Morgunblaðið - 20.03.1983, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. MARZ 1983
63
lögreglunni gat litli maðurinn
huggað sig við að þetta hafði að-
eins verið draumur og að glæpir
borguðu sig ekki þegar allt kom til
alls. Á þann hátt má segja að
tímabil kreppu-bófanna hafi haft
bætandi áhrif.
í þessari samantekt er ekki
unnt að gera nákvæma grein fyrir
ferli þessara glæpamanna og skal
hér aðeins gripið niður í nokkur
atvik valin af handahófi.
Clyde Barrow hafði nokkra sér-
stöðu í hópi kreppu-bófanna.
Hann var skotglaðari en flestir
þeirra og virðist hafa gengist upp
í því. Hann vitnaði oft í Billy the
Kid og átti gott safn vopna sem
hann hafði mikið dálæti á. Tímun-
um saman nostraði hann við þessi
„leikföng“ sín, fægði þau og
smurði. Og hann var orðlagður
fyrir skotfimi. Hann stjórnaði líka
samverkamönnum sínum með
harðri hendi. Barrow-flokkurinn
varð brátt alræmdur, jafnt meðal
almennings og yfirvalda og hvorki
Clyde né fylgikona hans, Bonnie
Parker, nutu samúðar almennings
eins og margir hinna. Barrow-
flokkurinn rændi og myrti í fimm
ríkjum áður en yfir lauk. Þau báru
aldrei mikið úr býtum, enda réð-
ust þau oftast á garðinn þar sem
hann var lægstur, þ.e. bensín-
stöðvar, litla veitingastaði með-
fram þjóðveginum, smáverslanir
og einstaka sinnum banka i smá-
bænum. Þau óku stefnulaust um
þjóðvegina án nokkurs markmiðs
að því er séð verður. Þau höfðu
engin sambönd og áttu aldrei
nægilegt fé til að kaupa sig inn í
samtök undirheimanna auk þess
sem þau voru þar óvelkomin.
Bonnie og Clyde voru útlagar f
orðsins fyllstu merkingu, jafnvel
frá glæpaheiminum. Flestir stór-
laxar í undirheimunum hefðu
framselt þau eða jafnvel skotið
þau á staðnum, ef þeir hefðu haft
tækifæri til. í þeirra augum var
Clyde Barrow og flokkur hans
„morðóðir ræflar", sem eyðilögðu
„viðskiptin" fyrir hinum. Samt er
Clyde og fylgikona hans Bonnie
þekktustu glæpamenn aldarinnar
í dag. Það er fyrst og fremst vegna
kvikmyndarinnar sem Warner
Brothers framleiddu árið 1967,
„Bonnie og Clyde", sem fór sigur-
för um heiminn á sínum tíma.
I myndinni er þeim skötuhjúun-
um lýst sem villuráfandi ung-
mennum á stöðugum flótta þar
sem þau hrekjast frá einum
glæpnum til annars, í endalausri
leit sinni að bjartari tilveru. Sam-
kvæmt myndinni voru Barrow og
stúlkan hans óhamingjusamir
krakkakjánar, sem frömdu að vísu
hræðilega glæpi, en meira af
óvitaskap en yfirlögðu ráði. Von-
leysi kreppuáranna er rækilega
undirstrikað í myndinni og þar
virðist Bonnie og Clyde vera eins
og flestir aðrir, óöguð og örvinluð
ungmenni, sem reyna að lífga upp
á tilveruna með því að aka stefnu-
laust um sveitir Mið-vesturríkj-
anna, með útvarpið glymjandi á
fullu og takandi ljósmyndir hvort
af öðru á Kodak-kassavélina sína.
Þessi lýsing á þeim Bonnie og
Clyde er eflaust að mörgu leyti
rétt. Hins vegar er farið frjálslega
með ýmsar staðreyndir og ástar-
samband þeirra er gert róman-
tískara en það var í raunveruleik-
anum. Að vísu er margt á huldu
um hvernig sambúð þeirra var
háttað en margt bendir til að
Clyde hafi verið lítt hneigður til
kvenna enda talið fullsannað að
hann hafi verið kynvilltur. Bonnie
mun hins vegar hafa verið hjá-
kona Ray Hamilton, sem um tíma
átti samleið með þeim skötuhjú-
um, þar til hann var handtekinn.
Þó er ljóst, að miklir kærleikar
hafa verið með þeim Bonnie og
Clyde, hvernig svo sem sambandi
þeirra var annars háttað. Um það
vitna mörg ljóð, sem Bonnie orti
til Clyde.
Clyde virðist hafa verið staðráð-
inn í því sem unglingur að feta í
fótspor eldri bróður síns, Buck
Barrow, út á glæpabrautina, þótt
Buck hafi varað hann við og óskað
honum annars og betra lífernis.
Eins og margir unglingar á þeim
árum hafði Clyde mikið dálæti á
bifreiðum og hann hóf glæpaferil
sinn sem bílaþjófur. Það sem hann
Vélbyssu-Kelly á leið í réttarsalinn.
Baby Face Nelson á líkbörunum.
Eftif að 167 skotum hafði verið skotið að Bonnie og Clyde lágu þau dauð í valnum. Hér má sjá hvernig bfllinn er útleikinn eftir skothríðina.
Pretty Boy Floyd ásamt konu sinni (til hægri) og vinkonu.
Ekki er að sjá að Dillinger sé áhyggjufullur þar sem hann styður handleggn-
um við öxl saksóknarans, sem er í þann veginn að ákæra hann fyrir morð.
