Morgunblaðið - 11.04.1986, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. APRÍL1986
arinn-
turöð
a
*
Markmið stjórnar HSI
Fyrir Ólympíuleikana 1984, þeg-
ar ljóst var að nokkur Austantjalds-
lönd mundu ekki taka þátt í leikun-
um, og íslandi var boðinn þátttaka
í handknattleikskeppni leikanna, þá
setti stjóm HSÍ sér það markmið
að undirbúa landsliðshópinn það vel
fyrir leikana, að liðið næði sjötta
sætinu og ynni sér þar með rétt til
þátttöku í Heimsmeistarakeppninni
í Sviss 1986. Þetta markmið náðist.
Að Ólympíuleikunum loknum, þá
setti stjóm HSÍ sér það markmið
að ná einu af sex efstu sætunum á
Heimsmeistarakeppninni í Sviss
1986 og vinna sér þannig sæti á
Ólympíuleikunum í Seoul 1988.
Stjóm HSÍ hafði það mikla trú á
landsliðshópnum og þjálfara hans,
að telja það raunhæft markmið að
ná þessum árangri í Sviss með
miklu og markvissu undirbúnings-
starfi fram að keppninni, jafnt á
leikvelli sem fyrir utan hann. Lík-
legt er, að margir hafi ekki haft
þessa trú á landsliðinu okkar og
skal þeim ekki láð það. En það
gildir jafnt í íþróttum sem í við-
skiptalífinu eða lífinu almennt, að
menn verða að setja sér markmið
og vinna síðan af alefli og leita leiða
til að ná settu markmiði. Ef vel er
unnið, þá em meiri líkur á að ná
settu markmiði. Þeir sem þekkja til
íþróttaleikja vita, að ef lið er vel
undirbúið og gerir sitt besta á leik-
vellinum, en tapar samt leiknum,
Jón Hjaltalín Magnússon
þá er tapið ekki svo sárt, því þá
er andstæðingurinn einfaldlega
betri og líklega betur undirbúinn
fyrir keppnina. En það er sárt að
tapa leik, ef leikmennirnir á vellin-
um gera ekki sitt besta til að ná
sigri.
Það hefur ávallt verið stefna
stjómar Handknattleikssambands-
ins, að landslið okkar sé meðal svo
kallaðra A- þjóða í handknattleik
og vinni sér rétt til þátttöku í A-
heimsmeistarakeppni og Olypmíu-
leikum. Landslið Islands hefur tekið
þátt í sjö A- heimsmeistarakeppn-
um af þeim ellefu sem hafa verið
haldnar frá því 1938. ísland var
ekki með 1938, 1954, 1967 og
1982. Lið íslands var með á Ólymp-
íuleikunum 1972 og 1984, en var
ekki með 1976 og 1980.
Happdrætti og fjár-
mögnun undirbúnings-
ins fyrir Heimsmeist-
arakeppnina
Það er ljóst, að hefði Handknatt-
leikssambandið ekki haft traust og
stuðning fjölmargra velviljaðra ein-
staklinga, fyrirtækja, Ólympíu-
nefndar íslands og Ríkisstjómar-
innar, þá hefði ekki verið hægt að
undirbúa liðið sem skildi fyrir
Heimsmeistarakeppnina í Sviss og
mjög ólíklegt, að þessi árangur
hefði náðst þar. Aldrei hefur meiri
tíma eða §ármagni verið varið til
að undirbúa íslenskt landslið fyrir
þátttöku í heimsmeistarakeppni
eins og núna fyrir keppnina í Sviss.
Á rúmu einu og hálfu ári fyrir
Heimsmeistarakeppnina eða frá
því fyrir Ólympíuleikana 1984, þá
hafði landsliðið leikið um sjötíu
landsleiki og verið í æfingabúðum
og keppnisferðum með þátttöku í
mörgum alþjóðlegum stórmótum
erlendis og á íslandi í samtals sex
mánuði á þessu tímabili. Allur þessi
markvissi undirbúningur fyrir þátt-
tökuna í Ólympíuleikunum 1984 og
Heimsmeistarakeppnina í Sviss
hefði ekki verið mögulegur, ef
Handknattleikssambandið hefði
ekki haft stuðning allra þeirra, sem
trúðu á starfsemi HSÍ, landsliðs-
hópinn og þjálfara landsliðsins.
