Morgunblaðið - 02.06.1985, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐH), SUNNUDAGUR 2. JÚNÍ 1985
B 15
Æfíngapalhir fyrir bjðrgunrbáta rit gkólann (Anra
Eldvarnarsvæóió f Aara wltólaay
Olíugryfjan. Bak viA mennina eru gámarair sem eru innréttaðir til reykköf-
unarKfínga, en í fjarska er skólahúsið.
Skólahúsið á Aura er 600 fermetrar að sUerð og skilar um 700 nemendum á
ári.
Morgunblaðið/Árni Johnsen
Sigurður Georgsson ásamt Fríðu eiginkonu sinni og tveimur dætrum, Vigdísi og Lilju, en sú yngri, Lilja, var
nýbúin að færa pabba sínum blóm, fífíl úr túninu við húsið.
„Ég fer oftar þad
sem mig langar“
— segir Sigurður Georgsson skipstjóri í Vest-
mannaeyjum, aflakóngur íslands 1985
Sigurður Georgsson skipstjóri á
Suðurey í Vestmannaeyjum varð
aflakóngur íslands á vetrarvertíð-
inni annað árið í röð. Við hittum
hann að máli og röbbuðum við
hann um lífíð og tilveruna.
„Ekki er þorskurinn að
minnka, það get ég ekki séð,“
sagði Sigurður. „Mér hefur aldr-
ei gengið betur sl. 20 ár en siðan
kvótinn kom. Hins vegar er það
að segja um aðrar tegundir,
löngu, ufsa og ýsu, að mér finnst
bera minna á þeim, sérstaklega
yfir sumarið finnst mér það
áberandi.
Ég hef nú kennt spærlings-
veiðunum um löngutapið, þvi
það veiddist svo mikið af löngu-
seiðum í spærlingstrollið, þegar
það var hvað mest, hvort sem
skýringin er rétt eða röng. En ég
hef enga skýringu á hinu. Ég
held að það sé i sjalfu sér ekki
ofveiði, heldur verri skilyrði en
áður. Þetta virðist koma svona á
nokkurra ára fresti, en ýsuna
hefur vantað ýsuna óeðlilega
lengi.
Eg hef fengið talsvert af ýsu í
net þótt trollbátarnir sjái vart
ýsu, sem oft hefur þó verið uppi-
staðan í afla þeirra. Á þessu höf-
um við enga skýringu og skiljum
illa. Það hafa verið upp í 20 tonn
af ýsu í 50 tonna róðri af netum,
en þetta er ekkert nýtt á siðustu
áratugum að þessar fisktegundir
komi svona í bylgjum, flæði og
fjari.
Jú, ég hef alltaf verið mjög á
móti kvótanum. Ég held að það
hafi engin ástæöa verið til hans,
a.m.k. ekki svona mikil. Nú er ég
búinn með árið mitt og árið ekki
hálfnað og get ekkert gert en svo
er kannski fjöldi togara sem ekki
nær að klára sinn kvóta. Það er
ekkert að gera annað fyrir okkur
en binda skipið fram að sild í
september.
Það er ekki gott að segja hvað
þarf til þess að vera fiskinn, en
þetta er mjög misjafnt. Það er
eins og það eigi ekki fyrir sum-
um að liggja að geta fiskað. Mér
finnst þetta allt vera hálfgert
glópalán. Ég reyni að gera það
sem mig langar og hugurinn
stefnir að og ég kalla þetta
heppni. Ég fer oftar þangað sem
mig langar heldur en þangaö
sem aðrir hafa verið að fiska, og
það hefur oftast heppnast hvern-
ig sem á því stendur. Ég er að
vísu með ákveðið kort í huganum
miðað við reynslu mína, geri mér
í hugarlund hvar sé veiðivon og
skrái alla veiðistaði og mið.
Stundum bregzt það eins og
gengur, en ég get ekki neitað því
að ég hef verið heppinn. Ég er
mikið með sömu strákana um
borð og ef það verður breyting á,
þá koma oft aftur menn sem
hafa verið með mér áður.
Varðandi heimaslóðina hér við
Eyjarnar, þá hef ég alltaf verið
þeirrar skoðunar að það eigi að
loka þessu svæði fyrir trollinu.
Ég vil reyndar afnema hólf
nema smáfiskasvæðin, þau skulu
vera lokuð. Ég vil láta loka í
kringum Eyjar, mest á svæðinu
vestur fyrir Þrídranga og austur
að Manklakk. Það má segja 3
mílur í kringum Eyjarnar, aðal-
lega fyrir togið og sérstaklega
held ég að fyrir vestan Eyjar sé
mjög mikil uppeldisstöð. Ef
kvótinn á að vera áfram vil ég
allar landhelgislínur í burtu, að-
eins takmörk á uppeldisstöðvun-
um. Ef við teljum okkur eiga
ákveðinn tonnafjölda eigum við
að taka hann á eins hagkvæman
hátt og unnt er.
Jú, ég er búinn að vera til sjós
síðan 1956, byrjaði á Sidon
gamla á síld 15 ára gamall. Það
var yfirleitt aldurinn sem strák-
arnir byrjuðu á. Mér hefur ekki
likað neitt sérstaklega vel á
sjónum, ég get ekki sagt það, og
er ekkert mikill sjómaður í mér.
Það er gaman þegar vel gengur
en voðalega leiðinlegt þegar illa
gengur.
Suðurey að koma úr róðri.
Nei, mér finnst sóknarharkan
ekki hafa breytzt með kvótanum.
Ég var hræddur um að þetta yrði
hálfgert fokk og leizt ekki á það,
en mér finnst kappið vera það
sama, það er jákvætt. Menn
beita sér að fullu meðan eitthvað
er til. Það er sami vertíðarbrag-.
ur og var fyrir kvótann, en auð-
vitað er þetta skemmtilegast
þegar tognar á taumunum og
fiskurinn bungar veiðarfærin.
Smáfiskadrápið. Ég veit voða-
lega lítið um það. Ég hef stund-
um veitt á þessum smáfiska-
svæðum og það er ótrúlegt rusl
sem veiðist. Oftast sleppur það
þannig að það nær máli, en fisk-
urinn er óhugnanlega smar. Ég
fór nokkra túra vestur á Hala í
fyrra. I einum túrnum var mjög
smár fiskur en fjórir túrar voru
sæmilegir. Þessi versti var hel-
vítis rusl, en svona skeður ekki
hér á Eyjamiðum nema þá hjá
trillunum á heimaslóðinni, en
það undirstrikar þá það að hér á
heimaslóðinni er uppeldissvæði
sem ástæða er til að vernda fyrir
mikilvirkum veiðarfærum. Og
hér er líka mikil uppeldisstöð
fyrir síld á vesturhluta heima-
slóðarinnar. Það er farið að riðl-
ast á hraununum þegar fiskur
gefur sig, það ráðast allir á þetta
og þess vegna er ástæða til þess
að stemma stigu við því með lok-
MorgunblaAið/Sigurgeir í Eyjum