Morgunblaðið - 30.11.1984, Blaðsíða 29

28
MORGUNBLAÐID, FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1984
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1984
29

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthias Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Að-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 300 kr. á mánuöi innanlands. (lausasölu 25 kr. eintakiö.
HÖrmungar í
Eþíópíu
ótt lengi hafi sorfið að
þeim sem búa á þurrka-
svæðunum í Eþíópíu eru að-
eins fáeinar vikur síðan hörm-
ungarnar þar komust rækilega
til vitundar þeirra þjóða sem
aflögufærar eru. Má einkum
rekja þá vitneskju til frétta-
þáttar í breska sjónvarpinu,
BBC, sem flutti lýsingar á
hungrinu inn á heimili milij-
óna manna. Viðbrögðin létu
ekki á sér standa. í Bretlandi
söfnuðust á örskammri stundu
miklir fjármunir sem varið er
til að létta hinum hungruðu
kvölina. Þar í landi og annars
staðar er enn unnið kappsam-
lega að því að hjálpa hinum
nauðstöddu.
Hörmungarnar í Eþíópíu
eru nálægari okkur íslending-
um en ætla mætti við fyrstu
sýn. Þar í landi hafa íslenskir
kristniboðar starfað um langt
árabil og nú hafa borist
hingað lýsingar frá Sigríði
Guðmundsdóttur, hjúkrunar-
konu, sem starfar á vegum
Rauða krossins í Eþíópíu:
„Hingað koma fleiri en þúsund
flóttamenn á hverjum degi.
Það er varla að við höfum und-
an,“ hefur bandaríska vikurit-
ið Time eftir Sigríði á dögun-
um og í bréfi frá henni til
Rauða kross íslands sem
Morgunblaðið fékk leyfi til að
birta úr í gær segir meðal ann-
ars: „Það dóu 25 daglega er við
komum en dánartalan hefur
minnkað aðeins og er nú um 18
daglega... Við höfum 2.200
börn á okkar vegum og fáum
við um 300 ný börn daglega.
Þau eru öll mjög illa á sig
komin og eru eins og lifandi
beinagrindur." Sigríður Guð-
mundsdóttir sér um það í
þessum búðum í smábænum
Bati að hjúkra og fæða börnin.
1.000 börnum gefur hún fjórar
máltíðir á dag. Þar af eru 100
börn að deyja úr vatnsskorti
og er þeim sinnt sérstaklega.
1200 börn fá tvær máltíðir á
dag. „Við finnum að við getum
ekki gert allt sem við viljum
en við reynum að gera okkar
besta,“ segir Sigríður Guð-
mundsdóttir.
Hér á landi hafa þeir aðilar
sem annast alþjóðlega milli-
göngu í tilvikum sem þessum
hvatt íslendinga til að láta sitt
af hendi rakna til bjargar
Eþíópíumönnum, en talið er að
6 milljónir manna svelti þar
um þessar mundir. Átakanleg
lýsing Sigríðar Guðmunds-
dóttur og gömul mannúðar-
tengsl íslendinga við þetta
fjarlæga land vegna trúboð-
anna sem þar ganga á Krists
vegum ættu að verða mönnum
hvatning til að láta ekki sinn
skerf eftir liggja. Áþján
Eþíópíumanna minnkar ekki
við að þeir lúta fátæktarstjórn
marxista sem leggur meiri
áherslu á að eiga vopn en mat-
væli eins og aðrar slíkar
stjórnir. Sú staðreynd má ekki
fæla íslendinga frá því að
rétta bjargarlausu, sveltandi
fólki hjálparhönd í þeim anda
sem Sigríður Guðmundsdóttir
og kristniboðar frá íslandi
hafa starfað meðal þess.
Lélegur
málstaður
Krafa Alþýðubandalagsins
um að útvarpað yrði frá
lokaumræðu þingmanna um
álsamninginn og álmálið svo-
nefnda í gærkvöldi vekur sér-
staka athygli fyrir þá sök, að
engar ræður þeirra alþýðu-
bandalagsmanna duga til að
bæta þann lélega málstað sem
þeir hafa í þessu máli.
