Morgunblaðið - 22.06.1985, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. JÚNÍ 1985
37
Minning:
Guðfinna Árna-
dóttir Brúnahlíð
MorgunblaöiA/Skapti Haligrímsson
Meistaraflokkarnir
komu brúðhjónunum á óvart
Um síðustu helgi gengu þau í það heilaga Þórunn Sigurðardóttir (sem leikur knattspyrnu með 1. deildar
liði Þórs (kvennaliði) á Akureyri) og Sigurður Pilsson (leikmaður 1. deildar liðs Þórs (karlaliði) í
knattspyrnu).
Meistaraflokkarnir komu brúðhjónunum að óvörum að lokinni athöfn, röðuðu sér upp fyrir utan
kirkjuna í búningum félagsins með Þórsfána og köstuðu hrísgrjónum yfir parið.
Brúðhjónin héldu síðan á Ijósmyndastofu og fengu dyggilega fylgd leikmanna sem óku á eftir
„brúðhjónabflnum“, þeyttu gjallarhorn og veifuðu Þórsfánum.
Daginn fyrir þetta skemmtiiega brúðkaup sigraði Þór Val með tveimur mörkum gegn einu á Akureyr-
arvelli, þannig að það var tvöfold ástæða fyrir Þórsmeðlimi að fagna!
Richard
Gere
sem
Davíð
konungur
Richard Gere sagðist
alveg hættur að leika í
myndum þar sem hann
yrði að troða upp sem
kyntákn. Til allrar ólukku
og þessari ákvörðun vart
til framdráttar hefur hann
nýlega fengið titilhlut-
verkið í myndinni „Davíð
konungur“ en þess ber að
geta að téður konungur
átti a.m.k. 8 konur og olli
þar að auki hneyksli með
því að falla fyrir Batsebu,
konu llrea, eins og þeir
þekkja best sem kunna
eitthvað í biblíusögum.
Vinnur sig
í álit
almennings
á ný
Vanessa Williams sem olli öllu
fjaðrafokinu hérna um árið
þegar hún varð að láta titilinn
Ungfrú Ameríka 1984 af hendi
vegna nektarmynda sem birtust
af henni í Penthouse, er nú að
vinna sig upp í álit almennings að
nýju.
Um þessar mundir leikur hún í
dans- og söngleik sem nefnist
„One Man Band“ og sýndur er í
Manhattan’s South Street Theatre
og Jack Hofsiss (Fílamaðurinn)
lét hafa eftir sér að hún léki
frábærlega og syngi og dansaði
með afbrigðum vel.
Fædd 18. október 1933
Dáin 15. júní 1985
I dag verður jarðsungin frá
Grenjaðarstaðakirkju, Guðfinna
Árnadóttir, húsfreyja í Brúnahlíð
í Reykjahverfi.
Guðfinna fæddist 18. október
1933, dóttir hjónanna Árna Frið-
finnssonar, bónda í Rauðuskriðu
og Guðnýjar Kristjánsdóttur.
Árni (f. 31. júlí 1893, d. 21. apríl
1961) var sonur Friðfinns bónda í
Rauðuskriðu Sigurðssonar Þor-
steinssonar og konu hans Guðnýj-
ar Sigurbjörnsdóttur. Guðný móð-
ir Guðfinnu er dóttir Kristjáns
bónda á Bergsstöðum Davíðssonar
bónda á Hólkoti ísleifssonar.
28. júní 1952 giftist Guðfinna
eftirlifandi maka sínum Þorbergi
bónda í Brúnahlíð Kristjánssyni
bónda í Klambraseli Jóhannesson-
ar, móðir Þorbergs var Þuríður
Þorbergsdóttir bónda á Litlu
Laugum Davíðssonar. Þuríður lést
18. ágúst 1977.
Árið 1956 reistu Guðfinna og
Þorbergur sér nýbýlið Brúnahlíð í
landi Klambrasels og hafa búið
þar síðan. Um líkt leyti fluttu
tengdaforeldrar Guðfinnu til
þeirra í nýja húsið.
Þorbergi og Guðfinnu varð fjög-
urra barna auðið, þau eru: Kristín,
gift Ægi Eiríkssyni starfsmanni
Fiskiðjuvers Húsavíkur; Guðný,
gift Sverri Haraldssyni kennara
að Laugum í Reykjadal; Þuríður,
gift Gísla Gunnarssyni presti í
Glaumbæ í Skagafirði og Árni,
sem nú býr með unnustu sinni,
Sigrúnu Óladóttur, í foreldrahús-
um. Barnabörnin eru sjö talsins.
Sem utansveitarfólki brestur
okkur þekking á öllum þeim mál-
um sem Guðfinna lét sig skipta
innan sveitar, en víst er að góðar
gáfur hennar og atorka voru mik-
ils metnar af sveitungum hennar.
Guðfinna var vel hagmælt en lítið
hélt hún því á lofti svo að okkur sé
kunnugt, en minnisstæð er hún
okkur „Kveðja til ömmu", sem hún
orti í munn barnabarna tengda-
móður sinnar er hún var til mold-
ar borin. Guðfinna varð félagi í
kirkjukórnum á unglingsárum
sínum og virkur þátttakandi í
starfi hans um áratuga skeið.