Enda slapp hann í þetta skiptið. Seinna sagði Dillinger að saksóknari væri
„fínn karl“ og að hann kynni vei við hann.
langaði i stal hann. Hann hafði
einnig mikið dálæti á jasstónlist
og stal m.a. saxófóni, sem hann
skildi aldrei við sig enda sagður
liðtækur saxófónleikari. Þegar
Clyde flutti til Houston í Texas
kynntist hann Ray Hamilton, sem
kynnti hann fyrir vinkonu sinni
Bonnie Parker. Bonnie afgreiddi
þá á matsölustað og kvartaði mjög
undan leiðindum og tilbreytingar-
leysi. Lýsing kvikmyndarinnar
á því að þau Clyde hafi kynnst
þegar Clyde reyndi að stela bíl
móður hennar, er því úr lausu lofti
gripin.
Þegar þau kynntust var Clyde
21 árs, en Bonnie 19 ára. Útlit
þeirra gaf síður en svo til kynna
að hér væru stórglæpamenn á ferð.
Bæði voru þau lítil og grönn og
Clyde hefur verið lýst svo að hann
hafi verið eins og fermingardeng-
ur í útliti. Þeir Ray Hamilton
stunduðu í fyrstu aðallega bíla-
þjófnaði og smátt og smátt færðu
þeir sig upp á skaftið. Þó er ekki
vitað um að þeir hafi framið al-
varleg afbrot fyrstu misserin.
Engu að siður var Clyde handtek-
inn og dæmdur i fimm ára fang-
elsi fyrir bílaþjófnaði. Skyldi hann
afplána dóm sinn i hinu alræmda
Eastham-fangelsi og þaðan kom
hann ekki samur maður. Clyde
dvaldi að visu engin fimm ár í
Eastham heldur var hann látinn
laus til reynslu eftir tuttugu
mánuði.
í fangelsinu var hann bendlaður
við fyrsta morð sitt, ásamt nokkr-
um öðrum föngum, sem töldu sig
eiga eitthvað vantalað við einn
samfanga sinn. En i Eastham var
ekki óalgengt að fangar gerðu
þannig út um deilumál sin og var
lítið gert til að upplýsa morðið. Og
þótt dvölin í Eastham yrði ekki
lengri hafði hún markað sin spor.
Clyde var sleppt út i febrúar 1932
og hóf þá strax blóði drifinn
glæpaferil sem lauk rúmum
tveimur árum síðar.
Bonnie virðist hafa tekið eftir
þeirri breytingu sem orðið hafði á
Clyde við fangelsisdvölina, sem
marka má af eftirfarandi ljóðlin-
um úr ljóðinu „Sagan af Bonnie og
Clyde", sem Bonnie orti ekki löngu
síðar:
They class them as cold-blooded
killers.
They say they are heartless and
mean.
But I say this with pride,
that I once knew Clyde,
when he was honest and upright
and clean.
Innihald þessara ljóðlina er i
stuttu máli á þann veg, að þótt
þau séu álitin kaldrifjuð illmenni
geti hún sagt með stolti að hún
hafi eitt sinn þekkt Clyde, þegar
hann var heiðarlegur og óflekkað-
ur. Bonnie ýkir hér ðrlítið því
Clyde hafði aldrei verið heiðarleg-
ur þann tima sem þau höfðu
þekkst. En að þvi leyti hafði hún
rétt fyrir sér, að sá Clyde sem fór
inn í Eastham-fangelsið var
minniháttar bilaþjófur, sem forð-
aðist skotbardaga. Hann kom út
sem hættulegasti glæpamaður i
Texas síðan Wes Hardin leið.
Hér er ekki rúm til að rekja
blóði drifinn feril Bonnie og Clyde,
eftir að sá síðarnefndi slapp úr
Eastham. En endi var bundinn á
þann feril er þau voru skotin á
þjóðveginum skamt frá Dallas eft-
ir þriggja mánaða stanslausan
flótta undan útsendurum FBI.
Dauði Dillingers
John Dillinger hefur almennt
verið talinn greindastur í hópi
kreppubófanna enda stjómaði
hann jafnan flokki „röskra"
manna og skipulagði verkefni sín
af mikilli útsjónarsemi. Umsvif
hans komust einna næst því að
líkjast starfsháttum stóru glæpa-
samtakanna, enda átti Dillinger
marga vini í hinum skipulagða
glæpaheimi svo og víða í stjórn-
sýslunni. Dillinger virðist hafa
komið sér hvarvetna vel enda að-
laðandi persónuleiki og hann var
einn þeirra sem naut samúðar og
jafnvel virðingar almennings.
Naut hann einkum hylli meðal
kvenna enda orðlagður kvenna-
maður. Hann greip sjaldan til
byssunnar og samkvæmt skýrsl-
um FBI, er talið óvíst að hann hafi
sjálfur nokkru sinni orðið manni
að bana. Hann var því oft kallaður
„The Fastest Mind and the Slow-
est Gun in the Midwest.“
Hins vegar var oft heitt í kolun-
um í kringum Dillinger-flokkinn
þar sem byssukúlurnar hvinu á
báða bóga. En það voru oftast aðr-
ir en Dillinger sjálfur sem stóðu í
slikum stórræðum því eins og áður
segir hafði hann jafnan I kringum
sig hóp „vaskra sveina" og má þar
nefna Baby Face Nelson, Harry
Pierpoint og Alvin Kapis. Þá er
talið að Pretty Boy Floyd hafi
eitthvað komið við sögu í sumum
umsvifum Dillinger-flokksins. I
SJÁ NÆSTU SÍÐU