Þótt Hjörleifur Guttorms-
son talaði í marga sólarhringa
samfleytt um ekkert annað en
álmálið gæti hann ekki talað
sig frá þeirri staðreynd, að í
þau tæp fimm ár sem hann
var iðnaðarráðherra náði
hann aldrei þeim tökum á ál-
málinu sem gerðu honum
kleift að gæta hagsmuna ís-
Iands. Hjörleifur stóð álíka að
álmálinu og Ólafur R. Gríms-
son að þeim málum sem hann
gerir að sínum, að þyrla upp
svo miklu moldviðri að aðal-
atriðin glatist.
Allir þjóðhollir íslendingar
fagna því að tekist hefur að
binda enda á deilurnar við
Alusuisse, eiganda álversins í
Straumsvík. Eins og menn
muna skorti Hjörleif Gutt-
ormsson kjark til þess að gera
nokkuð sem stuðlaði að lausn
áldeilunnar, þvert á móti vildi
hann að átökin út af álverinu í
Straumsvík yrðu sem mest og
hóf þau raunar með því að lýsa
þeirri skoðun, að líklega væri
skynsamlegast að loka þvi.
Auðvitað má deila um niður-
stöðuna í samningi sem þess-
um. Morgunblaðið er þeirrar
skoðunar að mjög viðunandi
niðurstaða hafi fengist. Eitt er
víst að Hjörleifi Guttormssyni
hefði aldrei tekist að leiða
þetta mál til lykta, einmitt
þess vegna er málstaður hans
jafn lélegur og raun ber vitni.
Hannes Þ. Hafstein framkvæmdastjóri SVFI:
Hundruð kölluð
Starfsmaður Slysavarnafélagsins með neyðarpoka, sem Björgunarsveitin
Ingólfur framleióir. Þessir pokar eru mun sterkari en áipokar og í lit sem
sést vei úr fjarlægð. Þeir eru tveggja metra langir og 50 sm að breidd.
saman
— Einsdæmi að ná
saman slíkum fjölda
vel búinna og þjálf-
aðra sjálfboðaliða
„ÉG VIL taka fram, aö það var fró-
bærlega unnið af þessum björgunar-
aðilum. Það er áreiðanlega eins-
dæmi, að það skuli vera bægt að
kalla saman á augabragði hundruð
vel búinna og þjálfaðra sjáifboða-
liða Það sýndi sig bezt, þegar við
gátum sent á leitarsvæðið á þriðju-
dagsmorgninum hundruð óþreyttra
manna til að taka við og aðstoða við
leitina," sagði Hannes Þ. Hafstein,
framkvæmdastjóri Slysavarnafélags
íslands, er hann var spurður, hvaða
lærdóma mætti draga af leitarstarf-
inu við Laugarvatn í byrjun vikunn-
ar.
Hannes sagði, að lærdómurinn
af leitinni væri tvíþættur. Annars
vegar það sem snéri að björgun-
arsveitunum og leitarmönnunum.
Þ^rna hefði fengist reynsla í leit
við mjög erfiðar aðstæður í
áhlaupsveðri þar sem skipt hefði
úr stormi og hríð yfir í slyddu og
rigningu. Reynsla hefði þvi fengist
á ýmsan búnað sveitanna. Varð-
andi fjarskiptabúnað sveitanna
sagði Hannes, að þó ekki hefði
náðst samband við tvo vélsleða-
menn, illu heilli, þá væri
fjarskiptabúnaðurinn í heild mjög
góður og ættu stjórnvöld þakkir
skildar fyrir skilning í þeim efn-
um. Nú væru fyrir hendi sérstakir
endurvarpar til að taka með inn á
afmörkuð leitarsvæði þar sem
skilyröi væru slæm en tvímenn-
ingana hefði vantað þessa endur-
varpa. Reynslan af fjarskiptabún-
aðinum hefði að öðru leyti verið
mjög góð í leitinni.
