoraði með þrumu-
skoti og Kristján Sigmundsson
varði vítakast Tors Helland. ís-
lendingarnir juku forystu sína
hægt og rólega, þannig var staðan
orðin 17—11 um miðjan hálfleik-
inn og skömmu síðar mátti sjá töl-
urnar 20—13. Var þá skammt til
leiksloka og sýnt að Norðmenn
höfðu enga burði til þess að ógna
íslenskum sigri. Kæruleysi íslend-
inga undir lokin gerði þeim þó
kleift að minnka muninn svolítið
áður en yfir lauk.
Þrátt fyrir viðunandi sigur, var
heildarframmistaða landsliðsins
alls ekki sannfærandi. Það var
aldrei verið að gera neitt sérstakt
í sókninni, boltanum bara hent á
milli manpa. Sóknarleikur liðsins
byggðist að langmestu leyti upp á
einstaklingsframtaki nokkurra
manna, framtaki sem fór ekki að
skila sér að gagni fyrr en þeir
norsku voru að verða úrvinda. Þá
nutu menn eins og Sigurður
Sveinsson og Alfreð Gíslason sín
betur. Eini þáttur sóknarleiksins
Ljósm. Kmilia.
• Þorbergur Aðalsteinsson skoraði fimm glæsileg mörk í gærkvöldi. Hér er eitt þeirra í uppsiglingu, Norðmaðurinn
Egcland er of seinn að grípa í Þorberg.
sem var í raun viðunandi voru
hraðaupphlaupin, en íslenska liðið
skoraði að minnsta kosti 6 mörk
úr slíkum sóknarlotum. Þó mis-
tókust að minnsta kosti jafn mörg
hraðaupphlaup vegna fiádæma
óðagots og gauragangs. En varn-
arleikur íslenska liðsins var nokk-
uð góður og markvarsla Kristjáns
Sigmundssonar mjög góð allan
leikinn. Auk hans voru Þorbergur
og Sigurður Sveinsson bestu menn
liðsins og Páll Ólafsson slapp
mjög vel frá sínu hlutverki. Skrít-
ið þó að sjá hann leika í vinstra
horninu eins og hann gerði lang-
tímum saman í síðari hálfleik.
Skrítið einnig að sjá Kristján
Arason leika í hægra horninu
mikinn hluta fyrri hálfleiks á
sama tíma og Haukur Geir-
mundsson sat á bekknum og Guð-
mundur Guðmundsson uppi í
stúku. En Hilmar veit væntanlega
hvað hann er að gera.
Norska liðið virðist hvorki betra
eða verra en undanfarin ár og eft-
ir að hafa séð til þess í gær mátti
sjá hvurslags hneisa það var að
tapa fyrri leiknum. Besti maður
liðsins er Tor Helland, en strákur
sá er afar villtur og óyfirvegaður,
þannig var fjórum sinnum dæmd-
ur á hann ruðningur í sókninni.
Frank Egeland var einnig góður,
en hann var útilokaður undir lok
leiksins fyrir síbrotamennsku.
Markvarsla og vörn Noregs var
slök og sóknarleikurinn stefnu-
laus.
Mörk Islands: Sigurður Sveins-
son 5, Þorbergur Aðalsteinsson 5,
Kristján Arason 4, allt víti, Páll
Ólafsson 4, Alfreð Gíslason 2 og
Steindór Gunnarsson 1 mark.
Mörk Noregs: Thor Helland 5,
Frank Egeland 5, 4 víti, Vidar
Bauer 2, Kare Ohrvik 2, bæði víti,
Terje Ekberg og Tor Vindheim
skoruðu hvor sitt markið.
Leikinn dæmdu Björn Krist-
jánsson og Karl Jóhannsson og
hafa þeir oft gert betur.
~ Ríí-