Morgunblaðið - 22.12.1983, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. DESEMBER 1983
Minning:
Jón Eirí/csson
frá Meiðastööum
Eæddur 25. október 1902.
Dáinn 15. desember 1983.
Jón Eiríksson frá Meiðastöðum
var sonur hjónanna Guðrúnar
Bjarnadóttur frá Hóimi í Land-
broti og Eiríks Guðlaugssonar frá
Þverá á Síðu. Strax eftir giftingu
fluttu þau sig í lítið grasbýli,
Garðhús í Gerðahreppi, og þar
fæddist Jón 25. október 1902. Var
hann langyngstur þriggja bræðra.
Árið 1915 fluttist fjölskyldan að
Meiðastöðum og hefur Jón lengst
af verið kenndur við þá jörð.
Á æskuheimili hans var mikið.
um tónlist og söng, sem reyndar
fylgdi honum fram á elliár. Hann
byrjaði ungur að spila á harmón-
íku og 19 ára eignaðist hann nú-
tíma harmóníku. Upp úr því varð
hann mjög eftirsóttur til að spila
á dansleikjum á Reykjanesskag-
anum. Raunar spilaði hann á
flestum dansleikjum þar um slóðir
í rúman áratug. Jón hafði mikla
unun af skemmtunum þessum og
lagði oft ótrulega mikið á sig til að
geta spilað, jafnframt því sem
hann lagði mikið kapp á að kunna
nýjustu og vinsælústu lögin.
I þá tíð var oft erfitt um sam-
göngur og lagði hann einatt af
stað fótgangandi langar vega-
Iengdir með nikkuna sína — oft að
loknum erfiðum vinnudegi heima
fyrir og kom ekki heim aftur fyrr
en undir morgun.
Söngurinn var hans líf og yndi,
og veitti söngur með kirkjukór Út-
skálakirkju honum hvað mesta
ánægju, en þar söng hann í nær
fjóra áratugi.
Jón ólst upp við kröpp kjör í
bernsku og kenndi það honum
nauðsyn þess að spila rétt og vel
úr því sem þó fyrir hendi var.
Hann var alla tíð mjög nýtinn og
fór vel með alla hluti, kastaði t.d.
aldrei nokkru frá sér án þess að
reyna til þrautar hvort ekki mætti
gera við eða nýta á einhvern ann-
an hátt og tókst yfirleitt alltaf
giftusamlega til.
Jón kvæntist 7. desember 1928
Mörtu dóttur Jóns Diðrikssonar
bónda í Einholti í Biskupstungum
og konu hans, Guðfinnu Magnús-
dóttur frá Snjallsteinshöfða í
Landsveit. Hjónaband þeirra var
farsælt mjög, en ekki að sama
skapi langlíft, því Marta andaðist
3. febrúar 1948. Þeim varð fjög-
urra barna auðið. Þau eru: Guð-
finna, er býr í Garðinu, Eiríkur,
rafvirki, er starfar hjá Bæjarút-
gerð Reykjavíkur, Guðrún, hús-
móðir á Ákureyri, og Hulda, kenn-
ari við Laugaskóla í Dalasýslu.
Jón kom víða við I atvinnulífi
þjóðarinnar, stundaði m.a. bú-
skap, útgerð, fiskvinnslu og versl-
un. Hann var bóndi og útgerðar-
maður í nær 2 áratugi eða frá
1928—1947, en það ár gerðist hann
kaupfélagsstjóri Kaupfélagsins
Ingólfs 1 Sandgerði og gegndi
hann því starfi til ársins 1953.
Þrátt fyrir annir daglegra
starfa gaf hann sér ríkulegan tíma
til að sinna félagsmálum. Ber þar
hæst fórnfúst starf hans í þágu
Góðtemplarareglunnar, enda var
bindindi á vin eitt af hans æsku-
hugsjónum. Hann var þar í far-
arbroddi um áratuga skeið og
þótti mikið til þess koma hversu
auðveldlega honum tókst að laða
til sín ungt fólk. Efa ég það stór-
lega að hann hafi nokkurn tíma
haft hugmynd um hvað fólst í
hugtakinu kynslóðabil. Hvár sem
hann kom var glaðværð, hlýja og
jákvætt hugarfar ríkjandi og án
efa hafa þeir skapgerðareiginleik-
ar hans veitt mörgum ungum sem
öldnum ómældar stundir. Hann
lét málefni heimabyggðar sinnar
mjög til sín taka, sat m.a. í sókn-
arnefnd, skólanefnd og sýslunefnd
svo eitthvað sé talið.
Jón kvæntist öðru sinni 4. júní
1954 Ingibjörgu Ingólfsdóttur
Bjarnasonar bónda og alþing-
ismanns í Fjósatungu í Fnjóska-
dal og konu hans Guðbjargar Guð-
mundsdóttur.
Árið 1960 tóku þau Ingibjörg í
fóstur, þá 3ja ára gamlan, Guð-
mund Agnar Erlendsson er nú er
búsettur í Svíþjóð og starfar þar.
Á Meiðastöðum komu þau sér upp
fiskverkun og unnu þar ötult starf
þar til þau fluttu til Reykjavíkur
1972, nánar tiltekið á Kleppsvegi
40.
