Morgunblaðið - 19.02.1983, Síða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 1983
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 1983
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Að-
alstræti 6, simi 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 150 kr. á mánuöi innanlands. i lausasölu 12 kr. eintakiö.
Skattar og skuldir
Bráðabirgðalög ríkis-
stjórnarinnar frá því í
ágúst sl. eru dæmigerð fyrir
feril hennar allan. í fyrsta
lagi spanna þau krukk í gerða
kjarasamninga; rýra verð-
bætur á laun. í annan stað
þýða þau aukna skattheimtu,
hækkun vörugjalds, sem telur
vöruverð í landinu upp en
ekki niður. í þriðja lagi er sá
árangur, sem að var stefnt að
sögn ráðherra, runninn út í
sandinn, áður en Alþingi hef-
ur staðfest lögin. Þrátt fyrir
bráðabirgðalögin, sem túlkuð
vóru sem meiriháttar björg-
unaraðgerð í efnahags- og at-
vinnumálum þjóðarinnar,
stefnir verðbólgan í 70—75%
frá upphafi til loka líðandi
árs.
Alþýðubandalag og Fram-
sóknarflokkur hafa ráðið ferð
í ríkisfjármálum frá haustinu
1978. Skattastefna þeirra hef-
ur í framkvæmd skilið eftir
sig eftirtalinn skattahækkun-
arslóða:
1) Hækkun eigna- og tekju-
skatta. 2) Hækkun söluskatts.
3) Hækkun vörugjalds. 4) Sér-
stakt vörugjald á raforku. 5)
1,5% orkujöfnunargjald á
söluskattsstofn, sem nýta átti
til að jafna húshitunarkostn-
að í landinu, en rennur þó að
bróðurparti til annarra hluta.
6) Skattahækkun á benzín. 7)
Sérstakt gjald á ferðalög. 8)
Sérskatt á verzlunar- og
skrifstofuhúsnæði. 9) Nýtt
tollafgreiðslugjald. 10) Skatt
á innlánbstofnanir, sem end-
anlega bitnar á viðskipta-
vinum þeirra. Þessir tíu
skattaukar eru enganveginn
tæmandi upptalning.
Á tímabili núverandi ríkis-
stjórnar hafa skattar til
ríkisins hækkað um 3,1% af
þjóðarframleiðslu, sem jafn-
gildir 960 m.kr. á verðlagi
fjárlaga 1983, en það sam-
svarar 28 þúsund krónum á
hverja fimm manna fjöl-
skyldu í landinu. Þessi aukna
skattheimta kemur harðar
niður fyrir þá sök að þjóðar-
framleiðsla dregst saman: um
1,7% 1981 og um 3,5% 1982 -
með óhjákvæmilegum afleið-
ingum á rekstrarstöðu at-
vinnuvega og lífskjör almenn-
ings.
Verðlagsþróunin innan-
lands, gengisstýring og við-
varandi kaupmáttarrýrnun
hefur síðan kallað á óeðlilega
almenna eftirspurn, vegna
þess að það er illskárra að
kaupa það sem kaupa þarf í
dag en á morgun.
Afleiðingar:
1) Samdráttur í sparifjár-
myndun, sem nálgast
hrun. Innlendur sparnaður
nam, 25% af þjóðarfram-
leiðslu fyrir 2 árum en er
nú kominn niður fyrir 19%
og stefnir enn niður á við.
2) Innflutningur hefur vaxið
og verið meðvirkur í er-
lendri skuldasöfnun, en
völtu atvinnustigi í þjóðar-
búskapnum er í dag haldið
uppi að hluta til með er-
lendum lánum.
Aukinn innflutningur, þ.e.
viðskiptahallinn, hefur síðan
gefið ríkissjóði miklar um-
framtekjur í aðflutnings-
gjöldum, sem gefur fjármála-
ráðherra Alþýðubandalagsins
tilefni til að hreykja sér af
stöðu ríkissjóðs!
Sú skatta- og skuldastjórn,
sem nú logar í innbyrðis átök-
um, hefur og tapað starfhæf-
um meirihluta á alþingi. Hún
leikur nú lokakafla tilveru
sinnar með gagnkvæmum
ásökunum ráðherra, hvers í
annars garð. Eftir að hafa
svikið öll stefnumið í stjórn-
arsáttmála sínum svíkja þeir
nú hver annan. Að þessu leyti
hefur hún verið samkvæm
sjálfri sér. Endalok hennar
verða í fullu samræmi við
upphafið.
