Morgunblaðið - 22.06.1985, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. JÚNl 1986
„Höfum áhuga á að fá fleiri
íslenska aðila í sambandið“
— segir Henrik Aasaröd formaður norræna flutningaverkamannasambandsins
FYRIR SKÖMMU var stödd hér á
Ljósmynd RAX
Henrik Aasaröd formadur norræna flutningaverkamannasambandsins og
Guðmundur Hallvarðsson formaður Sjómannafélags Reykjavíkur.
Tortímandinn sjálfnr, Arnold Schwarzenegger.
Berserksgangur
landi stjórn norræna flutninga-
verkamannasambandsins. Sam-
tökin mynda 33 verkalýðsfélög
fólks í flutningum, jafnt i landi,
sjó eða í lofti, frá öllum Norður-
löndunum.
Sjómannafélag Reykjavíkur er
eina íslenska félagið sem á aðild
að samtökunum. Að sögn for-
manns þess, Guðmundar Hall-
varðssonar, var það ein af
ástæðum heimsóknarinnar að
kynna hlutverk og starfsemi
sambandsins hér með það fyrir
augum að fleiri sæju sér fært að
taka þátt i starfseminni og
ræddi stjórnin hér við forystu-
menn flutningaverkafólks.
Formaður norræna flutninga-
verkamannasambandsins er
Henrik Aasaröd sem jafnframt
er formaður norska sjómanna-
sambandsins. I viðtali við Morg-
unblaðið sagði hann að ferðin til
fslands hefði verið mjög áhuga-
verð og félög flutningaverka-
manna hér væru öflugri en hann
hefði gert sér grein fyrir. „Við
höfum mikinn áhuga á að fá
fleiri íslensk félög til liðs við
okkur því við teljum að þau hafi
erindi í samtök sem þessi, auk
þess sem önnur aðildafélög gætu
lært ýmislegt af þeim.
Meginhlutverk samtakanna
sagði Aasaröd vera tvíþætt. „f
fyrsta lagi skuldbinda aðilar
sambandsins sig til að styrkja
hvern annan fjárhagslega ef
kemur til vinnudeilna eða verk-
falla. í annan stað skulu félags-
menn samtakanna hindra að
skip þess lands sem stendur í
vinnudeilum séu lestuð eða losuð
í öðrum höfnum Skandinavíu.
Það er einnig stefna samtak-
anna að samræma lög um farm-
flutninga fyrir Norðurlöndin og
bæta stöðu flutningaverkafólks
almennt með samræmdri löggjöf
um málefni þeirra."
Þau mál sem efst væru á baugi
í sambandinu, um þessar mundir
og rædd voru hér, sagði Aasaröd
vera að rétta hlut þeirra flutn-
ingaaðila sem ekki væru aðilar
að Evrópubandalaginu. „Það er
ætlunin að fá löggjöfinni breytt
þannig að ríki EB geti ekki setið
ein að flutningum sín á milli.
Sem dæmi um þetta má nefna að
Þjóðverjar og Brasilíumenn hafa
gert með sér samning sem kveð-
ur á um að hvor aðili um sig hafi
forgang fram yfir önnur ríki, að
flytja vörufarma þeirra. Þessu
viljum við sem stöndum utan
Evrópubandalagsins breyta.
Annað atriði sem mjög hefur
verið í deiglunni eru skip sem
sigla undir fánum ríkja eins og
Panama eða Líberíu. Eigendur
þessara skipa ráða íbúa þessara
landa til að komast hjá sköttum
og því að borga norrænum far-
mönnum mannsæmandi laun
sem síðan veldur atvinnuleysi
meðal norrænna farmanna.
Þessa þróun verður að stöðva og
því höfum við gert ýmsar ráð-
stafanir sem ætlunin er að sam-
ræma á Norðurlöndunum. Þegar
þessi skip sigla á hafnir á Norð-
urlöndum og samningar um lág-
markslaun, vinnuaðstöðu eða
tryggingar eru ekki virtir fá
skipin ekki afgreiðslu og eru um-
svifalaust stöðvuð.
Eins og fyrr greinir sagði Aas-
aröd að þessi mál ásamt mörg-
um fleirum hefðu verið rædd við
forystumenn farmanna hér á
landi en á ráðstefnu sem haldin
verður í Osló næsta haust verða
þessi efni rædd ýtarlega.
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
HÁSKÓLABÍÓ: TORTÍMANDINN
(THE TERMINATOR) ☆ ☆
Leikstjóri: James Cameron. Fram-
leiðandi: Gale Anne Hurd. Handrit:
Cameron og Hurd. Kvikmyndataka:
Adam Greenberg. Förðunarbrellur:
Stan Winston. Aðalhlutverk: Arnold
Schwarzenegger, Michael Biehn,
Linda Hamilton, Paul Winfield,
Bess Motta. Bandarísk, frá Orion
Pictures. Frumsýnd 1984.
Tortimandinn er vísindaskáld-
sögumynd, byggð á gamalkunnri
formúlu úr þeim bókmenntum, að
senda mann aftur í tímann til að
breyta gangi mála.
Að þessu sinni er hálfvélmenni,
„tortímandi", (Schwarzenegger),
sendur árið 2029 aftur til 1982.
