Morgunblaðið - 09.09.1984, Qupperneq 58

62
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. SEPTEMBER 1984
Jazzballettskóli Kristínar
Vetrarstarfsemin byrjar síöustu vikuna í september í Lang-
holtsskóla og einnig veröur kennt í Þróttheimum. Mjög alhiiöa
kennsla fyrir alla aldurshópa. Börn frá 5 ára aldri. Einnig tímar
í léttum jazzhreyfingum viö músík fyrir konur á öllum aldri.
Innritun hafin í aíma 39160.
Kristín Svavarsdóttir.
saiHEMUr
VARAHUmR
Vestur þýsku varahlutaverksmiöjurnar Bendix
framleiða eingöngu vandaöar vörur.
Þær framleiða orginal varahluti t.d. fyrir FIAT
verksmiðjurnar ítölsku.
Þessar gæðavörur bjóðum við á góðu verði.
Dæmi: Fiat 127
Hemladælur, aftur 229 kr.
" framan 728 kr.
Hemlaskór í afturhjól
með útíherslum 578 kr.
Gorma- og skóhaldara-
sett í afturhjól 272 kr.
Hemladiskar, framan 420 kr.
Stöðuhemilsbarkar 294 kr.
Klossar 198 kr.
LADA
Hemladiskadælur 955 kr.
Sendum í póstkröfu um allt land. Fljót og góð þjónusta.
-# «c 1
LLING "
Sérverslun með hemlahluti.
Skeífunni 11 Sími: 31340,82740,
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir JÓHÖNNU KRISTJÓNSDÓTTUR
Megnar ný stjórn
fornra fjenda að
leysa vanda ísraels
ÞEGAR þessi orð eni skrifuð, fostudag, virðist allt benda til að
samsteypustjórn Verkamannaflokksins og Likud-bandalagsins verði
að veruleika í fsrael upp úr helginni. Shamir, forsætisráðherra, og
Peres, leiðtogi Verkamannaflokksins, segjast hafa komið sér saman
um þessa stiórn sem sé í reynd „pólitísk nauðsyn“ eins og málum er
nú komið í Israel. Báðir hafa forystumennirnir talað um ábyrgðartil-
finninguna og hina knýjandi nauðsyn að ísrael fái starfhæfa stjórn.
Samt hafa þeir þráttað meira um það hvor fái að vera forsætisráð-
herra nýju stjórnarinnar en hvernig efnahagsvandi þjóðarinnar skuli
leystur, hvernig málum verði skipað á Vesturbakkanum, hvað skuli að
gert í vaxandi ágreiningi Ashkenazy, og Sephardim-gyðinga innan
Israel, hvernig skulu standa að brottflutningi herja frá Líbanon og svo
mætti lengi telja.
Shimon Peres hefur lengi
dreymt forsætisráðherra-
drauma og það svo oft og mik-
ið, að ekki er laust við að hent
sé gaman að þvi meðai landa
hans. Hann kemst kannski að
raun um það þegar hann er
sestur í það embætti, að þó svo
að þeim metnaði hafi verið
fullnægt um sinn verður að
Meir Kahane
bretta upp ermarnar og taka
til óspilltra málanna. Vanda-
mál Israels hafa aldrei nokk-
urntíma verið jafn ógnvænleg
og nú og um það þarf ekki að
hafa mörg orð. Ég las nýlega
bók eftir Barböru Tuckman,
þar sem hún rifjar upp að
landið sem nú heitir ísraei hafi
jafnan lotið hernámi, einhvers
konar álög hafi hvílt á því
gegnum aldirnar og innbyrðis
ólga íbúanna sjálfra hafi veikt
varnarmátt þess og því hafi
voldugri þjóðir orðið til að
gleypa það. Tuckman segir að
þar sem landið sé nú byggt
þjóðinni, sem hraktist þaðan
fyrir árþúsundum, og muni
henni kannski takast að aflétta
bölvuninni.
Vinir ísraels hljóta að vona
það. En framhjá því verður
ekki litið, að ágreiningurinn
innan Ísraelsríkis hefur valdið
miklum skaða og djúpstæðum
sem verður þó að vona, að verði
ekki óbætanlegur.
En sé nú reynt að velta fyrir
sér hvernig stjórn muni takast
að stýra lsrael út úr mestu
kröggunum, verður að viður-
kenna að það er fjarri því að
líta gæfulega út. Innan Verka-
mannaflokksins er Map-
am-armur flokksins — sem er
til vinstri — mjög andvígur
samstarfi við Likud-banda-
lagið og þingmenn Mapam
hafa haft í hótunum um að
styðja ekki væntanlega stjórn.
