Morgunblaðið - 05.02.1984, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1984
7
HUGYEKJA
eftir séra
Guðmund Óskar Ólafsson
Líkt er himnaríki mustarðskorni
er maður tók og sáði í akur sinn.
ML 13:31.
Líklega þekkja íslendingar
flestum þjóðum minna til sán-
ingar í akur. Þó mun sá þekk-
ingarskortur tæpast hamla
skilningi á dæmisögum guð-
spjallanna er tilheyra þessum
helgidegi. Við vitum mæta vel
hver lögmál gilda helst um sán-
ingu, vöxt og uppskeru, hvað ber
að varast og að hverju þarf að
hyggja til þess að góður árangur
náist. Við sáum nefnilega öll til
margvísiegustu tegunda og er
það mæta vel kunnugt, að eigi
uppskeran að verða til þeirra
nytja, sem vonir standa til, þá
þarf undirbúnings við, og síðan
má ekki skorta vökvun, birtu og
yl, að ekki sé nú talað um hve
mikilvægt er að hlúa að á ýms-
um vaxtarskeiðum og gæta þess
að ónytjugróðurinn fái ekki yfir-
hönd og hamli þroska.
Kunnugt er að guðspjöllin eru
ekki að fjalla um búvegsvísindi
þegar þar er minnst á sáningu,
heldur mannlífið og jarðveginn
og sáningarefnin á þeim vett-
vangi. Þar er mörgu sáð og mikið
á sig lagt, þó að ávextirnir reyn-
ist ekki allir góðir til neyslu. Það
er af svo mörgu að taka, þegar
velja skal á milli þeirra fjöl-
breyttu tegunda, sem okkur
bjóðast í garðinn okkar eða lífs-
akurinn, og þá er nú ekki fjöl-
skrúðið minna, sem að okkur er
rétt, án þess að við fáum nokkru
ráðið hvort við viljum eða ekki.
Og stundum, því er nú ver, vill
fara eins og í kvæði segir, sem
bókin Ulgresi fær nafn sitt af:
„Undir heiðum himni víðum/
hvílíkt yndi að skemmta sér/
þegar blóm í brekku og hlíðum/
brosa hvar sem litið er./ En ill-
gresið er oft og tíðum/ yndisleg-
ast sýnist mér./“
Ætli að það sé nokkurt okkar
ósnortið af yndisleika margs-
konar eiturtrefja, sem eins og
biðja þess í sakleysislegri og fag-
urri ginning að vefjast utan um
mann. Það er víst reyndar og
áreiðanlega sterkur þáttur í því
hlutskipti að heita manneskja,
að eiga fangstað við ýmsan
flækjugróður, að þreifa fyrir sér,
takast á við, velja og hafna. Og
líklega færir það einn mesta un-
að, sem eignast má, að stælast í
garðverkunum, ef að slíkt á ann-
að borð nær ekki að gera mann
örmagna eða fastan við ein-
hverja slímmöskva, sem engu
eira og að síðustu kæfa.
Já, undir heiðum himni víðum,
sýnist illgresið oft á tíðum ynd-
islegast, og um það má gilda sem
séra Hallgrímur sagði: „Villast
menn úr máta/ má það sannleik
játa“. Orð Drottins, sem gefið er
til ávöxtunar og nefnist himna-
riki, það er tíðum umlukið
mörgu sem vex yfir það, tekur úr
því safa og þroska og illgresið
skríður að úr öllum áttum. Það
er mikið fjallað þessa dagana
um myndina Daginn eftir, er á
að sýna afleiðingar kjarnorku-
styrjaldar. Það er skelfilegt að
hugsa til þess, að það skuli á
valdi fáeinna manna að leggja
allt í rúst á þessari jörð í svo að
segja einu vetfangi, ef þeim býð-
ur svo við að horfa, af einhverj-
um vitfirrtum ástæðum. En
væru þeir einir sekir ef svo færi?
Hefðum við þá ekki öll sáð til
þess, sem gerðist? Erum við ekki
öll þátttakendur, bæði þiggjend-
ur og gefendur í flestu sem fram
fer í þessari veröld, berumst með
á sömu bylgjunni og harla oft án
„Það sem
maður
sáir... “
andófs við þeirri bylgju, sem
kanna að leiða til tortímingar.