Fargjöld
SVR
Tvær stefnur vóru uppi í
verðlagningu fargjalda
með SVR.
Annarsvegar að hækka far-
gjöldin strax í upphafi árs, til
samræmis við fyrirsjáanlega
fármagnsþörf fyrirtækisins,
og halda verði síðan óbreyttu
út árið. Þessi stefna hafði tvo
meginkosti.
1) Árshækkun fargjalda varð
minni, vegna þess að kom-
ið var í veg fyrir annars
fyrirsjáanlegan tapauka
fyrri hluta árs, sem fól í
sér hækkun fjármagns-
kostnaðar og meiri verð-
hækkunarþörf síðari hluta
ársins.
2) Kom á heildina litið betur
út fyrir viðskiptavini
strætisvagnanna.
Hin leiðin var að dreifa
verðhækkun á árið, í sam-
ræmi við vísitöludæmi stjórn-
valda, sem þýddi bæði meiri
hækkanir á ársgrundvelli,
vegna fjármagnskostnaðar
SVR, og lægri verðbætur á
laun, þar eð fargjöld SVR
hafa áhrif á vísitölugrunninn.
Fyrri leiðin var hagur Reyk-
víkinga. Síðari leiðin þjónar
aðeins hlutverki í vísitölu-
kómedíunni.
Sú nauðvörn af hálfu borg-
arinnar, að hætta sölu af-
sláttarkorta, þýðir síðan að
farþegar greiða 10% hærra
verð en verið hefði með upp-
haflegri fargjaldahækkun.
Meginmálið er, að borgar-
yfirvöld eiga að stjórna mál-
efnum borgarstofnana. Ríkis-
valdið sýnist eiga nóg með að
leysa heimaverkefni sín.
Geir Hallgrímsson rœðir um sjálfhelduna á þingi, kjördœmamálið,
bráðabirgðalögin, vísitölufrumvarpið, sýndarmennsku og
upplausn auk þess sem hann leggur dóm á stöðu Alþýðubandalagsins
og Framsóknarflokksins eftir stjórnarsetuna
„Það hefur verið stjórnarkreppa í landinu
síðan bráðabirgðalögin voru sett í ágúst. Við
sjálfstæðismenn brugðumst strax við þessari
stöðu með því að krefjast þingrofs og kosninga
eftir tafarlausa afgreiðslu á kjördæmamálinu.
Ríkisstjórnin hafnaði þessu og hélt málum í
sjálfheldu á Alþingi í von um að það tækist að
róa í stjórnarandstöðuþingmönnum og fá ein-
hþern þeirra til að veita málum brautargengi í
neðri deild. Á meðan þær sérkennilegu manna-
veiðar stóðu yfir varðist ríkisstjórnin falli með
því að láta ekki á nein ágreiningsefni reyna,
þau hafa hrannast upp í aðgerðarleysinu. Þeg-
ar stjórnin taldi vonlaust að halda fast í þrá-
teflið sneru þeir Steingrímur Hermannsson,
formaður Framsóknarflokksins, og Svavar
Gestsson, formaður Alþýðubandalagsins, sér
til okkar formanna stjórnarandstöðuflokkanna
og leituðu fyrir sér um það, hvort vilji væri til
að ljúka störfum þingsins með einhvers konar
samkomulagi um framgang nauðsynlegustu
mála, enda yrði kjördagur ákveðinn fyrir apríl-
lok. Á þetta féllst Sjálfstæðisflokkurinn," sagði
Geir Hallgrímsson, formaður Sjálfstæðis-
flokksins.
Kjördæmamálið
— Er kjördæmamálið komið í höfn?
„Ef svo fer fram sem horfir standa allir
flokkar að samkomulagi um kjördæmamálið.
Þetta er sögulegt samkomulag, því að aldrei
fyrr hafa Sjálfstæðisflokkur, Alþýðuflokkur,
Álþýðubandalag og Framsóknarflokkur staðið
saman að breytingum á ákvæðum stjórnar-
skrárinnar um kjör til Alþingis. Frumvarp um
breytingu á stjórnskipunarlögunum verður
væntanlega lagt fram á mánudag og í greinar-
gerð þess verður að finna frumvarp til laga um
breytingu á kosningalögum til að hrinda
stjórnarskrárbreytingunni endanlega í fram-
kvæmd að kosningum loknum."
