Morgunblaðið - 28.01.1984, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. JANÚAR 1984
11
Eineog mer synist ....
Ég efast um
að Frakkarnir
skildu þetta
Eiginlega er ég feginn að
ég skuli ekki lengur þurfa
að sinna þessari frönsku
fréttastofu sem ég þjónaði í
hjáverkum um árið. Maður
símaði henni ef Fransmenn
lentu í havaríi hér á ís-
landsmiðum, sem þá var
vitanlega orðið harla fátítt,
og svo voru þeir alltaf
óskaplega þakklátir þarna
ytra ef eitthvert eldfjallið
okkar byrjaði að spúa eldi
og brennisteini, hvað stóð
alltaf fyrir tveimur þremur
málsgreinum í heimspress-
unni með þessari venjulegu
mynd frá Óla mínum Magg
af glóandi björgum að iðka
loftfimleika í háloftunum.
Ég hygg að þetta hafi
verið allt og sumt sem
Frakkinn aetlaðist til af
okkur íslendingum og að
hann hafi verið alveg sáttur
við það að hér útí hafinu
byggi ósköp meinlaust og
nægjusamt fólk sem blöðin
í útlandinu þyrftu ekki að
eyða prentsvertu á oftar en
í mesta lagi fimm sex sinn-
um á áratugi. Mér heyrðist
Frakkarnir mínir meira að
segja stundum vera fegnir.
Þeir höfðu yfirdrifið af
þjóðum á lager sem höfðu
það fyrir sið að hrinda af
stað heimsstyrjöld á tutt-
ugu ára fresti.
En nú er öldin önnur, og
það er þessvegna sem ég
prísa mig sælan í aðra
röndina að minnstakosti að
vera genginn af skipinu.
Hvað gerði ég til dæmis ef
mér bærist í fyrramálið
svohljóðandi orðsending frá
húsbændum mínum fyrr-
verandi, einsog maður gæti
rétteins átt von á:
„Hvíslað hér í París að
einn af ráðherrum ykkar
sé orðinn spinnegal og
vilji hverfa aftur til forn-
íslenskrar stafsetningar.
Kvað hafa státað af því í
fjölmiðlum að hann sæti
við það með sveittan
skallann framá rauðar
nætur að leiðrétta meint-
ar stafsetningarvillur hjá
undirsátum sínum. Telex-
aðu okkur tvö hundruð
orð í logandi hvelli. Hér
mikill og góður markaður
fyrir klikkaða ráðherra."
Eða svo fleira sé tínt til:
„Gengur fjöllunum hærra
hér kringum Eiffelturn-
inn að fjármálaráðherr-
ann ykkar hafi lýst yfir
opinberlega að hundar séu
hafnir yfir lög. Kaligúla
Rómarkeisari skipaði að
vísu hestinn sinn ræð-
ismann, en þetta var líka
á þeim dögum þegar menn
á þessum slóðum spáðu í
innyflin í hænsnum og
iðkuðu sitthvað fleira sem
nú þætti hæpið. Fýsir að
vita í fyrsta lagi hvort við
eigum kannski von á því
að hundur taki sæti í rík-
isstjórn ykkar, og í öðru
lagi hvort fyrrnefndur
ráðherra hafi nokkuð sést
á stjái í grennd við
hænsnabú. Vinsamlegast
telexaðu svosem fimm
hundruð orð, og ennfrem-
ur væri æskilegt að fá
símamynd af fjármála-
ráðherra og/eða mynd af
fyrirmannlegum hundi að
gamna sér við að naga í
sundur fótlegginn á póst-
manni eða einhverju því-
líku.“
Eða enn, því af nógu er að
taka:
„Fullyrt hér á Parísar-
slóðum að fyrrum ráð-
herra hjá ykkur og núver-
andi svokallaður komm-
issar einnar voldugustu
peningastofnunar þjóðar-
innar hafi týnt glænýjum
Mercedes Benz. Kvað hafa
verið lýst eftir honum í
L’Humanité ykkar íslend-
inga sem heitir víst Tjod-
viljinn hjá ykkur. Enn-
fremur haft fyrir satt hér
í Frans að gildustu emb-
ættismenn íslenskir veiti
sér svo ríflegan afslátt af
kerrunum sínum að dygði
til þess að framfleyta
meðalfjölskyldu í tvö ár á
þessum síðustu og verstu
tímum. Ugglaust einber
óhróður: jafnvel hér með
milljónaþjóðunum eru
gildustu embættismenn-
irnir ekki svona svalir.
Þeir næla sér í sporslurn-
ar í kyrrþey. Höfum líka
hlerað að á íslandi fái
menn alltaf bíladellu þeg-
ar þeir verði ráðherrar.
Höfum að vísu heyrt talað
um tunglæði í sambandi
við geðsjúkdóma en aldrei
um bíladellu í sambandi
við stjórnarmyndanir.
