Morgunblaðið - 02.09.1984, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. SEPTEMBER 1984
87
VEGI
Maureen Quigley og Peter Legg. Morgunbla8i»/J41Iua.
Maureen Quigley og Peter Legg:
íslendingar fylgjast
vel með tískunni
Það var gaman
að taka
þátt í þessu
— segir Sigríður Beinteinsdóttir söngkona í Kikk
ÞEGAR blaðamaður fór fram á
viðtal við þau Maureen Quigley og
Peter Legg var úr vöndu að ráða,
því þau voru mjög upptekin. Sem
betur fór var hægt að finna
klukkutíma einn daginn til þess að
hittast Ef til vill hafa þau fórnað
dýrmætum hvfldartíma í þetta við-
tal, en þau tóku þessu vel og voru
hin hressustu.
Ástæðan fyrir dvöl þeirra hér
á íslandi er sú að þau komu hér
á vegum heildverslunarinnar
Eldborgar á föstudaginn í síð-
ustu viku til þess að kynna Jingl-
es hársnyrtivörur og taka þátt í
hársnyrtisýningu sem fram fór
sl. sunnudag. I siðustu viku voru
þau svo með námskeið fyrir hár-
greiðslumeistara, í klippingu,
litun o.fl. Þau byrjuðu að vinna
um leið og þau lentu og stoppuðu
ekki eftir það. Laugardagurinn
og sunnudagurinn fóru í að
skipuleggja sýninguna, m.a. að
klippa og lita og hafa allt tilbúið.
Sýningin hófst klukkan átta og
lauk um klukkan eitt eftir mið-
nætti og næsta morgun hófust
síðan námskeiðin klukkan níu.
Þetta er svo sannarlega ströng
dagskrá þegar tekið er tillit til
þess að þau gera allt sjálf. Þessi
sýning er algerlega á þeirra áb-
yrgð. Þau velja tónlistina, hvaða
módel taka þátt í sýningunni,
hvaða fatnaði stúlkurnar eru í,
semja dansa og Maureen sér
einnig um andlitssnyrtinguna.
Það er forvitnilegt að fá að vita
hvernig þetta er hægt.
„Það er óneitanlega mjög erf-
itt og þreytandi að koma svona
sýningu saman þegar maður hef-
ur aðeins tvo daga til þess,“
sagði Maureen. „En við erum vön
þessu og það fylgir þessu alltaf
mikil spenna. Þetta er í annað
skipti sem ég kem hingað til Is-
lands með svona sýningu og mér
finnst mjög skemmtilegt að
vinna hér, sérstaklega vegna
þess að fólkið fylgist mjög vel
með tískunni og er ekki hrætt
við nýjungar. Þetta gerir starf
okkar svo miklu auðveldara. Hér
eru einnig afbragðsgóðir hár-
greiðslumeistarar, sem fylgjast
mjög vel með tískunni og eru
opnir fyrir nýjungum." Peter
sagði að þetta væri í fyrsta
skipti sem hann kæmi til Is-
lands. „Mér finnst áberandi hvað
fólk fylgist vel með tískunni hér.
Þetta hefur allt verið mjög
spennandi fyrir mig. Enda er
þetta í fyrsta skipti sem ég set
upp sýningu og tek þátt i
kennslu erlendis."
— I hverju er starf ykkar
fólgið?
Maureen er fljót að svara og
hefur greinilega mikinn áhuga á
því sem hún er að gera. „Við er-
um kennarar við Jingles-skólana
í London, sem bjóða upp á
kennslu í öllu er viðkemur hári
og hárgreiðslu og einnig and-
litssnyrtingu. En við erum einn-
ig meðlimir í svokölluðum lista-
hópi Jingles. I honum eru átta
manns, sem kenna við skólana,
setja upp sýningar alls staðar á
Englandi og út um allan heim.
Hugmyndir um nýjar greiðslur,
ný hársnyrtiefni og nýjar línur í
hártískunni koma frá meðiimum
hópsins. Það er ætlast til þess af
okkur að við séum stöðugt að
koma með nýjar hugmyndir og
vinna úr þeim. I verkahring
hópsins er einnig að undirbúa
módel fyrir myndatökur, t.d.
fyrir tímarit, auglýsingar og
þess háttar. Ekki eru nema um
3-4 ár frá því að Jingles fór að
framleiða hársnyrtivörur og eru
þær allar gerðar samkvæmt
hugmyndum og kröfum hópsins.