— Það verður sem sé engin breyting gerð á
kosningalögum fyrir næstu kosningar til dæm-
is á úthlutun uppbótarþingsæta?
„Nei, eins og mál standa nú verður kosið
samkvæmt óbreyttu kerfi."
— Hvaða sjónarmið réðu mestu um þá niður-
stöðu, sem fengist hefur í málinu að þessu
sinni?
„Breytingin miðar að því að þingstyrkur
stjórnmálaflokkanna sé í sem mestu samræmi
við vilja kjósenda og einnig er stigið skref til að
draga úr misvægi atkvæða eftir búsetu manna.
Segja má, að jafnvægi sé tryggt milli flokka en
eins og margsinnis hefur verið bent á af öllum
þeim sem að lausn málsins hafa unnið, þá er
því miður ógerlegt að ná samstöðu um að leið-
rétta misvægið milli kjósenda að fullu. Ég hef
ekki farið leynt með þá skoðun mína, að stefna
beri að þeirri skipan sem skýrð hefur verið með
orðunum „einn maður, eitt atkvæði", en þeirrar
niðurstöðu verða menn enn að bíða.“
— Nú hafa þeir sem standa fyrir skoðana-
könnun manna á meðal um jafnan kosninga-
rétt hvatt ykkur þingmenn til að bíða eftir
niðurstöðu hennar. Hvað vilt þú segja um þau
tilmæli?
„Ég fagna framtaki þessara ágætu manna og
hef aldrei efast um hug íbúa í Reykjavík og
Reykjaneskjördæmi í þessu máli. En til fleiri
hluta þarf að líta. Ég er andvígur því að bíða
með afgreiðslu þessa máls nú, biðin eftir full-
um jöfnuði yrði löng og ég tel skynsamlegra að
Stjórnar-
kreppu
breytt
í áróðursstríð
ná þessum áfanga á leiðinni til fulls jafnaðar
eins og málum er háttað. Við verðum að átta
okkur á því, að stærra skref mundi leiða til
næsta harðvítugra átaka milli fulltrúa þéttbýl-
is og dreifbýlis, síst af öllu finnst mér skyn-
samlegt að kveikja það bál, raunar á aldrei að
ganga þannig fram í málum og alls ekki þegar
landsstjórnin er trausti rúin og efnahagsmálin
svo illa komin sem nú.
Ef mál ganga eftir eins og hér hefur verið
lýst, verður unnt að kjósa að nýju í vor sam-
kvæmt hinni nýju skipan."
Tvennar kosningar
— Þér finnst ekki óráðlegt að stefna að
tvennum kosningum í vor?
„Miðað við allar aðstæður má auðvitað segja,
að slíkt kunni að vera óráðlegt. En lítum á
stöðuna eins og hún er: Tvennar kosningar
tefja í raun ekki fyrir því að gerðar verði nauð-
synlegar ráðstafanir í efnahagsmálum. Með því
að stuðla að afgreiðslu bráðabirgðalaganna
náðist ekki einungis fram niðurstaða í kjör-
dæmamálinu heldur einnig ákvörðun um það,
að efnt yrði til kosninga í sfðasta lagi 23. aprfl.
Án þeirrar málsmeðferðar sem samkomulag
tókst um hefði ríkisstjórnin getað þráast við að
sitja aðgerða- og úrræðalaus fram á næsta
haust. Með niðurstöðu í kjördæmamálinu erum
við að skapa forsendur fyrir því að skynsam-
lega verði tekið á stjórn landsmála. Felldur
verður dómur yfir ríkisstjórninni og tækifæri
gefst til að kjósa að nýju eftir réttlátari skip-
an.“
— Ertu þeirrar skoðunar, að kjósa megi aft-
ur til dæmis fyrir júnílok?
„Sé vilji til þess eru engin tæknileg atriði því
til fyrirstöðu. Um tvennar kosningar var samið
við kjördæmabreytinguna 1959.“
Bráðabirgðalögin
— Réð það úrslitum um afstöðu þingflokks
sjálfstæðismanna til bráðabirgðalaganna, að
með framgangi þeirra var kjördæmamálinu
komið í þetta horf og kjördagur ákveðinn?