Framkvæmdastjóri SVFÍ sagði
síðan: „Hinn þáttur þessa máls er
sá, að allur sá fjöldi fólks, sem
stundar fjallaferðir, útilegur og
bílferðir um hálendið og afskekkt
svæði utan alfaravegar, þarf að
hafa að minnsta kosti þrjú megin-
atriði í huga. 1 fyrsta lagi að fara
ekki einbíla um afskekktar öræfa-
leiðir, sérstaklega ef engin talstöð
er í bílnum. I öðru lagi að gera
ferðaáætlun til að skilja eftir
heima. Það er sjálfsögð tillitssemi
við ættingjana sem heima sitja og
auk þess hrein og bein kurteisi við
björgunaraðila. Þetta eru atriði
sem eiga við bæði til sjós og lands.
Þá er í þriðja lagi að nefna, að alls
ekki á að yfirgefa bil við aöstæður
sem þessar. Þar er að minnsta
kosti skjól fyrir veðri og vindum.
Hannes Þ. Hafstein framkvæmdastjóri SVFÍ.
Menn ættu að hafa í huga í þessu
sambandi, að hérlendis skipast
veður skjótt í lofti og bíllinn er
það sem fyrst er leitað að.“ Hann-
es bætti því við, að ef menn neydd-
ust til að yfirgefa bifreið af ein-
hverjum ástæðum, eða tækju þá
ákvörðun, yrðu þeir að muna eftir
að skilja eftir skilaboð þar sem
fram kæmi af hverju og hvenær
hann var yfirgefinn, ennfremur
hvert haldið var frá bílnum.
Varðandi unga fólkið sem týnd-
ist sagði Hannes: „Þau stóðu sig
vel eftir að í óefni var komið og
ber að þakka þeim hugulsemina að
rita SOS-merkið í snjóinn. Þá
stóðu þau rétt að þvi að grafa sig
niður og ganga um til að halda á
sér hita.“ Hannes sagði í lokin, að
góð vísa væri aldrei of oft kveðin
hvað varðar útbúnað. Hlýr fatnað-
ur, góður neyðarpoki, úr áli eða til
þess gerðir plastpokar, sem hann
sagði Björgunarsveitina Ingólf til
dæmis framleiða, væru ómissandi.
Unga fólkið hefði til dæmis haft
gagn af þeim eina álpoka sem það
var með, en fleiri pokar hefðu gert
betur. Plastpokarnir eru í „neyð-
arlit“ þannig að auðvelt er að
koma auga á þá úr lofti. Þá sagði
hann að á markaðnum væri nú
mjög góður hlífðarfatnaður, auk
þess væri lambhúshettan ætíð
mikið þarfaþing. Af öðrum nauð-
synlegum hlutum taldi Hannes
m.a. upp áttavita, kort, flautu,
aukafatnað, merkjaskot, hand-
blys. Hann kvaðst mæla eindregiö
með handblysum og minnti á að
rauður litur væri ætíð neyðarlitur.
Handblys sagði hann sjást mun
betur en svifblys í kafaldi og
slæmu skyggni, en það væri oft við
þær aðstæöur, sem menn villtust
af leið og erfiðlega gengi að finna
skipbrotsmenn á sjó.
Fyrstu eintök
Guðbrands-
biblíu tilbúin
„ÚTGÁFA Guðbrandsbiblíu árið 1584 var rismikill atburöur í sögu
þjóðarinnar, tæknilegt afrek við þau skilyrði sem fyrir hendi voru þá
og bókmenntasögulegt afrek, sem þýðing á þessum mikla texta var.
Það þótti því fyllsta ástæða til að minnast þess nú, er 400 ár eru liðin
frá þessum viðburði,“ sagði dr. Sigurbjörn Einarsson, biskup, er ný
útgáfa Guðbrandsbiblíu var kynnt á fundi með fréttamönnum í gær.
