Morgunblaðið - 08.11.1985, Síða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER1985
Hættið að
skjóta rjúpuna
Til rjúpnaveiðimanna:
Hvernig fyndist ykkur að hætta
þeim ósið að elta þessar fallegu
skepnur um fjöll og firnindi með
morðtól í höndum? Ykkur væri
vorkunn ef þið hefðuð ekkert til
að seðja hungrið með en því er ei
til að dreifa — i þessu landi sveltur
enginn.
Þið sem hafið kynnst því að
rangla villtir, en ósárir, um veiði-
löndin, dettur ykkur aldrei í hug
hvernig rjúpunum líður sem
rangla um, særðar eftir skot ykk-
ar? Dettur ykkur aldrei í hug
angist fjölskyldna ykkar þegar þið
týnist? Dettur ykkur aldrei í hug
erfiði þeirra sem leita ykkar?
Rjúpa í vetrarskrúða.
Detta ykkur aldrei í hug þær fjár- að setjast niður ofurlitla stund og
fúlgur sem þetta umstang kostar hugleiða þetta?
þjóðina? Væri ekki vel til fallið Dýravinur.“
*
Aster...
\dU
... aö láta hann
ekki veröa vinnu-
þræl.
TM Rea. U.S. Pat. Off —all riphts reserved
»1985 Los Angeles Times Syndicate
Þetta sýnir lága greind hús-
ráðendanna.
Með
morgnnkaffimi
Ég spyr þig: Ertu að fitna?
Ég hef áhyggjur af því?
HÖGNI HREKKVfSI
„ EINHl/Ef? TAPSÁR HEFUR KIÓRAÐ FRAKkANN AUNN '"
FÆKKUM FLUGFREYJUM
Velvakandi.
Þá er nýlokið verkfalli flug-
freyja og gekk mikið á í samhandi
við það allt saman: vökunótt á
Alþingi, gerðardómur, misskiln-
ingur í sambandi við undirskrift
forseta á sjálfan hátíðisdag
kvenna og jafnvel stjórnarslit. Ég
ætla mér ekki að leggja neinn dóm
á kröfur flugfreyja, því að það er
nú einu sinni svo í okkar landi að
bókstafiega virðist ómögulegt að
fá réttar og hlutlausar upplýsingar
um kaup og kjör í vinnudeilum og
fjármálum yfirleitt. Einn kemur
með þessar tölur og annar með
allt aðrar. Annar hvor hlýtur þá
að segja ósatt eða jafnvel báðir svo
enginn botnar neitt í neinu. Reynt
er að rugla I staðinn fyrir að
upplýsa. Þetta er orðinn þjóð-
arlöstur.
Ég held að Flugleiðir gætu losn-
að við allan þennan vanda sem
dynur næstum árlega (því þetta
var ekki fyrsta vinnudeilan. þó að
tilþrifin væru nú meiri en vant er)
með því einfaldlega að fækka flug-
freyjum í tvær á styttri leiðum.
Þar á ég við Norðurlönd, V-Evrópu
og Bretland og eina flugfroyju í
innanlandsflugi sem hlúir að far-
þegum ef eitthvað kemur upp á.
Þessum fáu flugfreyjum væri þá
hægt að borga betur og hafa
ánægðar, svo framarlega sem
hægt er að hafa íslendinga
ánægða. „En hvað með matinn?"
munu margir spyrja. „Hver á að
gefa okkur að éta þegar flugfreyjur
eru orðnar svona fáar?“ Nú kem ég
að merg málsins. Það á að hætta
að hafa þessar flottu veitingar I
mat og drykk á styttri leiðum.
Þetta er bara bruðl og ekkert
annað. Það mætti þá hafa sjálfsala
þar sem hægt væri að kaupa
skyndibita og öl eða gos með.
Ekkert annað. Það er algjör óþarfi
fyrir farþega að troða í sig mat
og víni þótt þeir sitji í flugvél í tvo
til þrjá tíma. Þeir geta fengið sér
bita áður en þeir fara, og svo eru
ágætis veitingar í flestum flug-
höfnum. Að vera síborðandi og
drekkandi við öll möguleg og
ómöguleg tækifæri er ekkert nema
ávani og það vondur ávani. Veldur
bara offitu og öðrum krankleika.
Ég er viss um að fjöldi fólks
vildi gjarna fara þessa leið. Það
greiddi þá ef til vill lægri fargjöld
og hætta á truflunum vegna vinnu-
deilnayrði minni.
Var það ekki einmitt þessi leið
sem flugfélagið People Express fór
til að geta lækkað fargjöldin?
Gestur Sturluson
Víkverji skrifar
Ahugafólk um leikhús ætti að
fara í Lindarbæ og sjá sýningu
Nemendaleikhússins þar. Það er
mikil og skemmtileg tilbreyting
að sjá ný og óþekkt andlit á sviði.
Ungu fólki fylgir líka yfirleitt
frísklegt og upplífgandi andrúms-
loft. Þar fyrir utan er þetta vönduð
og vel unnin sýning. Hún er bein-
linis spennandi og átakamikil.
