Morgunblaðið - 29.01.1983, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JANÚAR 1983
17
„Haustmyndir" á tónleikunum
annað kvöld, sérkennilegt verk, í
algerri mótsögn við hraða dags-
ins í dag.
Enn er sá tónlistarmaður, sem
var okkur stoð og stytta, Róbert
A. Ottósson, er í upphafi beindi
braut minni inn í Hamrahlíð.
Hann var kennari minn frá
barnæsku og vinur til dauða-
dags. Ég gekk aldrei svo frá
verkefnaskrá fyrir kórinn, að ég
bæri hana ekki undir hann, með-
an hans naut við, og hann gerði
mjög margar raddsetningar fyr-
ir okkur. Eitt af því síðasta, sem
hann gerði hér heima, áður en
hann lézt — þá á ferð í Svíþjóð,
— var að velja fyrir kórinn verk-
efni til að syngja í söngkeppni í
brezka útvarpinu — BBC. Hann
hafði þá líka gengizt fyrir því, að
ég færi, einn af átta kórstjórn-
endum frá Evrópu, á alþjóðamót
í Lincoln Center í New York. Þar
vildi svo til, að mér var skipað til
sætis við hlið kórstjóra frá ís-
rael, — löndin okkar stóðu sam-
an í stafrófsröðinni — og þau
kynni hafa orðið til þess að
Hamrahlíðarkórinn hefur farið í
hljómleikaferð um Israel."
Skilningur og hlýja
En hvernig hefur kórstjóran-
um liðið að þurfa alltaf að sjá á
bak stórum hluta úr hljóðfærinu
sínu á ári hverju. „Þess þarf ég
vonandi ekki lengur í sama
mæli,“ segir Þorgerður; „en víst
var það stundum sárt. Ég tók við
þeim sem nýgræðingum, sem
þurftu oft mikinn stuðning,
einkum framan af, og horfði á þá
vaxa og breytast við að kynnast
góðri tónlist. En þetta er hlut-
skipti kennarans og uppaland-
ans, — um leið og fuglinn getur
flogið er hann frjáls og fer. Þau
hafa þó haldið áfram að vera
vinir mínir og komu aftur, þegar
ég kallaði eftir aðstoð þeirra.
Það hefur að sjálfsögðu verið
mér ómetanlegur styrkur í þessu
starfi, að foreldrar mínir voru
báðir kennarar og hjá þeim
kynntist ég þessu viðhorfi til
uppeldisstarfsins. Þar fyrir utan
söng ég sjálf í kórum undir
handleiðslu föður míns allt frá
níu ára aldri og má vafalaust
rekja þangað áhuga minn á kór-
tónlist og kórstarfi."
Það fer víst enginn í grafgötur
um það, sem til Þorgerðar þekk-
ir, að Hamrahlíðarkórinn hefur
átt hug hennar allan. — „Kórinn
hefur bókstaflega stjórnað lífi
mínu árum saman," segir hún,
„en ég hef eins og við systurnar
allar, hver á sínu sviði, átt ómet-
anlega stoð þar sem er móðir
okkar, — án hennar hefði þetta
ekki áunnizt. Hún hefur þennan
einstaka hæfileika til að veita
jákvæða hvatningu, jafnframt
því að gagnrýna og hjálpa til við
að fylgja málum í höfn. Og kór-
inn minn hefur átt athvarf hjá
henni eins og Pólýfónkórinn á
sínum tíma, — hann var stofn-
aður heima í stofu foreldra
minna. Leikmenn í tónlist þurfa
nefnilega ekki síður uppörvunar
við en þeir, sem hafa hana að
starfi, því að þeir eru oft að
reyna að gera hið ómögulega.
En því má heldur ekki
gleyma," heldur Þorgerður
áfram, „að kórstarf fer mikið
eftir því, hvernig forystu kórinn
nýtur og í starfi Hamrahlíðar-
skólans hefur öllu skipt sá skiln-
ingur, sem ráðamenn skólans
hafa sýnt honum, — fyrst Guð-
mundur, rektor, sem fór með
okkur allar ferðir meðan hann
gat, en fékk það hlutverk síðan í
hendur miklum ágætismanni,
Árna Böðvarssyni, magister, og
síðan Örnólfur rektor Thorlaci-
us, sem hefur líka eindregið
stutt þetta starf. Þá hefur það
ekki haft svo lítið að segja hví-
líkri hlýju við höfum mætt hjá
húsvörðum og öðru starfsfólki
skólans, sem hefur haft skilning
á því, að við þyrftum að vinna á
undarlegum tímum og oft
óheppilegum fyrir aðra starf-
semi. Það er ekkert ofsögum
sagt, að lánið hefur leikið við
okkur."