Svosem fimmtíu orð
mundu duga um þetta. —
P.S. Er það ekki líka bölv-
uð skreyti að fyrsta
sparnaðarráðstöfun allra
nýrra ríkisstjórna sé að
gefa ráðherrunum hálfan
bíl?“
Og loks gæti svohljóðandi
telexskeyti alveg eins dottið
inná borð hjá mér einsog
allt er nú í pottinn búið:
„Glannafréttir í blöðum
hér ytra af hroðalegu
blóðbaði í Reykjavík. f
guðsbænum, hvað er að
ske? Haft fyrir satt að
lögregluþjónar vaði um
göturnar og slátri öllum
hundum sem þeir komist í
færi við. Stórblöð í Sví-
þjóð og á Bretlandseyjum
með rosamyndir af haug-
um af lögregluþjónum í
óða önn að kyrkja trygg-
asta vininn, og áhöld um
hvort froðufelli meira,
löggan eða hundspottið.
(Er þetta ekki vindlareyk-
ur samt fremur en froða
sem umlykur Albert á
myndunum?) í guðs al-
máttugs bænum, hvað er
eiginlega að gerast hjá
ykkur? Gerðuð þið
kannski alvöru úr því að
dubba hund uppí ráðherra
og ætlaði djöfsi að taka
sér alræðisvald eða hvað?
Telexaðu minnst tvö þús-
und orð einsog skot, og í
guðs almáttugs bænum
hvar eru myndirnar? Er
óli Magg kannski fallinn?
Einskonar staðbundin
stafsetning...
— P.S. Já, það er af sem
áður var þegar einu frétt-
irnar frá ykkur þarna á
skerinu voru af einni og
einni duggu og slangri af
eldgosum."
Einsog ég sagði í upphafi
erum við Islendingar sem-
sagt heldur betur búnir að
hasla okkur völl á landa-
bréfinu, og ég þykist góður
að vera sloppinn úr eldlín-
unni. Sakleysingja einsog
mér yrði það enda ofviða að
útskýra fyrir heimsmönn-
unum í Frans hvað sé að
ske í íslensku þjóðlífi. Ég
kæmist auðvitað ekki hjá
því að svara neyðarópum
þeirra, en það yrði fremur
af vilja en mætti. Ætli ég
gerði mikið betur en að
svara síðasta telexinu
þeirra eitthvað á þessa leið:
„Allir hundar óhultir í
Reykjavík og nágrenni.
Hér var efnt til hávís-
Gísli J. Astþórsson
maður sé staddur hverju
sinni hverskonar rithátt
maður noti; og að ef maður
skokki til dæmis neðanúr
forsætisráðuneyti og uppí
iðnaðarráðuneyti, þá breyt-
ist stafsetning manns á
leiðinni. Einskonar stað-
bundin stafsetning, ef svo
mætti að orði komast.
Ég efast samt um að
Frakkarnir mundu skilja
þetta. Fransmenn eru sí-
fellt að státa af því hvað
þeir hugsi rökrétt. Og
sömuleiðis þyrði ég ekki að
hengja mig uppá það að-
þeir skildu mig að heldur ef
ég reyndi að færa gildu
embættismönnunum sem
fyrr er getið það til máls-
bótar að bæklaðir íslend-
ingar fengju líka afslátt af
sínum kerrum; en ekki eins
mikinn samt og ekki af eins
fínum kerrum einsog gefur
að skilja.
Ef ég á að vera alveg ær-
legur er ég á hinn bóginn
alls ekki viss um ég hefði
revnt að svara þessu fjasi
þeirra um Kaligúla og
hrossið hans. Mig hefði
jafnvel grunað að þeir væru
að gera grín að okkur.
Auðvitað mundi okkur
aldrei detta í hug að dubba
hund uppí ráðherra. Hund-
ur kann ekki á bíl, þóað
aldrei væri annað. Fjár-
málaráðherrann okkar, sá
mæti mann, sagði líka ein-
ungis að fyrr léti hann
drepa sig en fara að lögum.
Og er það ekki fullmikil
tilætlunarsemi ef sami
maðurinn sem setur lýðn-
um lög á í þokkabót að fara
eftir þeim?
indalegra og hálýðræðis-
legra skoðanakannana um
hundahald, og þegar
meirihluti borgaranna
lýsti sig eindregið andvíg-
an hundahaldi, þá var á
hávísindalegan og hálýð-
ræðislegan hátt umsvifa-
laust ákveðið að leyfa
það.“
Kannski ég hefði átt að
bæta því við að stundum sé
maður satt best að segja
forsjóninni þakklátur fyrir
það að stjórnvöld skuli þó
ekki sjá ástæðu til þess að
kanna vilja okkar almúgans
í mikilvægari málum.
Af einskærri skyldu-
rækni hefði ég vísast líka
reynt að hnoða saman frétt
um nýju (þ.e. fornu) staf-
setningarreglurnar okkar
og reynt eftir föngum að út-
skýra fyrir þeim frönsku
hvernig það fari eftir því í
hvaða stjórnarbyggingu
Opið kl. 10
Opið kl. 10
Vörumarkaðurinn hf.
1 EIÐISTORG111
Vörumarkaðurinn hf.
ARMÚLA 1a