Einnig átti hún sæti í sóknarnefnd
í mörg ár. Hún tók líka þátt í öðr-
um félagsstörfum og var t.d. tví-
vegis kjörin formaður kvenfélags-
ins í sveitinni sinni. Síðustu árin
var henni fengið það ábyrgðar-
starf að vera kjötmatsmaður í
sláturhúsinu á Húsavík.
Við hættum okkur ekki frekar
út í að rifja upp störf Guðfinnu
utan heimilisins enda líklegt að
aðrir kunnugri verði til þess, en
einkum viljum við þakka henni
samfylgdina sem vin. Það var árið
1958 að fundum okkar Guðfinnu
bar fyrst saman. Við komum í
heimsókn í Brúnahlíð og er okkur
sérlega minnisstætt hve vel var á
móti okkur tekið, bæði af hálfu
eldri hjónanna, Þuríðar og Krist-
jáns, og ekki síður Þorbergs og
ungu húsmóðurinnar sem gesta-
gangurinn mæddi þó mest á. Oft
síðan höfum við heimsótt Þorberg
og Guðfinnu og viljum við nú færa
þeim þakkir fyrir hlýhug, gest-
risni og vináttu sem við höfum
alla tíð verið aðnjótandi.
Við höfum átt margar ánægju-
legar stundir í Brúnahlíð og liðið
þar vel. Við höfum líka veitt því
athygli að heimilisfólkinu leið vel.
Hjónaband þeirra Þorbergs hefur
verið farsælt og þau báru djúpa
virðingu hvort fyrir öðru. Saman
skópu þau fjölskyldu sinni indælt
og fallegt heimili og þar ríkti sú
einlægni og samhugur sem verður
börnum þeirra gott vegarnesti á
framtíðarleiðum. Þetta ber að
þakka en ekki síst skal Guðfinnu
þakkað hve vel hún hugsaði um
gömlu hjónin, tengdaforeldra
sína. Þau undu hag sínum vel í
Brúnahlíð og þar leið þeim vel. 1
samtölum okkar við Þuríði fór hún
ekki leynt með aðdáun sína og
þakklæti til tengdadótturinnar.
Hjálpsemi Guðfinnu var heldur
ekki einskorðuð við hennar heim-
ilisfólk. Sérhver sem átti um sárt
að binda átti vísan styrkan stuðn-
ing hennar.
Flestum er ljóst hve kaupstaða-
unglingar hafa gott af dvöl í sveit.
Við vorum svo lánssöm að koma
syni okkar í sveit til Guðfinnu og
Þorbergs, þar sem hann naut leið-
sagnar þeirra um nokkurra mán-
aða skeið. Fyrir þetta viljum við
þakka Guðfinnu og fjölskyldu
hennar.
í árslok 1983 kenndi Guðfinna
þess sjúkdóms, sem nú hefur lagt
hana að velli. I veikindum sínum
lá Guðfinna framan af á Lands-
spítalanum og þar gekk hún undir
margar erfiðar læknisaðgerðir.
Sjúkrahúslega hennar var löng og
batinn lét á sér standa. Aldrei lét
Guðfinna þó deigan síga og með
jafnaðargeði lét hún hverjum degi
nægja sína þjáningu.
Fyrir síðustu jól var Guðfinna
flutt af Landspítalanum til
Sjúkrahússins á Húsavík og var
hún þá komin svo til á heimaslóð-
ir. Nærvera aðstandenda og vina
hafði góð áhrif og leið henni nú
miklu betur. Félagarnir í kirkju-
kórnum og kvenfélaginu sýndu
henni þakklæti sitt fyrir vel unnin
störf og gáfu henni veglega jóla-
gjöf, litsjónvarp, sem hún gat haft
á sjúkrastofunni og stytti það
henni stundirnar. Upp úr áramót-
unum hresstist Guðfinna svo að
hún gat dvalið nokkra daga í senn
á heimili sinu í Brúnahlíð. Það var
henni og fjölskyldu hennar mikil
ánægja þegar hún gat verið heima
hjá Kristínu dóttur sinni á ferm-
ingardegi Björns, dóttursonar
síns.
En skjótt skipast veður í lofti.
Um miðjan apríl elnaði henni
sóttin og var hún þá flutt á Fjórð-
ungssjúkrahúsið á Akureyri þar
sem hún lést aðfaranótt 15. júní sl.
Á sjúkrahúsunum naut Guð-
finna einstakrar umhyggju lækna
og starfsfólks sem við viljum
þakka og vitum að þar mælum við
einnig fyrir munn fjölskyldu
hennar.
Barátta hennar var erfið, en
hana háði hún ekki ein og óstudd.
Fjölskylda hennar öll, eiginmaður,
börn, öldruð móðir og systkini
stóðu með henni og veittu henni
andlegan stuðning í veikindum
hennar. Að þeim er mikill söknuð-
ur og þungur harmur kveðinn. Við ■
vottum þeim okkar dýpstu samúð.
En fagrar minningar um góða
konu, móður, systur, dóttur,
tengdadóttur og ömmu gleymast
aldrei.
Við þökkum Guðfinnu af hlýhug
samfylgdina.
Blessuð sé minning hennar.
Sigrún og Sigurður Jörgensson
COSPER
— Þér ætlist þó ekki til að ég sofi standandi?