„I ágúst strax eftir að þessi margræddu
bráðabirgðalög höfðu verið gefin út kröfðumst
við þess að þing yrði kallað saman, kjördæma-
málið afgreitt, bráðabirgðalögin felld og síðan
gengið til kosninga. Þetta hefði allt mátt gera
með þeim hætti, að ný stjórn hefði getað gripið
til efnahagsráðstafana fyrir 1. desember en
þungamiðja bráðabirgðalaganna var 7,74%
kjaraskerðing 1. desember. Á þessa málsmeð-
ferð vildi ríkisstjórnin alls ekki fallast í ágúst
þótt bæði Steingrímur Hermannsson og Svavar
Gestsson hafi síðar lýst því yfir, að hún hefði
verið skynsamlegust. Síðan hófust hinar ein-
kennilegu mannaveiðar ríkisstjórnarinnar í
neðri deild sem ég gat í upphafi samtals okkar.
Þegar þær reyndust árangurslausar sneru þeir
Steingrímur og Svavar sér til okkar og spurðu
hvort við værum tilbúnir til að semja um af-
greiðslu nauðsynlegra mála og standa að kosn-
ingum í apríl. Þá fyrst þegar fyrir lá, að allir
þingflokkar voru sameinaðir um kosningar í
apríl var knúin fram formleg ákvörðun ríkis-
stjórnarinnar um kjördag."
— Tildrög þessa samkomulags voru þau, að
formenn Framsóknarflokksins og Álþýðu-
bandalagsins sneru sér til ykkar í stjórnar-
andstöðunni?
„Já, þeir sneru sér til okkar eftir að þeir sáu
að það var orðið vonlaust fyrir þá að láta eins
og ríkisstjómin gæti hjálparlaust staðið af sér
eigin gjörningaveður."
— Nú hljótið þið í þingflokki sjálfstæð-
ismanna að hafa áttað ykkur á því að þið tókuð
pólitíska áhættu eftir allt sem á undan var
gengið með því að stuðla að framgangi bráða-
birgðalaganna. Hvaða önnur pólitísk rök getur
þú fært fyrir þessari stefnubreytingu?
„Auðvitað er hér um pólitískt áróðursstríð að
ræða. Það er til dæmis ekkert annað en áróður,
að bráðabirgðalögin breyti einhverju um þróun
efnahagsmála: verðbólgan æðir áfram, kjörin
rýrna, skuldir hrannast upp í útlöndum og
verðgildi krónunnar fellur. Verðbólgustigið nú
er jafn hátt og Þjóðhagsstofnun spáði að það
mundi verða, ef bráðabirgðalögin kæmu ekki
til. Eftir að bráðabirgðalögin náðu fram þarf
enginn að vera í vafa um, þegar gengið er til
kosninga eftir nokkrar vikur, að ríkisstjórnin
hefur fengið vilja sinn fram við stjórn efna-
hagsmála. Ef stjórnarandstaðan hefði fellt
bráðabirgðalögin nú, þegar þau eru komin til
framkvæmda með jafn hörmulegum afleiðing-
um og raun ber vitni, hefðu ráðherrar og
stjórnarsinnar staðið upp og hrópað: Sögðum
við ekki, efnahagslífið er í rúst af því að bráða-
birgðalögin voru felld! Stjórnmálamenn og aðr-
ir er íhuga landsmál hljóta að íhuga þetta mál
á þessum forsendun, þegar ekkert er eftir af því
annað en áróðursstríðið og kosningar á næsta
leiti þar sem mestu skiptir að verk ríkisstjórn-
arinnar verði undanbragðalaust lögð undir
dóm kjósenda."
V ísitölufrumvarpið
— En verður ekki tekist á um vísitölumálin í
næstu kosningum eftir að forsætisráðherra
hefur lagt fram vísitölufrumvarpið sitt sem
stjórnarfrumvarp. Eða er þar aðeins um áróð-
ursleik að ræða?