Þessi Ijósprentun Guðbrandsbiblíu er gefín út af Lögbergi, og gerð í
samvinnu við Hið ísienska biblíufélag, Kirkjuráð og Stofnun Árna
Magnússonar á íslandi.
Sverrir Kristinsson, útgefandi
hjá Lögbergi, gerði grein fyrir
útgáfu verksins og í máli hans
kom m.a. fram, að hinn 6. júní
1584 hafi lokið prentun fyrstu
íslensku biblíunnar á Hólum í
Hjaltadal. Sama dag, 400 árum
síðar, árið 1984, lauk ljósprent-
un þessa verks í Kassagerð
Reykjavíkur. Guðbrandsbiblía
er nú gefín út í takmðrkuðu
upplagi, 400 tölusettum eintök-
um og kostar hún um 35 þúsund
krónur, sem er rúmlega eitt kýr-
verð í dag, en fyrr á öldum kost-
aði biblían tvö til þrjú kýrverð.
Við gerð þessarar útgáfu hefur
mjög verið líkt eftir frumútgáf-
unni og til fyrirmyndar við
ljósprentunina voru höfð þrjú
eintök í eigu Þjóðminjasafns,
Háskólabókasafns og Lands-
bókasafns.
Sérstakur pappír var fram-
leiddur í Danmörku til útgáf-
unnar, sem er eftirgerð hand-
unnins pappírs sem notaður var
til bókagerðar fyrr á öldum. Bi-
blían er bundin í alskinn. Eintak
í Háskólabókasafni, sem talið er
vera í upprunalegum búningi,
var haft að fyrirmynd við gerð
Morgunblaðið/KAX
Aðstandendur hinnar nýju Ijósprentuðu útgáfu Guðbrandsbiblíu. Fremstir eru dr. Sigurbjörn Einarsson biskup, með frumein-
tak úr Háskólabókasafninu og séra Eiríkur J. Eiríksson og Sverrir Kristinsson útgefandi hjá Lögbergi með ný eintök bundin
í geitar- og kálfskinn. Aðrir á myndinni eru frá vinstri: Ólafur l’álmason mag. art, Hermann Þorsteinsson framkvæmdastjóri
Biblíufélagsins, Leifur Agnarsson frá Kassagerðinni, Kristján Aðalsteinsson frá Bókfelli hf., Hilmar Baldursson frá Odda, og
lengst til hægri er Einar Esrason gullsmiður.
bandsins. Biblían fæst í tvenns
konar skinni, geitarskinni og
kálfskinni. Allt bókband er
handsaumað og handunnið og
bókarskraut á spjöldum og
hornum og tvær bókarspennur
eru í líkingu við það sem er á
eintaki Háskólabókasafns.
í útgáfustjórn Biblíunnar eru
dr. Sigurbjörn Einarsson bisk-
up, sem ritar eftirmála um Guð-
brand biskup og Biblíu hans,
séra Eiríkur J. Eiríksson, Her-
mann Þorsteinsson fram-
kvæmdastjóri Biblíufélagsins,
dr. Jónas Kristjánsson og ólaf-
ur Pálmason mag. art., sem
hafði umsjón með útgáfunni.
Biblían er prentuð ( Kassagerð
Reykjavíkur hf., setningu eftir-
mála annaðist Prentsmiðjan
Oddi hf., Auk hf. teiknaði bók-
band og bókarskraut, Bókfell hf.
annaðist bókband og Einar
Esrason gullsmiður hefur haft
umsjón með gerð bókarskrauts
og annast frágang þess.
Ahrif stjórnmálaflokkanna á kosningar á ASI:
„Botna ekkert í þessum
pólitíska meydómi héra
— sagði Guðmundur J. Guðmundsson
HARÐAR umræður urðu um lagabreytingar á ASÍ-þinginu fyrr í þessari viku,
einkum tillögur laganefndar um fjölgun miðstjórnarfulltrúa um sex og nýtt
embætti 2. varaforseta sambandsins. Þær tillögur voru síðan samþykktar, eins
og fram hefur komiö í Mbl.
