Morgunblaðið - 27.03.1986, Blaðsíða 9

MOKGUNBLAÐIÐ,

'AGUR 27. MARZ1986
»
HUGVEKJA
Grátíð ekki
yfir mér
eftir ÓSKAR JÓNSSON
Jesús var búinn að þjást mikið
þegar hér var komið sögu. Hann
hafði háð hið mikla bænastríð í
Getsemane-garðinum og þján-
ingar hans voru það miklar að
sviti hans varð að blóðdropum
er féllu á jörðina. Síðan, eftir
handtökuna, var honum mis-
þyrmt á ýmsan hátt og Pílatus
lét húðstrýkja hann, sem þýddi
að hann var sleginn fjörutíu
högg með svipu á bert bakið.
Moody sagði: „Þegar mér varð
ljóst hvað húðstrýking var voða-
leg lagðist ég niður og grét.“
Hermennirnir skemmtu sér
við að hæða Jesúm. Þeir höfðu
fært hann í purpurakápu og
gerðu þymikórónu er þeir þrýstu
niður á höfuðið á honum og
sögðu: „Saell þú konungur gyð-
inga“ og slógu hann í andlitið.
En skemmtunin varð ekki svo
mikil því Jesús var þolinmóður
og kærleiksríkur. Það rættist
það sem Jesaja hafði spáð:
„Hann var hijáður, en hann lítil-
lækkaði sig og lauk ekki upp
munni sínum, eins og lamb, sem
leitt er til slátrunar."
Líkamlegar þjáningar Jesú
voru mjög miklar, en andlegar
þjáningar held ég, að hafi verið
enn meiri. Hann hugsaði um val
mannanna og afstöðu þeirra til
sín. Lærisveinarnir höfðu valdið
honum vonbrigðum. Þeir flúðu
allir þegar Jesús var handtekinn
í Grasgarðinumog hann bað
stöðuglega fyrir þeim og þá sér-
staklega fyrir Pétri, sem rétt
áður sagðist vera fús að deyja
með honum, en nú sagðist hann
ekki þekkja hann og afneitaði
honum, en þá gól haninn og
Pétur minntist orða Jesú. Það
stendur í Biblíunni að þessi
sterki sjómaður, sem nú í nokkur
ár hafði verið lærisveinn Jesú,
hafi farið út fyrir og grátið
beisklega vegna þess að hafa
brugðist Jesú. Hvemig gat hann,
sem var svo viss um að sigra,
fallið. Jú, Jesús hafði sagt þeim
það rétt áður þegar hann hvatti
lærisveinana til að vaka og biðja:
„Andinn er að sönnu reiðubúinn
en holdið er veikt".
Jesús var einnig kærleiksríkur
við Júdas, sem sveik hann og
hafði selt hann fyrir þijátíu silf-
urpeninga. Þegar Júdas kom í
Grasgarðinn með hermennina,
sem áttu að taka Jesúm fastan,
gekk Judas til Jesú og kyssti
hann. Jesús agði við hann: „Vin-
ur, hví ertu hér?“ Ég held að
þama hafi skapast tækifæri
fyrir Júdas til að iðrast synda
sinna. Það hafði sín áhrif á Júd-
as, nú þurfti hann endilega að
losna við peningana og játa sekt
sína. Hann hljóp til prestanna
og sagðist hafa svikið saklaust
blóð. Prestamir vildu ekki taka
við peningunum, en þá kastaði
hann þeim inn til þeirra og fór
út og hengdi sig.
Það era því miður allt of
margir sem í dag í örvæntingu
sinni fyrirfara sér. í stað þess
ættu þeir að koma til Jesú.
„Hann er læknirinn góði sem
græðir öll mein. Besti vinur í
heimi er hann“.
Pflatus vissi að Jesús var
saklaus og að það var fyrir
öfundar sakir sem hann var
framseldur. Hann reyndi marg-
sinnis að láta Jesúm lausan og
sagðist enga sök fínna hjá hon-
um. Þegar Pflatus hélt að það
gæti kostað hann vináttu keisar-
ans að láta Jesúm lausan, gafst
hann upp og spurði lýðinn:
„Hvað á ég þá að gjöra við
■ Pílatus spyr: „Hvað á ég þá að gjöra
við Jesúm, sem kallast Kristur?"
(Lúkas 27,22.)
Jesúm?" Mannfjöldinn hrópaði
aftur og aftur: „Krossfestu
hann“. „Burt með hann, gef oss
Barabbas".
Pflatus þvoði hendur sínar og
sagðist vera sýkn af blóði þessa
réttláta manns.
Mannfjöldinn sagði þessa ör-
lagaríku setningu: „Komi blóð
hans yfir oss og yfír böm vor.“
Það er afdrifaríkt að kasta frá
sér ljósinu og lífínu og velja
myrkrið og dauðann.
Jesús var orðinn svo mátt-
farinn að hann hné niður undan
þunga krossins þegar hann var
á leiðinni upp að Golgata. Kon-
umar fundu til með honum og
margar grétu. Jesús sagði við
þær: „Jerúsalemsdætur, grátið
ekki yfír mér, en grátið yfir sjálf-
um yður og bömum yðar.“
Jesús vildi öllum bjarga. Hann
var ekki að hugsa um sjálfan
sig þegar hann var negldur á
krossinn heldur bað hann fyrir
þeim sem negldu hann. „Faðir,
fyrirgef þeim því að þeir vita
ekki hvað þeir gjöra.“ Þegar
annar ræningjanna, sem var
krossfestur með honum, játaði
syndir sínar og bað hann að
minnast sín, er hann kæmi í ríki
sitt, gaf Jesús honum þetta dýr-
lega fyrirheit: „í dag skaltu vera
með mér í Paradís."
Hjalmar Hansen hefur ort
marga sálma um fómardauða
Jesú og þýðingu hans fyrir
mannkynið og í einu versinu úr
sálminum „Sjá múgur til Gol-
gata gengur", segir hann:
„Mig þyrstir"! Hann hrópaði hijáður.
0, hugsa þú maður um það!
Hann þyreti eftir endurlausn okkar
og um hana fðður sinn bað.
Hann hugsaði um heiminn að frelsa,
en hugsaði ekki um sig.
Ó, Guð minn! Hann gaf sig í dauðann!
Hann gerði það allt fyrir mig.
Hvað viljum við gjöra við
Jesúm?
Jesús vill gera okkur ham-
ingjusöm og gefa okkur vonar-
ríka framtíð. Það er okkar að
velja eða hafna.
„Ó, þá náð að eiga Jesúm...
einkavin í hverri þraut.
Ó, það slys því hnossi að hafna.“
i
Forskot á vorið, njótið þess í fjögurra vikna ferð ti
Benidorm 9. apríl.Verð frá; kr. 23.700. Gist er
á hótelum með fæði eða íbúðum.
Þessi ferð er kjörin fyrir aldraða, því gó
leiðsögumaður og hjúkrunarfræðingur verða þátt-
takendum til aðstoðar. Tryggið ykkur far í tíma.

FEROA Ce*%ica£
MIDSTODIN Tcauet
AÐALSTRÆTI 9 • SÍMI 28133 ■ REYKJAVÍK
BJARNI DAGUR/SfA