„Ég tel að vísitölufrumvarpið sé lagt fram í
örvæntingu og sýndarmennsku. Þetta er gert á
síðustu dögum þingsins þegar með öllu er von-
laust að þingmönnum gefist færi á að taka.
efnislega afstöðu til málsins. Málsmeðferðin er
auk þess svo óhöndugleg að til þess að frum-
varpið þjóni tilgangi sínum þarf að greiða at-
kvæði um það á þingi sömu daga og vitað var,
að þing Norðurlandaráðs fer fram.
f þrjú ár hafa ráðherrar haft þetta mál til
úrlaugnar, um það er ákvæði í sáttmála ríkis-
stjórnarinnar. Fyrir rúmu ári gaf ríkisstjórnin
út hátíðlega yfirlýsingu um að tekið yrði til við
vísitölumálið. Enn var lýst yfir sama ásetningi
við útgáfu bráðabirgðalaganna í ágúst. Þá átti
hin nýja skipan að taka gildi strax eftir 1.
desember 1982. Stjórnarandstaðan hefur marg-
sinnis spurt hvað málinu liði. Stjórnin hefur
aldrei gefið nein svör fyrr en frumvarpið var
svo skyndilega lagt fram á mánudag og þá var
ekki betur um hnúta búið í stjórninni en að
svikabrigslin hafa gengið á víxl síðan. Hvað er
þetta annað en örvænting og sýndarmennska?"
— Hvað viltu segja um efni vísitölufrum-
varpsins?
„Það er eðlilegt að neyslugrunnur vísitölunn-
ar sé endurskoðaður eftir nær tuttugu ár. Hins
vegar á það auðvitað að vera samningsmál
milli launþega og vinnuveitenda hvernig verð-
bótum á laun er háttað. Löggjafinn á ekki að
grípa inn í þessi mál nema í ýtrustu neyð. Það
hefur alls ekki verið sýnt fram á það af ríkis-
stjórninni í þessu máli, að nauðsynlegt sé að
þvinga fram breytingu með lögum. Hins vegar
hefur stjórnin sýnt dæmalausa klaufsku j sam-
skiptum sínum við aðila vinnumarkaðarins,
launþega og vinnuveitendur í málinu.
Stjórnmálamenn eiga að beita áhrifum sín-
um til að laða hina stríðandi aðila til sam-
komulags um skynsamlega lausn en ekki beita
lögþvingunum fyrr en einsýnt er að annað dug-
ar ekki. Þetta er kjarninn í stefnu Sjálfstæð-
isflokksins þegar þessi mál ber á góma, að aðil-
ar beri sjálfir ábyrgð á þeim samningum sem
þeir gera um kaup og kjör, og nú hefur sá
flokkur sem ætlar sér stóran hlut í stjórnmál-
unum í nafni nýjunga, Bandalag jafnaðar-
manna, lýst eindregnum stuðningi við þennan
mikilvæga þátt í stefnu Sjálfstæðisflokksins."
Upplausn á þingi
— Stafar upplausnin á Alþingi af sjálfheld-
unni sem þar hefur ríkt eða er stjórnmálakerf-
ið tekið að riðlast svo mjög að þingið sýnist
næstum óstarfhæft?
„Fjölmiðlar gefa oft á tíðum alltof einfalda
mynd af því sem á þingi gerist, og það er í raun
út í bláinn að sjónvarpa þaðan nær skýringa-
laust atkvæðagreiðslu um flókið og mikilvægt
mál. En stjórnmálamennirnir geta sjálfum sér
um kennt að ýmsu leyti.
Hverjum sómakærum alþingismanni er raun
af því hvernig störfum þingsins hefur verið
háttað í vetur. Menn gátu þó varla búist við
öðru eins og ástandið er orðið á stjórnarheimil-
inu.“
— Hvað er þessu til staðfestingar?
„Til dæmis fréttin sem þið birtuð á baksíðu
Morgunblaðsins í gær um að fjármálaráðherra
hefði svarað fyrirspurn Halldórs Blöndal um
lánsfjáráætlunina fyrir árið 1983 á þann veg,
að enn væri óljóst hvað í henni ætti að standa.
f lögum er skýrt fram tekið að þessa áætlun
eigi ríkisstjórnin að leggja fram í upphafi
þings á haustin. Þetta er aðeins eitt dæmi en af
því má ráða, að þingið hefur verið aðgerðar-
laust vegna stjórnarkreppunnar. Ríkisstjórnin
hefur ekki einu sinni getað lagt þau mál fram
sem henni er skylt lögum samkvæmt.
Nú og svo eru það ágreiningsefni stjórnar-
herranna. Álmálið kemur á dagskrá reglubund-
ið svo að stjórnarsinnar geti gert upp sakir sín
á milli og nú er iðnaðarráðherra farinn að saka
forsætisráðherra um samningssvik eftir að
framsóknarmenn hafa verið úrskurðaðir
„landsölumenn". Ríkisstjórnin hefur engin tök
á þessu mikilvæga máli og það rekur á reiðan-
um eins og flugstöðvarmálið og fleiri slík sem
of langt er upp að telja.
