Morgunblaðið - 27.03.1986, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 27.03.1986, Blaðsíða 36
335 t'fiíi 3 oíti 'jyiiíft MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR27. MARZ1986 Leikhópurinn: (f.v.) Helga Steffensen, Hallveig Thorlacius, Bryndís Gunnarsdóttir og Þórhallur Sigurðsson. „Fer 1 safn minna uppáhaldsverka“ Sýning Leikbrúðulands í Austur- ríki fær lofsamlegar umsagnir handrit. Einfaldur stíll þeirra var áhrifamikill og fullur gamansemi; oft og tíðum jarðbundinn, en jafn- framt barmafullur viðkvæmni og frumleika." Segir að fjórði einþáttungurinn, eftir Helgu Steffensen, hafi hrundið öllum efasemdum um ágæti Leik- brúðulands. í honum segir af blíð- lynda risanum, sem á vængjum ímjmdunaraflsins finnur sér leik- félaga í hversdagslegum búsáhöld- um og öðrum lífvana hlutum. Vargatítunni, konu risans, þykir háttemi hans bera einfeldni órækt vitni og þegar risinn magnar fram vörpulega stúlku úr kjól á snúru rústar eiginkonan hugarfíkju hans. Risinn breytir eiginkonunni i orm. „Þátturinn var leikinn af við- kvæmni og sviðsettur af hugvits- semi. Fögnuður áhorfenda var mikill. Þessi þáttur fer í safn minna uppáhaldsverka," segir gagnrýn- andinn. í SMÁÞORPINU Mistelbach í Austurríki voru í október haldnir leikbrúðudagar og sýndi Leik- brúðuland þar „Tröllaleiki“. Sýn- ingin fékk lofsamlega dóma i breska blaðinu Animation. Hér á eftir fer samantekt úr umsögn- inni. „Leikbrúðuland vann listrænan sigur og aflaði sér mikilla vinsælda með sýningu sinni á Qórum ein- þáttungum, sem byggja á íslensk- um þjóðsögum. Leikhópurinn kom fram fyrsta sinni á brúðuleikhús- hátíðum og auðgaði alla, bæði á sviðinu og utan þess. Leikbrúðuland uppistendur af fjórmenningunum Þórhalli Sigurðs- syni, leikstjóra, sem einnig stjómaði einni brúðunni, Bryndísi Gunnars- dóttur, kennara, Hallveigu Thorlac- ius og Helgu Steffensen. Konumar em glæsilegt þríeyki: þær búa til brúðumar, stjóma þeim og skrifa Sýning á íslenzk- um búningum Heimilisiðnaðarf élag íslands efnir til sýningar á íslenzkum þjóðbúningum í verzlun félagsins í Hafnarstræti 3. Sýningin er helguð 200 ára afmæli Reykja- víkurborgar og stendur frá 1. apríl til 14. aprO og er opin á venjulegum verzlunartíma. Auk þess að sýna mismunandi kven- og telpnabúninga og kvensilf- ur, verður sýnd baldýring á skaut- búning, sem frú Unnur Olafsdóttir gerði, frábær listsaumur, sem fáir leika eftir í dag. Sýningardagana munu einstaka þættir verða sérstaklega kynntir: Elínbjört Jónsdóttir mun sýna bald- ýringu, Anna Sigurðardóttir knippl, Elsa Guðjónsson mun kynna bún- ingana sem em á sýningunni og Vilborg Stephensen mun aðstoða við efnisval. Þessar kynningar verða væntanlega til skiptis daglega og þá auglýstar jafnóðum. Myndband sem samstarfsnefnd um þjóðbúninga hefir gert verður sýnt í verzluninni alla sýningardag- ana og er fólk hvatt til þess að líta inn og sjá hvemig nútíma íslenzkir kvenbúningar em og hvemig á að klæðast þeim. Heimilisiðnaðarfélagið vonar að þessi sýning verði konum hvatning til þess að klæðast þjóðbúningi á hátíðastundum. Gömlu kempumar Bobby Elliott, Allan Clarke og Tony Hicks, sem hafa verið í The Hollies frá upphafi. Meistarar Popp-rokksins — Stiklað á stóru í sögn The Hollies, sem væntanleg er hingað til lands „THE HOLLIES eru meistarar popp-rokksins. Svo einfalt er það. Þeir uppfylla enn ailar gæðakröfur, - eftir öll þessi ár.“ Þannig skrifaði bandaríski tónlistargagnrýnandinn Billy Altman í tíma- ritið „The Press“, um bresku hljómsveitína The Hollies eftir hljómleikaferð þeirra um Ameriku fyrir nokkru. Það fer ágætlega á að rifja upp þessi ummæli nú, þegar Hollies eru væntanlegir hingað til lands, enda sjálfsagt margir sem velkjast í vafa um ágæti hljómsveitarinnar eftir misjafna frammistöðu breskra „skallapoppara“ hér á landi að undanfömu. Og vissulega má flokka þá félaga undir þetta hugljúfa uppnefni, Bobby Elliott er til dæmis sköllóttur og hefur verið það lengi. Það þarf þó ekki endilega að þýða að Hollies séu búnir að vera. Þvert á mótí benda allar umsagnir til að þeir standi enn fyllilega fyrir sinu og í New York Post hafði einn gagnrýnandinn á orði að margir i hópi áheyrenda hefðu verið sannfærðir um að þeir þættust bara syngja með plötu á bak við. „En sú var ekki raunin. Þeir em bara svona góðir," skrifaði hann. The Hollies mun koma fram í veitingahúsinu Broadway dagana 