Morgunblaðið - 04.04.1985, Side 20
, JMQRGUNBLAÐIQ, FIMMTUDAfiUR 4. APRIL lj)85
í kveðjuflugi með Viktor Aðalsteinssyni flugstjóra Flugleiða:
Viktor flugstjóri lendir fararskjóta sínum í síðasta sinn. Aðflugi að Keflavíkurflugvelli lokið og Boeing 727 skilar enn gestum sínum heilum á leiðarenda.
Lenti í skothríð Nígeríu-
manna í Biafra-stríðinu
og leyfði Ólafi Thors
að stýra DC-4 á leið til Lundúna
„GÓÐIR FARÞEGAR. ÞetU er flug-
stjórinn sem talar. Við erum að fara
framhjá Fagurhólsmýri í Öræfum, í
33 þúsund feta hæð, sem er um 10
kflómetrar. Við sjáum hér ágætlega
yfir Vatnajökul og Öræfajökul á
vinstri hönd. Úti er 60 stiga frost á
celsíus." Þetta voru upphafsorð í
ávarpi Viktors Aðalsteinssonar, flug-
stjóra hjá Flugleiðum, er hann ávarp-
aði farþega sína í síðustu flugferð
sinni sem flugstjóri. Viktor lauk
ávarpi sínu á íslensku og ávarpaði
síðan farþega sína á dönsku og
ensku. Viktor kveður nú flugið sem
atvinnumaður eftir 36 ára gifturíkan
flugferil. Viktor flaug síðustu ferðina
til Kaupmannahafnar og aftur heim
sl. fostudag, og fengu Morgun-
blaðsmenn að fylgja honum í þessu
kveðjuflugi.
Morgunblaðsmenn eru ekki þeir
einu sem fylgja Viktor sérstaklega
í þessu kveðjuflugi, því kona hans,
Auður Hallgrímsdóttir, og sonur-
inn, Viktor, eru einnig með í för-
inni. Viktor er að læra flug, en
eldri sonurinn Hallgrímur er nú
þegar flugmaður hjá Flugleiðum.
Af þessu er ljóst að flugbakterían
er mjög sterk i ættinni. Auður seg-
ir blaðamanni þó að dóttirin Helen,
sem búsett er í London, hafi ekki
heillast af fluginu á sama hátt og
þeir feðgar.
„Ertu að fara að fljúga með hon-
um Viktor? Yndislegur maður,
hann Viktor, en segðu honum ekki
að ég hafi sagt þér það,“ sagði
Matthías Jóhannessen ritstjóri er
hann vissi hvað til stóð og auðvitað
kom það á daginn að umsögn
Matthíasar stóðst í hvívetna.
„Finnst ég ekki vera eldri
en ég vil vera“
Fyrsta spurningin eftir að blaða-
maður fær grænt ljós á að heim-
sækja Viktor í „cockpit" eftir flug-
tak: — Hvað er þér efst í huga,
þegar þú leggur í þína síðustu flug-
ferð sem atvinnuflugmaður?
„Ja, ég verð nú aðeins að fá að
hugsa mig um áður en ég svara
þessu,“ segir Viktor og lítur út um
gluggann í flugstjórnarklefa
Boeing-þotunnar, sem hann stýrir í
þessu flugi með aðstoð þeirra Árna
G. Sigurðssonar, aðstoðarflug-
manns, og Einars Sigurvinssonar,
flugvélstjóra. Heldur svo áfram:
„Ég er búinn að vera í þessu starfi
síðan 1949 og þegar ég nú hverf úr
því er mér efst í huga, að ég hætti
fullkomlega heilbrigður. Mér finnst
ég reyndar ekkert vera eldri en ég
vil vera.“ Það má fullyrða að Vikt-
or vill alls ekki vera gamall, því
hann lítur ekki út fyrir að vera
deginum eldri en fimmtugur, en
verður reyndar 63 ára á árinu, sem
er ástæða þess að hann hættir að
fljúga, þar sem lög kveða á um að
atvinnuflugmenn megi ekki fljúga
lengur en til 63 ára aldurs.
