Morgunblaðið - 28.02.1985, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. FEBRÚAR 1985
47
Minning:
Guðrún Þorsteins-
dóttir, Brúnstöðum
Fædd 17. nóvember 1906
Dáin 8. janúar 1985
Með þessari síðbúnu kveðju úr
annarri álfu vildi ég minnast Guð-
rúnar á Brúnstöðum, eins og hún
jafnan var kölluð, og þakka henni
órofa vináttu og tryggð.
Guðrún fæddist 17. nóvember
1906 að Ytri-Þorsteinsstöðum í
Haukadal í Dalasýslu. Foreldrar
hennar voru hjónin Guðfinna Eyj-
ólfsdóttir og Þorsteinn Þorvarð-
arson sem þar bjuggu. Þeim hjón-
um varð ellefu barna auðið. Tvö
barnanna, tvíburar, létust ný-
fædd. Auk þess misstu þau elsta
barn sinn, stúlku, þegar hún var
14 ára að aldri, en hin átta náðu
fuilorðinsaldri. Guðrún var nr. 6 í
systkinahópnum.
Guðrún ólst upp í foreldrahús-
um á Ytri-Þorsteinsstöðum sem
barn og unglingur. Síðan kann ég
ekki að rekja feril hennar þar til á
ofanverðum þriðja tug ævinnar að
forlögin höguðu því svo, að Guð-
rún giftist móðurbróöur minum
Ingimundi Gíslasyni, en þau gift-
ust 10. júní 1933. Ingimundur var
sonur hjónanna Guðrúnar Magn-
úsdóttur og Gísla Gestssonar i
Suður-Nýjabæ, Þykkvabæ, næst-
elstur úr hópi 10 systkina sem upp
komust.
Ingimundur og Guðrún settust
að í Reykjavík og stofnuðu heimili
sitt þar á kreppuárunum upp úr
1930. Fyrst bjuggu þau að Berg-
staðastræti 42, en 1935 keyptu þau
jörðina Brúnstaði við Þvotta-
laugaveg og þar bjuggu þau síðan
til æviloka.
Ingimundur lést 3. des. 1978 og
Guðrún var þvi ekkja siðustu 6 ár
ævinnar. En hún bjó áfram á
Brúnstöðum og þar sagði hún skil-
ið við þennan heim, varð bráð-
kvödd á Brúnstöðum 8. jan. 1985,
rúmlega 78 ára að aldri.
Guðrún og Ingimundur eignuð-
ust 3 börn. Svanhildur er þeirra
elst, húsmóðir í Reykjavík, gift
Axel Þóri Gestssyni og eiga þau 2
dætur, Guðrúnu og Ragnheiði, og
einn son, Ingimund Gest. Hilmar
er annar í röðinni, hæstaréttar-
lögjnaður i Reykjavík, giftur Erlu
Hatlemark. Þau búa í Garðabæ og
eiga þrjá syni, Snorra Örn, Örvar
og Darra Örn. Yngsta barn þeirra
Guðrúnar og Ingimundar andaðist
nýfætt.
Guðrún og Ingimundur voru af
bændafólki komin og búskapur
var þeirra ævistarf þó bær þeirra
væri nánast inn í miðri Reykjavík
þegar þau voru komin á miðan
aldur. Fyrst voru þau með kúabú,
en hættu þeim búskap fljótlega
eftir stríð. Þá fóru þau út í svína-
og hænsnarækt og voru með mik-
inn búrekstur í báðum greinum í
fjölda ára. Auk þess áttu þau allt-
af hesta, þó forsendur fyrir þeirri
tegund „búskapar" breyttust með
breyttum þjóðfélagsháttum, en
hestar voru þeirra líf og yndi og
margur góður gæðingur prýddi
þar garða.