Listahátíö ungra manna:
„Gullströndin
andar“
„Gullströndin andar“ er nafn sem valið hefur verið óvenjulegri lista-
hátíð sem á annað hundrað ungir listamenn standa að. Hún mun sett
saman af stórri myndlistarsýningu, ýmis skonar hljómlistarflutningi,
Ijóðaupplestri o.fl.
Blm. Mbl. sat fund með fulltrúum Gullstrandarinnar á kaffihúsi í
miðborginni einn af þeira dögum sem hann rigndi hvað mest og var þar
rabbað um tilurð og framkvæmd hátíðarinnar.
Nafniö dregið
af ruslahaug
„Þarna er um samvinnu allra
hópa listamanna að ræða, um-
ræðan skapaðist á kaffihúsum
og spratt af sameiginlegri þörf.“
Það eru þeir Kristján Jónsson,
Anton Helgi Jónsson, Bubbi
Morthens og Þorlákur Kristins-
son sem hafa orðið.
„Það má segja að þetta hafi
þróast eins og snjóbolti, byrjaði
smátt en hlóð síðan utan á sig og
nú er hópurinn sem að þessu
stendur kominn á annað hundr-
að.
Nafn hátíðarinnar er dregið af
ruslahaugnum fyrir neðan
JL-húsið sem jafnan hefur verið
kallaður Gullströndin. Þar í hin-
um enda hússins höfum við feng-
ið inni en þar er mikið pláss sem
eins og er stendur autt og er
leigt undir vinnustofur fyrir
listamenn og fleiri. Það er ein-
mitt svona húsnæði sem hefur
alltaf vantað, og gerir hátíð sem
þessa mögulega. Þetta er mjög
hrátt húsnæði, ekki beinlínis
hægt að kalla þetta sérhannaða
sýningasali, en það á bara eftir
að gera sýninguna enn sérstæð-
ari.“
Öllu ægir saman
„Dagskrá hátíðarinnar er fjöl-
breytt:
Myndlistarsýning.
Að henni standa 70 listamenn.
Engin ákveðin stefna í myndlist
er þar einkennandi, heldur ægir
öllu saman.
Hljómlist.
Flutningur hennar er í hönd-
um tónlistarmanna úr ólíkum
aldursflokkum. Verður mikil
breidd í verkefnavali og má telja
að komið verði inn á flest það
sem er að gerast í íslensku tón-
listarlífi í dag. Lítið verður um
fastar hljómsveitir, tónlistar-
mennirnir koma fram meira sem
einstaklingar og spila bæði einir
og í hópum.
Skáld munu lesa úr verkum
sínum og er einnig á þeirra áætl-
un að gefa út blað á meðan á
hátíðinni stendur, tileinkað
henni. Þá mun blað um myndlist
hefja göngu sína á sýningunni.
Leiklistarfólk hefur sýnt þó
nokkurn áhuga og er hugsanlegt
að einhverjar uppákomur verði á
þeirra vegum.
Það verður spennandi að sjá
hvaða áhrif þessi hátíð á eftir að
hafa, nú þegar hefur hún orðið
til að dusta rykið af lista-
mönnum sem legið hafa í dvala.
Hátíðin opnar laugardaginn
29. janúar og stendur til 12.
febrúar, hún er opin daglega frá
16—22, auk myndlistarsýningar-
innar verður dagskrá á laugar-
dögum, sunnudögum og á kvöld-
in.
Allir eru velkomnir, aðstoð-
armenn hjálpa öldruðum að
komast um auk þess sem lyfta
gerir flutninga milli hæða auð-
veldari. Við ítrekum að við von-
umst til að sjá sem flesta og
helst fólk á öllum aldri, því
þarna er eitthvað fyrir alla.“
Hér má sjá >/«> þeirra listamanna sem að hátíðinni standa.
Daði Guðbjörnsson í vinnustofu sinni, hann er þarna að leggja síðustu
hönd á eitt af þeim verkum sem hann verður með á sýningunni.
Mynd MbL/ ÓI.K.M.
Séð yfir einn af sýningarsölunum þar sem undirbúningur er í fullum
gangi. Mynd Mbl./ KE
Gullströndin andar ... húsnæði hátíðarinnar við hlið JL-hússins.
Mynd Mbl. / KK
FRA FLORIDA
færðu í
mjólkurkælinum!
Floridana safar og þykkni
- bestu kaupin!