Þess skal getið, að í desember
1985 tók Handknattleikssambandið
einnig þátt í heimsmeistarakeppni
pilta yngri en 21 árs, sem fram fór
á Italíu og B-heimsmeistarakeppni
kvenna, sem fram fór í Vestur-
Þýskalandi, það er að segja, að á
nokkrum mánuðum hefur HSI tekið
þátt í þremur heimsmeistarakeppn-
um og undirbúið landsliðin fyrir
þessar keppnir.
Til að fjármagna þennan undir-
búning, þá hefur HSÍ leitað eftir
samstarfí við fjölmörg fyrirtæki um
kynningu á þjónustu þeirra og efl-
ingu handknattleiksíþróttarinnar,
þá hefur HSÍ fengið styrk að upp-
hæð 2 milljónir króna frá Ríkis-
stjóminni og Ólympíunefnd íslands
hefur veitt stuðning uppá eina millj-
ón krónur.
HSÍ hefur einnig haft góðar
tekjur af aðsókn fólks á landsleiki
vetrarins, sem er samtímis sá stuðn-
ingur sem er ánægjulegastur. En
þar sem fjölmargir áhugamenn um
allt land eiga ekki tækifæri til að
sækja landsleiki, þá hefur HSÍ gert
samning við sjónvarpið um beinar
sendingar frá mörgum landsleikj-
um. Handknattleikssambandið fór
einnig út í það verkefni að efna til
tveggja landshappdrætta fyrir
Heimsmeistarakeppnina og treysti
á stuðning fólks og áhuga íslend-
inga á að ná sem bestum árangri
á Heimsmeistarakeppninni. Vegleg
verðlaun voru í þessum landshapp-
drættum til að auka áhuga þeirra,
sem ekki eru sérstaklega áhuga-
samir um íþróttir. Landshappdrætti
þessi gengu framar vonum og
sanna þann mikla áhuga sem þjóðin
hefur haft á framgangi landsliðs
okkar. Árangurinn í Sviss er alveg
sérstaklega að þakka öllum þeim
einstaklingum, sem stutt hafa við
undirbúning landsliðsins með því
að kaupa happdrættismiða Hand-
knattleikssambandsins. Það er von
stjómar HSÍ að þessir stuðnings-
menn landsliðsins hafi haft ánægju
af hinum beinu sjónvarpssending-
um frá Heimsmeistarakeppninni í
Sviss. Þess skal getið að Hand-
knattleikssambandið hafði ekki
krónu í tekjur frá íslenska sjón-
varpinu fyrir þátttöku í þessari
vinsælu dagskrá.
Iþróttir ogf landkynning-
Aldrei hefur íslenska þjóðin
fylgst jafn vel og innilega með
einum íþróttaviðburði eins og
Heimsmeistarakeppninni í hand-
knattleik í Sviss, þökk sé hinum
beinu sjónvarpssendingum frá
keppninni. Árangur landsliðsins í
þessari keppni, mun án efa auka
áhuga þjóðarinnar og sérstaklega
unglinga á íþróttum, og einnig auka
skilning stjómvalda og fyrirtækja á
29
þeirri miklu landkynningu, sem
þátttaka afreksíþróttamanna okkar
í alþjóðlegum keppnum hefur. Þess
skal getið að leikjum íslenska lands-
liðsins á Heimsmeistarakeppninni í
Sviss var sjónvarpað til Kóreu,
Danmerkur, Svíþjóðar, Spánar,
Rúmeníu og leiknum ísland —
Tékkóslóvakía var sjónvarpað beint •
í Eurovision dagskrá um alla Evr-
ópu. Á sama hátt var mörgum leikj-
um íslands á Ólympíuleikunum
1984 í Los Angeles sjónvarpað víða
um heim, til dæmis leiknum ísland
— Júgóslavía. Þess skal getið, að í
beinum útsendingum frá Ólympíu-
leikunum 1984 þá kostaði hver
auglýsingamínúta um 200.000 doll-
ara. Af þessum tölum má sjá, hvað
ódýrt það er fyrir ísland að kynna
landið með þátttöku í alþjóðlegum
íþróttamótum. Umfjöllun alþjóð-
legra fjölmiðla vekur fólk til um-
hugsunar um land, þjóð og útflutn-
ingsvörur.