Guðrún og Ingimundur áttu
enga sjóði þegar þau hófust handa
frekar en annað alþýðufólk þeirra
tíma. Hinsvegar höfðu þau hlotið
dugnað, áræði og útsjónarsemi að
veganesti og fyrr en varði fór
búskapur þeirra að blómstra og að
lokum urðu þau vel efnuð. Þar
kom engin fyrirgreiðsla til, þau
einfaldlega unnu fyrir því. T.d.
stundaði Ingimundur bæði sjó-
sókn og verkamannavinnu jafn-
framt búskapnum fyrstu árin og
kom það þá einatt i hlut Guðrúnar
að sjá ein um búskapinn. Mér er
nær að halda að Guðrún hafi frek-
ar hvatt Ingimund en latt til þess-
ara aukastarfa.
En hér með er aðeins hálf sagan
sögð. Fleiru þurfti að sinna.
Brúnstaðir lágu i þjóðbraut á ár-
um áður, við Suðurlandsbrautina
á leið í „bæinn“. Heimilið á
Brúnstöðum var því þægilegur án-
ingarstaður þeirra sem erindi áttu
til Reykjavíkur og þar var öllum
tekið opnum örmum. Það var því
fleira en lega heimilis Guðrúnar
sem laðaði gesti að. Gestrisni
hennar var viðbrugðið og heimilis-
andinn óþvingaður og einlægur.
Það leið öllum vel í návist hennar.
Ég er einn þeirra sem naut
gestrisni Guðrúnar á Brúnstöðum
í ríkum mæli og get því trútt um
talað. En ég naut þar ekki einung-
is gestrisni heldur má segja að ég
hafi eignast þar athvarf á há-
skólaárum mínum. Umhyggja
Guðrúnar fyrir mér á þessum ár-
um og æ síðan ber vitni um
hjartalag hennar, tryggð hennar
og vináttu sem ég var svo lánsam-
ur að njóta. Og vinátta hennar
Minning:
Guðrún Soffía
Guðmundsdóttir
„Það er svo margs að minnast frá
morgni æsku Ijósum.
Er vorið hló við barnsins brá
og bjó því skart af rósum “
Þessar ljóðlínur komu upp í
huga mínum er ég settist niður til
að minnast frænku minnar, Guð-
rúnar Gunnarsdóttur frá Kefla-
vík. Mér er það í ljósu minni, er ég
sem lítill drengur fékk að fara i
kaupstaðinn, eins og það var kall-
að í gamla daga, með foreldrum
minum. Þá bjuggu þau hjónin Páll
Stefánsson og Guðrún í litlu húsi
við Suðurgötuna á Króknum og
þangað var ætíð komið, ef farið
var í bæinn. Ég man það sérstak-
lega, öðru fremur, hvað það var
mikið blómaskrúð I garðinum
fyrir sunnan húsið hennar, en hún
hafði alla tíð mikið yndi af blóma-
rækt.
Guðrún Soffía Gunnarsdóttir
fæddist 8. október árið 1896. Hún
var ein úr stórum systkinahópi
þeirra hjóna Gunnars Ólafssonar
og Sigurlaugar Magnúsdóttur, er
þá bjuggu í Keflavík í Hegranesi.
Þau systkini voru 14 og 1 hálf-
bróðir.
Guðrún var komin af sterkum
ættum, bæði frá föður og móður.
Gunnar faðir hennar var fæddur á
Ögmundarstöðum í Staðarhreppi.
Þar bjuggu foreldrar hans, Ólafur
Jónssod og Valgerður Gunnars-
dóttir. Móðir Guðrúnar, Sigur-
laug, var dóttir Magnúsar Árna-
sonar bónda að Utanverðunesi og
hans konu, Sigurbjargar Guð-
mundsdóttur.
Guðrún ólst upp ! stórum systk-
inahópi, ;em óðum nr að kveðja
jætta jarðlíf, aðeins þrjár systur á
lífi iægar jæssar línur eru i-itaðar.
Hún átti sterkar iaugar íii síns
kæra æskuheimilis eins og þau
systkin öll. Þar sleit hún sínum
bernskuskóm og átti mörg sporin i
æsku, og raunar af og til í gegnum
lífið. Ég man það, að eitt sinn er
ég gekk með henni heim í Kefla-
vík, að hún sagði við mig, að sér
fyndist hún alltaf eiga heima
hérna.