Ásakanir, sem fram komu við
fyrri umræðu á mánudag um að á
ferðinni væru fyrirframákveðin
pólitfsk hlutaskipti, voru endur-
teknar af nokkrum þingfulltrúum.
Aðrir lýstu undrun sinni á þessum
viðhorfum, það væri ekkert nýtt að
flokkspólitík hefði áhrif á kosn-
ingar í Alþýðusambandinu. Þannig
sagðist Guðmundur J. Guðmunds-
son, formaður Dagsbrúnar, „ekkert
botna í þessum skyndilega póli-
tíska meydómi sumra fulltrúa hér.“
Jón Kjartansson, formaður
verkalýðsfélags Vestmannaeyja,
sagði eftir framsöguræðu Aðal-
heiðar Bjarnfreðsdóttur, að ASÍ
væri pólitískt hlutafélag og að nú
væru hluthafarnir búnir að koma
sér saman um bræðinginn. Hann
sagðist alls ekki vera andvígur
auknum áhrifum kvenna í forystu
ASÍ en minnti á að konum í mið-
stjórn hefði verið fækkað um tvær
á síðasta þingi og að engin trygging
væri fyrir því að fjölgun í mið-
stjórn þýddi endilega að konur þar
yrðu fleiri. „Það ræðst af gengi
hlutabréfa á hinum pólitíska mark-
aði,“ sagði Jón.
Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir,
formaður Sóknar, sagðist hissa á
hve Jón Kjartansson og fleiri væru
orðnir „hræðiiega ópólitískir. Það
hefur auðvitað alltaf verið pólitík á
bakvið hér í Alþýðusambandinu.
Þeir sem tala um annað eru vilj-
andi að reyna að blekkja þingheim.
Það væri lygi að segja að pólitiskra
hlutfalla væri ekki gætt — en það
er ekkert nýtt. Eru þessir menn
búnir að gleyma órólegu deildinni?
Ég var með þeim í henni, svo ég
veit allt um það,“ sagði Aðalheiður.
„Hættið þessum fíflalátum og segið
einu sinni satt!“ Henni var klappað
lof í lófa eftir þessi orð.
Fleiri konur komu upp og lýstu
stuðningi sinum við tillöguna, sem
hafði það yfirlýsta markmið að
auka hlut kvenna i forystu sam-
bandsins. Jóhanna Friðriksdóttir,
formaður Snótar í Vestmannaeyj-
um, kvaðst þó óttast að fjölgun
miðstjórnarmanna leiddi af sér
sterka og valdamikla fram-
kvæmdastjórn í ASÍ en ef ekki
væri hægt að auka hlut kvenna þar
nema með fjölgun miðstjórnar-
fulltrúa myndi hún styðja tillög-
una.
Kolbeinn Friðbjarnarson, for-
maður Vöku á Siglufirði, gagn-
rýndi fyrirhugaða fjölgun harð-
lega, sagði tillöguna runna undan
rifjum „pólitískrar baktjalda-
rnafíu", sem ætlaði að fótum troða
lýðræðið innan hreyfingarinnar.
„Þetta hefur allt verið ákveðið
fyrirfram," sagði Kolbeinn. „Ég get
vel sagt frá því, að nokkrum vikum
fyrir þing fór 20—25 manna hópur
í Reykjavik að kynna sér pólitískar
skoðanir kjörinna þingfulltrúa í fé-
lögunum. Þessir menn eru búnir að
eyrnamerkja okkur öll og sam-
kvæmt því á Alþýðubandalagið hér
150—160 sauði, Sjálfstæðisflokkur-
inn 115—120, Framsókn um 70 og
Alþýðuflokkurinn 110—112. Þetta
vita allir, sem vilja vita það.“
Stefnt að atyinnugreinaskipulagi 1988:
„Sofandahá ttur okkar gæti
kostað lög 1 ?rá Alþingi"
— sagði Karvel Pálmason í umræðum á ASÍ-þingi
„NÆSTU fjögur ár verða að skera úr um hvort verkalýðshreyfingin sjálf aetlar að
breyta sinu skipulagi eða hvort löggjafinn þarf að koma til. Sofandaháttur okkar i
verkalýðshreyfingunni gæti orðið til þess, að röddum á Alþingi um að lögbjóða
skipulagsbreytingar á okkar hreyfingu, muni fjölga verulega," sagði Karvel Pálma-
son alþingismaður og fulltrúi á ASÍ-þingi í umræðum um skipulagsmál á þinginu f
gær. Þingið afgreiddi sfðan mótatkvæðalaust ályktun um skipulagsmál, þar sem gert
er ráð fyrir að tillögur um atvinnugreinaskipulag verði lagðar fyrir næsta þing, 1988.