Er til höfuðborgarinnar kom
var Jón ekki lengi að aðlagast
breyttum aðstæðum, hann hóf að
læra bókband, þá sjötugur að
aldri, kom sér upp aðstöðu í
geymslunni í kjallaranum. Þar
eyddi hann ótal stundum við að
binda inn nbækur og tímarit
ásamt því að gera við. Ekki leið
heldur á löngu áður en hann var
farinn að taka þátt í daglegum
störfum, að þessu sinni hjá Kassa-
gerð Reykjavíkur. Starf það er
hann hafði með höndum var hon-
um ákaflega mikilvægt og hafði
hann oft á orði hve miklum hlý-
hug hann mætti á þeim vinnustað.
Atburðir á sviði menningar og
lista voru þeim hjónum ofarlega í
huga og nýttu þau hvert tækifæri
sem gafst til að fylgjast með í
þeim efnum, jafnframt því sem
þau voru á faraldsfæti bæði inn-
anlands og utan. Slíkt veitti þeim
mikla víðsýni og unun.
Afkomendur Jóns eru nú um 35
talsins og var það aðdáunarvert
hversu mikla alúð hann lagði við
hvern og einn. Hann fylgdist náið
með okkur barnabörnunum og
sjaldan kom það fyrir að komið
væri að tómum kofanum hjá hon-
Alltaí í skemmtilegum télagsskap
'ÚW’JÚ'.
Með
einhuerjum
öðrum
^ Theiesa Charles
Með einhverjum öörum
Rósamunda hrökklaöist úr hlutverki „hinnar
konunnar", því þad varð deginum ljósara að
Norrey mundi aldrei hverla írá hinni auðugu
eiginkonu sinni, - þrátt íyrir loíorð og íullyrðing-
ar um að hann bíði aðeins eítir að íá skilnað.
Hversvegna ekki að byrja upp á nýtt með ein-
hverjum öðmm?
Else-Marie Nohr
Einmana
Lóna á von á bami með unga manninum, sem
hún elskar, og hún er yíir sig hamingjusöm. En
hún haíði ekki minnstu hugmynd um, að hinar
sérstöku aðstœður í sambandi við þungunina
haia stoínað lííi bceði hennar sjálírar og bams-
ins í hœttu. - Hugljúí og spennandi ástarsaga.
EÆ
ELSE-MflPIE NOHR
CINMANA
, CnK ptk-iicv
ASTOG
BLEKKING
Erik Nerlöe
Ást og blekking
Súsanna var íoreldralaust stoínanabarn, sem
látin var í svokallaða heimilisumönnun hjá
stjúpíoreldrum Torbens. Með Torben og henni
takast ástir og hún verður óírísk. Þeim er stíað
sundur, en mörgum ámm seinna skildi hún að
hún hefur verið blekkt á ósvífinn hátt. Og það
versta var, að það var maðurinn, sem hún haíði
giízt, sem var svikarinn.
Else-Marie Nohr
Systir María
Nunnan unga var hin eina, sem möguleika
haíði á að bjarga ílugmanninum sœrða, sem
svo óvœnt haínaði í vörzlu systranna. En slíkt
björgunarstarí var lííshœttulegt. Yíir þeim, sem
veitti óvinunum aðstoð, voíði dauðadómur, -
og flugmaðurinn ungi var úr óvinahernum, Æsi-
lega spennandi og íögur ástarsaga.
»/«»*<»// *«///*’
SYSTIR MARÍA
(Sartland
Baibaia Caitland
Segðu já, Samantha
Samantha var ung og saklaus og gœdd sér-
stœðri íegurð og yndisþokka. Grœn augu henn-
ar virtust geyma alla leyndardóma veraldar.
Sjálí áttaði Samantha sig ekki á því íyrr en hún
hitti David Durham og varð ástíangin aí honum,
að hún var aðeins íáíróð og óreynd lítil stúlka,
en ekki sú líísreynda sýningarstúlka, sem mynd-
ir birtust aí á síðum tízkublaðanna.
Eva Steen
Hann kom um nótt
Bella vaknar nótt eina og sér ókunnan mann
standa við rúmið með byssu í hendi. Maðurinn
er hœttulegur morðingi, sem er á ílótta undan
lögreglunni og œtlar að þvinga hana með sér
á flótianum. Hún hatar þennan mann, en á
nœstu sólarhringum verður hún vör nýna og
hlýrri tilíinninga, þegar hún kynnist ungum syni
morðingjans.
Hflnn Kom
um norr
SIGGE STARK
Engir karimenn.
takk
Sigge Stark
Engir karlmenn, takk
í sveitarþorpinu var hlegið dátt að þeim, furðu-
íuglunum sex, sem höíðu tekið Steinsvatnið á
leigu. Þœr hugðust reka þar búskap, án aðstoð-
ar hins sterka kyns, - ekki einn einasti karlmað-
ur átti að stíga íœti inn íyrir hliðið. - En Karl-
hataraklúbburinn íékk fljótlega ástœðu til að
sjá eftir þessari ákvörðun.
Sigge Stark
Kona án íortíðar
Var unga stúlkan í raun og veru minnislaus,
eða var hún að látasi og vildi ekki muna íortíð
sina? Þessi furðulega saga Com Bergö er saga
undarlegra atvika, umhyggju og Ijúlsárrar ástar,
en jaíníramt kveljandi afbrýði, sársauka og níst-
andi ótta En hún er einnig saga vonar, sem ást-
in ein elur.
SIGGI STARK
ÁN
KONA
FORTIÐAR
Já, þœr eru spennandi ástarsögumar írá Skuggsiá
I