Guðrún ólst upp í föðurgarði,
þar til hún giftist föðurbróður
mínum, Páli Stefánssyni, 1928.
Þau byrjuðu búskap í Enni og Ás-
geirsbrekku í Viðvíkursveit og
bjuggu þar í nokkur ár, uns þau
fluttu til Sauðárkróks, og bjuggu
þá að Suðurgötu 18. Mann sinn
missti Guðrún árið 1955, en eftir
það bjó hún í sama húsi og sonur
hennar og tengdadóttir á Óldustig
5 hér í bæ og þar átti hún sína
eigin íbúð.
Guðrún var sterkur persónu-
leiki, hún var vinamörg og tröll-
trygg hennar vinátta, sama þó
væri henni óskylt sem og hennar
skyldmenni. Hún var vel gefin
kona og fylgdist vel með öllu hinu
daglega lífi fram að hinstu stund.
Eitt af því marga góða sem hún
átti í sínu fari var hennar sterka
minni. Ég dáðist oft að, hvað hún
mundi löngu liðna atburði vel, og
hvað henni var létt um að segja
frá löngu liðnum dögum. Við hjón-
in komum oft til hennar nú á síð-
ustu árum og alltaf var það svo, að
þegar við vorum búin að dvelja
með henni nokkra stund, drekka
kaffisopa og spjalla, varð maður
einhvers fróðari eftir þær sam-
ræður
Þau Páll og Guðrún áttu 3 börn:
Sigurlaugu, sem gift er Þorkeli
Eggertssyni og búa j>au á Ákur-
eyri. Áöalfríði, hún var jíift JCyj-
ólfi Pálssyni, en hann undaðist
fyrir nokkrum árum, býr nú með
Steini Sveinssyni og eru þau bú-
sett í Reykjavík. Stefán, giftur
Rannveigu Sturludóttur og búa
þau á Öldustíg 5 hér í bæ.
Guðrún andaðist þann 11.
febrúar síðastliðinn á sjúkrahús-
inu á Sauðárkróki eftir rúmlega 6
vikna dvöl þar. Með hækkandi sól
hverfur hún yfir móðuna miklu, til
landsins helga, en minningar um
göfuga konu munu geymast meðal
ættingja og vina, og vil ég senda
þessar örfáu línur sem lítinn
þakklætisvott fyrir fjölmargar
ánægjustundir á genginni leið.
Megi miskunn Guðs og kærleikur
leiða hana á ljóssins landi, þar
sem henni verður fagnað af ætt-
ingjum og vinum, sem horfnir eru
af þessu jarðlífi. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Börnum hinnar látnu og fjöl-
skyldum þeirra færum við hjónin
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
„Far þú í friði,
friður Guðs j)ig ölessi,
íafðu |)ökk íyrir allt og ;illL“
(V. ilriem).
: laukur ' laraldsson
rofnaði ekki þó vettvangur minn
yrði í öðrum landshluta. Hugar-
þelið og viðmótið var alltaf hið
sama, þó samverustundir yrðu
strjálar og stuttar eins og vill
verða i nútima þjóðfélagi, þar sem
ræktun vináttunnar víkur fyrir
ímynduðum skyldum í önn dags-
ins.
En fleiri áttu athvarf á Brún-
stöðum en ég. T.d. dvaldi faðir
Guðrúnar hjá henni síðustu ævi-
árin í hárri elli og eftir að barna-
börnin bættust í hópinn voru þau
ófáum stundum hjá afa og ömmu.
Ég mæli því fyrir munn margra
þegar ég með þessum fátæklegu
orðum þakka Guðrúnu þær fjöl-
mörgu stundir sem hún veitti öðr-
um af ævi sinni.