I ályktuninni segir að nauðsynlegt
sé að gera þær breytingar á skipulagi
og starfsháttum verkalýðssamtak-
anna, „sem þarf til þess aö þau geti
þjónað sem best þeim tveimur megin-
verkefnum, að vera virkt og öflugt
baráttutæki launafólks og að veita fé-
lagsmönnum nauðsynlega þjónustu f
síbreytilegu þjóðfélagi".
Ályktunin er að öðru leyti i sex lið-
um:
1. Þingið leggur áherslu á, að öll
félög innan ASI eigi aðild að lands-
sambandi og verði stefnt að þvf að
koma þeirri skipan á fyrir 36. þing
ASÍ 1988 (sem stendur eiga 33 félög
með um 7.000 félaga beina aðild að
sambandinu, innsk. Mbl.). Einnig
verði gerð tillaga að verkaskiptingu
milli ASÍ og landssambandanna.
2. Þingið felur skipulagsmálanefnd,
í samráði við miðstjórn og landssam-
bönd að leggja fyrir sambandsstjórn-
arfund 1985, hugmyndir að atvinnu-
greinaskiptingu er verði til leiðbein-
ingar um skipan félagsmanna og fé-
laga I landssambönd. Tillögur um
atvinnugreinaskiptingu verði síðan
lagðar fyrir 36. þing ASÍ 1988.
3. Þingið telur nauðsynlegt, að tekið
verði upp aukið samstarf verkalýðsfé-
laga innan hinna ýmsu atvinnugreina,
í þvi skyni að láta reyna á kosti og
galla atvinnugreinaskipulags, án þess
þó að núverandi skipan landssam-
banda og félaga verði breytt f grund-
vallaratriðum, nema um það verði
fuUt samkomulag.
4. Verkalýðsfélög, sem hafa innan
sinna vébanda félagsmenn úr fleiri en
einni atvinnugrein, verði aðilar að
þeim landssamböndum, sem við á.
Bent er á, að þau félög, sem svo stend-
ur á um, verði deildaskipt með form-
legum eða óformlegum hætti.
5. Til þess að verkalýðsfélög geti
gegnt hlutverki sinu sem baráttutæki
og þjónustustofnun telur þingið æski-
legt, að þau verði að öðru jöfnu ekki
fámennari en svo, að þau geti haft
starfsmann á sinum vegum. Fyrir því
felur þingið skipulagsmálanefnd og
miðstjórn, i samvinnu við landssam-
böndin, að efla samstarf og samvinnu
félaga þar sem landfræðilegar að-
stæður gera það kleift með framan-
greint markmið i huga. Þingið felur
skipulagsmálanefndinni að undirbúa
tillögur i þessum efnum og leggja þær
fyrir viðkomandi félög, landssambönd
og svæðasambönd.
6. Ráða skal starfsmann, sem hafi
það verkefni að sinna skipulagsmálum
samtakanna, fylgja eftir samþykktum
og fylgjast með þróun þeirra mála.
Ennfremur að aðstoða við lausn
ágreiningsmála, sem upp kunna að
koma milli landssambanda og/eða fé-
laga.