Hinum ungu leikurum tekst að
halda athygli áhorfenda óskertri
frá upphafi til loka sýningar. Þrír
þeirra vekja sérstaka athygli þau
Inga Hildur Haraldsdóttir, Skúli
Gautason og Valdimar örn Flyg-
enring. Það er skemmtilegur þátt-
ur I þessari sýningu að tveir leikar-
ar Þjóðleikhússins koma til liðs
við unga fólkið, þeir Gunnar Eyj-
ólfsson og Sigmundur örn Arn-
grímsson.
Líklega er mjög mikil grózka í
leikhúslífi okkar. Þegar leiklistar-
nemar geta haldið uppi sýningu
af því tagi, sem sjá má í Lindarbæ
þessa dagana, þar sem mikil breidd
kemur fram meðal leikenda, er það
vísbonding um að mikið vaxtar-
skeið sé framundan i leiklist i
landinu. Vandi næstu ára í leik-
húsum okkar verður áreiðanlega
ekki sá, að finna hæfa leikara,
heldur að hæfileikamikið ungt fólk
fái tækifæri til að sýna, hvað i því
býr. Það eru auðvitað takmörk
fyrir því hvað „markaðurinn" þol-
ir, ef svo má að orði komast. Hins
vegar væri illa farið, ef hæfileika-
fólk i leiklist hneigðist til þess að
leita eftir verkefnum erlendis t.d.
á öðrum Norðurlöndum, vegna
þess, að það finnur ekki kröftum
sinum viðnám hér heima. Aðeins
hefur bryddað á þessu með þeim
hætti, að tveir leikstjórar, þeir
Hrafn Gunnlaugsson og Lárus
Ymir Oskarsson hafa unnið tölu-
vert í Svíþjóð og þá fyrst og fremst
við gerð kvikmynda og sjónvarps-
mynda. En staðreynd er að fleiri
leikarar og leikstjórar eiga kost á
verkefnum þar. Islenzkir leikarar
hafa ekki hazlað sér völl erlendis
eftir að Anna Borg varð ein
fremsta leikkona Konunglega leik-
hússins í Kaupmannahöfn um
miðbik aldarinnar og Jón Laxdal
náði fótfestu í þýzkumælandi lönd-
um. Nú nýverið hefur hin merka
leikkona Guðrún S. Gísladóttir
leikið í erlendri kvikmynd. Við
þurfum að gefa gaum að þessari
grózku í íslenzku leikhúsi og gæta
þess að missa þetta unga fólk ekki
til annarra landa. Það verður
enginn svikinn af þvi að fara í
Nemendaleikhúsið.
XXX
Finnst mönnum ekki merkilegt,
hvað það er mikill samhljómur
I umsögnum þeirra Þrastar Olafs-
sonar og Magnúsar Gunnarssonar
um hugsanlegt efni nýrra kjara-
samninga? Til viðbótar kemur
fram í fréttum Morgunblaðsins f
gær, að Svavar Gestsson, formað-
ur Alþýðubandalagsins sé hlynnt-
ur hugmyndum Þrastar og Ás-
mundur Stefánsson hafi jákvæða
afstöðu til þeirra að ýmsu leyti.
Loks kemur fram I ummælum
Þorsteins Pálssonar, fjármálaráð-
herra 1 Morgunblaðinu í fyrradag,
að hann sé að mörgu leyti opinn
fyrir þessum hugmyndum. Allt er
þetta til marks um að þessir menn
tala meira saman, en fram hefur
komið opinberlega. Það er vel. Þá
eru þeir að vinna verk sitt af
samvizkusemi og eins og til er
ætlast. Þessi samhljómur hlýtur
að auka á bjartsýni um að skyn-
samlegir samningar verði gerðir
eftir áramótin.
XXX
Veitingahúsalifið í borginni
verður stöðugt fjölbreyttara.
Hafið þið farið á veitingastaðinn
Þrír Frakkar í Þingholtunum? Ef
ekki er það þess virði. Það
skemmtilega við þennan stað er,
að hann er gjörólíkur öllum öðrum
veitingastöðum borgarinnar. Inn-
réttingar eru vandaðar og smekk-
legar og andrúmsloftið bendir til,
að stefnt sé að veitingastað í háum
gæðaflokki.
XXX
Of mikið er um það, að fólk
lendi í hrakningum á ferða-
lögum hér, hvort sem er að vetrar-
lagi eða á sumrin. í gær voru í
Morgunblaðinu fréttir um hrakn-
ingar manna á Mýrdalssandi en
það er aðeins eitt dæmi af mörg-
um. Sannleikurinn er sá, að þótt
vegir séu yfirleitt orðnir mjög góð-
ir og farartæki sömuleiðis er ís-
land að sumu leyti bæði erfitt land
og hættulegt að ferðast um. { raun
og veru er engu að treysta, á hvaða
tima árs sem er. Landið sjálft er
hættulegt, eins og dæmin sanna,
þótt ekkert sé að veðri. En því til
viðbótar getur veðrið komið mönn-
um að óvörum. Þess vegna verður
það aldrei nægilega brýnt fyrir
fólki að fara varlega á ferðalögum.
Það er að verða býsna mikið um
það, að stórir hópar manna séu
kallaðir út til leitar bæði að
rjúpnaskyttum og öðrum.