Við teljum að þær séu eins og
best verður á kosið." Peter bætti
því við að allir sem komast í
þennan hóp þurfi að hafa
reynslu í að vinna á hárgreiðslu-
stofu. „Án slíkrar reynslu er erf-
itt að kenna hárgreiðslumeist-
urum. Jingles leggur mikla
áherslu á að það þarf ekki endi-
lega að fara saman að vera góður
hárgreiðslumeistari og góður
kennari. Þeir sem komast í
þennan hóp þurfa að vera hvort
tveggja." Peter hefur verið hjá
Jingles í þrjú ár, þar af í eitt og
hálft ár með hópnum. Maureen
hefur unnið í sex og hálft ár hjá
Jingles, en í 4 ár með hópnum.
Hún hefur ferðast út um allan
heim á þessum árum.
— Hvernig er að vinna við
þetta?
„Þetta krefst þess náttúrulega
að maður gefi allt annað frá sér
á meðan maður er í þessu
starfi," sagði Maureen. „En ég
held satt að segja að ég yrði
mjög leið ef ég væri ekki alltaf á
flakki. Auðvitað langar mig
seinna að giftast og eignast
börn, en það eru enn nokkur ár í
það. Ég er ekki nema 22 ára
gömul. Þetta starf krefst þess að
þú notir hina listrænu hæfileika
þína til þess að koma stanslaust
fram með nýjar hugmyndir og
vera alltaf tilbúinn til að fara
hvert sem er, út um allan heim.
Þetta er þreytandi starf og fólk
endist ekki nema í ákveðinn
tíma í þessu. Ég ætla að nota
tímann meðan ég er ung til þess
ferðast um heiminn. Ég held að
það verði mjög auðvelt að segja
einn góðan veðurdag: „Ég er
hætt þessu." Sérstaklega vegna
þess að ég er búin að sjá svo
margt í heiminum og þarf ekki
að vera hrædd um hafa misst af
einhverju. Núna er ég á ferðalög-
um allt frá einni viku í einu upp
í tvo mánuði. Ég er í mesta lagi í
tvo mánuði í London í einu.“
— En Peter, nú er þetta í
fyrsta skipti sem þú ferð á veg-
um Jingles til útlanda. Hvernig
líst þér nú á þetta eftir allar
þessar lýsingar hjá Maureen?
Peter hlær að þessu, en er
greinilega tilbúinn í slaginn.
„Mér finnst þetta mjög spenn-
andi. Ég veit í raun og veru ekki
hvert ég fer næst. Það eina sem
ég veit núna er að við munum
taka þátt í stórri hársnyrtisýn-
ingu í London á næstunni sem
nefnist Salon International ’84.
Oftast koma þangað um ein
milljón manna alls staðar að úr
heiminum. Eftir þessa sýningu
veit ég ekki hvað er á döfinni. En
þessu starfi fylgir að þú verður
að vera tilbúinn að fara hvert
sem er, hvenær sem er.“
Þetta voru greinilega orð í
tíma töluð, því nú var tíminn út-
runninn. „Því miður, við verðum
að þjóta," sögðu þau. Þau höfðu
lokið við tveggja daga námskeið
kvöldið áður. Það sama kvöld
hófst þriggja kvölda námskeið
og daginn sem viðtalið fór fram-
hófst þriggja daga námskeið.
Samtals tóku 68 hárgreiðslu-
meistarar þátt í námskeiðunum,
svo það var greinilega nóg að
gera hjá þeim þessa einu viku
sem þau dvöldu á íslandi. ÁH
EITT af vinsælustu lögunum um
þessar mundir er „Vertu ekki að
plata mig“ með HLH-flokknum. Sú
sem sjngur með flokknum í þessu
lagí heitir Sigríður Beinteinsdóttir og
er það ekki síst hennar hlutur sem
gerir lagið svona skemmtilegt. Þetta
lag er fyrsta íslenska lagið sem kemst
í fyrsta sæti á vinsældalista rásar 2.
Blaðamaður Morgunblaðsins rabbaði
við Sigríði fyrir nokkrum dögum, því
cflaust eru margir sem hafa áhuga á
að vita svolítið meira um hana. Hún
var fyrst spurð að því hvenær hún
hafi byrjað að syngja.
