Morgunblaðið - 24.07.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. JÚLÍ 1982
----------------------------------------1M2 Umvtfltl Pnn SkMíciH
y) þe^o-r |pú -ert orÍir> stór mundLu þá.
cftír því cxb giftast bifuélocjirkja "
Ast er...
kenna yfirsjón
sína.
TM Rag U.S Pat Oft — all rights reserved
•1982 Loe Angetes Tlmes Syndicate
Mér var skellt hér inn vegna gá-
leysislegs aksturs. Þeir náðu
fingraförununi mínum á stýrinu á
hílnum sem ég stal!
Með
morgunkaffinu
Mamma, hvað á ég að skera þegar
sósan skilur sig?
HÖGNI HREKKVlSI
DýrA séRervn
FISKI...
ER BETfZA AE> LATA
MÁVAUA UAA."
Lengi lifi Fræbbblarn-
ir og kúlutyggjópönkið
Helgi Magnússon skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Nú hef ég ekki látið í mér
heyra um alllangt skeið, ýms-
um til gleði eða armæðu eftir
atvikum, en eftir að hafa lesið
plötudóma Finnboga Marinós-
sonar og Sigurðar Sverrissonar
um nýjustu plötu Fræbbblanna,
gat ég ekki lengur orða bundist.
Síðan hin frábæra plata
Viltu nammi, væna? kom út
hafa Fræbbblarnir trónað yfir
íslenskri popptónlist eins og
gullstytta á grjótvörðu og með
þessari plötu festa þeir sig í
sessi sem ferskasta, þéttasta og
besta rokkhljómsveit landsins,
að Purrkinum, Q4U og Von-
brigðum ólöstuðum. Þeir hafa
alltaf verið melódískir, en á
þessari plötu fara þeir svo á
kostum að Mozart hefði blánað
af öfund.
Poppgagnrýnendur blaðanna
hafa ætíð verið þekktir fyrir
annað en að vera samkvæmir
sjálfum sér og Finnbogi og
Sverrir eru þar engin undan-
tekning. Finnbogi gagnrýnir
plötuna einkum á þeim grund-
velli, að hún sé Jafnvel of hug-
myndarík og melódísk".
Humm? Hvernig er það hægt,
spyr sá sem ekki veit. Hvergi
get ég heyrt það sem Finnbogi
segir: „Hljómsveitin hefur
varla undan að spila allar nýju
melódíurnar." Þvert á móti
falla þær inn í grípandi rokk-
takt Stebba og Steinþórs eins
og bernaisesósa með nauta-
kjöti. Það er hægt að verða leið-
ur á endalausu þriggja gripa
ramalamarokki eins og öðru, og
Fræbbblarnir eru þar engin
undantekning fremur en Clash,
Ramones, Angelic Upstarts,
Stranglers og fleiri frábærar
grúppur.
Svo heldur Finnbogi því
Þessir hringdu . . .
jr
Oþarfur og
ósmekklegur
fréttaflutningur
Ólöf Davíðsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
— Enn á ný hefur dauðinn knú-
ið dyra og eftir sitja harmi slegnir
ættingjar og vinir. Ég á ekki von
á, að þörf sé nánari útskýringa,
svo vandlega ef ekki einum um of
hefur verið ritað um hið hörmu-
lega flugslys, sem varð við Kistu-
fell í Ésju. Blaðamenn eru svo
sannarlega viðbragðsfljótir. Þeir
vilja færa okkur, fávísum lesend-
um, ítarlegar fréttir af atburðum.
Flugslys verða ekki á hverjum
degi. En er ekki farið að bera í
bakkafullan lækinn, þegar líta má
á síðum blaðanna myndir af
björgunarmönnum með líkbörur á
milli sín? Ekki vantaði heldur
myndir af sundurtættu flugvélar-
flakinu. Er ástæða til að ýfa upp
sár fólks á þennan hátt? Flestir
geta gert sér í hugarlund hvernig
aðkoman á slysstað hefur verið.
Fréttaflutningur sem þessi er
óþarfur og ósmekklegur. Ég votta
aðstandendum hinna látnu samúð
mína og bið algóðan Guð að blessa
þá.
Hættuleg
gatnamót sem
vel má laga
Hafnfirskur ökumaður hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
— Ég veitti því athygli í dálkun-
um hjá þér, að ábending „Hafn-
firðings“ til vegamálayfirvalda
fékk fljóta og góða afgreiðslu. Ég
er hér með smáábendingu til sömu
aðila og vænti þess að þeir skoði
hana vandlega. Svoleiðis er, að
nýbúið er að breikka Reykjavík-
urveginn, þar sem hann liggur inn
í Hafnarfjörð og komin önnur
braut fyrir vestan veginn, svo að
nú liggja tvær akreinar í hvora
átt. Þetta er svona að gatnamót-
unum við Hjallabraut, þar sem ek-
ið er inn í Norðurbæinn. En til
þess að komast inn á gatnamótin
frá nýju götunni. Verður maður að
taka krappa S-beygju á síðustu
stundu. Ég var nærri búinn að fá
bíl inn í hliðina á mér eitt sinn, er
ég var þarna á ferð.
Þetta eru í rauninni bæði furðu-
leg og stórhættuleg gatnamót eins
og nú háttar til. Hins vegar leyfir
plássið vel, að brautin sveigi jafnt
og þétt inn að gatnamótunum.
Um akstur á
vinstri akreinum
Það er ástæða til að taka undir
gagnrýni á ástæðulausan akstur á
vinstri akreinum, eða öðru nafni
framúrakstursakreinum, en vara-
samt er engu að síður að hamra of
mikið á því, að þessar akreinar séu
eingöngu fyrir framúrakstur.
Auðvitað ber að nota þær í al-