Allt ber að sama brunni. Hver sá stjórnmála-
maður sem mæti eigin stöðu af hreinskiptni og
með hliðsjón af framgangi mála í ljósi þjóðar-
hags hefði sagt skilið við ríkisstjórnina. En
forsendur stjórnarsamstarfsins eru einkenni-
legar, svo ekki sé meira sagt. Við megum ekki
heldur gleyma því að á meðan ríkisstjórnin
lafir komast ráðherrarnir hjá því að gera upp
sakir hver við annan auk þess sem þeir fresta
dómi kjósenda."
Staða stjórnarflokkanna
— Hver finnst þér staða Alþýðubandalagsins
vera nú þegar það hefur setið svo að segja
samfleytt í ríkisstjórn síðan haustið 1978?
„Þriggja ára afmæli ríkisstjórnarinnar á
dögunum var tilefni mikils fagnaðar í Þjóðvilj-
anum af því að stjórnin hefði setið svona lengi.
Engri vinstri stjórn hefði tekist það áður. Það
er greinilega einhver sálræn nauðsyn fyrir
ráðamenn Alþýðubandalagsins að þeim takist
að sitja sem lengst í sömu ríkisstjórninni,
hvort þeir hafa flokkssamþykktir sér til
fulltingis veit ég ekki, þeim hefur að minnsta
kosti ekki verið hampað.
En fyrir liggja hástemmdar samþykktir Al-
þýðubandalagsins um hina ýmsu málaflokka og
séu þær bornar saman við störf ríkisstjórnar-
innar er ljóst að þar ber nokkuð á milli. I
ráðherrastólum svífast alþýðubandalagsmenn
einskis við kjaraskerðingar og þeir fella gengið
hraðar en aðrir, þrátt fyrir yfirlýsta andstöðu
við hvorttveggja á kosningafundum. Nú fara
þeir ekki úr ríkisstjórn þótt þeir segi að forsæt-
isráðherra stjórnarinnar hafi brotið málefna-
samning hennar með frumvarpi að kaupráns-
lögum! Ráðherrar Alþýðubandalagsins hafa á
hinn bóginn verið iðnir við að koma sínum
mönnum fyrir í kerfinu, eins og sagt er. í úttekt
á stjórnarþátttöku Alþýðubandalagsins í Þjóð-
viljanum var fögnuðurinn mestur yfir kerfis-
mennsku flokksins.
Staðreynd er að blíðmælgi flokksbrodda Al-
þýðubandalagsins í garð launþega byggist á
því, að án stuðnings þeirra í kosningum getur
hin nýja stétt flokksins ekki hreiðrað um sig í
kerfinu. En hvenær telur hún sig hafa náð þeim
tökum á kerfinu, að kjósendur skipti ekki leng-
ur máli?“
— Finnst þér Framsókn hafa styrka stöðu
við upphaf þessarar kosningabaráttu?
„Framsóknarflokkurinn er nú ekki stefnu-
fastari en svo að yfirleitt eru það aðrir sem
leiða hann í meginmálum, hann fylgir
straumnum ef svo má að orði komast en sækir
þó jafnan til vinstri. Framsóknarmenn eru
haldnir einkennilegri minnimáttarkennd gagn-
vart Alþýðubandalaginu, sem hefur valið í
hentug trúnaðarstörf ýmsa brottrekna fram-
sóknarmenn. Framsóknarflokkurinn vill sækja
atkvæði á sömu mið og Alþýðubandalagið.
Þetta sást greinilega í stjórnarmyndunarvið-
ræðunum sumarið 1978. Þá kúventu framsókn-
armenn og hétu krötum og kommúnistum
stuðningi við að setja „samningana í gildi".
Ólafur Jóhannesson varð forsætisráðherra og
síðan hafa framsóknarmenn verið á sífelldum
flótta undan yfirlýstri stefnu sinni. Á þriggja
mánaða fresti telja þeir í sig kjark og heimta
aðgerðir. Þá hvín í Alþýðubandalaginu og síðan
dettur allt í dúnalogn. Framsóknarmenn hafa
alls ekki nýtt þau tækifæri sem þeim hafa gef-
ist og þar með skapað trúnaðarbest gagnvart
stuðningsmönnum sínum og öðrum.