„Ég byrjaði að syngja með bíl-
skúrshljómsveit veturinn
1980—1981. Ég sá auglýsingu í
blaði þar sem óskað var eftir
söngkonu og vinkona mín hvatti
mig til þess að reyna þetta. í raun
og veru var þetta gamall draumur,
því ég var alltaf syngjandi. Ég söng
með plötum og notaði hárbursta
fyrir míkrófón þegar ég hélt að
enginn heyrði eða sæi til mín.“
— En nú hefur þú sungið með
hljómsveitinni Kikk um tíma. Hvað
hefur sú hljómsveit starfað lengi?
„Kikk er tveggja ára. Við erum
að taka upp plötu og í sumar höfum
við æft af krafti auk þess að spila á
böllum. Upphaflega var ætlunin að
hafa þetta 6 laga plötu. En nú hef-
ur það verið endurskoðað og er
hugmyndin sú að hafa á plötunni
að minnsta kosti 10 lög. Við erum í
fríi núna, en byrjum fljótlega að
æfa nýju lögin, sem eiga að vera á
plötunni. Líklega verður lokið við
upptökur í október og vonandi
verður hægt að koma plötunni út
fyrir jól. Einnig eru ýmsar breyt-
ingar á döfinni hjá hljómsveitinni.
Eftir fríið taka til starfa ( hljóm-
sveitinni nýr gítarleikari og nýr
trommari."
— Er hægt að lifa á því að spila
í hljómsveit?
„Nei, það er ekki hægt, nema ef
til vill þegar mest er að gera á sum-
rin. Við vinnum öll með þessu þó að
við þurfum að æfa mikið og reglu-
lega, oft á hverjum degi. Annars er
frekar lítið að gera á veturna. Þá
loka flest húsin úti á landi og ekki
er mikið um böll í bænum, þar sem
hljómsveitir spila. Við höldum
stundum tónleika til þess að minna
á okkur, en það er ótrúlega fátt fólk
sem mætir að staðaldri á þess hátt-
ar tónleika. Þetta er allt öðruvísi á
sumrin. Þá eru sveitaböllin og þar
er allt öðru vísi stemmning. Við
spilum frumsamda tónlist á tón-
leikum en á sveitaböllunum erum
við með alls konar tónlist, blöndum
saman gömlu og nýju eftir því
hvernig fólkið vill hafa þetta. Við
spiluðum mikið í Vestmannaeyjum
í sumar og í eitt skiptið var Sigurð-
ur Flosason saxófónleikari með
okkur. Þá tókum við meðal annars
syrpu af gömium rokklögum og var
greinilegt að fólkinu lfkaði það
mjög vel. Mér finnst alltaf gaman á
sveitaböllum. Þar er oft svo mikið
stuð að við smitumst hreinlega og
Sigríður Beinteinadóttir söngkona
hljómsveitarinnar Kikk. Hún syng-
ur með HLH-flokknum í laginu
„Vertu ekki að plata mig“.
Morgunblaðið/Júllus.
verðum örugglega skemmtilegri
fyrir bragðið.“
— En hvernig kom það til að þú
söngst með HLH-flokknum?
„Mér skilst að Pétur Kristjáns-
son hjá Steinum hafi bent Björgvin
Halldórssyni á mig. Björgvin fékk
að hlusta á upptökur með Kikk og
hafði samband við mig. Mér fannst
allt í lagi að reyna þetta og hafði
mjög gaman af þessu. Bæði upptök-
unum og einnig auglýsingamynd-
inni. Það var að vísu svolftið þreyt-
andi að standa upp á endann f 13
tima og þar aö auki á háhæluðum
skóm. Eg er nefnilega alls ekki vön
að ganga á þannig skóm. Mér var
gjörsamlega breytt í allt aðra
týpu.“
— Er gaman að syngja í hljóm-
sveit?
„Já, það er það, oftast. Það krefst
oft mikillar vinnu og getur stund-
um verið þreytandi. En ég finn það
núna, þegar við erum búin að vera í
fríi, að ég hlakka virkilega til að
byrja aftur.'
ÁH
Mokveiði
Einn góðviðrisdag á Austurlandi f sumar brá þriggja ára gamall
Fáskrúðsfirðingur, Páll Ágúst Sigurðsson, sér í bryggjuferð ásamt
föður sínum og afa. Á myndinni er Páll Ágúst með aflann, sem var
afbragðsgóður eins og sjá má.