Og er það ekki líka býsna oft
gildandi í einkalífinu einnig, að
við vöknum við það daginn eftir,
að það sem við gerðum í gær eða
létum ógert varð til þess vítis,
sem við sitjum í síðar. Það sem
við sáðum til, það skilar sér fyrr
eða seinna, gott sem illt. í bók-
inni dýru segir að líkt sé himna-
riki manni er sáði góðu sæði í
akur sinn, en meðan fólkið svaf
kom óvinur hans og sáði illgresi
meðal hveitisins. „A meðan fólk-
ið svaf“. Er það ekki gildandi
lýsing á því sem gerist harla oft
á lífsakrinum, það festir rætur
og bólgnar út, sem við aldrei
vildum hafa með að gera, en það
óx og dafnaði af því að við vorum
grandalaus eða kærulaus, létum
það viðgangast sem síðan hægt
og bítandi gekk á lagið og óx
okkur yfir höfuð, eða eins og
stendur skrifað í bók einni: Ég
veit ekki hvort vér vöktum eða
sváfum/ vinir og bræður, múr-
aðir inni í skúta/ fyrir þann
boðskap, sem býður öllum
mönnum/ að búa í friði og sátt á
þessari jörð/ ... Hér stend ég í
skugga, hér bið ég á báðum átt-
um/ við borgarhlið, sem hafa
víkkað og hækkað/ en innan
grindanna glampar á þúsundir
hjálma/ ó Guð minn, ó Guð
minn, hvað sváfum vér lengi
bræður.“
En hvað getum við þá gert, ég
og þú, hvað getum við gert til
þess að varðveita það sem er og
verður okkur sjálfum og þessari
veröld til nytja, hvað getum við
framkvæmt til að gæta litla
reitsins okkar, að hann ekki falli
í fulla órækt og ávaxtaleysi?
Sáðkornið, sem líkt er við
himnaríki, það lítur út eins og
orð á meðal annarra orða, smátt
eins og mustarðskorn á meðal
fræjanna, sem bera í sér yndis-
legu iilgresisbreiðurnar. Én þó
hefur mustarðskornið í sér fólg-
ið þann merkilega þrótt, að það
getur orðið öðrum jurtum meira
og sprengt af sér og frá sér
hvaða villigróður sem er, fái það
að nærast. Og þess vegna hafa
kristnir menn aldrei verið í vafa
um hvað þeir ættu að gefa til
þess að bera sér og sínum holla
ávöxtu í lífinu, þeir hafa tekið
undir með Páli: „Vakið, standið
stöðugir í trúnni". Ýmsir kunna
að segja: En er það ekki full-
reynt að þetta svonefnt orð frá
Drottni kemur litlu til leiðar til
heilbrigði í þessari veröld? Verð-
ur það ekki fremur og ævinlega
eins og spíra, sem aldrei tognar
neitt úr? Mér finnst það stund-
um. Já, mér finnst það tíðum,
þegar ég get ekki sjálfur þverfót-
að fyrir því sem ég vildi hafa
gert öðruvísi í gær, því sem ég
vildi hafa sagt, sýnt og gert bet-
ur en ég gerði. Og mér finnst það
líka stundum þegar ég hugsa til
kirkjunnar fyrr og síðar, hvað
hún oft var vanmáttug og upp-
burðarlítil, við að hlúa að gróðr-
inum og vinna verkin, sem áttu
að sýna ávextina af Orðsins
ræktan. En ég er yfirleitt fljótur
að ná mér aftur, því að í raun-
inni finn ég fyrir þvi daglega, ef
ég hugsa mig um, að hver ein-
asta manneskja sem ég mæti er
mótuð af Orðsins valdi, mótuð af
líknarlund og kærleika og
margskyns arfgengum kostum,
sem eiga rætur í boðun og trú
ára og alda, þrátt um allt, já
þrátt fyrir allan villigróðurinn,
sem stundum fær mann til að
efast um að við getum lifað það
sem heitir: Daginn eftir.
Það má þykja tvísýnt, eins og
sveipir og straumköst bylja á
þjóðlífi samtfmans hér sem ann-
ars staðar, hvernig kristni reiðir
af, hvernig fer um mustarðskor-
nið og vaxtarmátt þess á meðal
helfjötra af óvinarótum. Vakan
bíður okkar alla tíma í eigin
garði og valið er okkar á þvi,
hverju við hlynnum að í kringum
okkur, hvort við gefum fordæmi,
til fylgdar við Jesúm Krist eða
ekki. Megi sú bæn lifa með okkur
sem séra Hallgrímur orðaði svo:
Þú gafst mér akurinn binn —
þér gef ég aftur minn/ Ast þína
á ég ríka/ eigðu mitt hjartað
líka/ Ég gef og allan þér/ æ
meðan tóri ég hér/ ávöxtinn iðju
minnar/ í akri kristninnar þinn-
ar.“
Askriftarsimim er 83033
VERÐBREFA-
IÐSKIPTANNA
ENN BATNA KJÖR
SPARIFJÁREIGENDA
OG
VALMÖGULEIKAR
AUKAST:
1. Nýtt útboö verötryggöra spariskírteina ríkissjóðs
1984-1. fl.
Vextir: 5,08% á ári.
Binditími 3 ár — Tveir gjalddagar á ári.