Innan Likud er mikil gremja,
meðal annars vegna þeirra
kosningaloforða Shimon Peres
að taka fyrir frekara landnám
á Vesturbakkanum, flytja í
snatri herlið ísraela brott frá
Suður-Líbanon og taka upp
samninga við Jórdani með það
fyrir augum að ná einhvers
konar samomulagi um málefni
Palestínumanna. Þeir
Yitzak Sharair
atkvæðamenn innan Likud-
bandalagsins sem hafa látið
einna háværast í ljósi reiði
sína með samstarf við Verka-
mannaflokkinn eru David
Levy, aðstoðaforsætisráðherra,
og Ariel Sharon, fyrrverandi
varnarmálaráðherra. Það yrði
mjög alvarlegt áfall fyrir
Likud, ef þessir tveir menn
neituðu að styðja stjórnina
vegna mikilla áhrifa beggja
innan bandalagsins.
Hafa ber í huga að samstarf
Likud og Verkamannaflokksins
kynni að leiða til þess að flokk-
arnir næðu samkomulagi um
breytingar á kosningalöggjöf
landsins. Eins og margsagt
hefur verið frá komu þrettán
smáflokkar nú mönnum í
Knesset, flestir þessara flokka
hafa einn þingmann, einn eða
tveir hafa þrjá og fjóra. Kjör
Kahane rabbía, öfgafulls Ara-
bahatara, hefur innan ísraels
sjálfs verið lýst sem bletti á
ísrael og fleiri smáflokkar
virðast svo sem gegna meira
því hlutverki að leiðtogar við-
komandi flokksbrota nái
Knesset-sæti en að hagsmunir
ríkisins og raunsætt mat á
ástandi þjóðmála sé haft að
leiðarljósi. Báðir virðast
Shamir og Peres gera sér fulla
grein fyrir þessu, en ég minnist
þess að vísu ekki að hafa séð í
fréttum og greinum um við-
ræður þeirra að þessu máli
hafi verið hreyft nema mjög
yfirborðslega. Slikar breyt-
ingar gætu samt sem áður orð-
ið ríkinu til styrktar og eflt
samstöðuna inn á við. Að því
leyti er stjórn tveggja stóru
flokkanna jákvæður kostur.
Þegar komið er svo að öðru
fer heldur betur að vandast
málið. Þrátt fyrir kosningalof-
orð Verkamannaflokksins um
að stöðva landnemabyggingar
á Vesturbakkanum er það fekki
einfalt mál. Shamir forsætis-
ráðherra hefur ítrekað og lagt
á það áherslu, að stjórnarsam-
þykkt sé fyrir áframhaldandi
byggð og næsta ríkisstjórn hafi
ekki umboð til að rifta því. Per-
es sagði jafnan að finna yrði á
þessu pólitíska lausn og þá
helst í samvinnu við Jórdani.
En Vesturbakkinn hefur lotið
ísraelum í sautján ár og það
verður ekki hlaupið að því að
Shimon Peres
skrúfa tímann til baka, í öllu
tilliti skoðað.
Brottflutningur frá Suður-
Líbanon mun án efa verða
ásteitingarefni. Báðir lýstu að
vísu þeim vilja sinum að ísra-
elskir hermenn yrðu þar ekki
áfram, en það var mikill mun-
ur á afstöðu þeirra. Og Shimon
Peres vill áreiðanlega ekki
bera ábyrgð á því að draga her-
menn ísraela frá þessu lands-
svæði, ef hægt er að færa að
því rök að þar með séu varnir
Norður-ísraels að engu orðnar.
Þess vegna er fjarska fátt sem
bendir til að hægt verði að
leysa þann hnút í bráðina.
Hvaða úrræði þeir Shamir
og Peres hafa í efnahagsmál-
um, þar sem verðbólgan er nú
um 400 prósent, hefur heldur
ekki komið skýrt fram. fsra-
elskir þegnar eru þrátt fyrir
ömurlegt efnahagsástand ekki
reiðubúnir að taka á sig þær
byrðar sem þyrfti, að því er
fréttaritarar Ekíonomist og
fleiri blaða í fsrael hafa sagt
og því er vandséð hvernig það
mál verður til lykta leitt.
Þannig mætti telja lengi og
nefna margt og því er nú ver og
miður að færri eru þeir sem
álíta að stjórn sú, sem kannski
er nú að fæðast í ísrael verði til
stórræðanna. Það er auðvitað
einn plús í þessu: Peres fær
forsætisráðherradrauminn
uppfylltan. En kannski verður
sú uppfylling of dýru verði
keypt.