Miðstjómarkjör á ASÍ-þingi:
Karl Steinar féll í
kosningu um varamenn
KARL STEINAR Guönason alþingismaður og varaformaður Verkamannasam-
bands íslands féll i kosningu um varamenn í miðstjórn Alþýðusambands
íslands í gærmorgun. Kjósa átti 9 fulltrúa og hafnaði Karl í 10. sæti með 36.150
atkvæði. I stað Karls kom inn í miðstjórnina Valdís Kristinsdóttir frá Stöðvar-
firði, sem hlaut 37.150 atkvæði. Valdís er „eyrnamerkt“ Alþýðubandalaginu. í
níunda sæti lenti Alþýðuflokksmaðurinn Hrafnkell A. Jónsson frá Eskifirði
með 37.050 atkvæði.
Tillaga kjörnefndar um aðal-
menn í miðstjórn ASl næsta kjör-
tímabil var samþykkt í allsherjar-
atkvæðagreiðslu. Sjö konur munu
eiga sæti i 21 manns miðstjórn
næstu fjögur ár og hafa þær aldrei
verið fleiri. Flest atkvæði hlaut
óskar Vigfússon, forseti Sjó-
mannasambands íslands, alls
53.825. Aðrir miðstjórnarmenn eru:
Kristín Hjálmarsdóttir frá Iðju á
Akureyri (53.800 atkvæði), Aðal-
heiður Bjarnfreðsdóttir frá Sókn
(53.300), Guðjón Jónsson, Félagi
járniðnaðarmanna (53.300), Hans-
ína Stefánsdóttir, Verslunar-
mannafélagi Árnessýslu (52.950),
Benedikt Davíðsson, Trésmiðafé-
lagi Reykjavíkur (52.475), Ragna
Bergmann, Framsókn (51.925), Jón
A. Eggertsson, Verkalýðsfélagi
Borgarness (50.825), Jón Helgason,
Einingu á Akureyri (50.650), Guð-
mundur Þ. Jónsson, Iðju i Reykja-
vík (50.625), Þóra Hjaltadóttir, Fé-
lagi verslunar- og skrifstofufólks á
Akureyri (49.550), Guðmundur
Hallvarðsson, Sjómannafélagi
Reykjavíkur (48.325), Guðmundur
J. Guðmundsson, Dagsbrún
(47.550), Karvel Pálmason, Verka-
lýðs- og sjómannafélagi Bolungar-
víkur (46.950), Magnús Geirsson,
Félagi ísl. rafvirkja (46.625), Guð-
rún Thorarensen, Bárunni á Eyr-
arbakka (45.800), Þórður ólafsson,
Verkalýðs- og sjómannafélaginu
Boðanum í Þorlákshöfn (43.750) og
Hilmar Jónasson, Verkalýðsfélag-
inu Rangæing á Hellu, (42.750).
Þau fjögur, sem stungið var upp
á úr salnum, voru Valdis Kristins-
dóttir frá Stöðvarfirði (31.450 at-
kvæði), Jóhanna Friðriksdóttir úr
Vestmannaeyjum (22.050), Málfríð-
ur Ólafsdóttir, Félagi starfsfólks í
veitingahúsum (20.500) og Kol-
beinn Friðbjarnarson, Vöku á
Siglufírði (18.400).
Flest atkvæði i kosningu um
varamenn hlaut Karitas Pálsdóttir
frá Verkalýðsfélaginu Baldri á Is-
afirði (50.250 atkvæði). Aðrir vara-
menn i miðstjórn, að frátöldum
þeim sem áður er getið, eru: Ingi-
björg Óskarsdóttir, Aftureldingu
(46.450), Úlfhildur Röngvaldsdótt-
ir, Einingu (44.975), Bjarni Jak-
obsson, Iðju i Reykjavík (41.250),
Sigrún Clausen, Verkalýðsfélagi
Akraness (41.175), Halldói
Björnsson, Dagsbrún (39.900) og
Guðmundur M. Jónsson, Verka-
lýðsfélagi Akraness (38.800).