Hámarkslánstími 14 ár.
2. Gengistryggö spariskírteini ríkissjóös m/v gengi SDR
1984-1.fl.
Vextir: 9% á árí.
Binditími 5 ár.
Hámarkslánstími 5 ár.
3. Eldri flokkar verötryggöra spariskírteina og happ-
drættisláns ríkissjóös
Vextir: 5—5%% á ári
Binditími og hámarkslánstími frá 25 dögum til allt aö
5 árum.
4. Verðtryggð veöskuldabréf tryggð meö lánskjaravísi-
tölu.
Vextir: 8,75—9,87% á ári.
1—2 gjalddagar á ári.
Hámarkslánstími 1 —10 ár.
Kynniö ykkur nýjustu ávöxtunarkjörin á markaönum í
dag. Starfsfólk Veröbréfamarkaöar Fjárfestingarfélags-
ins er ávallt reiðubúiö aö aöstoöa viö val á hagkvæm-
ustu fjárfestingu eftir óskum og þörfum hvers og eins.
SÖLUGENGIVERÐBRÉFA
6. febrúar 1984
Spariskírteini og happdrættislán ríkissjóðs
Sölugengi Ávöxtun- Dagafjöldi
Ar-flokkur pr. kr. 100 arkrafa til innl.d.
1970-2 17.415,64 Innlv. í Seölab 5.02.84
1971-1 14.816,27 5,00% 1 ár 219 d.
1972-1 13.533,78 5,00% 1 ár 349 d.
1972-2 11.053,06 5,00% 2 ár 219 d.
1973-1 8.428,79 5,00% 3 ár 219 d.
1973-2 8.107,50 5,00% 3 ár 349 d.
1974-1 5.308,05 5,00% 4 ár 219 d.
1975-1 4.002,39 Innlv. í Seölab. 10.01.84
1975-2 3.021,25 Innlv. í Seölab. 25.01.84
1976-1 2 809.49 5,00% 34 d. 40 d.
1976-2 2.273,74 Innlv. i Seölab. 25.01.84
1977-1 2.055,45 5,00% 49 d.
1977-2 1.702,42 5,00% 214 d.
1976-1 1.393,65 5,00% 49 d.
1978-2 1.087,60 5,00% 214 d.
1979-1 936,14 5,00% 19 d.
1979-2 706,77 5,00% 219 d.
1980-1 599,69 5,00% 1 ár 69 d.
1980-2 463,81 5,00% 1 ár 259 d.
1981-1 397,24 5,00% 1 ár 349 d.
1981-2 295,12 5,00% 2 ár 249 d.
1982-1 277,36 5,00% 1 ár 25 d.
1982-2 205,85 5,00% 1 ár 235 d.
1983-1 158,88 5,00% 2 ár 25 d.
1974-D 5.157,40 5,50% 44 d.
1974-E 3.504,50 5,50% 295 d.
1974-F 3.504,50 5,50% 295 d.
1975-G 2.299,04 5,50% 1 ár 295 d.
1976-H 2.128,94 5,50% 2 ár 54 d.
1976-1 1.660,68 5,50% 2 ár 294 d.
1977-J 1.498,52 5,50% 3 ar 55 d.
1981-1 ft 315,77 5,50% 2 ár 85 d.
Veðskuldabréf - verðtryggð
Sölugengi m.v.
2 afb. á ári
1 ér 95.69
2 ár 92.30
3 ár 91.66
4 ár 89.36
5 ár 88.22
6 ár 86.17
7 ár 84.15
8 ár 82.18
9 ár 80.24
10 ár 78.37
11 ár 76,51
12 ár 74,75
13 ár 73,00
14 ár 71,33
15 ár 69.72
16 ár 68.12
17 ár 66,61
18 ár 65,12
19 ár 63,71
,20 ár 62.31
Nafnvextir
(HLV)
2V/.
2V»%
3%%
3V4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
4%
Veðskuldabréf óverðtryggð
Avöxtun
umfram
verötr.
8.75%
8.86%
9.00%
9,12%
9,25%
9,37%
9,50%
9,62%
9,75%
9.87%
10,00%
10,12%
10.25%
10,37%
10,49%
10.62%
10,74%
10,87%
10,99%
11,12%
Sölugm/v 1 afb á ári 14% 16% 18% 20% (Hlvj 21%
1 ár 87 88 90 91 92
2 ár 74 76 78 80 81
3 ár 63 65 67 69 70
4 ár 55 57 159 62 63
5 ár 49 51 554 56 57
Hlutabréf
Hlutabréf Eimskips hf. óskast
í umboðssölu.
Daglegur gengisútreikningur
Veröbréfamarkaður
Fjárfestingarfélagsins
Lækjargötu12 101 Reykjavik
lónaóarbankahúsinu Simi 28566