— Það þarf ekki annað en
ljósmynd af þér, svo fólk megi
sannfærast um að þú berð árin þín
62 með glæsibrag. Ertu sáttur við
að hætta þegar þú ert í fullu fjöri,
með fulla starfsorku og fullkom-
lega frískur?
„Við hljótum náttúrlega að hlíta
lögum og þetta eru bara lög sem
eru í gildi. Menn hafa orðið að
hætta á þessum aldri á undan mér,
jafnvel i fullu fjöri. Hitt er svo
annað mál, að ég álít að áður en
langt um líður verði menn frekar
látnir hætta af heilsufarsástæðum,
en fyrir aldurs sakir. Mér finnst
það miklu eðlilegra og reyndar var
ég að lesa grein í bandarísku blaði
um daginn, þar sem kemur fram að
Bandaríkjamenn eru að breyta
þessu hjá sér, þannig að það sé
læknisskoðun sem sker úr um
hvenær menn hætta í starfi. Ann-
ars get ég vel við unað, að hafa
fengið að starfa við þetta öll þessi
ár og hafa haldið fullri heilsu. Það
hafa ekki margir flugmenn hér á
landi flogið þetta lengi og hætt
fyrir aldurs sakir. Ég er sá fjórði í
röðinni sem þetta gerir hjá Flug-
leiðum, en aðrir hafa hætt áður en
þeir hafa komist „á aldur", og þá af
heilsufarsástæðum."
Fyrsti nemandi flugskóla
Akureyrar
— Hvenær lærðir þú svo að
fljúga og hvar?
„Eg byrjaði að læra flug hjá
Flugskóla Akureyrar, og var raun-
ar fyrsti nemandi þess flugskóla.
Þar tók ég einkaflugpróf 1946 og
fór svo til Reykjavíkur 1948 og
lærði þar hjá Flugskólanum Pegas-
us og þar tók ég atvinnuflugmanns-
próf vorið 1949, sem er reyndar
sama árið og aðstoðarflugmaður-
inn minn, hann Árni, fæddist. Ég
hóf störf hjá Flugfélagi íslands á
Akureyri í júlí sama ár, en flugfé-
lagið rak þá Grumman-flugbát.
Um áramótin 1949-50 fór ég svo til
Englands og lærði við Air Service
Training School í Southamton.
Þaðan lauk ég blindflugsprófi um
vorið.
Ég vann síðan hjá Flugfélagi ís-
lands á nýjan leik. Flaug á sumrin
meira eða minna og var við af-
greiðslu og önnur skyld störf hjá
félaginu á Akureyri á veturna.
Þannig gekk þetta fyrir sig til 1953,
að ég flutti alfarinn til Reykjavík-
ur. Þá flaug ég öllum þessum vélum
sem félagið var með í gangi."
— Hvenær varðstu svo flug-
stjóri hjá Flugfélagi íslands og á
hvaða vélum hefur þú verið flug-
stjóri?
„Það var 18. maí 1954, en þá varð
ég flugstjóri á DC-3. Mína fyrstu
ferð sem flugstjóri flaug ég til Ak-
ureyrar og þaðan til Kópaskers og
svo aftur til Reykjavíkur. Aðstoð-
arflugmaður minn í þeirri ferð er
núverandi yfirflugstjóri Flugleiða,
Jón R. Steindórsson. Ég varð svo
flugstjóri á DC-4 1. maí 1961 og á
Vicker Viscount f júlí sama ár. 1964
varð ég flugstjóri á DC-6B og síðan
7. júlí 1970 hef ég verið flugstjóri á
Boeing 727.“
í hóflnu sem Viktor og fjölskyldu var haldið við komuna til Keflavíkur.
Fjölskyldan er hér vinstra megin á myndinni: Hallgrímur, sonur Viktors,
kona hans, Ragnheiður Rögnvaldsdóttir, synir þeirra þeir Hrannar Þór og
Kristján Hrannar, Viktor Viktorsson, Auður Hallgrímsdóttir og Viktor
Aðalsteinsson.