Saga niðurtalningarstefnu Framsóknar-
flokksins væri skopleg ef hún hefði ekki reynst
þjóðinni jafn dýrkeypt og raun ber vitni."
Bj-Bj.
Mikið um það að fólk hringi og
lýsi ánægju sinni með útvarpið
Tímabundnar útvarpsstöðvar í skólum:
— segja ungir útvarpsmenn
„Utvarp Hamrahlíð, útvarp llamrahlíð, klukkan er að verða tíu. Þið sem
enn bælið bólin ykkar, takið nú á honum stóra ykkar og rísið upp við dogg.
Fyrsti dagskrárliðurinn hjá okkur í dag er morgunleikfimin sem hefst ...
nú!“
„Góðan daginn gott fólk. Við
byrjum með léttri upphitunaræf-
ingu til að koma blóðinu á hreyf-
ingu. Teygið fram hægri höndina,
já svona, þetta er gott, aðeins
lengra kannski, fínt, mjög gott.
Grípið þéttingsfast með vísifingri
og þumalputta um hljóðtakka við-
tækisins og HÆKKIÐ á útvarp-
inu. Mjög gott.“
Um þessar mundir ber nokkuð á
tímabundnum útvarpsstöðvum í
skólum á höfuðborgarsvæðinu.
Nýlega var Menntaskólinn við
Sund með útsendingar á árlegri
Þorravöku þeirra, og nú í þessari
viku starfræktu tveir skólar út-
varpsstöð, Menntaskólinn við
Hamrahlíð og Fjölbrautaskólinn í
Garðabæ.
„Þetta er mest tónlist, en inn á
milli erum við með þætti sem
teknir voru upp fyrirfram, svo
sem leikrit og kynning ýmis kon-
ar, og svo höfum við átt viðtöl við
nemendur og kennara í skólan-
um,“ sögðu útvarpsmenn í MH í
spjalli við Morgunblaðið í gær.
„Nú standa yfir svokallaðir
„Lagningardagar" í skólanum, en
þá er kennsla lögð niður, og nem-
endur leggja annað fyrir sig en
hefðbundið nám, en kennarar
leggja sig einfaldlega. Við lögðum
Litið inn í stúdíó 6 í MH. Fjórmenningarnir í aftari röð heita frá vinstri talið.
Tómas Gíslason, Magnús Snorri Halldórsson, Kinar Sveinbjörnsson og Kggert
Jónsson. Sitjandi eru Pétur Benedikt Júliússon (t.v.) og Sigurður Köðvarsson,
en þeir fóru ekki leynt með Fögnuð sinn yfir komu Ijósmyndarans.
Morgunblaðið/Kristján Kinarsson.
fyrir okkur útvarpsrekstur og
sendum út á FM 91.5. Hefur það
virkilega farið fram hjá þér?“
í Fjölbrautaskólanum í Garða-
bæ voru menn engu að síður
hressir. Þegar Morgunblaðsmenn
bar að garði voru útvarpsmenn
önnum kafnir við að taka upp við-
talsþátt um kynþáttafordóma á
íslandi. En þar eins og í Hamra-
hlíð var tónlistin mest áberandi í
dagskránni, en auðvitað voru
fastaliðir eins og fréttir og morg-
unleikfimi.
„Þetta hefur mælst vel fyrir hjá
fólki. Það er mikið um það að fólk
hringi og lýsi ánægju sinni með
útvarpið. Annars rekum við þessa
útvarpsstöð í tengslum við menn-
ingarviku sem er í skólanum
núna.“
Báðir skólarnir fengu sendi og
loftnet lánað hjá Pósti og síma, en
það er útvarpsráð sem úthlutar
tíðni og veitir leyfi.
Þaó var líf í tuskunum í útvarpsstöð fjölbrautanema í Garðabæ. I’lotusnuðurinn
Tryggvi Guðmundur Árnason er að skipta um skífu, en að baki honum er annar
diskótekari, Jón Loftsson (í miðið), en honum til beggja hliða eru tveir tækni-
menn og alnafnar, heita báðir Gísli og eru Gíslasynir. Stúlkurnar þrjár á
myndinni voru að vinna að þa-tti um kynþáttamisrétti á íslandi, en þær heita
Hulda Hjálmarsdóltir, í kattarpeysu, Ylfa Pétursdóttir, sitjandi og Klinborg
Morgunblaðið/Kristján Kinarsson.