Ólympíuleikamir
í Seoul 1988
Þátttaka íslands í Ólympíuleik-
unum í Seoul 1988 mun vekja mikla
athygli, sérstaklega ef okkur tekst
að undirbúa þátttöku íþróttamanna
okkar vel fyrir leikana, svo vænta
megi góðs árangurs þar.
Stjóm Handknattleikssambands-
ins þakkar öllum þeim, sem stutt
hafa undirbúning og þátttöku
landsliðsins í Heimsmeistarakeppn-
inni í Sviss og vonast eftir áfram-
haldandi ánægjulegu samstarfí og
stuðningi við að undirbúa landsliðið
fyrir Ólympíuleikana 1988.
Stjóm HSÍ óskar öðmm sérsam-
böndum innan ÍSÍ góðs gengis í
þeim alþjóðlegu keppnum, sem þau
eru að undirbúa þátttöku í og von-
ast eftir, að sá hópur afreks-íþrótta-
manna, sem Ólympíunefnd Islands
sendir til Seoul 1988 verði sem
fjölmennastur og bestur.
Höfundur er formaður Hand-
knattleikssambands íslands.
íslenzka jámblendifélagið hf
Tap félagsins á síðast-
liðnu ári 8,2 milljónir
Jón Kristjánsson
„Þessi tengsl hafa oft
verið harðlega gagn-
rýnd af andstæðingum
framsóknarmanna og
talin skaða samvinnu-
hreyf inguna. Eg tel að
svo hafi ekki verið, og
hreyfingin þurfi á því
að halda að eiga öflug-
an málsvara á hinum
stjórnmálalega vett-
vangi, eins og einka-
framtak á í Sjálfstæðis-
flokknum.“
nauðsynlegt fyrir samvinnumenn
að taka höndum saman um ákveðin
verkefni, við ríki, sveitarfélög og
einstaklinga. Það veldur samvinnu-
mönnum hins vegar áhyggjum að
slík samvinna er eingöngu í hlutafé-
lagsformi, þannig að hlutafélaga-
rekstur innan hreyfíngarinnar og í
tengslum við hana hefur vaxið að
mun. Hlutafélagaformið fellur ekki
félagslega að samvinnuskipulaginu,
og skapar viss vandamál í félags-
starfínu. Samvinnuhreyfingin
þarfnast stjóramálaflokkanna til
þess að setja þann lagaramma
sem breytir þessu. Hún þarfnast
stjórnmálaflokkanna til þess að
skapa þau skilyrði í landinu sem
tryggja öfluga samkeppni á sem
flestum sviðum og þar með hag
alls almennings í landinu.
Því er ekki að neita að eftir að
ég tók sæti á Alþingi, eftir að hafa
starfað í samvinnuhreyfíngunni í
25 ár og kynnst starfí hennar æði
mikið, þá hafa mér blöskrað um-
ræður á Alþingi þar sem Sambandið
og samvinnufélögin hafa borið á
góma. Oft fínnst mér gæta þar
misskilnings og jafnvel fordóma.
Hreinskiptnar umræður og heiðar-
leg skoðanaskipti eru það sem
samvinnuhreyfíngin þarf á að
halda. Samvinnufélögin bjóða upp
á lýðræði. Það er öllum opið að
ganga í kaupfélögin og vinna þar
að sínum málum, og fylgja þeim
áfram eftir því fulltrúalýðræði sem
í hreyfíngunni er, eins og í þjóð-
félaginu.