3. til 5. apríl næstkomandi. Þar verða fremstir í flokki söngvarinn Allan Clarke, trommarinn Bobby Elliott og gítarleikarinn Tony Hicks, en þessir þrír hafa verið í hljómsveitinni frá upphafi. Auk þeirra eru í hópnum gítarleikarinn Alan Coates og bassaleikarinn Steve Stroud, sem áður léku með hijómsveitinni Bucks Fizz og svo hljómborðsleikarinn Dennis Hain- es sem var í hljómsveit Gary Numan. Þeir félagar hafa að undanfömu verið önnum kafnir í hljóðveri við vinnslu á 12 laga plötu, sem þeir ætla að fylgja eftir á 30 daga hljómleikaferð um England í maí og júní. Hingað koma þeir volgir úr hljóðverinu og verða eflaust með eitthvað af nýju plötunni á efiiisskránni, sem vonandi kemur þó ekki of mikið niður á „gömlu góðu“ lögunum. Flestir koma jú til að hlusta á þau og til þess er leikurinn gerður. Saga Hollies hefst í Manchester þar sem þeir Allan Clarke og Graham Nash léku sér saman sem ungir drengir. Þeir sungu fyrst saman á skólaskemmtun og níu ára gamlir voru þeir famir að koma reglulega fram sem söngdú- ett, undir sterkum áhrifum frá Everly Brothers, Buddy Holly og Elvis Presley. Þeir skemmtu saman öll unglingsárin og foreldr- ar þeirra studdu þá með því að skrapa saman fé fyrir einum magnara og tveimur Guytone- gítumm, og þeir félagar kölluðu sig „The Guytones". Smám saman bættust fleiri í hópinn og „The Guytones" breytt- ist í „The Fourtones". Allan og Graham gengu síðan til liðs við trommarann Don Rathbone og bassaleikarann Eric Haydock úr hljómsveitinni „The Deltas" og eftir að gítarleikarinn Tony Hicks, sem leikið hafði með hljómsveit- inni „The Dolphins", bættist í hópinn var hljómsveitin The Hollies komin fram á sjónarsvið- ið. Bobby Elliott, sem leikið hafði með Tony í „The Dolphins", tók fljótlega sæti Rathbone við trommumar og The Hollies varð leiðandi popphljómsveit í Manc- hester. í janúar 1963 skrifuðu þeir fé- lagar undir fyrsta hljómplötu- samninginn og innan sex mánaða voru þeir komnir á topp-tíu vin- sældalistann í Englandi. Um leið hófst mikil sigurganga um vin- sældalista víða um heim, sem entist í rúman áratug og voru fáar hljómsveitir þaulsetnari f efstu sætum vinsældalistanna á þeim árum. Af fyrstu þekktu lögunum má nefna Searchin, Stay, Just One Look (sem varð fyrsti Amer- íku-smellurinn), Here I Go Again, Look Through Any Window , We’re Through og I’m Alive. Árið 1966 gerðu þeir stóra plötu með bemskuhetjunum, Everly-bræðrum, en liðsmenn Hollies voru þá sjálfír orðnir mun stærra nafn í poppheiminum. Á plötunni vom lög eftir Clarke, Hicks og Nash, strákamir léku undir ásamt gítarleikaranum Jimmy Page, sem síðar átti eftir að verða stórstjama með hljóm- sveitinni Led Zeppelin. Á næstu ámm hélt Hollies áfram að fram- leiða smelli á færibandi: Bus Stop, Stop Stop Stop, On A Carousel, Carrie-Ann, King Midas In Re- verse, Jennifer Eccles og mörg fleiri. Popptónlistin tók breyting- um og The Hollies fylgdu þeirri þróun. Þeir vora í hópi brautryðj- enda við að þróa þá auknu mögu- leika sem ný tækni í hljóðupptök- um bauð upp á. Tvær stórar plötur frá þessu tímabili bera þess glöggt vitni, Evolution og Dear Eloise/ King Midas in Reverse. Á þessu tímabili fóru þeir einnig að fást við kvikmyndatónlist og sömdu og léku meðal annars titillagið í kvikmynd Peter Sellers, „After The Fox“. Undir lok sjöunda áratugarins fór að bera á ágreiningi um tón- listarstefnu sem leiddi til þess að Graham Nash hætti í hljómsveit- inni. Hann flutti til Bandaríkjanna og gerðist liðsmaður hljómsveitar- innar Crosby, Stills og Nash, sem átti miklum vinsældum að fagna upp úr 1970. Terry Sylvester tók sæti hans í Hollies og skömmu síðar sendu þeir frá sér lagið Sorry Suzanne,sem náði miklum vin- sældum. Því var fylgt eftir með He Ain’t Heavy, He’s My Brother, sem komst í fyrsta sæti vinsælda- lista víða um heim. Lagið varð einn mesti smellur Hollies frá upphafi og er nú talið í hópi sí- gildra verka popptónlistarinnar. Ekki er ástaeða til að rekja hér sögu Hollies á sfðustu ámm. Eins og svo margar aðrar stórstjömur sjöunda áratugarins lifa þeir fyrst og fremst á fomri frægð. Þeir hafa það þó fram yfir marga aðra að standa enn fyrir sínu og ekki em nema tvö ár síðan að þeir komust í toppsæti vinsældalist- anna með laginu Stop In The Name Of Love.Og hver veit, nema nýja platan þeirra eigi eftir að slá í gegn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.