Geisað hefur kjarnorkustyrjöld
með þeim ógæfulegu afleiðingum
að hverskyns róbótar, tölvur og
framtíðar tækni hefur að mestu
yfirtekið jarðarkringluna, ekki
síst með aðstoð „tortímandanna".
En þá rís upp mikill og herskár
byltingarmaður á meðal hinna
fáu, eftirlifandi jarðarbúa, John
Connors. Finna tölvurnar. ekki
annað ráð vænlegra til að koma
honum fyrir kattarnef en að senda
„tortimanda" aftur í tímann til
1982 og myrða móður hans, Söru,
(Linda Hamilton), fyrir getnað-
inn. Connors kemst að þessu og
sendir hraustmenni mikið, Kyle
Reese, (Michael Biehn), á hæla
„tortimandans”, móður sinni til
fulltingis.
Dálagleg vitleysa, atarna, sem á
köflum er skemmtilega útfærð og
spennuna vantar vissulega ekki.
Þá hefur verið séð til þess að gæða
samtölin nokkurri hnyttni. Sjálf-
sagt þykir mörgum nóg um ber-
serksganginn á „tortímandanum“,
sem minnir all-nokkuð á garpinn
Rambó, enda kemur það ekki á
óvart að Stallone fékk leikstjóra
þessarar myndar, James Cameron,
sér til hjálpar við handritsgerð
First Blood II.
Schwarzenegger er hinn víga-
legasti í titilhlutverkinu, ábúða-
mikill, ískaldur og vita tilfinn-
ingalaus. Skapar allt að því eftir-
minnilega draugsímynd. Þau
Biehn og Hamilton fá öllu róman-
tískari hlutverk og skila þeim vel
frá sér.
Brellurnar hans Camerons eru
ekki dýrar né margflóknar, en
hinsvegar þeim mun kraftmeiri.
Kappakstursatriðin eru mörg vel
sviðsett, sömuleiðis atriðið er
„tortímandinn" hreinlega fretar
niður heila lögreglustöð.
Tortímandinn er, einsog fyrr seg-
ir, spennandi og vel gerð enda-
leysa sem hefur prýðilega ofan af
fyrir manni á meðan hún stendur
yfir. Ég vil þó benda viðkvæmum
sálum á að i henni eru nokkur,
miður geðsleg atriði, líkt og þegar
„tortímandinn" hressir uppá
gangverk sitt, sem örugglega eru
ekki við þeirra hæfi.
David Keith sem ameríska hetjan I fangabúðum Sovétmanna í Gulag.
r
Ovirðing við andófsmenn
Kvikmyndlr
Sæbjörn Valdimarsson
BfÓHÖLLIN: GULAG ★
Leikstjóri: Roger Young. Framleið-
andi: Andrew Adelson. Handrit:
Don Gordon. Tónlist: Elmer Bern-
stein. Aðalhlutverk: David Keith,
Makolm McDowell, David Suchet,
Warrcn Clark, John McEnery.
Bandarísk frá Lorimar, frumsýnd
1984.
Hér segir frá því hvernig KGB
nær tökum á bandarískum sjón-
varpsfréttamanni og hlaupagikk,
(David Keith), er hann er að störf-
um í Moskvu og lætur hann hverfa
í Gúlagið. Þar stappar hann stál-
inu í nokkra samfanga sína og
strýkur loks með tveim jæirra úr
haldi og kraflar sig að lokum yfir
landamærin til Noregs.
Upphafsatriðin lofa góðu,
hressilegar senur á skemmtistað í
Moskvu, þrúgandi eltingaleikur
um götur og sund, síðan handtak-
an og skrambi góðar yfirheyrslur,
þar sem örlar á leik hjá George
Pravda einum manna i þessari
mynd.
En gamanið tekur að kárna þeg-
ar í Gúlagið er komið. Höfundarn-
ir renna á rassinn, framhaldið er
algjörlega átakalaust. Flóttinn og
allur hans aðdragandi er vita
bragðlaus og reyndar hefst hann
ekki fyrr en rétt fyrir myndarlok.
Firrurnar eru svo ósmekklegar
og rangfærslurnar svo margar að
ekki er hægt að láta þær allar að-
finnslulausar. Það jaðrar við
móðgun við skynsemi áhorfenda
að láta flóttamennina komast yfir
landamæri Noregs og Sovét, þau
eru með þeim öflugustu sem
þekkjast, þar að auki ekki nema
tæpir 150 km á lengd. En kemp-
urnar tölta yfir þau án þess að
vita af því! Nú, svo er víst ekki úr
vegi að taka með sér þó ekki væri
nema vatnssopa og brauðskorpu
áður en lagt er í fleiri daga hrakn-
inga á túndrunni.
Handritið afgreiðir samfanga
Keiths svo ólánlega að þeir fá litla
samúð hjá áhorfendum og myndin
er mest öll svo „ódýr“ að segja má
að hún sé óvirðing við hið lánlitla,
kjarkmikla fólk sem föngnu er
haldið í Gúlagi Sovétstjórnarinn-
ar.
Eftir margra ára hlé
NÝ HLJÓMPLATA
iKí/Mjli
Fæst í verslun-
um um allt land
Á Austurlandi mun
% Ungt fólk meö hlut-
| verk annast dreifingu
Útgáfa og dreifing:
Þorvaldur Halldórsson
Sími 91-39470