Ég spurði í upphafí hvort sam-
vinnuhreyfíngin þyrfti á stjóm-
málaflokkum að halda. Svarið er
játandi vegna þess að hreyfingin
er pólitísk, þótt hún sé ekki flokk-
spólitísk. Hún felur í sér ákveðið
viðhorf til þjóðmála, er öllum opin
og þarfnast stjóramálaflokkanna
til þess að skapa skilyrði fyrir
starfi sinu í þjóðfélaginu, og hún
þarfnast málsvara til þess að
halda uppi merki sinu á hinum
stjóramálalega vettvangi.
Höfundur er alþingismaður Fram■
sóknarflokks fyrir Austurlands-
kjördæmi.
AÐALFUNDUR íslenska jára-
blendifélagsins fyrir árið 1985
var haldinn á Grundartanga 9.
apríl. Fundinn sátu fulltrúar
allra eigenda fyrirtækisins, ís-
lenska ríkisins, Elkem a/s í Osló
og Sumitomo Coropration i
Tokyo. Þá sátu fundinn stjóraar-
menn, varastjóra, þrír fulltrúar
starfsmanna og forstöðumenn
deilda.
í fréttatilkynningu frá félaginu
segir, að á fundinum hafí verið lögð
fram ársskýrsla stjómar og reikn-
ingar fyrir árið 1985.
Framleiðsla á kísiljámi var rúm
60 þúsund tonn á árinu sem er
svipað magn og árið 1984, þrátt
fyrir umtalsverðar stöðvanir á ofn-
um af markaðsástæðum. Salan var
hins vegar um 54 þúsund tonn, sem
er nær 9 þúsund tonnum minna en
árið áður.
Verðlagi á kísiljámi hrakaði
mikið á árinu. Þessi samdráttur í
sölu og lækkun á söluverðum hefur
haft mikil áhrif á afkomuna.
Niðurstaða rekstrarreiknings
sýnir 8,2 milljóna króna tap eftir
að gjaldfærðar hafa verið um 270
milljónir króna í afskriftum og fjár-
magnskostnaði. Tapið er 0,7% af
brúttóveltu, en árið 1984 var hagn-
aður nær 11% af veltu. Fram kom,
að fjárhagur fyrirtækisins er traust-
ur.
Á fundinum kom fram, að í verk-
smiðjunni hefur skipulega verið
unnið að rannsóknum og þróun,
sem í reynd auka afkastagetu verk-
smiðjunnar. Starfsemi þessi er að
mestu kostuð af jámblendideild
Elkem. Árangurinn felst í því að
afköst, sem áður voru talin svara
til 55 þúsund tonna ársframleiðslu
svara nú til a.m.k. 66 þúsund tonna
ársframleiðslu, með betri nýtingu
orku og hráefna.
Á fundinum og í ársskýrslunni
kom fram, að samhliða þessari
viðleitni til að bæta samkeppnis-
hæfni verksmiðjunnar, býr fram-
kvæmdastjóm fyrirtækisins sig
undir fjarlægari framtlð þess með
því að kanna ýmsar hugsanlegar
leiðir til að fyrirtækið'megi þróast
og vaxa, þegar þess tími kemur,
innan eða utan við þau verk- og
tæknisvið, sem það nú stundar.
Á aðalfundi voru íslenskir stjóm-
armenn endurkjömir. Einn hinna
norsku stjómarmanna, Gunnar
Viken, sem verið hefur í stjóm frá
1977, baðst undan endurkjöri. í
stjóminni eiga sæti Barði Friðriks-
son hæstaréttarlögmaður, formað-
ur, Páll Bergþórsson varaformaður,
Guðmundur Guðmundsson og Helgi
G. Þórðarson af hálfu iðnaðarráð-
herra vegna fslenska ríkisins. Frank
Myhre og Per K. Björgum af hálfu
Elkem a/s og Kiyotomo Sakuma
af hálfu Sumitomo Corporation.
Nokkrar breytingar urðu á skipan
varamanna.
Hjá jámblendifélaginu starfa nú
rúmlega 190 manns. Framkvæmda-
stjóri félagsins er Jón Sigurðsson.