Morgunblaðið - 22.12.1984, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. DESEMBER 1984
\>etba. e.v ekk-i rétta. y/oiinsdxlan,
en 'eg f«e hajna tiL cxb pasSA.'1
HÖGNI HREKKVÍSI
Starfsmaður Ríkisútvarpsins bendir á að lesið sé jafnt úr forustugreinum allra dagblaða í útvarpi.
Dagblöðunum gert
jafnt hátt undir höfði
Páll Heiðar Jónsson, dagskrár-
deild Ríkisútvarpsins skrifar:
f „Velvakanda" þriðjudaginn 18.
desember birtist bréf frá „Hlust-
anda“ um lestur forustugreina
dagblaðanna í útvarpinu. Hér
verður ekki fjallað um þann hluta
bréfsins, sem varðar réttmæti
lestrar slíks efnis né heldur hvort
sanngjarnt geti talist að tvö
dagblaðanna birti tvær forustu-
greinar í sama blaði á laugardög-
um, enda eru ákvarðanir um slíkt
á valdi útvarpsráðs.
Hinsvegar staðhæfir „Hlust-
andi“ að það „heyri til undantekn-
inga að lesið sé úr sunnudagafor-
ustugrein Morgublaðsins samdæg-
urs,“ og ennfremur að „þulir beiti
þeirri afsökun að Morgunblaðið
hafi ekki borist í tæka tíð.“ Við
þessi atriði óskar undirritaður að
gera eftirfarandi athugasemdir:
1. Það mun heyra til algjörra und-
antekninga að forustugrein Morg-
unblaðsins á sunnudögum sé ekki
lesin samdægurs — en ein slík átti
sér stað síðastliðinn sunnudag,
enda barst þeim er þetta ritar ekki
blaðið um þá helgi en slíkt heyrir
einnig til undantekninga.
2. í tilviki eins og þessu er ljóst að
þulur gefur þá skýringu, sem eðli-
legt er — enda henni komið á
framfæri af þeim er þetta ritar.
Til frekari skýringar skal þess
getið að sum blaðanna senda
handrit forustugreina sinna til úr-
vinnslu daginn fyrir útkomu við-
komandi blaðs en það gerir Morg-
unblaðið ekki. Á hinn bóginn er
blaðið sent undirrituðum sérstak-
lega — m.a. í því skyni að gera
útdrátt úr forustugrein þess — og
er að öðru jöfnu á því hin besta
regla — nema í þetta tiltekna
skipti.
Sannleikurinn
er sagna bestur
Emil Gudmundsson, hótelstjóri
llótels Loftleióa, skrifar:
í dálkum Velvakanda birtist
bréf þann 15. desember sl., sem
sagt var vera frá nokkrum strák-
um. Þar bera þeir starfsfólki Hót-
els Loftleiða afar illa söguna. Seg-
ir það hafa neitað að skipta 10
krónu peningi er þeir ætluðu að
hringja heim eftir Lúsíuskemmt-
un sem þeir hafi tekið þátt í á
vegum Æskulýðsfélags Bústaða-
kirkju. Þeim hafi ekki bara verið
neitað um skiptimynt í síma, held-
ur hafi verið kallað á dyravörð til
að henda þeim út. Þetta var aðal-
efni bréfsins.
Ljótt ef satt væri — en stað-
reyndir málsins eru nokkuð á ann-
an veg. Ég hefi kannaö þetta mál
mjög gaumgæfilega og eru mála-
vextir þessir:
í fyrsta lagi er símasjálfsalinn
gerður fyrir 10 krónu peninga.
Strákarnir hefðu því ekki þurft að
biðja um að fá 10 krónu peningi
skipt til að geta notað símann.
I öðru lagi, var engum neitað
um skiptimynt í símasjálfsalann
og ef hann var upptekinn var fólki
boðið að nota síma hótelsins. Hins
vegar var mikil ásókn að fá skipt
peningum í spilakassa Rauða
krossins, og það svo að um tíma
gengu fimmkallar hótelsins til
þurrðar, þar til starfsmenn Rauða
krossins komu með skiptimynt.
í þriðja iagi verð ég því miður
að geta þess, að einn drengur sem
margoft var búið að skipta pen-
ingum fyrir í spilakassann, reidd-
ist heiftarlega þegar skiptimyntin
var búin. Hann jós svívirðingum
hárri röddu yfir afgreiðslustúlku í
gestamóttöku hótelsins og er orð-
bragðið ekki eftir hafandi. Áður
hafði hann raunar vakið athygli
sökum óheflaðrar framkomu og
hávaða, auk þess sem hann var
með ýmsa aðra uppivöðslusemi,
sem hér skal ekki tíunduð. Með
honum voru þrír strákar og var
öllum fjórum visað út úr hótelinu,
til að hlífa gestum við að hlusta á
óprenthæft orðbragð fyrirliðans.
Hins vegar bauð dyravörður hon-
um að koma inn aftur og hringja
heim í síma hótelsins. Þáði hann
það og eftir skamma stund var
faðirinn kominn á vettvang til að
sækja soninn og félaga hans, og
hafi orðbragð drengsins verið
ófagurt, þá tók fyrst steininn úr
þegar faðirinn var kominn á vett-
vang. Fór ekki á milli mála hvar
strákur hafði numið munnsöfnuð-
inn.
Ég vil í lengstu lög komast hjá,
að skýra frá atvikum sem þessum
opinberlega. En það verður ekki
hjá því komist þegar starfsfólk
Hótels Loftleiða er ausið auri í
nafnlausu bréfi í stærsta dagblaði
þjóðarinnar, þar sem staðreynd-
um er gjörsamlega snúið við. Hins
vegar eru þeir drengir sem hér um
ræðir velkomnir aftur á Hótel
Loftleiðir hvernær sem er, svo
framarlega sem þeir koma kurt-
eislega fram. Því eins og segir í
fyrirsögn á bréfi þeirra: Kurteisi
kostar ekki peninga.