Ég læt hugann reika til baka í
eldhúsið á Brúnstöðum, stórt og
rúmgott. Hér gekk hún Guðrún
um beina, hér var vettvangur
hennar. Hún var lágvaxin, snagg-
araleg, oftast alvarleg, engin til-
gerð. Þó var alltaf stutt í glettn-
ina. Þótt ótrúlegt megi kallast
minnist ég varla að hafa tyllt mér
niður í eldhúsinu á Brúnstöðum
án þess að einhver annar gestur
væri þar einnig. Það var alltaf
kaffi og kökur, fréttir af frændum
og vinum, spjall um landsins gagn
og nauðsynjar. Sem sagt lifandi
heimili. Mér hrýs hugur að hugsa
til þess, að e.t.v. erum við tslend-
ingar að kveðja vissan „kúltúr“
um leið og við kveðjum þessar
gömlu húsmæður, húsmæður sem
stóðu undir nafni, veittu athvarf
og skjól og skópu lifandi heimili.
Um leið og þær hverfa af sjón-
arsviðinu er heimurinn ekki sá
sami og áður. Ég er hræddur um
að missir okkar verði meiri en
margan grunar.
Fyrir hönd okkar hjónanna,
móður minnar og fjölskyldunnar
allrar, votta ég börnum og barna-
börnum Guðrúnar svo og öðrum
nákomnum, okkar dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Guðrúnar á
Brúnstöðum.
Gísli G. Auðunsson
Utfaraskreytingar
Kistuskreytingar, krans-
ar og krossar meö stutt-
um fyrirvara. Sendum um
ailt land.
Flóra, Langholtsvegi.
Sími 91-34111.
Opiö til kl. 22.00.
Firmakeppni
Taflfélags
Reykjavíkur
á mánudag
SKÁKKEPPNI stofnana og fyrir-
tækja I985 hefst í A-riðli mánudag,
4. mars kl. 20 og í B-riðli miðviku-
dag, 6. mars kl. 20. Teflt verður í
félagsheimili Taflfélags Reykjavíkur
á Grensásvegi 44—46. Keppnin
verður með svipuðu sniði og áður —
í aðalatriðum á þessa leið:
Tefldar verða sjö umferðir eftir
Monrad-kerfi í hvorum flokki um
sig. Umhugsunartími er ein
klukkustund á skák fyrir hvorn
keppanda. Hver sveit skal skipuð
fjórum mónnum auk 1—4 til vara.
Fjöldi sveita frá hverju fyrir-
tæki eða stofnun er ekki takmark-
aður. Sendi stofnun eða fyrirtæki
fleiri en eina sveit, skal sterkasta
sveitin nefnd a-sveit, næsta
b-sveit o.s.frv. Þátttökugjald er
kr. 2.500 fyrir hverja sveit. Nýjar
keppnissveitir hefja þátttöku í
B-riðli.
Keppni í A-riðli fer fram á
mánudagskvöldum, en í B-riðli á
miðvikudagskvöldum. Fyrsta
kvöldið verður tefld ein umferð, en
tvær umferðir þrjú seinni kvöldin.
Mótinu lýkur með hraðskákmóti,
sem fram fer í A-riðli þriðjudag,
26. mars kl. 20 og i b-riðli fimmtu-
dag 28. mars kl. 20.
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGU skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. f
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
t
Hjartkær eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
GUNNAR HALLDÓR SIGURJÓNSSON
loftskeytamaöur,
Álfaskeiöi 57, Hafnarfiröi,
veröur jarösunginn frá Þjóökirkjunni i Hafnarfiröi föstudaginn 1.
mars kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaöir en þeim sem vildu
minnast hins látna er bent á Hjartavernd.
Gertrud M. Sigurjónsson,
Þór Gunnarsson, Ásdfs Valdimarsdóttir.
Sigurjón Gunnarsson, Þorbjörg Bernhard,
Ludwig H. Gunnarsson, Guörún Jónsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúö og hlýju viö andlát og útför eiginmanns
mins, fööur okkar. tengdafööur, afa og langafa.
HJARTAR HJARTARSONAR,
Espigeröi 4,
Ásta S. Björnsdóttir.

Björn Hjartarson,
Hjörtur Hjartarson,
Anna Hjartardóttir,
Grótar Hjartarson,
Anna Ottesen,
i>arnabörn «
Sigrlöur Armann,
■lenný Guömundsdóttir,
Aóalsteinn Kristjénsson,
Olöf Kiemensdóttir,
•lón Hjörnsson,
hernabarnabörn.